zwanger worden na een ma of mk deel 5

petatje dat kreeg ik ook steeds te horen. waarop ik altijd zei ja en heb het hartje toch gezien heb die kleine toch gevoelt en welk formaat die kleine ook had het was me kind en tijd of geen tijd je bent zwanger en wil dat het goed blijft gaan. Ben blij dat je er niet al teveel last van hebt kan nog wel komen natuurlijk maar hoop het niet voor je.



snap je frustratie daarin best wel.



En over mupke haar koppie die kan inderdaad hard aankomen hopelijk hou je niet teveel last van je neus.

@Petatje wrote:

lichamelijk heb ik amper last,bloed niet zo erg.

Maar emotioneel heb ik het moeilijker hoor. :cry:

Ik haat die goedbedoelde opmerkingen:het was nog zo klein,je hebt nog tijd genoeg om een brusje te maken,… :evil: :evil:

Geen boodschap aan zo’n opmerkingen hoor :thumbdown:




:hug: mensen hebben altijd de neiging om zulke opmerkingen te maken helaas.



Mijn manager heeft zelfs een keer tegen mij gezegt; mensen maken zelf drama van een MK. Je moet het gewoon zien als een moedervogel die een “fout” vogeltje uit haar nest gooit :shock:

Nou echt, ik was geshocked! Ik weet dat sommige mensen zo denken, dat is prima. Maar neem wel de ander serieus als hun er wel verdriet om hebben…



Geef jezelf de tijd meid :hug: :-*

Ik herken die opmerkingen helaas ook. Ik kreeg voornamelijk te horen nadat ik na bijna 2 jaar proberen eindelijk zwanger raakte en mijn mk kreeg:" je weet nu wel dat het kan". Ja lekker dan, ik weet nu ook dat het fout kan gaan, en dat wilde ik nou net niet weten.

Vreselijk die opmerkingen. Zeg maar gewoon meid wat klote voor jullie, daar is alles mee gezegd, goed maken kun je het toch niet.



Ik vond vooral de volgende keer gaat het vast goed heeeel moeilijk vooral na de tweede mk. Mensen weten gewoon niet wat ze moeten zeggen, zeg dan niks en stuur een bos bloemen zoals een vriendin van mij deed dat deed me veel meer goed dan loze kreten…



Net babyboom gekeken dus zit vol met emoties, wat blijft het moeilijk, en het word ook steeds moeilijker heb ik het idee…

Ja die komt mij ook bekend voor, fijn dat je weet dat het nu kan. Ja fijn he als het mis gaat :evil:

hier ook stomme opmerkingen gehad helaas… sommige mensen…

Dat soort opmerkingen zijn denk ik niemand van ons onbekend. Ik probeer het altijd maar te relativeren. Die opmerkingen komen over het algemeen van mensen die zelf niet iets van een mk of ma hebben meegemaakt. Vaak zelfs van mensen die niet eens ooit al bezig zijn geweest met het fenomeen “wij willen heeeeel graag een kindje”.



Ergens bedoelen ze het goed, ze weten alleen niet hoe ze het over moeten brengen. Ze willen niet meer dan je een beetje opbeuren. Tenminste…dat neem ik aan.

ja,die opmerkinen zijn cliché en goed bedoeld :slight_smile:

Soms weet je zelf ook niet wat zeggen natuurlijk.



Ben moed aan het verzamelen om te gaan werken…

Al die zielige blikken :roll: kan ze nu niet aan :frowning:

Herkenbaar die blikken. Ik ben na mijn mk gelijk 2 weken op vakantie gegaan, toen ik terugkwam wist een deel van mijn collega’s al wel wat er gebeurt was, een deel nog niet. (ik werk op een afdeling waar ongeveer 50 mensen werken). En kreeg dus regelmatig de vraag:" hoe is het met jullie?" met zo’n blik over mijn buik. Verschrikkelijk, die eerste dagen hebben me echt veel energie gekost.

zit op men werk,op zich valt het heel goed mee…

Vanmorgend kreeg ik wel van een collega nog een “proficiat met de zwangerschap” maar ja,niet alle collega’s weten het al…

Verder is iedereen vrij normaal,afgezien van de schouderklopjes zo nu en dan :wink:

das mooi om te lezen petatje.



ik heb echt ff een baaldag. Het gevoel dat ik elk moment in huilen kan uitbarsten en doodmoe met krampen die terug zijn nadat ik gister nergens last van had.



zou blij zijn als vandaag over is

:hug: :hug: Venix!

net na me fysio op de terug weg langs de huisarts gereden omdat de duizeligheid blijft aanhouden. kan niet eens ff normaal 10 minuutjes op de loopband lopen zonder er bijna vanaf te vallen.



assistent gaat ff overleggen en belt me na half 4 terug. mogelijk bloedonderzoek om te kijken of me ijzergehalte niet teveel gezakt is na de operatie

@venix wrote:

net na me fysio op de terug weg langs de huisarts gereden omdat de duizeligheid blijft aanhouden. kan niet eens ff normaal 10 minuutjes op de loopband lopen zonder er bijna vanaf te vallen.



assistent gaat ff overleggen en belt me na half 4 terug. mogelijk bloedonderzoek om te kijken of me ijzergehalte niet teveel gezakt is na de operatie


Heb je zoveel bloed verloren dan? Vervelend als dat zo is…

En heb je al duidelijkheid wat je mag gaan doen nu?

naar mijn idee heb ik niet mega veel bloed verloren. wel veel meer dan bij een normale ongi maar normaal heb ik gewoon weinig bloedverlies.



zit nog te wachten op telefoontje. ze zou om half 4 overleg hebben maar zou waarschijnlijk iets uitlopen. als ik meer weet laat ik het wel weten

nou ze heeft gebelt en overlegt. het kan een nasleep zijn van de narcose/curettage dus de vraag of ik het weekend ff wil aankijken. Als ik me dan nog hetzelfde of erger voel moet ik me bloed laten testen als het beter gaat is de verwachting dat het vanzelf weg gaat.

Venix gaat het ondertussen al wat beter?



Nog even terug komend op het laatste onderwerp, ik zag er ook ontzettend tegenaan om aan het werk te gaan. Ze wisten het bijna allemaal omdat mijn ziekmelding heel ongelukkig uit kwam. Ik gooide gewoon van te voren al alle cliche´s eruit zodat ze die opmerkingen niet meer hoefden te maken…



Petatje wel rot dat je nog gefeliciteerd word met je zwangerschap :hug:

het gaat redelijk. bloedingen zijn gestopt en heb alleen nog last van die duizeligheid dus word denk ik bloedprikken.

Hoi Venix,



Fijn dat de bloedingen gestopt zijn, jammer dat daarmee de duiziligheid niet weg is. Hoop voor je dat er uit het bloedprikken wat komt zoals bloedarmoede ofzo :hug: :hug:



Hier bij mijn 1e ongi ook behoorlijk duizelig en heel wat meer buikpijn dan normaal. Vanmorgen weer een stolseltje verloren dus goede hoop dat dat het laatste beetje was wat nog in mijn bm zat.



fijne zondag gewenst.

pffff begin me lichaam te haten…denk ik eindelijk na een week de bloedingen kwijt te zijn begint het vanmiddag weer. Echt heel licht dus hoef me nergens zorgen om te maken maar wil het hele gezeur rondom me MK gewoon afronden. Ben niet iemand die er weken bij stil wil blijven staan maar op deze manier zal ik wel moeten