:-*
Caris meis kans is meen ik me te herinneren van mijn stoling etc afg voorjaar, 15% kans op een afwijking voor stolling. En das incl afwijkingen die niet uitmaken in combi met een zwangerschap. Chromosomen is nog lager! Neem aan dat je arts bij het verwijderen van je poliep de ogen open gehad. Stom genoeg is er soms iets wat de wetenschap nog niet kan aantonen. Tenminste zo denk ik erover en dat is natuurlijk persoonlijk, het kan ook zijn dat er niets is. Maar oh wat hoop ik voor je dat je heel snel dat prachtige bewijs mag zien dat je ondanks alles weer een heerlijk gezond kind mag krijgen! :-*
Rhiannon, klopt en gyn zei dat hij de onderzoeken wel wilde doen, maar verwachte dat het goed zou zijn. We zien/horen hetwe l morgen
vicky: bij mij is er nooit stollingsonderzoek gedaan… zoiezo is er niets onderzocht, amar daar hebben we ook zelf voor gekozenk na gesprek met de gyn.
cariska: succes vandaag! :hug:
pff hier een belabberd ochtendje. (ja nu al :S) heb zo’n weeig gevoel in mijn buik, en helaas is het te vroeg om te denken of het door een zwangerschap zou komen, want moet nog een week tot mijn ongi, dsus vrees dat er gewoon een griepje aan komt… net nu morgen voor de eerste keer mijn nieuw oppaskindje komt… :S
Knipoogje, ik had geen volgende zwangerschap meer aangekund zonder te weten dat ik die stollingsstoornis had… Ik had M.ea ervoor ook al gehad en zwanger worden was ook geen probleem bij ons, alleen het houden 
maar das idd ieder voor zich :hug:
Knipoogje hopelijk viel je je snel beter
ik heb persoonlijk al die onderzoeken juist niet gedaan, en dat terwijl ik genoeg miskramen heb gehad. Allemaal in vroeg stadium (4-6 weken).
Dus zwanger worden geen probleem, maar wel een plakkertje behouden!
Ik wilde juist niet zo’ gedoe allemaal, omdat ik de miskramen al bijna niet meer kon verwerken.
Dus wilde ook niks meer qua zwangerschappen! Alleen besliste “moedertje natuur” anders :inlove:
Knipoogje :hug: beterschap lieverd! :-*
Cin. , ik wilde na de 3de mk eerst ook geen onderzoeken… wilde er niks van weten… maar uiteindelijk toch gedaan, want stollingsonderzoek was gewoon even bloed laten nemen en een week erna de uitslag! Was niks omslachtigs ofzo… ben zo blij dat ik het wel gedaan heb :inlove:
Vind het gewoon erg dat je nog meer verdriet zou hebben als het niet nodig was…
ik 
voor iedereen hier…
Knipoogje, hoe is het?
hier gaat t weer. net genoten van 2 knackers en nu heb ik zoiets van: eigenlijk lust ik er nog wel een 
Ik wilde wel onderzoeken, want mijn klokje ging steeds harder tikken… Het ziekenhuis wilde het inprincipe niet doen; stolling is uiteindelijk wel naar gekeken, maar chromosomen niet. Op een gegeven moment heb ik toch een verwijzing van de HA gehaald voor verder onderzoek/hulp en ben in de tussentijd eigenwijs geweest door vanaf m’n eisprong duphaston te gaan gebruiken… Het resultaat daarvan, wordt in oktober geboren 
. (ik had zelf het vermoeden dat het bij mij door een progesteron tekort werd veroorzaakt… en dat heeft nu uiteindelijk wel voor een doorgaande zwangerschap gezorgd ). Ik had dus op het moment dat ik weer in het ziekenhuis kwam voor “hulp” m’n eerste echo met een kloppend hartje en voor het eerst een zwangerschap die op de dag nauwkeurig op termijn was… bij geen van mijn andere (doorgaand of MK) zwangerschappen gehad 
.
icl: maar waarom had je het vermoeden dat het door progestron tekort kwam?
(gewoon nieuwsgierigheid hoor :-* )
Omdat ik meestal een latere innestelling had en een kortere luteale fase. Bovendien gingen, net als bij Cin, 9 van mijn 10 MK-en mis tussen de 4,5 en 6 weken. (één MK uitgezonderd, toen ben ik bij 11 weken zwangerschap gecurreteerd, liep het vanaf het begin al 2 weken achter en ging het definitief mis toen ik stopte met de progesteron).
Verder had ik al op meerdere sites gelezen dat progesteron zou kunnen “helpen” als je meerdere MK-en had gehad. Bij M.artijn dreigde het ook mis te gaan en toen heb ik van de gyn waar ik destijds liep, dus duphaston gekregen. M.artijn is er dus gekomen. Bovendien: baat het niet, schaadt het niet en bij mij heeft de (naar alle waarschijnlijkheid, want de wetenschap is er niet unaniem over dat het zou kunnen helpen) duphaston dus blijkbaar wel geholpen.
ah vandaar, thanks voor de uitleg!
Ik denk dat ik me hier ook kan aanmelden.
Denken omdat we nog niet helemaal zeker weten of we nog voor een kindje gaan of niet. Ik wil ergens heel graag, maar ik ben ook zo bang.
Icl, ik kreeg duphaston altijd om mijn menstruatie op te wekken.
Knipoogje, fijn dat je wat hebt kunnen eten en dat je je wat beter voelt.
Knipoogje :thumbup:
ICL, een superresultaat dus met die hormonen :inlove:
Noemi
mijn eerste twee waren ook mis op 5 en 6w, maar de laatste was ik 8w en had ik al een kloppend hartje gezien en het was helemaal op schema… was dus niks mis mee, maar het kreeg door mijn stollingsstoornis geen bloed
Eigenlijk hoor ik hier niet meer te schrijven, maar ik leef nog steeds mee met iedereen :hug:
Ook ik herken mij heel erg in het verhaal van ICL, maar dat wisten we al
Bij Levi en Yari ook late innestelingen! Vond dat altijd erg apart.
Echter bij dit verrassingsmeisje totaal niet!
Soms maar een vreemd fenomeen, dat lijf van ons vrouwen he.
Niet altijd even prettig!
Noemi. :-
Vicky, ook ik hoef hier eigenlijk niet meer mee te schrijven, maar ook vrouwen zoals wij (met vele miskramen) kunnen hier mee praten over de angsten, de emoties. En misschien wel een soort voorbeeld zijn, dat het ook zeker goed kan lopen :-
Chromosomenonderzoek was goed, bloedstollingsonderzoek kan op 2 punten fout zijn. Te weinig bloedstollingsonderzoek ofzo, maar dat was bij mij goed. Je jan ook teveel hebben, deze moet nog een keer geprikt worden, was vraag van het lab. Gyn zei hoefde niet wat te betekenen was kleine afwijking, vandaar weer prikken.
Gaan verder weer ofo in, van voren af aan. Als dat allemaal goed us, zullen we het een jaar weer moeten proberen.
Cariska, toch wel fijn dat alles zo onderzocht wordt!
Zucht… Weer de bekende buikpijn onderin de buik, vooral links onder…
@Cariska wrote:
Zucht… Weer de bekende buikpijn onderin de buik, vooral links onder…
:hug: :hug: :hug: