zwanger worden na mk/ma...

Leidinggevende belde net en vroeg hoe het ging… Vertelde dat we dinsdag nog een echo krijgen, maar dat ik daar niet veel van verwacht… Ze hebben me ziek gemeld t’m volgende week, wel lief… :slight_smile: Dan kan ik rustig de echo afwachten en dan mijn beslissing maken… Misschien heb ik dan wel al een mk gehad, weet t niet :frowning:



We zien het wel. Geeft in ieder geval rust dat ik het niet aan iedereen hoef uit te leggen zaterdag en dan hoef ik ook niet zo’n hele drukke dag weer aan t werk… :?

Lekker dat je bent ziekgemeld voorlopig.

Ik had me ook ziek gemeld.

Maar ik heb het hier aan niemand verteld.

Valt me soms wel wat zwaar, maarja…

hoi dames,



Wij hebben vorige week dinsdag te horen gekregen dat het hartje is gestopt met 7,5 week. Op het moment van de echo was ik 11,5 week.

De VK heeft mij toen ook aangeraden om nog een week te wachten, alleen dacht ik daar anders over. We hebben immers (achteraf gezien) al 4 weken gewacht en naar mijn inziens had die week dan ook niet meer uitgemaakt.



Vandaag precies een week geleden ben ik gecurreteerd. Ik moet zeggen dat het me mee is gevallen. Ik heb eigenlijk alleen die donderdag gevloeid en de overige dagen was bijna niets. En als het me weer zou overkomen zou ik het weer zo doen. Maar dat ik natuurlijk voor iedereen anders.



Wij wilden beginnen met een “nieuwe” start. Dat proberen we nu ook, en we denken nog vaak aan ons kleine sterretje. Maar het krijgt wel steeds meer een plekje.



Iedereen veel sterkte!

Debbert, jij ook sterkte meid!!



Ik hoor wel meer dat de ingreep op zich wel meevalt.

Gaan jullie er straks gelijk weer voor of wil je je lichaam en jezelf eerst de tijd geven om helemaal te herstellen?



Wij zijn er gelijk weer voor gegaan, maar ik merk dat het mij toch een aantal weken heeft gekost om weer “de oude ik” te worden.

Hai!



Alle nieuwe meiden welkom en veel sterkte met afwachten en verwerken… :hug:

Ik heb twee vroege spontane mk achter de rug dus kan helaas niet meepraten over ma’s.

Mijn duimen draaien dat de mk spontaan zullen komen zonder al te veel pijn :hug:



Wij zijn ook zodra het bloeden was gestopt en alles schoon was volgens de echo weer gaan klussen. Helaas zit ik alweer in de derde ronde na mijn laatste mk.

Tis denk heel persoonlijk waar je voor kiest.



ICL, hoe gaat het?



Fijne avond!

hoi meiden,



ik was aan het zoeken waar ik met mijn verhaal terecht kon en kwam dit topic tegen. Toen ik een beetje aan het teruglezen was, kwam ik Debke en Louise ook tegen, die ik ken van de juni 2006-stoppers en de augustus 2007-mama’s. Meiden, ik leef met jullie mee!



Mijn verhaal in het kort:

Mijn naam is Sophia (hier op het forum) en ik ben de trotse mama van Jesse van bijna 15 maanden. Ik heb 21 oktober te horen gekregen dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had en ben diezelfde avond nog geopereerd. Op dit moment ben ik herstellende van die operatie en aan het wachten tot mijn cyclus weer op gang komt. Onze wens voor nog een kindje is namelijk nog even groot, dus we willen graag weer proberen om zwanger te worden.



Dit topic is eigenlijk bedoeld voor mensen die een ma of mk hebben gehad, maar ik hoop dat ik met mijn bbz toch mag meeschrijven.

Sophia, tuurlijk mag je hier meeschrijven.

Hopelijk heb je een voorspoedig herstel!

Sophia, natuurlijk mag je hier meeschrijven zoals Sproetje al zei. Ik wens je een spoedig herstel toe van je operatie. Hebben ze je eileider wel kunnen sparen?



In plaats van vandaag moet ik morgen plotseling naar het zkh voor een echo. Ergens volgende week laat ik even weten hoe het met mij gaat…

ICL, toch nog wachten dus? Jeetje…da’s niet fijn. Sterkte meis…



Sophia, ik wou dat ik tegen jou geen “welkom” hoefde zeggen…Wil je voor nu even een hele dikke :-* geven in ieder geval.



Even een updateje van hier dan…Ik begin te denken dat het begin van de ma er nu toch echt wel is. Gisterenavond weer een beetje bloedverlies. Uiteindelijk ook wat krampjes. Na een tijdje toch in slaap gevallen en nu zijn de krampjes weer weg. Wel weer bloedverlies daarnet. Ik hoop maar dat het nu toch door gaat zetten…(oh wat stom om te zeggen…)

Sophie, tuurlijk mag je meeschrijven, is net zo ingrijpend al dan niet meer lijkt mij een BBZ… :cry:



ICL, waarom is je echo verplaatst? Sterkte en we horen snel van je!



Gister een vreselijke avond gehad, echo centrum belde op om de echo te verplaatsen en noemden het een ‘termijnecho’ in de voicemail… Ik helemaal over mijn zeik. Had het gewoon dinsdag willen afsluiten, de VK willen bellen om een beslissing te maken hoe en of wat.



Nu moeten we er weer 2 dagen langer door voor ik het voor mijn gevoel kan afsluiten :frowning: ( woensdagavond echo, en dan kan ik pas donderdag overdag de VK bellen, maar vrijdag zou ik alweer moeten werken… )



Mijn vriend vond het niet zo leuk dat ik zo flipte en eigenlijk boos werd tegen hem. Nou werd ik niet boos tegen hem, maar hij was er en ik was boos dus moest m’n woede even kwijt. Hij vind het vrij vervelend dat iedereen maar zegt dat hij goed voor mij moet zorgen, terwijl niemand aan hem denkt… Ik was dus geirriteerd en ik een boze bui zei ik dat ik ook het vruchtje zo moest dragen en uiteindelijk ook naar buiten moest drijven :cry: Ruzie dus… En als ik iets niet wil is er ruzie, zeker niet nu :cry: Helemaal in tranen dus, vreselijk… Uiteindelijk uiteraard wel weer goed, is gewoon ook allerlei emoties… Maar merk wel dat dat heel erg komt en gaat nog.



Hebben jullie daar ook nog zo’n last van gehad? Gister de hele dag goed gegaan en dan begint het door iets onverwachts weer… Vandaag gaat het trouwens wel weer goed, maar ben nu alleen en gister was m’n schoonvader op visite. Ben bang dat ik in mijn eentje wel weer ga nadenken erover :?



ik ga nu in ieder geval even douchen en huisje opruimen en vriend is gelukkig alweer vroeg thuis vandaag, zo rond half 4 schat ik… En we moeten nog een cadeautje hebben voor neefje… Dus geeft ook weer afleiding om te zoeken. En heb besloten Elise te verwennen met een nieuw setje van kleertjes.com :slight_smile: Extra korting en ik ben verdrietig dus mag Elise best verwennen even :oops: ( eigenlijk dan juist niet he? gelukkig snapt ze er toch vrij weinig van !)



naja, tot snel weer! ook ik hou jullie op de hoogte!



groetjes,



Louise

Louise…ik herken je verhaal echt woord voor woord… :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

Sterkte meis…het komt goed, echt waar…maar dat kost wel tijd. Tenminste…daar ga ik vanuit, want uit ervaring kan ik het je nog niet vertellen. :-* :-* :-*

Sophie, ook welkom hier helaas en natuurlijk mag je meeschrijven. Hopelijk herstel je snel!



ICL, lekker is dat zeg, vind dat ze altijd zo makkelijk spelen met gevoelens van mensen… :hug: sterkte morgen!



Debke, zou het, ik hoop het voor je (klinkt wel raar :? )dan kunnen jullie ook gaan verwerken… :hug: :hug:



Louise, de eerst week gingen mijn emoties ook op en neer. Dan weer heel relativerend en dan boos en verdrietig. Manlief heeft het ook wel een keer moeten ondervinden :oops: Maar het is volgens mij normaal hoor, je hormonen zitten nog steeds in je lijf. :hug:



Hier in afwachting van mijn eisprong, en volgens mij is hij gisteren geweest aangezien ik vandaag voor het eerst een temp stijging heb…

Beetje jammer dat ik gisteren geen fut had om te klussen :wall:



Vind het zo lastig om mijn ovu te peilen, ik merk niets van tevoren en hij komt steeds op een andere dag, varierend van dag 11 tm dag 20…

Zo irritant! Maar goed er zit niets anders op dan de natuur zijn gang te laten gaan.

Dacht net gooi er gewoon nog een test tegenaan, misschien is ie wel gewoon negatief en weet ik meteen al genoeg… Dan komt vast de MK op gang binnenkort… positieve test nog :cry: Dat wil ik helemaal niet zien, maar ja, waarom doe ik dan ook die ***test… :cry:



Wanneer kan je echt negatief gaan testen met een MA? pas als het vruchtje het lichaam verlaten heeft? heb verder geen zwangerschapskwaaltjes dus je zou toch denken dat de HCG dan ook uit het lichaam is?



iemand hier kennis van?



groetjes,

Louise

ik teste een week nadat ik het vruchtje met 5.5 wk ben verloren nog licht positief.

Het kan 2-4 weken duren voordat al het hcg uit je lijf is volgens mij. Hoelang je zwanger was hoe meer hcg dus hoe langer het kan duren dacht ik.

Ja, dat kan langer duren dan je denkt hoor…

Hier is nu weer niks meer aan de hand. Het is toch niet meer te volgen zo!

Maar goed, langzaamaan ben ik er wel van overtuigd dat mijn lijf toch echt druk bezig is, dus ik wacht maar weer af. Lang duurt het vast niet meer.

Nou, hier verder nog geen nieuws te melden. Moet de 24ste weer naar het ziekenhuis voor een echo. Met de details zal ik jullie op het moment even niet “publiekelijk” lastig vallen. Wil je meer weten, dan ff via PB :wink:

Bedankt voor jullie welkom!



Louise, dat hcg kan er nog wel een tijdje zitten. Bij mij testen ze het, om zeker te weten dat al het zwangerschapsweefsel weg is.

Ik kreeg 21 oktober te horen dat ik een bbz had en mijn hcg was toen 21000, met 7 weken zwangerschap.

Vorige week vrijdag, de 7e, was het gezakt naar 25,7. Dat was dus 2,5 week later.

Ik heb Jesse trouwens ook flink verwend, nieuwe kleren, boekje enz. Fijne manier om iets met je verdriet te doen, vond ik.



ICL, ze hebben helaas mijn eileider en mijn eierstok weg gehaald. Helaas hebben we nu dus een iets kleinere kans om zwanger te worden.



Deb, ik duim nog steeds voor je dat het door gaat zetten!



Smurf, balen dat je elke keer op een andere dag je eisprong hebt. Is je cyclus de ene keer ook langer dan de andere keer?

Jeetje Sophia, dat is niet niets. Erg ingrijpend allemaal! :hug:



Louise, het HCG blijft inderdaad nog wel even in je lichaam. Mijn HCG was torenhoog, nu weet ik het niet want ik durf geen test te doen…



Debke het is inderdaad raar om te zeggen, hoe gaat het nu met je?? :hug:



Hier gaat het wel, vloei vandaag weer veel meer dan de afgelopen dagen… snap er niet van. Op het zkh zeiden ze dat dat wel kon. Dus we wachten nog wel even af… Heeft iemand hier toevallig ervaring mee??

Debbert, een ander forum-vriendinnetje van mij en Sophia heeft nog niet zo lang geleden een missed abortion gehad. Die is uiteindelijk wel spontaan afgekomen, maar ik kan me herinneren dat ze regelmatig meldde dat het bloedverlies heel wisselend was en dat dat er volgens haar vk ook een beetje bijhoorde. Ik denk dus dat het niks raars is wat bij jou gaande is, maar echt…als je ongerust bent, gewoon de gyn of vk bellen hoor! Daar zijn die mensen voor he!



Hier zet het nog steeds niet door. Had ik ook niet verwacht hoor, want je leest eigenlijk overal dat dat beginnend bloedverlies wel een paar dagen aan kan houden voordat het “echt” wat wordt zeg maar.

Vandaag dus vanochtend wat bloedverlies, in de loop van de dag was het zo’n beetje weg (wel wat bruine smurrie :sick:, lekker verhaal weer dit…) en nu net was het er weer. Ook worden de krampjes die zo’n beetje de hele dag niet echt aanwezig zijn geweest nu weer duidelijk merkbaar.



Ik lig nu lekker in mijn bedje, laptop op schoot en alles bij de hand wat ik maar nodig zou kunnen hebben. Vriendjelief is weg, maar heeft zijn telefoon aan zich vastgeketend en is binnen een half uur thuis als ik hem bel. Vooralsnog zie ik geen aanleiding om dat te doen, want eigenlijk vind ik het wel eventjes best zo. Ik red me wel so far.



Ga me zo eens storten op het maken van een lijstje van alle dingen die we nog willen kopen voor Sinterklaas. Beetje voorpret alvast. Even de zinnen verzetten.



Meiden, ik wens jullie allemaal een fijn weekend. Sterkte voor iedereen die dat nodig heeft.



ICL, ik heb je een pb’tje gestuurd. Als je niet wilt reageren, voel je vooral niet verplicht. :-





:-
Deb

Hoi Allemaal… ! Hoe gaat het met jullie daar? Gister een goede dag gehad, vannacht haalde dat zichzelf ff in… Waarom word ik 's nachts ook wakker en besluit ik dan weer in ene te gaan nadenken :evil: :?



Vandaag moeten we nog zien, doe me best maar om het te accepteren en dat gaat wel aardig, maar soms komt nog de vraag: waarom? in me op… :cry: Vraag me af of Elise er iets van gemerkt heeft… Ze is wel wat jengelig de laatste paar dagen ( ze was ook mee naar de echo toen we het nieuws hoorden :frowning: ) Naja, afwachten maar weer he! Hier gebeurt helemaal niets! Wel wat rare gevoelens in mijn buik, maar het is ook in ene of ik weer ochtendmisselijk aan het worden ben :? volgens mij geint mijn eigen lichaam met me!



Mijn vriend vraagt de hele tijd; bel je wel als er wat is of gebeurt? Ik snap wel waarom hij dat zegt, maar wat heeft hij eraan om te horen dat ik bloedingen begin te krijgen? Waren jullie vriend/man thuis op dat moment om evt. ondersteuning te bieden enz? Het is misschien wel handig voor Elise. Denk niet dat ik me dan even met 2 dingen bezig kan houden :frowning: Tja, het blijft vervelend allemaal… laten we maar kracht eruit putten dat het een volgende keer wel gewoon goed kan gaan! en laten we hopen dat als we eraan toe zijn, we allemaal weer een postieve test in ons handen mogen houden en een mooie 12 weken echo! ( dat is enige echo die ik denk ik nog ga geloven!!)



Ga een meiske uit bed trekken, ze heeft lang genoeg geslapen vind ik… Tijd voor broodje en oma!



Debke, ik hoop dat het voor je doorzet :frowning: Dan kan je het afsluiten…!



tot laterz… en veel sterkte allemaal :hug: