Hey meiden, ik probeer jullie topic al dagen bij te lezen maar elke keer komt er weer iets tussen. Nu reageer ik maar gewoon!!
Januari dit jaar gooiden wij de pil in de prullebak, ervan uit gaande dat het nog wel even zou duren (bij Nica 9mnd) hadden we helemaal niet verwacht dat het in ronde 2 al raak zou zijn. Super blij maar ook heel onzeker. Ik had steeds het gevoel dat er iets niet goed zat. Maar buikje groeide en net als bij Nica had ik nergens last van. We vertelden het al vrij snel, het viel mensen ook gewoon op dat er een buikje tevoorschijn kwam, maar iedere keer zei ik er wel bij: Maar ik geloof het pas als ik de echo heb gehad en een kloppend hartje zie!
Met 12 weken kregen we de echo en werd mijn vermoeden bevestigd, er klopte geen hartje, het kindje is met 8+4 weken overleden.
Twee dagen laten begon het bloeden en nog 2 dagen later verloor ik het vruchtje, we hebben het 's avonds begraven in de tuin en mijn man heeft er een mooie vlinderstruik opgezet.
Ik ben redelijk nuchter en pakte de boel vrij makkelijk weer op, ja natuurlijk was ik verdrietig maar ik had het gevoel steeds al gehad en nu leek alles op zijn plek te vallen.
Inmiddels zijn we de uitgerekende datum voorbij (6 dec) en helaas nog geen blij nieuws hier. Maar ik zie de toekomst positief tegemoet, als het 2 keer lukt, moet een derde keer ook wel lukken lijkt mij!!
Toch moest ik afgelopen zaterdag even slikken hoor, gewoon het idee dat we anders misschien al met zijn viertjes waren geweest, hoe zou de zwangerschap gegaan zijn en zou Nica een broertje of zusje gekregen hebben. Maar we veranderen er niks meer aan en ik hou hoop voor de toekomst!!
Op de één of andere manier ben ik er nu wel veel meer mee bezig dan met Nica, ik baal ervan dat ik niet weet wanneer ik eventueel met verlof moet, ik wil gewoon vakanties plannen enz, maar elke keer denk ik: ja maar als… Terwijl ik daar helemaal niet aan wil denken!!
Ik hoop voor een ieder van jullie dat 2009 meer geluk brengt!! :-*
Hoi Gemmama,
Dat lijkt me inderdaad een van die moeilijke momenten. Dat je je op de uitgerekende datum dan zo bewust bent van het feit dat het eigenlijk allemaal anders had moeten zijn.
En ik denk dat ik oud en nieuw toch ook best zwaar zal vinden.
Je blikt dan toch terug op het afgelopen jaar en dat betekent voor mij twee zwangerschappen, nul kindjes op komst :?
Maargoed, ook ik ben redelijk nuchter en ga ervan uit dat ons moment nog wel komt. Alleen heb ik daar af en toe helemaal geen geduld voor. Dan wil ik het weer zooo graag terug 
Op zulke momenten weet ik ook even niet zo goed wat ik met mezelf aan moet, maar meestal gaat het ook vrij snel weer over en denk ik weer aan de toekomst.
En wat betreft het plannen en het "wat als… "
Wij gaan in juli trouwen, we hebben het gewoon gepland en dan zien we wel hoe het loopt. Als ik dan 7 maanden zwanger zou zijn, wordt het bepaald niet zoals ik het me had voorgesteld, maar dit willen we nou eenmaal ook erg graag…
Ik had ook steeds wel zoiets van: ach op de uitgerekende datum ben ik vast wel weer zwanger en nu was dat dan niet zo, dat is dan toch anders.
En ik heb ook regelmatig wel dipjes hoor, vooral als ik mijn dochter met babies bezig zie en dan bedenk hoe gezellig het was geweest. Maar wat doen we eraan? Je moet wel verder en ik denk dat het ook wel scheelt dat we er al eentje hebben rondlopen hoor, je weet dat het kan en ik ben me er heel erg van bewust dat dit kindje gewoon niet gezond was, nou dan duizendmaal liever zo dan dat je daar pas bij de bevalling achter komt.
Ja tuurlijk!
Helaas hebben wij hier geen kleine spruit rondlopen die je in ieder geval het besef geeft dat het al eens eerder is gelukt. Maar voorlopig maak ik me daar nog maar geen zorgen over.
Nee, en ik kan me heel goed voorstellen dat het dan nog moeilijker is, eerlijk waar!! :hug: :hug: :hug:
inderdaad dat denk ik ook wel, als er al eentje rondloopt is het toch anders.
Maar ook wij blijven hoop houden en zijn soms nog erg verdrietig en aan de andere kant zijn we ook alles aan het relativeren. En is het ook zo dat het beter zo kan zijn dan dat het ongezond of niet levensvatbaar ter wereld komt.
:-*
Ha meiden!
Gemmama :hug: :hug: :hug: Dat lijkt me heel zwaar…als je nog niet opnieuw zwanger bent op je uitgerekende datum…Maar het is wel wat mij ook te wachten staat. Hier ziet het er niet naar uit dat we snel weer een serieuze poging gaan doen zelfs. Eerst maar eens zien dat Rene bij me blijft…(gelukkig ziet het er wat dat betreft in ieder geval wel positief uit)
En verder…verder ben ik druk met onze minivakantievoorbereidingen. Heb een paar pittige dagen achter de rug moet ik zeggen…Eerst pakjesavond…Ik krijg gewoon weer tranen in mijn ogen als ik er aan denk dat er voor ons beebje ook een kadootje bij had moeten zitten…De volgende dag nog maar een keer pakjesavond bij schoonmoeder. En maandag kwam ik bij het opruimen de tas met babyspulletjes (wat monstertjes van de vk gehad enzo) en echofoto’s tegen…Ik heb nog even heel goed naar de echofoto’s gekeken (zit een hele mooie bij…waarop ik echt het gezichtje van beeb kan zien) en even “fijn” de ogen uit mijn hoofd gejankt. Dat luchtte wel op moet ik zeggen.
Maar goed, nu eerst maar weer eens gaan kijken naar alle positieve dingen. Te beginnen met een mini-ski-vakantie die morgenmiddag begint!
Ik heb er enorm veel zin in! Het wel kunnen skieen is dan in ieder geval nog een voordeeltje van het nu niet zwanger zijn he!
Als jullie het niet erg vinden ga ik nu weer aan de slag. Heb nog veel te doen!
:-*
Inderdaad Debke,
wij hadden onze skivakantie (januari) dus afgezegd
Maar ligt er wel sneeuw dan?
Heb het dus ook niet meer zo goed in de gaten gehouden :?
In ieder geval veel plezier!
Even alles van de afgelopen tijd achter je laten… :-*
Oh…sneeuw zat! Een metertje of anderhalf…Moet lukken dus! :mrgreen:
Debke, fijne vakantie! Geniet!!! 
Voor de rest veel gelezen… en weet het weer niet meer. geheugen is een zeef, kan me niet helemaal goed concentreren… vreselijk :?
Vandaag weer ff een test gedaan om te kijken of hormonen uit mijn lichaam waren… en de test was negatief 
Nooit zo blij geweest met een negatieve test geloof ik :shock:
Ondertussen is het wachten op ongi. 24 november curretage gehad, dus wanneer zou hij ongeveer komen? uiterlijk begin januari denk ik he? Hoop niet dat het met kerst komt nu… :? Als het erger is dan normaal is dat niet fijn… 
Gister ruzie gemaakt met schoonvader ( hubby tenminste ) maar daar kom ik later misschien wel ff op terug… Schoonpaps kan zijn zoon gewoon niet zoveel aandacht geven als z’n 2 dochters en dat vind hubby toch niet zo leuk…
Maar er mekkert een jongedame weer in de woonkamer, tubbies zullen wel af zijn! Dus ga weer ff naar haar toe.
tot laterz!
groetjes,
Louise
Ik kom alleen nog even gedag zwaaien! Dus bij deze: zwaaizwaai! Tot dinsdag! Ik zal een extra rondje voor jullie skieen hoor! :mrgreen:
Hoi dames,
Debke…als je het nog leest…fijne vakantie. Geniet ervan, je hebt het verdiend.
Vreemd he Louise dat je blij bent met een negatieve test. Kan het me nog goed herinneren. Ik werd na 5,5 wk weer ongi. Je kunt alleen maar afwachten. Ik ben nu weer wachten. Zit nu op bijna 5 wk. Denk dat het geen kerstcadeau wordt aangezien ik niks voel en deze mnd maar blij moet zijn dat het komt aangezien de toestand van 2 wk geleden. Vorige wk tot eergister wel ongikrampen gehad, maar die zijn nu weg??? Dat wachten…pffff.
Verder…ik moet het ff kwijt…voel echt K. Weer een collega die vandaag meedeelde zwanger te zijn. Natuurlijk blij voor haar, maar wil het zelf ook zo graag
Meiden tot de volgende keer en veel :hug:
Oh Kaatje :hug:
Dat zijn echt van die confronterende momenten hè.
Ik ben blij dat het in mijn omgeving nu even rustig is op dat front.
Ja, Spoertje, erg confronterend. Zit hier nu tussen 2 directe collega’s die zwanger zijn. In het begin wel veel steun gehad na de MA, maar ze zijn alweer vergeten hoe ik me voel…en dan duurt een andere collega nog te vragen wat ik ervan vind. En de hele dag maar praten over de dikke buiken en babynaam etc. Fijn :shock:
Mijn kamergenoot is twee dagen voor mijn mk vader geworden.
En bij mij weet niemand het.
Dus kan er helaas over meepraten…
Zit nu tegen de babyfoto’s in de vensterbank te kijken iedere (werk)dag :roll:
Debke, fijne vakantie!!!
Louise, “fijn” dat de test weer negatief was. Nu kun je pas echt weer verder :hug:
Kaatje :hug: zeker geen makkelijke situatie idd.
Een vriendin van mij is ook zwanger van haar eerste, en wij waren tegelijk uitgerekend alleen kreeg ik een mk. Als ik haar zie lopen dan denk ik steeds, pff zover was ik nu ook geweest Maar toch kan ik er goed tegen, ik gun het haar ook enorm en zij heeft nu gewoon het geluk meteen zwanger te mogen worden en blijven.
Morgenochtend naar de ha. Even mijn verhaal doen, kijken wat hij er over te zeggen heeft. Ook wil ik mijn darmklachten verder onderzocht hebben. Daar loop ik nu al lang genoeg mee. Vraag mij af of het mogelijk een rol speelt…
Hoi allemaal,
ik had gister ook een negatieve test, dus bij mij zijn ze ook weg. Raar idd om blij te zijn met een negatieve test. Hier is het dus ook wachten tot het zo ver is…(of niet, maar dat denk ik niet)
Het is zeker confronterend als er andere vrouwen zwanger zijn. Bij ons is het zo dat “vrienden” van ons ook zwanger zijn, zij is 1 week verder dan ik was. Kan het niet zo heel goed met hen vinden, kan ook op dit moment geen gesprek met hen aanknopen.
Het komt denk ik ook omdat hun een erg onstabiele relatie hebben en eigenlijk helemaal er niet mee bezig waren. Het was min of meer een ongelukje… Kan ik me echt heel kwaad over maken :twisted:
Hetzelfde dat als je op het nieuws hoort dat er al 2 baby’s in enschede dood gevonden zijn en hoogstwaarschijnlijk vermoord… :evil: :evil:
Debke, heel veel plezier!!! Je leest het niet meer, daarom als je terug bent: Hoe was het???
Smurf ik hoop voor je dat je je verhaal morgen kan doen bij de ha en dat de darmklachten verder onderzocht kunnen gaan worden. Want dat is echt niet fijn als je het hebt!!! Ik ken het, jammer genoeg…
Voor iedereen :hug:
Hier ook bekend met darmklachten… spastische darm.
Toen ik laatst van ha switchte en mijn medisch dossier inkeek, zag ik pas hoe vaak ik er al voor naar de ha ben geweest. Maar geen stap verder gekomen. Ook niet bij de internist en de diëtiste (maar daar kreeg ik mot mee, dus dat heeft geen kans gehad… :oops: )
In ieder geval is het de laatste tijd een stuk minder, dus misschien heeft het toch met stress te maken. Ik probeer nu vooral goed op mijn ademhaling te letten. Heeft er naar mijn idee ook mee te maken.
En naar de wc gaan als je moet, geen paprika eten…
Maar dat zijn mijn trucs en wisselt natuurlijk per persoon
Verder vind ik het nu best lang duren tot mijn wod in zicht komt…
Ik ben gewoon erg nieuwsgierig naar mijn cyclusduur.
Lekker dat jullie de hormoontjes in ieder geval kwijt zijn.
Nu hopen dat de volgende test weer positief mag zijn :-*
hey meiden, ik ben ook vaak bij de ha geweest en zelfs bij de internist.
toendertijd de diagnose Spastische darm gekregen. Dietiste ben ik idd ook niet veel wijzer van geworden. Y blijkt echter het DQ8 gen te hebben, aanleg voor coeliaki (wat mijn tante heeft). Mijn antistoffen waren niet 0 8 jaar geleden. En omdat mijn klachten blijven wil ik ook een dna onderzoek en weer opnieuw mijn antistoffen laten meten. Coeliaki kan ook meerdere vroege mk tot gevolg hebben nl…
Oooh Smurf. Dat is dan wel interessante informatie.
Ik ken het helemaal niet.
En begin januari ging je naar de gyn toch?