ik heb bewust niet meer gekeken bij de meimama’s. Maar aan de andere kant ben je toch nieuwsgierig. Denk dat ik het toch maar niet ga doen…
Sproetje, lijkt me inderdaad ook erg moeilijk! Maar wanneer ga je trouwen?
Debke, ik hoop voor je mee dat alles weer op zijn pootjes terecht komt! 
Louise, mij is ook opgevallen dat de ene persoon er beter met je over kan praten dan de ander. En inderdaad als iemand het zelf ook heeft meegemaakt is het toch fijner, vind ik in ieder geval. En misschien ook raar maar dat heb ik ook met de verschillende generaties die het hebben meegemaakt. Vrouwen van onze leeftijd praten daar dan och weer anders over dan de oudere generatie.
Fijn dat het vloeien nu echt gestopt is. Probeer nog wel even naar je lichaam te luisteren, want je buik zeurt niet voor niets! Al is het niet makkelijke. En het geestelijke gedeelte is hier ook hoor, denk dat dat ook nog wel heel lang blijft.
Wij hebben gister een aantal spulletjes die we hadden gekregen, zoals de echo’s, 9mnd dagboek, rompertje en de testen in een mooie doos gedaan. Want weggooien of ergens wegstoppen kon ik niet. Op deze manier kun je toch nog altijd de doos erbij pakken en de spulletjes bekijken.
Debbert, we trouwen in juli.
Ik heb gisteren al even zitten googlen op zwangere bruidsjurken, maar niet veel gevonden. Toch gewoon maar eens naar een winkel om te vragen hoe en wat.
De positieve testen heb ik ook een tijd bewaard. Maarja, op een gegeven moment dacht ik toch weg = weg en het heeft z’n charme inmiddels ook verloren (voor mij althans). Het informatiepakketje van de vk ligt hier nog wel ergens, maar het voelt echt alsof we weer helemaal van voren af aan moeten beginnen 
Dat klopt bij mij is het ook wel hoor dat we helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar voor ons voelde het wegdoen toch niet goed, dus vandaar. En voor iedereen is dat natuurlijk anders.
Maar over je jurk, ze verstellen dan gewoon je jurk. Je zou nu bijvorbeeld een jurk uit kunnen zoeken en als het zo is dat je zwanger bent dan kunnen ze je jurk daar op aanpassen. Mijn schoonzusje was ook zwanger toen ze trouwde en bij haar hebben ze het zo opgelost. Zou het alleen wel bij het kopen van de jurk wel aangeven dat er een mogelijkheid in zit dat je zwanger bent. Want dan bestellen ze je jurk later (meestal maat groter) omdat ze dan het geheel beter kunnen vermaken.
Het is echt zo leuk om zo’n mooie jurk te kopen!!! En ik zou niet de eerste de beste kopen hoor, eerst veel winkels en prijzen bekijken en dan kun je altijd nog naar je eerste keus maar dan heb je in ieder geval veel jurken gezien en aangehad. Veel plezier ermee in ieder geval!!!
Ja hoor, het is ook voor iedereen anders.
Ik ben over het algemeen behoorlijk nuchter, maar ik merk soms dat ik nergens met mijn gevoel heen kan.
En een doos met alle spulletjes bij elkaar heeft ook wel iets bijzonders.
Ik heb de buikfoto’s ook nog op de pc staan. Misshien kan ik dan later nog eens vergelijken 
Qua jurk ga ik binnenkort maar eens een afspraak maken dan.
Het is wel handig om in ieder geval alvast met orienteren te beginnen. Dat kan nooit kwaad denk ik :lol:
Alleen nog even bedenken wie ik meeneem (van mijn vriendinnen weet niemand weet van een evt. zwangerschap nl)…
Ow, trouwjurken… 
M’n hub wil ook zo graag zsm met me trouwen… ik wil ook wel dolgraag maar ja, kost een hoop geld he… :? Heb wil 19 of 26 juni trouwen, dus we moeten even kijken of we dat gaan redden financieel. en of ik tegen die tijd inderdaad geen bolle buik ga hebben… ALs alles goed was gegaan had ik rond die tijd een klein brusje in m’n armen gehad…
Naja, niet te lang meer bij stilstaan.
Ja, mijn suprise is trouwens af bijna. Niet helemaal fantastisch, maar goed… heb m’n best gedaan hoor De tv is trouwens inderdaad beplakt met papier, was toch makkelijker dan verf!!!
Ow, kennen jullie dat? Dat je bartstende hoofdpijn heb dat je er gek van word…? is al 3 dagen zo als het morgen nog zo is ga ik huisarts bellen, word er gek van! gister en eergister ging het wel met ibuprofennetje… maar met paracetamol werkt het dus totaal niet he?!
naja, tot spreeks dan maar weer!
groetjes,
Louise
Maar Louise, heeft hij je wel al netjes gevraagd dan?? :inlove:
Wij trouwen dus in juli.
