zwanger worden na mk/ma...

Sjonge…was eerder al begonnen aan een verhaaltje hier en toen drukte Finn op een knopje en was mijn verhaal weer weg… :lol:



Finn ligt op zijn bed nu, dus dan maar even een nieuwe poging!



ICL, eerst voor jou… :clap: :clap: :clap: dat je toch je banner weer hebt neergezet! Hopelijk blijft hij nog een heleboel weken staan!



Sproetje, happy birthday to you meis! :-*



Louise, hoe is het bij jou nu? Al enig teken van een naderende ma? Of weet je niet meer wat je moet denken (wat ik me dan weer enorm goed voor kan stellen…). Ik kan je weinig anders zeggen als luister naar je eigen gevoel. Zet voor jezelf op een rijtje of je deze onzekerheid wilt of dat je andere maatregelen fijner zou vinden. Ik hoop voor je dat het je hoe dan ook allemaal achteraf mee gaat vallen. Wil nog veel meer tegen je zeggen, maar kan de woorden niet vinden. Daarom even een extra :hug: :hug: :hug: voor jou!



Sophia, doet je ongi raar? Heb vanochtend toevallig de vk nog gesproken. Die gaf me aan dat ik ook wel een weer normale cyclus kan verwachten, maar zei er ook bij, dat zo’n eerste ongi toch anders dan anders kan zijn en voelen. Ik denk dus dat het niet raar is…Maar ervaring heb ik er nog niet mee.



Maar goed, hier dus alles ok. Voel me weer een beetje mezelf en dat was alweer een poos geleden. Ben lichamelijk nog steeds wat “zwakjes” maar verbetering zit er zeker in. Ik ga er dan ook maar heel positief vanuit dat het herstel goed zal verlopen. Daar gaat de vk overigens ook vanuit nadat ze mijn hele verhaal gehoord had vanochtend, dus dat gaf ook wel even een “goed” gevoel.

ICL, wat een goed nieuws!! Hoop voor je dat de banner nu tot het einde blijft staan :pray:



Sproetje, gefeliciteerd!! Heb je een leuke dag gehad?

Ik lees hier een beetje met jullie mee, weet nog niet of ik ook echt mee ga schrijven omdat onze beslissing nog alle kanten op kan gaan.



Even kort mijn verhaal voor degene die het niet kennen:



febr. 2005, mk

mei 2005: zwanger!

januari 2006: gezonde zoon, wat een geschenk wat een wonder!

oktober 2006: we gaan voor nummer 2

jan 2007: zeer korte cyclus, bezoek gyn

apr. 2007: start clomid, geen eisprong is oorzaak 21e dgs cyclus

juli 2007: zwanger!

augustus 2007: m.a. + curretage"

december- juni 2008: clomidgebruik

september2008: zaadonderzoek zeer zwakke zwemmers, IUI

oktober 2008: zwanger!

november 2008: M.a.(lege vruchtzak ofwel an-embryonale zw) + curretage afgelopen vrijdag.



Zo een hele medische geschiedenis alweer.



Ik ben 37 en twijfel heel erg of ik de mmm terug inwil, de natuur zijn gang laat gaan of tevreden gaat zijn met 1 gezonde jongen.



Het is zo vers nog allemaal. 17 december afspraak gyn, hij heeft genetisch onderzoek voorgesteld vanwege de mk.



Ik vind het fijn om met dames te schrijven die in hetzelfde schuitje zitten en hoop eigenlijk door jullie positieve insteek dat jullie ervoor gaan ook over de streep getrokken te worden.



Ik lees hier zelfs alweer heel voorzichtige felicitaties voor ICL, wauw!!



Mag ik me bij jullie aansluiten?



natas

Natas, welkom hier… Al had ik je natuurlijk liever welkom blijven heten bij de Juni mama’s!



Debke; Bloedverlies gister ook een beetje, tenminste, bruin bloed verlies dan :? Zondag wel een paar druppeltjes echt bloed, maar voor de rest ook veel bruin bloed. Dat is toch oud bloed? Wat houd dat nou weer in?

Tja, nu twijfel ik dus inderdaad. Wilde eerst na de echo een afspraak maken toch voor curretage of evt. met pilletjes, maar nu er toch iets op gang aan het komen is… maar aan de andere kant kan dat nog zo lang duren :?



Vandaag maar even VK bellen omdat ze anders mij belt, want ze weet nog niet dat de echo verzet is. Heeft de echo nog eigenlijk wel nut? Mijn hub zegt, gaan kan nooit geen kwaad… maar ja… :cry:

Da’s een hele geschiedenis Natas…Kan me voorstellen dat je dan even niet meer weet wat je wilt doen…hoever je wilt gaan…

Je bent natuurlijk van harte welkom hier!



Louise, oud bloed zeggen ze ja. Maar dat was bij mij niet anders hoor…Op mij komt het echt over alsof er echt iets aan het werk is in je lijf. Wat die echo betreft…Ja, ik zou wel gaan. Al was het maar om te kijken of je beebje al op weg is naar de uitgang zeg maar…en als afscheid…

Als je toch wilt dat je niet al te lang meer hoeft te wachten, kun je ook gewoon een afspraak voor curretage inplannen he…Mocht je ma dan eerder uit zichzelf op gang komen, kun je die altijd weer afzeggen tenslotte. En dan heb je een einddatum he…Ik kan me voorstellen dat dat een stukje rust brengt namelijk.

Mijn ervaring is dat een arts op een echo ook kan zien of het nog lang duurt. Mijn ma vorig jaar was ik ook al een tijdje bloed aan het verliezen (oud en nieuw) en toen zag mijn gyn dat de vruchtzak nog zo intact was en zo vast zat dat het echt nog even kon duren. Dan kun je de keuze in overleg met de gyn of vk. maken. Dus ik zou de echo wel door laten gaan.



Mijn eerste keer had ik ongeveer een week wisselend bloedverlies (veel oud bloed) en pas toen ik echt buikpijn kreeg, zoals debke volgens mij al aangaf, het is echt een minibevalling, gewoon weeen zelfs in mijn benen en rug had ik en ik voelde het gewoon uit mijn lichaam gaan, ging naar de wc en ploep…



Hier echt een moeilijke nacht gehad, de nachten zijn echt zwaar, de vorige keren kon ik me er veel makkelijker overheen zetten.



Wel merk ik dat mijn wens toch nog wel heel groot is om het toch nog eens te proberen.



natas

Wat vind ik het fijn dat ik met jullie zo kan praten hierover… Met vriend is het vrij lastig, hij is nogal typ ruwe bolser blanke pit… Stopt dingen weg… :cry: Alhoewel we wel samen gehuild hebben nog en als ik daar nu nog aan denk ben ik weer in tranen :cry:



Ga straks de Vk bellen om in ieder geval even in te lichten over verplaatsen echo en dan even met haar bespreken wat het handigst is… Denk dat ik toch pas na de echo een afspraak wil maken voor curretage ( of liever eigenlijk dmv pilletjes, dan kan het gewoon thuis maar gaan het zeker geen weken meer duren !)



Wel ‘prettig’ te horen dat het bruine bloedsverlies erbij hoort. Vond het eerst wel een beetje vreemd eigenlijk, de bruinige kleur ( nooit gehad)



Hoor dat er een jongedame wakker word naast me, dus die ga ik eens even goed knuffelen. Hormonen zitten er volgens mij nog flink, want 's ochtends heb ik aardig last van emo-buien e.d…



hou jullie op de hoogte!



groetjes,



Louise

Mijn vriend is net zo Louise…Ik vind het daarom ook heel fijn hier mijn verhaal en vragen kwijt te kunnen.



Ik hoop echt heel erg voor je dat die onzekerheid die er nu is snel voorbij is…Heb jij dat ook? Dat je hoofd gewoon te vol zit…Dat je niet of nauwelijks meer met andere dingen bezig kunt zijn? Dat je bij wijze van spreke niet eens aan volgende week kunt denken puur omdat je je hoofd er niet toe kunt zetten? Dat had ik heel erg…en da’s nu echt voorbij.

Gisteren lekker een dagje saampies vrij geweest :dance: :dance:

En verder ook een druk weekend gehad, dus niet alles bijgelezen.



Deb, lekker dat je je weer een beetje de oude begint te voelen.

Ik heb dat sinds vorige week en dat geeft toch ook wel weer een stukje rust. En nu maar afwachten of het ondertussen misschien alweer raak is.



Sophia, ik heb inderdaad ook te horen gekregen dat de eerste ongi nogal heftig kan zijn (vaak wel korter :mrgreen: ). Als ik mijn oude schema aanhoud, zou het bij mij donderdag zover zijn. Ben erg benieuwd.

In dat geval kan ik me lekker op de bruiloft storten en schorten we het zwanger worden eventjes op. Heb ik inmiddels ook vrede mee…



Louise, lastige keuze hè… als er wel íets lijkt te gebeuren maar het verder niet opschiet. Dus nu eerst een echo om evt. ook te zien of er - zoals Natas schrijft - iets te gebeuren staat?



Ingrid, hoe zit het nou?? :eh:

Stuur je anders ff een pb? :-*

Debke, m’n hoofd zit idd best wel vol. Probeer gewoon zoveel mogenlijk niet vooruit te denken, maar juist dag voor dag. Dat werkt wel. Wil eigenlijk wel weer aan het werk nu, is wel fijn voor de afleiding.



Vergeten vandaag Vk te bellen. Ze hebben mij ook niet gebeld, ze zullen het wel druk hebben. Vind het wel jammer, maar ja… ben ook geen prioriteit nu denk ik :cry:



Ga morgen wel even bellen dat ik 's avonds de afspraak heb. Wil deze week dus echt nog afwachten, maar is er deze week niets gebeurd vind ik dat volgende week er wel wat moet gebeuren, het liefst aan het begin al…! Het vruchtje zit vrijdag 5 weken levenloos binnenin me… Lijkt me ook niet goed :frowning: Bovendien kan ik het zo niet afsluiten en wil ik dat wel, zeker nu ik licht aan het bloeden ben geslagen.

Het is de hele dag een klein beetje, niet ernstig veel trouwens, red het nog steeds met inlegkruisjes :? Morgen de echo. Weet niet of ik eigenlijk naar het scherm wil kijken… Zit te denken om te vragen of ze hem uit kunnen zetten. Foto wil ik wel graag hebben in een envelopje. Die heb ik ook van de vorige echo.



Klinkt misschien crue, maar ik wil zo graag verder en nu blijf ik zo hangen in de situatie… Kan geen kant op. Als mensen vragen, ben je zwanger, dan is dat nog gewoon zo! Kan geen Nee zeggen, dus komt er weer een heel verhaal achter. Niet erg verder; maar het is zo vermoeiend…



Ik ga ff bedje in, lekker tv kijken naar m’n mannetje.



ik laat morgen nog wel even wat van me horen voor we de echo hebben en denk daarna pas weer donderdag… :?



fijne avond allemaal verder!



groetjes,



Louise

Louise sterkte morgen :hug:



Ik kan me voorstellen dat je er nu in blijft hangen. Je wilt het ook kunnen afsluiten en het een plekje geven. Hopelijk zet het deze dagen door en kun je weer een stap richting toekomst zetten.

Louise heel veel sterkte morgen :hug: zal aan jullie denken!

Pff… zit te denken hoe ik nu de dag moet gaan doorkomen :? Hub is aan het werk en Elise is heel erg druk… Naast wat er al gebeurde gebeurt er verder weinig ( niet meer bloedverlies ofzo) Naja, volhouden dan maar weer en straks ff de VK bellen over hoe en of wat als dit zo nog even blijft doorgaan.



Hoe lang zijn jullie thuisgeweest tijdens en na de daadwerkelijke miskraam? Hoe snel ben je weer een beetje op de been dat je ook aan het werk kunt? ( doe staand werk, evt kan ik ook wel achter de kassa denk ik in overleg…)



ga ff een meiske een broodje geven, misschien word ze dan wat rustiger :?



groetjes,



Louise

Sterkte Louise… :hug: :hug: :hug: Ik kan me heel goed voorstellen, dat je het nu onderhand wel heel fijn zou vinden als het of zelf doorzette, of dat ze in gaan grijpen.



Hier zit een griepje dwars geloof ik, dus ik doe het even nog maar rustiger aan dan ik al deed…

Louise, ik heb me vanaf woensdag ziek gemeld omdat ik dinsdagmiddag wat bloed begon te verliezen. Uiteindelijk heb ik de mk vrijdag op zaterdag gehad. Zaterdag had ik visite (mijn broer en zus). Ik voelde me wel wat slap, maar ik knapte erg snel op… alleen wel wat vaker naar de wc :wink:

Zondag en maandag rustig aan gedaan en dinsdag ben ik weer gaan werken…



Die nacht was vreselijk, maar verder vond ik het allemaal wel meevallen. Lichamelijk gezien dan… :eh:

Louise, heel veel sterkte vandaag :hug: .

Louise sterkte om de dag vandaag door te komen.



Lichamelijk ben ik alle keren na de mk snel opgeknapt. Nu ook, vrijdag curretage en het weekend nog slap en moe van narcose en pijnstilling maar vanaf maandag wel alles weer gedaan.

Het enige waar ik gister nog last van heb is mijn darmen, omdat bij mij het vruchtzakje gewoon was doorgegroeid was ook mijn baarmoeder 10 weken zwanger zeg maar. Dus nu moet alles weer inkrimpen en terug op zijn plek vallen.



Weet je wat ik wel heb gehad, mijn litteken gevoeld :think: eeh… ik heb van mijn zoontje een ks gehad en ik voelde echt mijn litteken, gek he?



Hier gaat het vandaag iets beter, ook een betere nacht gehad.

Mijn moeder komt vandaag, eerst even stofzuigen en dan leuke dingen doen, ga straks even een uurtje wandelen denk ik.( er moet nu echt wat kilo’s af… heb me de afgelopen 3 weken van de spanning helemaal volgevreten :oops: )



natas

Natas, volgens mij is je litteken voelen niet eens zo heel vreemd… BIj een bevalling van een voldragen baby hoor ik dat ook wel eens hoor! Dat mensen het litteken van een eerdere keizersnede oid voelen.



Heb aangegeven dat ik vrijdag, zaterdag en maandag wel weer wil gaan werken, mits ik geen ergere bloedingen krijg… Nu is vrijdag niet zo’n probleem, maar zaterdag wil ze me dan van 10-19 hebben… Verder niet zo’n punt maar mocht het zaterdagavond beginnen kom ik heel slecht thuis met de bus :? De kans zit er natuurlijk in dat het dan gaat loskomen, al bestaat de kans ook al dat dat het eerder komt… tot 18.00 rijden de bussen nog wel prima, maar daarna… :?



Krijg ik straks nog duidelijke aanwijzingen als het echt mis gaat? Ik bedoel, voor ik daadwerkelijk het vruchtje ga verliezen en heftig ga beginnen met bloeden? Hoorde buikkrampen en buikpijn e.d. al… Maar hoef niet bang te zijn dat het straks in ene binnen een uur helemaal dramatisch word toch :oops:



Ben ook wel een beetje bang ervoor aan het worden, Bij Elise wist ik waarvoor ik het deed, een mooi meisje in m’n armen. Straks heb ik pijnen, krampen en hou ik er helemaal niets aan over :cry:



ga ff post ophalen beneden, ben ik weer in beweging.



groetjes,



Louise

BTW: klikkerdeklik voor mijn verhaal

Meiden; de echo was iets anders dan verwacht…



het eerste wat de echo mevrouw vroeg was; heb je veel bloedverlies al gehad? Uit de echo bleek dat mijn lichaam al heel veel gedaan had en dat het eigenlijk al bijna schoon was op wat oud bloed na. Dus geen gyn, geen pilletjes… bloedverlies afwachten en dan mogen we daarna gaan klussen als we er aan toe zijn. Voelt zo raar dit nu, maar wel fijn toch.



Ze ging stiekum even kijken bij mijn eierstokken en kon nog geen eitje zien; maar klussen kon altijd zei ze. Als het goed is ga ik gewoon straks weer menstrueren en dan zal het ongeveer zijn net zoals eerst…



jee, wat raar vind ik dit zeg… Maar nogmaals; wel fijn dat er geen gyn bij aan te pas hoeft te komen. Ze zei dat omdat het vruchtje al gestopt was met 6 weken, het natuurlijk nog maar heel klein was en dat mijn lichaam het waarschijnlijk gedeeltelijk zelf al had opgelost… dus dat het maar iets heel kleins was wat eruit gekomen zou moeten zijn. Dit kon zelfs onopgemerkt gebeuren…



Ik ga even een kopje thee nemen en tot rust komen voor ik naar bed ga. ik kom morgen even bij jullie terug!



groetjes,



Louise