Hoi meiden,
Ik hou het even kort, want ik ben zo slap als een vaatdoek…De m.a. heeft vannacht doorgezet. Het is niet bepaald een pretje geweest, maar ik ben wel opgelucht.
Ik kom morgen of maandag het hele verhaal wel even hier neerzetten, maar nu ga ik proberen wat te slapen. Daar is het vannacht niet echt van gekomen…
:-* Deb
Debke, wat fijn van je te horen! Doe rustig aan en als je er aan toe bent, horen we altijd je verhaal graag aan… :hug:
Even een stomme vraag misschien, als je een miskraam hebt uiteindelijk, neem aan dat je dan toch ook wel bloedverlies hebt en/of buikkrampjes ofzo?
Beetje ranzig verhaal, maar ben er een beetje onzeker door…
Moest net naar de wc, en toen zag ik iets wittigs in mijn ontlasting zitten. Vond het zo raar… maar verder geen bloed ofzo of buikpijn. ( en t kwam voor mijn gevoel ook niet uit waar het uit hoorde te komen… )
Zou het helemaal niet prettig vinden als ik straks het vruchtje kwijt was zonder dat ik het me gerealiseerd heb… :?
Nou…van bloedverlies was hier in ieder geval wel degelijk sprake…Veel meer dan ik verwacht had eigenlijk zelfs. Vandaar ook dat ik me nu zo slap voel.
En ik kan ook zeggen dat ik echte weeen gehad heb…Eigenlijk een complete minibevalling, maar dan zonder het fijne eindresultaat zeg maar.
En toch…toch voelt het goed dat ik mijn lijf de kans heb gegeven het zelf te doen.
Je gaat je kindje echt niet kwijtraken zonder dat je het zelf in de gaten hebt hoor! Daar moet je je echt geen zorgen om maken.
Debke, wat vind ik dat fijn om te horen toch 
klinkt raar, maar zou het zo onwaardig vinden als ik er niets van zou merken, ook al is het nog maar zo klein… 
Hoe gaat het nu met je? Kan me voorstellen dat je het fijn vind dat het toch op de natuurlijke manier is gegaan en niet dmv medicijnen of een dokter :? Weet eigenlijk niet of ik die moed kan opbrengen, ik hoop het van wel, maar aan de andere kant… Ik weet het nog niet ook.
Doe je rustig aan Debke…? en tot snel als je eraan toe bent!
groetjes,
Louise
debke, bedankt voor je info! Hoe voel je je?? :hug:
Louise, ik vraag me ook heel vaak af WAAROM??? Het is allemaal echt niet eerljk. Maar jammer genoeg kunnen we daar niets aan veranderen 
Voor mijn gevoel blijft dat altijd wel in je omgaan en dan ook daarbij nog de vraag waarom wij??? Helaas moeten we ons daar bij neerleggen en het proberen een plekje te geven.
Vind dat je het ook wel erg mooi verwoord hebt dat het de volgende keer goed kan (en moet, vind ik) gaan!
Nou, een dag verder weer…en ik voel me eigenlijk hartstikke goed! Heb nu ook geen last van mijn buik meer. Nog wel een beetje slapjes, maar dat heeft echt even zijn tijd nodig geloof ik.
Louise, of je af wilt wachten of toch niet is toch helemaal jouw keuze meid! Waar je ook voor kiest, het zal voor jou in jouw situatie gewoon de beste keuze zijn. Het grootste punt voor mij om te kiezen om af te wachten is geweest, dat ik op die manier toch nog een beetje afscheid van mijn kindje kon nemen. Bij een curretage is het zomaar “weg”.
Ik zit zelf eigenlijk niet zo met de “waarom” vraag…Ik ga er vanuit dat beebje zich ergens niet goed ontwikkelt heeft. Dat gebeurd…en dan heb ik persoonlijk liever dat het op deze manier wordt “opgelost”, dan dat we met de 20-weken echo voor een keuze komen te staan die eigenlijk niet te maken is.
En de “waarom overkomt ons dit” vraag…tsja, wij hebben al 3 gezonde jongens rondlopen, na 3 makkelijke zwangerschappen en bevallingen. Het zal onze beurt wel geweest zijn.
Wel zie ik (nu al) een beetje op tegen een volgende zwangerschap. Denk ook dat ik dan (hoeveel vroege echo’s ze me ook aanbieden) pas gerust ben als die 12 weken ruimschoots gepasseerd zijn.
Meiden, ik ga een poging doen mijn bed uit te komen en mezelf twee trappen af te werken naar beneden.
Tot snel weer!
:-* Deb
Deb, wat fijn weer van je te horen en wat fijn te horen dat het al beter gaat!
Het is inderdaad beter om er nu maar achter te komen dan met 20 weken. Heb een collega die dat had, dat was echt vreselijk die situatie voor hem! Kindje hebben ze toen opgewekt… had een open ruggetje en nog meer geloof ik, dus was niet levensvatbaar. Echt erg
Tja, heb me er wel bij neergelegd, alhoewel ik pas echt rust heb als ik de echo heb gezien woensdag dan en de VK heb gebeld voor een beslissing.
Voor de mensen met een MA: Hoe lang heeft het niet levende vruchtje nog in jullie lichaam gezeten voor het losgekomen is? of voordat jullie gekozen heben voor een curretage oid?
komt een meiske aan gekontschuift, dus die gaan we maar eens wat aandacht geven. En wat Debby ook zegt; ach; heb ook een goede zwangerschap gehad met Elise, totaal geen problemen… misschien moest het nu wel gebeuren.
Toch hoop ik dat ik snel helemaal afscheid kan nemen en verder kan gaan met dit hele kleine sterretje in mijn gedachten…!
groetjes,
Louise
Meiden, ik was vrijdag heel de dag weg voor een cursus en heb gisteren lekker alvast mijn verjaardag gevierd. Dus even kok-absentie 
Deb, de mk viel mij wat de kramp betreft ook best tegen.
Maargoed, het is voor mij ook de eerste keer maar als dit ongeveer is hoe weeen voelen, pfff…
Ik begon gelijk erna alweer op te knappen. Het gebeurde 's nachts en de kramp was meteen weg. Dus eindelijk normaal kunnen slapen…
Zo komt ook weer visite, dus ik kwam ff snel spieken.
ICL, ben ook benieuwd hoe het met je gaat! :-*
Hier heeft vriendlief het idee dat het mijn borsten beginnen te groeien :shock:
Net nu ik mezelf eens niet gek aan het maken ben, ha ha.
Debke :hug: Ik ben “blij” voor je dat de natuur zijn werk heeft gedaan. Hopelijk voel je je snel weer beter :hug:
Als het vruchtje wordt uitgedreven voel je dat idd echt wel. De krampen en het bloedverlies zijn dan op zijn hevigst. Zodra ik het vruchtje kwijt was, was ook de pijn meteen verdwenen. Al met al vond ik het meevallen maar was dan ook pas bijna 6 weken.
Hoe langer de zwangerschap gevorderd is hoe heftiger het wordt want de baarmoeder mond moet steeds verder open gaan staan omdat het vruchtje groter is.
Sproetje, het zou toch wat wezen he! Als het weer raak zou zijn 
Ik hoop het voor jullie 
Hier verder geen idee…Heb alleen af en toe last van mijn onderrug maar verder voel ik niets. Behalve dan dat ik mega obstipatie heb weer :twisted:
Wachten geduldig af :liar:
Louise, mijn beebje is gestopt met leven met 9 weken en 5 dagen. Toen vrijdag de ma op gang kwam, zou ik 13 weken en 1 dag zwanger geweest zijn. Al met al heeft beebje er dus voor gekozen nog zo’n 3,5 week bij me te blijven.
Gister zijn m’n hub en ik weer lief voor elkaar geweest sinds ons weekendje weg ( voor ik erachter kwam dat vruchtje niet meer leefde ) en nu ben ik licht aan het bloeden… Niet ernstig, maar wel dat ik denk van hee… licht bloedverlies. Paar druppeltjes maar, maar toch… We kijken het even aan. Zou het toch wel fijn vinden als het nu toch natuurlijk gebeurd…! Woensdag is misschien de echo dan ook niet nodig, of als we hem toch doen, misschien is dan te zien dat het allemaal netjes schoon is van binnen en er geen restjes zijn achtergebleven… :?
Verder vandaag verjaardag gehad en druk bezig geweest…
ben moe dus denk dat ik zo op de bank ga liggen met dekentje.
tot snel!
groetjes,
Louise
Da’s precies hoe het bij mij ook begon Louise…Ik hoop voor je dat je lijf gaat doen wat het zou moeten doen :hug: :hug: :hug:
Had het gelezen ja Debke en tja, gisteravond had ik ook behoefte aan genegenheid en toen dacht ik nog… misschien brengt het dan ook nog wat te weeg… :? Misschien toch wel dan… Aan de andere kant, kan misschien ook nog wel ff gaan duren. Zegt nu in ieder geval genoeg dat ik niet misrekend kan hebben op geen enkele manier en dat het toch echt einde verhaal is mbt deze zwangerschap… ( alhoewel ik al niet echt meer hoop had, maar toch…)
groetjes,
Louise
Dat komt toch even heel hard aan he meis…Ik weet wat je voelt geloof ik…Ik heb dat ook gehad, toen de m.a. maar niet op gang wilde komen…Gedacht dat ze het gewoon niet goed gezien hadden bij de echo (terwijl ze juist ontzettend haar best gedaan heeft om dat kloppende hartje voor ons te vinden). Maar als ik dan bedacht dat beebje volgend de echo nog net geen 10 weken was en ik op dat moment gerekend had op 10 weken en 2 dagen (en ik erg vroeg nl. met 3 weken en 2 dagen al een positieve test had, wist ik ook wel dat er gewoon geen sprake kon zijn van een vergissing…
En toch, toch is dat wat je gaat denken/hopen…en dus komt het gewoon weer keihard aan als blijkt dat dat niet het geval is…
Heel, heel, heel veel sterkte… :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Sproetje, zou fijn zijn als het raak is alsnog… Maar mannen zien ook wel vaker dingen helaas die er niet zijn :?
Pfff… gebruik jullie momenteel als uitlaatklep geloof ik, hoop dat jullie het niet erg vinden :oops: Als het wel zo is, laat het maar weten hoor, dan zal ik jullie niet meer stalken :?
Gebeurt naast gister een heel klein beetje bloedverlies helemaal niets :? Ja, er gebeurt wel wat… mijn hormonen circelen door mijn hoofd heen en ik heb het idee dat ik gek word! Had ik ook toen ik 20 weken zwanger was van Elise, en heb het ook altijd als ik ongesteld moet worden. Geen fijn gevoel kan ik je zeggen. Voel me ook alleen Zit te twijfelen of ik Elise vandaag naar het KDV doe ( ben toch voor de laatste dag in de ziektewet!) maar aan de andere kant, als het een beetje meer doorzet wil ik haar het liefst ook niet hier hebben denk ik :?
Heb een beetje last van zeurende pijn in mijn rug ook trouwens… niet ernstigs, wel irritant. En ben zo snel moe…
Heb weer ff gezeurd hoor Kan er weer tegenaan. Ga Elise toch maar brengen denk ik, anders ga ik vanmiddag me wel ergens nuttig maken! Moet nog iets voor Sinterklaas gaan regelen ( we doen aan suprises!)
tot snel weer. Sorry voor mijn negatieve gewauwel… :?
groetjes,
Louise
Louise, je bent geen zeur!! We weten hier allemaal wat je meemaakt, omdat we het zelf ook hebben meegemaakt. Lucht je hart en gooi eruit wat je voelt, denkt en meemaakt. Het lucht op en wij vinden het niet erg. We zijn er voor je!! :hug: :hug:
Debbie, fijn dat het bij jou ook doorgezet heeft. Hopelijk is het vloeien gauw over en kan je proberen weer naar de toekomst te kijken. :hug: :-*
Sproetje: GEFELICITEERD MET JE 32ste VERJAARDAG!!! Heb je een gezellig weekend gehad??
Oooooh BTW… ik heb weer een banner
ICL, vertel. Heb je een echo gehad (sorry als ik iets gemist heb)?
In elk geval :dance: :dance: :dance: gefeliciteerd.
ICL, mag ik je dan nu officieel feliciteren Gaaf hoor, echt leuk! En nu duimen en duimen en blijven duimen… Wanneer mag je weer voor een echo? Of moet je nu wachten echt tot 20 weken? :? Weet niet of ik dat zou trekken, en in jou geval lijkt het me nog veel erger!
Hier gaat het wel weer beetje, de kleine weggebracht, even het huis uit doet wonderen. meteen maar boodschappen gedaan en zo wat in huis gaan poetsen…
tot vanmiddag misschien weer!
en nogmaals ICL, gefeliciteerd he?! Je verdient het
Wauw, ICL, wat een mooie banner!!! Gefeliciteerd!
Louise, wat een verwarrende tijd is dit voor je. Ik duim voor je dat het heel snel woensdag is, zodat je echt duidelijkheid zal hebben. :hug:
Deb, ik had het al gezegd, maar wat fijn dat je lichaam het toch nog zelf heeft gedaan! :-* !
Ik heb vanmorgen weer bloed geprikt (hcg) en ik krijg aan het einde van de middag de uitslag van de gyn. Hopelijk is het nu rond de 0, dan kunnen we weer verder.
Afgelopen donderdagavond ben ik weer ongi geworden. Het is niet echt zoals anders, het wisselt nogal qua hoeveelheid bloed. Herkent iemand dit als 1e ongi na de mk/ma/bbz?
Nog 2 weekjes rustig aan doen en dan mag ik weer tillen. Ik zal blij zijn als het zover is, een beetje rust hier in huis zal ons allemaal goed doen. Nu is er bijna altijd iemand hier om mee te helpen met de zorg voor Jesse.
Morgen gaat Jesse naar mijn zus en ik ga 's ochtends naar de kapper en 's middags naar de huisarts (ontstoken bijholtes, al 3,5 week). Verder lekker even tijd voor mezelf!