Geen idee buik of niet. Maar met het kopen van een jurk is dat best irri… :x
Ik weet vooral wat ik niet wil (en dat is veel), maar nog niet zo goed wat ik wel wil :roll:
En het kost inderdaad een flinke zak met centen :o
Hoofdpijn heb ik soms rond mijn ongi. Vervelend inderdaad.
Na vanochtend (verstandskies getrokken) heb ik 1 iboprufen genomen. Ik hoop dat dat genoeg is. Dus ik wil die andere vijf wel opsturen hoor
Hoop dat het gauw weer over is voor je. Hoofdpijn is niet leuk.
Sproetje, ja hoor … 
Op de trouwerij van z’n zus ging hij voor de hele familie op z’n knieeën :lol: En toen heb ik uiteraard maar ja gezegd he :inlove:
maar goed, we zijn toen nog niet echt bezig geweest met data e.d… of echt plannen. maar nu wil hij toch echt wel trouwen Alleen tja, financieel… Hoeveel trekken jullie uit voor een trouwerij met alles er omheen?
Ow, wat anders… heb er even een kruidvat testje tegenaan gegooid en deze is echt stukken lichter dan de test van toen… dus hormonen zijn echt heel snel aan het minderen nu…! Buikpijntjes e.d. zijn ook weg…
ik ga ff een mekkerend meisje pakken!
groetjes,
Louise
Wat leuk Louise dat hij dat op die manier heeft gedaan!
Fijn dat de hormomen ook al een stukkie minder zijn en dat de pijntjes ook weg zijn!
En hoe is het met je hoofdpijn??
Het is zo’n mooie dag en het is er een die je echt niet vergeet. En het klinkt cliche maar je kunt het zo duur maken als je zelf wil. Wij hebben een groot feest gegeven en alles erop en eraan zeg maar en dan moet je toch al aan de 7.000 euro denken. Maar je kunt het natuurlijk ook “klein” houden.
Ik heb toen alles op papier gezet wat we graag wilde en daarna uitgezocht wat het koste. En op die manier ga je vanzelf schrappen. Hetzelfde is dat met de gastenlijst. Succes in ieder geval!!!
Sproetje, heb je nog last van je verstandkies van gister?
Trouwen is zo leuk idd.
En je kan het echt zo duur maken als je wilt. Voor ons is het alweer ruim 6 jr geleden.
Vorige week is mijn vriendinnetje getrouwd, 20 wkn zwanger. Prachtig zag ze eruit. En je zag helemaal niet dat ze zwanger was! Perfect gewoon, zoals zij dat wilde.
Dus zwanger trouwen kan prima!
Hier alles rustig. Vanavond Sinterklaas vieren.
Sproetje, hoe voel je je. Verstandskiezen trekken brrr nare herinneringen aan :?
Even meekletsen over leuke dingen…trouwen is inderdaad erg leuk.
We zijn afgelopen mei getrouwd. Je kunt het zo duur maken als je wilt. Een groot feest incl band vond ik het duurste. De jurk gelukkig gekregen van mijn moeder…en zo’n jurk passen is echt bijzonder en erg leuk. Zwijmel …en het zou toch geweldig zijn als je zwanger bent dan. Een bruiloft voorbereiden geeft je wel een positieve afleiding.
Wij hebben toen wel bewust de keuze gemaakt om niet te klussen voor de bruiloft. Wat als ik misselijk zou zijn, wat als het rond die tijd mis zou gaan?..misschien al een voorgevoel dat we een miskraam zouden krijgen enkele mnd later? Nu zou ik het anders gedaan hebben,gewoon al beginnen met klussen :)…er kunnen altijd ook andere onverwachte dingen op je pad komen.
Hoe gaat het met de anderen? Hier gaat het weer wat beter. Bespaar deze keer de onsmakelijk details…het is gestopt . Nu wachten op NOD, denk ergens vlg wk…hoop op het allermooiste kerstcadeau allertijden voor iedereen hier. Veel :hug: 's van Kaatje.
inderdaad Kaatje voor iedereen een supermooi kerstcadeau!!! :inlove:
Dat zou natuurlijk wel fantastisch zijn!!
Fijne avond iedereen!!
Als het goed is, gaan we volgende maand in ondertrouw! :inlove:
Dan begint het toch al iets echter te worden allemaal.
Louise, wij moeten nog wel proberen te schrappen in een aantal dingen.
Net als wat Debbert zegt ben je voor een bruiloft met alles er op en eraan incl. band toch al gauw 8000 kwijt.
Met mijn kies (althans… het gevolg van het verwijderen ervan ) gaat het wel goed. Ik voel het nog wel, vooral met eten. Maar verder bereid ik me alvast voor op de volgende keer bij de kaakchirurg. Daar zie ik meer tegenop :shifty:
Smurf, heb je niet toevallig een foto van die zwangere bruid??
(evt. bewerkt of via pb…)
Ik vind dat er op internet maar weinig over te vinden is.
Maar ik ga uiteraard nog even verder speuren.
Mijn enige twijfel is nu toch wel vanaf januari of februari gaan klussen.
Stel dat het gelijk raak is… dan zit ik op 29 wk…
Aan de andere kant. Het is toch weer een kans die je laat liggen.
Ooooh, ik ben echt erg. Gelukkig hoef ik nu nog niet te beslissen.
En mijn vriend heeft er natuurlijk ook nog iets (klein beetje) over te zeggen 
Wij vieren morgen Sinterklaas. En ik moet alles nog
hoi allemaal… ben ik weer ff.
Vandaag even weer een lastig dagje… kwam kantine in op m’n werk en leidinggevende word papa in mei… hij was enthousiast aan t praten dat hij en zijn vriendin een pretecho hadden gedaan de dag ervoor en dat ze het hartje gehoord hadden enz… dat was even een domper toch wel :?
Trouwerij, tja, we zijn er over aan t denken hoe en of wat… en aan t sparen, maar vind 7000-8000 euro toch wel erg veel geld… :? Daar kan je ook een hele mooie kinderkamer en alles van kopen
Klopt Louise, daar kun je veel leuke andere dingen van kopen. Maar je kunt het natuurlijk ook kleiner doen. Dat is maar net wat je allemaal op zo’n dag wil hebben en doen.
Dat lijkt me ook erg moeilijk! Vind ik zelf ook nog wel hoor. Begrijp het helemaal. :hug:
Hee meiden! De kerstboom staat, een heel dubbel gevoel. Tijd van samenzijn, warm gevoel bij elkaar… Blijft lastig allemaal maar moet maar eens stoppen met dat constant te melden. Begin er wel mee te leren leven, maar blijft wel regelmatig in mijn achterhoofd zitten.
Bij suprises afgelopen vrijdag was het heel gezellig… We hadden het over zwanger maken enz. Vriend meldde tegen mijn hub, naja, je hebt het toch een keer voor elkaar gekregen,dus hij werkt in ieder geval… nu wist hij van de miskraam maar er vloog uit mijn mond dat hubbie het wel 2!!! keer voor elkaar had gekregen. Vriend wist niet meer wat ie moest zeggen :oops: Had ik al verteld dat ik getest had van de week? was nog positief, wel een stuk minder dikke streep dan eerst trouwens, dus hormonen zijn aan het afnemen. Merk ik ook wel, nu nemen mijn emoties de overhand :oops:
Maar gelukkig gaat het ook wel goed met me hoor Kan nog lachen en de relatie gaat heel goed. Elise is ook wel heel lief soms… ( soms ook een grote draak :lol: )
Oef, vannacht weer een dramanacht gehad. Ruzie met hub… ik wilde praten en hij viel constant in slaap… tot ik boos werd. Moet toch ergens heen met m’n gevoelens…? En hub toont zijn gevoelens niet, dat is zo lastig voor me… Heb zo het gevoel dat ik het dan allemaal alleen aan het doen ben. Dus gaf aan dat ik het gevoel miste dat hij er compleet voor me was, dat ik geen respons terug kreeg… Hij luistert me nu aan en that’s it. Nu snap ik dat je vrij weinig meer kan doen, maar toch… ik verwacht vanuit mijn vriend toch een emotie en die krijg ik niet.
Nu zit hij dus zo niet in elkaar, weet ik wel… Maar heb dat wel nodig om te weten dat ik het niet alleen moet doen. Ik weet het, zijn zat mensen die het alleen hebben moeten doen, maar toch… zo zit ik niet in elkaar Dus praat ik maar tegen jullie aan in de hoop dat jullie me begrijpen en niet zo reageren als mijn vriend dat doet… Voel me nu nog niet echt happy, want gister zijn we na mijn emotionele uitbarsting maar weer in slaap gevallen en echt uitgepraat hebben we het niet 
Moet nu naar mijn werk, jipiie!!!
naja, tot laterz maar
groetjes,
Louise
Oh Louise…ik herken het enorm…
Ik kan je niet echt helpen…maar probeer voor jezelf te “onthouden” dat je man zijn eigen manier van verwerken heeft en dat hij wel “gewoon” naar je blijft luisteren…Hij bedoelt het zo goed…
Misschien kun je hem (met gesproken of geschreven woorden) uitleggen wat je van hem “verwacht”? Als ik het een beetje in kan schatten, heeft hij daar namelijk totaal geen idee van…(ervaringsfeitje).
Hier gaat het verder wel weer goed geloof ik. Vriendlief is de afgelopen tijd flink met zijn neus op de feiten geduwd door anderen (buitenstaanders) en dat heeft hem toch wel over de streep getrokken om heel erg zijn best te doen om hier te redden wat er te redden valt. En ik moet zeggen…dat lukt aardig! :mrgreen:
Aankomende donderdag gaan we er lekker saampjes tussenuit voor een paar dagen. Naar de Oostenrijkse sneeuw! Heb er enorm veel zin in!
Maar goed, ik heb het nu dus hartstikke druk, want er moet nog zoveel gebeuren voor die tijd…
Ik ga dus maar eens flink aan de slag nu!
Kus voor jullie!
Deb, wat goed om te lezen dat hij er ook voor wil knokken.
Hopelijk komt alles weer helemaal op z’n pootjes terecht.
Wellicht dat de Oostenrijkse sneeuw daar een mooie bijdrage aan kan leveren. Vast wel! :-*
Ben echt blij voor je dat het weer de goede kant op gaat.
Louise, jammer dat je het gevoel hebt dat je er totaal niet bij je hub mee terecht kunt. Mijn vriend kan er nu ook niet zoveel meer mee, maar ik snap dat op zich wel. Voor mannen is het denk ik toch makkelijker om te accepteren en door te gaan. Zij hebben dat lichamelijke aspect ook niet.
Maar soms merk ik het wel hoor aan opmerkingen. Bv. dat een collega nu zwanger is en dat we ongeveer gelijk liepen.
Tja, een nieuwe zwangerschap zou alles een stuk aangenamer maken.
Maar daarvoor moeten we nog even geduld hebben. Ik heb de moed in ieder geval nog niet verloren dat het in de toekomst wel zal lukken.
Alleen dat geduld… :roll: :mrgreen:
Ha meiden. Het is lang geleden dat ik hier een berichtje plaatste. Ik had toen net een bbz gehad en vond hier toen veel steun en informatie. Daarom wil ik jullie graag een positief verhaal vertellen.
In de zomer van 2006 kreeg ik bij 8 weken een mk. Totaal onverwachts (zoiets overkomt alleen ander…) en heel verdrietig vond ik het. Daarna raakte mijn super regelmatige menstruatie totaal ontwricht en werd ik elke 2 weken ongesteld. Gek werd ik er van. En ondanks alle goed bedoelde verhalen van andere vrouwen die een maand na de mk al weer zwanger waren werd ik niet meteen zwanger, iets wat voelde als enige mogelijke troost.
In februari 2007 kreeg ik hevige buik- en rugpijn. Dacht dat het menstruatiepijn was en liep er 4 dagen mee door tot ik bedacht dat dit geen menstruatiepijn meer kon zijn omdat het niet minder werd. De HA stuurde me onmiddellijk door naar het ziekenhuis, ik bleek een bbz te hebben. Linker eileider was gescheurd en werd geheel verwijderd.Volgens de gyn had ik toch nog zo’n 70% kans op een zwangerschap, maar ik hoorde ook van vele anderen dat dat in praktijk toch meer 50% is. Ik besloot te wennen aan het idee dat ik niet meer zwanger zou worden. Toen ik na 6 weken nog niet weer ongesteld was geworden dacht ik nog dat mijn lijf eerst moest herstellen. Voor de zekerheid toch maar getest en… zwanger. Ik was helemaal niet blij, alleen maar paniek dat het weer een bbz was. Bij 8 wekenmocht ik bij de gyn terugkomen voor een echo. Ik had mezelf inmiddels aangepraat dat er dan waarschijnlijk geen hartaktie zou zijn of zoiets. In plaats daarvan zag de gyn en kloppend hartje… en na 10 minuten nog een! Mijn tweeling is nu ruim een jaar en alles gaat goed. Natuurlijk is dit een uniek iets, maar het kan, dat zie je maar. Ik hoop jullie hiermee een hart onder de riem te steken. Zie je het niet meer zitten bedenk dan dat het ineens volledig anders kan zijn. Ik wens iedereen hier heel veel sterkte met het verwerken van een mk, ma of bbz en hoop van harte dat jullie ooit hier ook een positief verhaal kunnen schrijven.
heel veel liefs!!
Liesje, wat fijn dat het bij jou uiteindelijk helemaal goed is gekomen.
Uiteraard hopen wij ook het geluk over een poosje weer aan onze kant te hebben. Vanaf januari gaan we er weer voor.
Ben benieuwd!
Deb, jullie gaan donderdag weg toch?
Veel plezier!!