Hoi!
Ziggy, kop op meid! Het gaat heus wel goed! :-*
Weet je wat ik mezelf net zat te bedenken…eigenlijk schrijven wij elke maand gewoon hetzelfde! We zouden de stukjes gewoon kunnen kopiëren van de maand ervoor. Ik bedoel wat wat we schrijven in de klus tijd ( over ovulatie testen en ei spotting! ) in de wacht tijd ( neurotisch gepraat en te vroeg gedane testen ) en de NOD dag. ( negatief gepraat en verdrietige teksten )
Wanneer komt hier eens verandering in, en hebben we het samen heel de maand over poep luiers en krijsende kinderen???
Groetjes weer vanuit Spanje!
Eveline.
Ach dat genieten komt ook wel. Alleen vandaag even niet.
Banner ga ik pas aanmaken als ik zelf ons kleintje heb gezien. Misschien stom bijgeloof (en het heeft de vorige keer ook niet geholpen), maar voor mij even nog geen banner.
He meiden,
Eveline lieve schat hoe is het met jou vandaag? Wat kan ik zeggen om je een beetje op te vrolijken? Ik vind het zo rot om te lezen dat je je zo rot voelt…Meissie het komt echt goed!!! Jullie krijgen echt jullie tweede kindje en waarom ik dat zeg omdat ik dat voel net als dat jij bij mij voelde dat ik zwanger was. Maar goed daar heb je niets aan he…
Maar goed er word aan je gedacht :-* Ja en dat we hier iedere maand hetzelfde schrijven. Dat veranderd ook wel een keer hoor. Maar ik heb het heel fijn gevonden om hier lekker neurotisch te zijn en mijn vriend daar niet mee lastig te vallen… Ik ben nog steeds onzettend neurotisch maar daar wil ik jullie niet mee lastig vallen dus dat doe ik even bij een ander topic…
En? Ineke :mrgreen: Goed je best gedaan? :mrgreen: :mrgreen:
Het is rustig hier meiden…hoe is het met jullie?
:-*
Goedemorgen!
Ellen, wat ben je toch een schatje! Bedankt voor je lieve woordjes. Ik hoop dat je gelijk krijgt, kun je trouwens ook even voelen wanneer precies dan 
Ach, het gaat vandaag wel beter hoor. Ik ben iets minder verdrietig en zie het weer iets meer te zitten. Ik denk zelf ook wel dat die de zwangerschap er ooit nog eens komt. Moet alleen geduldiger zijn!
Ik kan mezelf helemaal indenken dat je erg in de rats zit of het dit keer wel goed zit ja of nee. Ik las dat je weinig of geen kwaaltjes hebt. Dat hoeft niks te betekenen meid, ik had dat bij mijn eerste ook niet, en die loop hier nu toch al 2 jaar en een paar maandjes rond :mrgreen:
Liefs, Eveline. :-*
He meiden,
Fijn dat het weer wat beter gaan Eveline. Tja, we schrijven inderdaad veel van hetzelfde maar het voelt goed dat dan de een en dan de ander wat opbeurende woorden schrijft of even laat merken er van te balen etc.
Misschien zijn er een paar wat neurotischer dan de rest ( :oops: :oops: ).
Maar het voelt wel als een proces dat we met elkaar doormaken! En ik heb jullie daar echt bij nodig! Vooral wanneer je zo’n gevoel hebt dat de hele wereld zwanger is behalve jijzelf. En natuurlijk langzaamaan meer zwangeren op ons topic!!
Ellen wat voor gevoel heb je bij mij? Ik heb er zelf wel een goed gevoel over. Maar denk ook wel es dat er gewoon echt stellen kinderloos blijven, mijn zussen en broer zijn rijkelijk voorzien dus misschien zijn wij het dan wel. :shock:
Ach nee, zo moet ik ook niet denken! Ik heb mijn percentages al wel gehad.
He ga zo even op de koffie bij mijn jarig vriendin, zullen wel weer veel kindjes zijn…
kus
Ineke
Hoi meiden,
Ben vanochtend bij de internist geweest voor de schildklier.
Hij vroeg hoe het ging en toen ik vertelde dat ik me absoluut niet lekker voelde, stelde hij voor om medicijnen te gebruiken.
“Fluoxatine” Het is officieel een prozac (dus een antidepressiva) en dus zou het moeten helpen om me iets rustiger te maken in mijn hoofd en een voordeel is, dat ik er waarschijnlijk ook van ga afvallen. Heb namelijk ernstig overgewicht en dat is de laatste maanden door alle kl*tetoestanden ook iets meer geworden.
Dus ik hoop de komende dagen weer iets vrolijker te reageren hier! Als het aanslaat!
Liefs,
Noortje
Oh ja, heb vanacht tot 2 uur in bed een heel goed gesprek gehad met mijn mannetje. Echt heel lief! We hebben het zelfs nog even over adoptie gehad. Niet dat we daar nu direct aan beginnen, maar ik ben blij dat hij daar ook iets meer over nadenkt.
Op een gegeven moment vroeg hij heel stilletjes aan mij: “En straks dan? Wat als het helemaal niet wil?” 
Krijg gewoon kippevel van dit soort vraagjes…
Hebben jullie dat ook wel eens met jullie mannetjes? Die gesprekjes en die onzekere vragen die uit hun monden komen?
:-*
Noortje
Hoi Meiden,
Tsja, over herhalingen gesproken…
Ach, ik denk dat het niet uitmaakt dat we iedere maand de zelfde dingen schrijven, vaak is het iemand anders die het schrijft en dan kan de rest weer wat opbeurende woordjes schrijven.
Ik moet zeggen, dat het mij enorm steunt!
Mijn mannetje en ik hebben het natuurlijk ook wel eens over hoe oneerlijk het is (in onze ogen) dat het nog steeds niet gelukt is, maar we blijven proberen om positief te blijven. We kunnen ons niet voostellen dat het nooit zou lukken. Misschien wel naief, maar dat is dan niet anders!
Het lijkt erop dat deze ongi weer voorbij is, dus we kunnen ons weer richten op leuke dingen :mrgreen: :inlove:
Verder niet veel te melden op dit moment!
Liefs,
Diana
Hi lieve, lieve meiden!
Ik heb net even alles terug gelezen, wat is er weer lekker veel geschreven!
Sorry dat ik niet op iedereen en alles reageer, maar ben sinds woensdag snip snot verkouden… Als ik m’n hoofd naar links doe, gaat het snot vanzelf mee zeg maar… Bah!!
Verder afgelopen dinsdag al ongesteld geworden… Niks geen spannende dagen dus! Maar heel raar; deze maand zit er helemaal niet mee. Ook omdat we morgen op vakantie gaan denk ik, dan ben ik er over 2 daagjes weer vanaf!! We gaan naar Bretagne en de weersverwachting is: REGEN…
Ach, we zien het wel, ondanks alles gaan we zeker lekker genieten!
Ineke, fijne column weer, en natuurlijk weer herkenbaar! Lijkt me leuk zo’n column te schrijven!
Ik las hier net iets, volgens mij schreef Noortje erover, over of we ook zulke gesprekken hebben over “wat als het echt niet meer lukt”.
Dat hebben wij ook. Op dit moment wil ik ook absoluut geen kindje adopteren. Ik wil nog een kindje van ons samen, die wel bij ons blijft. En lukt dat niet, nou ook goed, dan genieten we samen verder van ons leven. We hebben het er zelfs over gehad wat we dan allemaal gaan doen! En dat helpt! Die druk is weg… Zelfs nu, of misschien juist nu, ik weer ongi ben.
Ik was bang dat André er anders over zou denken, maar gelukkig niet… Hij had het al een aantal keer over adopteren gehad, en ik wist eigenlijk niet wat ik ervan vond, maar daar ben ik nu uit… Dus met of zonder kindje, we gaan genieten van ons leven, meer nog dan nu!!!
Morgen lekker weg, op vakantie!!!
Hele dikke kus meiden!!
:-* :-* :-*
hey irene veel plezier op vakantie meid,
Ja positief inzien is soms ook het beste, wel moeilijk,maar soms erg goed, zonder een kindje kun jeook best gelukkig worden, een kindje is geen vervanging voor geluk, maar een aanvuling op…
Mied fijne vaakntie…
Een colum schrijven lijkt mij ook leuk, echt wel
Verder weinig nieuws hier
Irene fijne vakantie toegewenst, geniet ervan. Nu maar hopen dat de verkoudheid ook snel verwijnt.
Ik vind het zo knap van een antal meiden hier hoe ze iedereen elke keer weer weten op te beuren, petje af hoor.
Noortje, toevallig gisteren ook gesprek gehad met mijn mannetje, bij ons ging het dan wel niet over het krijgen van een eerste kindje, maar over de spanning waarin je nu zit. De hoop op een eventuele zwangerschap en op het moment dat je het dan weet dat je zwanger bent die angst dat het mis kan gaan. Geoff is daar erg bang voor. Hij wil daarom ook het liefst dat ik geen zwangerschaptest doe. Hij wil liever de spanning van zou ze zwanger zijn, dan de spanning zou het wel goed gaan? Snappen jullie wat ik bedoel?
Irene, een hele fijne vakantie! Geniet ervan!
Jorien, dat was ook één van de onderwerpen waar we het over hadden. De spanning… Wat als het weer raak is… Dat vinden wij ook allebei doodeng! Je wilt zo graag, maar het is zo ontzettend eng!
Mijn man en ik waren het erover eens. Als ik weer zwanger ben, gaan we allebei een aantal maanden onder zeil en willen we wakker gemaakt worden als we de ergste weken gehad hebben en vanaf daar doen we het weer zelf met alle spanningen die er dan nog zijn en komen… Haha… … Ach ja…
Wie is de eerste weer?
Is het Eveline? 
Groetjes,
Noortje
Eveline en ik denk ik. Ik ben al twee dagen overtijd, maar Geoff wil dus liever nog niet testen.
Spannend meid.
Ik ga echt heel hard duimen voor jullie.
:thumbup: :thumbup: :thumbup:
Fijn weekend allemaal!
Groetjes,
Noortje
ow jorien wat spannend zeg duimerdeduim hoor :thumbup:
He meissies…
O Jorien wat hardstikke spannend! Dus je man wil niet testen? En wat wil jij? Nou we horen het wel meis
Irene fijne vakantie!!! :-* :-
Met iedereen verder alles goed?
:- :-*
Met jou dan Ellen?
Kun je al een beetje aan het idee wennen?
Volgende week heb je lekker je beebje al een keer gezien.
Heerlijk!
:-*
Noortje
Dag dames!
Ik denk dat Jorien de eerstvolgende is…zowel qua NOD als qua zwanger zijn! 2 dagen overtijd meid!! Spannend hoor. Volgens mij ben je gewoon zwanger! Wanneer ga je testen? Is wel tijd
Mijn NOD is morgen, maar het is hier vrij duidelijk dat het niet gelukt is deze keer.
Verder heb ik op de een of andere manier “rust” gekregen. Ik heb de afgelopen paar dagen veel nagedacht. Ik kon echt niet meer op deze neurotische manier doorgaan, dat is niet goed.
Ik heb mezelf er bij neer gelegd dat ik geduldig moet zijn en verder weet ik nu zeker dat ik er echt klaar voor ben. Ik zal dit even toelichten:
Voordat ik mijn zoontje kreeg riep ik altijd als de eerste dat ik geen kids wilde, want daar zou ik niet tegen kunnen en ik zou het niet kunnen, het moederschap. Toen ik zwanger was, was die twijfel helemaal weg.
Toen mijn zoontje rond de 8 maanden was en rond een jaar dacht ik dat er op de een of andere manier verwacht werd van mij, dat ik weer zwanger zou worden. Iedereen om mij heen heeft namelijk vrij snel na elkaar kinderen gekregen, en ik “dacht” dat dit het beste was, en zo hoorde of zo. Ik riep ook als de hardste dat ik als mijn zoon 1 was, weer zwanger wilde zijn, want ik wilde een klein leeftijds verschil.
Ik riep dat altijd heel hard, máár ik dacht eigenlijk heel iets anders! Ik dacht “oh god, néé ! Ik wil nog niet. Ik kan dat niet aan twee kleine kids. Laat mij nog maar even bij komen, en de opvoeding van mijn zoon in solide banen leiden.”
Tóch gingen we er een jaar geleden voor, ondanks dat ik eigenlijk nog niet wilde. Máár ja, als je er dan weer voor gaat, dan komt er ook wel weer illussie én ik ben ook zo dat als ik ergens voor ga, dat ik het dan ook wil…dus…
Toen ik eindelijk na 8 maanden weer zwanger was, was ik super blij! Maar ik dacht nog steeds “ben ik wel klaar voor”, “kan ik dat wel, twee kids?”, “Wil ik niet liever nog even van 1 kindje genieten” “Wil ik wel die drukte van twee kids” “wil ik wel weer die drukte van een baby” “huiluurtjes, nachten wakker, krampjes, flesjes, tandjes etc” Eigenlijk wilde ik dat helemaal niet, en ik wist ook niet hoe ik het klaar zou gaan spelen. Ik wilde heel diep in mijn hart gewoon verder genieten van mijn leven, met man en zoontje, en de vrijheid die ik had. ( zeker omdat ik maar een kindje heb, en die is nu natuurlijk 2, dus telkens heb je meer vrijheid. ) Natuurlijk was mijn verdriet super groot toen ik wist dat ik een missed abortion had. Ik hield van dat kleine ding daar ver in mijn buik, ondanks dat ik al die twijfels had etc…
Nu, heb ik die twijfels helemaal niet meer. Ik voel mezelf rustig! Ik voel dat ik er klaar voor ben. Ik kan twee kids aan, en ik vind het ook niet erg om op te staan s’nachts en wijntjes te laten staan, en een baby te troosten ,en niet “weg” te kunnen naar etentjes etc. Het is goed! Ik heb rust gevonden met mezelf, zou je kunnen zeggen.
Het is een heel verhaal geworden, en ik weet niet of jullie dit allemaal zo kunnen begrijpen, mede door de manier hoe ik het op schrijf, en door het feit dat we elkaar niet in het echt kennen. ( lees: ik twijfelde maar dat neemt niet weg dat niet graag een kind wilde, of dat ik het niet erg vond met de missed abortion! ) máár ik ben zooooo ontzettend blij dat ik eindelijk die “RUST” gevonden heb met en in mezelf! Die had ik namelijk niet.
Ellen, jij schrijft altijd dat je denkt dat iedereen iets moet leren. En dat wij misschien wel iets moesten leren van onze miskramen/missed abortions…ik schreef dan altijd dat ik dat een mooie gedachte vond, maar dat ik niet wist wat ik in hemelsnaam moest leren hiervan… Nou, dat weet ik nu wel! Ik weet zeker dat het dit was wat ik moest “leren” Dat ik moest “leren” die rust te vinden en in mezelf te geloven.
Ik heb zelfs zo’n rust, dat ik echt heb voor genomen er niet meer zo erg mee bezig te zijn. Waarom niet? Nou, omdat ik maar een keer leef, en wil genieten, ik wil tijd hebben voor man en kind en de rest van mijn familie, tijd voor mezelf, tijd voor mijn werk, en vooral tijd om te genieten… En dat kan niet als je geobsedeerd bent door het zwanger worden! Nee :naughty: ik ga het leven nemen hoe het komt! Wordt ik zwanger perfect, zo niet? Dan moet dat gewoon zo zijn. Daarnaast komt mijn tijd nog wel!..eerst weer even tijd voor de mensen en de wereld om me heen, en voor mezelf!
Liefs Eveline.
Ps: Heel dit relaas wil niet zeggen dat ik hier niet meer meeschrijf he!
Jorien, ik hoop voor jou echt dat je zwanger bent! :-*
Eveline, wat een verhaal, maar je hebt het wel heel duidelijk verwoord. Wel fijn dat je nu je rust hebt gevonden, dit is en blijft toch altijd moeilijk. Je moet zeker nog van je laten horen hoor, al is het alleen om ons warm te houden door het leven wat je leidt in een warm land.
Ja, ik blijf wel meeschrijven hoor! Want ook al heb ik die rust nu, en heb ik mezelf voorgenomen er minder mee bezig te zijn…ik zal heus soms wel eens van mezelf af willen schrijven tijdens de wachtdagen etc
Maar eh…Jorien, wanneer test jij nou eigenlijk?
Lieve Ireen, fijne vakantie! GENIET ERVAN :!: