zwanger worden na een ma of mk deel 3

Ow ik ben zo’n “aan mij zie je de eerste 20 weken echt niks” type… Hoe hard ik ook mijn best doe…die buik laat bij mij altijd op zich wachten. De laatste voldragen zwangerschap kreeg ik pas voor het eerst (van echte buitenstaanders" de vraag of ik zwanger was toen ik al 26 weken was.



Rhi, die borrel…da’s wel een plan.

@Tierrr wrote:

Echt waar? :shock:

Ik heb nog helemaalgeen buikje… :frowning:

Jij dan Jane?




nee hoor hier ook nog geen beginnend buikje, was de vorige keer met 10 en 12 weken ook niet zo , vind hetniet zo heel erg, mooi bescheiden buikje ben ik te vreden mee :thumbup:

ego:

ook af en toe weer wat krampen en het bruin is veranderd in roze :cry: bah zo onzeker, ik bereid me goed voor op slecht nieuws woensdag, denk dat ik ga huilen als er een hartje klopt :shock: :lol:

debke balen balen!!heel veel sterkte,en een borrel,best lekker nu voor je…



jane:pfpf rot ontzekerheid!!sterkte,liefs



voor dr rest allemaal een fijne avond en weekend :slight_smile: i

ik heb fijne buikpijn,rot duiveltjes :frowning:

Ik doe met je mee Deb denk ik. Heb pas mijn kast opgeruimt…Pina van 3 jaar oud leek me niet verantwoord meer…daarentegen apfelkorn gaat zo ong eeuwig mee. Al denk ik dat ik voor een Safari-tje ga. :think:

En wauw met 26 weken pas vragen of je zwanger bent. Geloof dat mijn buikjes wel al wat eerder kwamen, dan heb je nog zo’n periode dat JIJ weet dat het een zwanger buikje is maar je omgeving nog niet durft te vragen (het zou eens van de chocolade komen :wink: ) en meen dat bij Casper ze me rond de 30-31 weken vroegen of ik al bijna mocht bevallen…euhm nee nog een weekje of 10 officieel :o . Alles heeft zijn voor en nadelen. Mijn buuv merkte laatst nog op dat ze helemaal niet door heeft gehad dat ik zwanger was…tja van de achterkant zag je geen donder aan me. :lol: Ik was zo’n wandelende buik met beeb aan de buitenkant bijna. Verrot zeg…ik wilde nog wel over niet al te lange tijd buiken met je vergelijken! :wall: :cry: Doe je nog mee voor dit jaar? :-



Jane meis, ik zou je haast zeggen, neem een bad! Niet te warm, kaarjes aan, dobberen…aan nix denken of juist aan alles. En als het helpt, we willen vast wel met je meehuilen als je een prachtig kloppend hartje ziet! :-




Mama van Patty weet je het al zeker of is het zo dat het dan zeg maar vannacht doorbreekt? :hug:

Rhi ik doe mee zodra mijn lijf weer meedoet.

Ondertussen zijn hier de tranen rijkelijk aan het stromen :cry: :cry: :cry:

Die moeten er ook uit… :hug: je hebt je verdorie al die weken al ingehouden. Verrotte spanning, geen zekerheid etc. voorzichtig blij beginnen te worden want er zijn geen tekenen geweest eigenlijk dat er wat dan ook mis zou zijn! Een lijf wat je gewoon maar even zomaar compleet voor de gek heeft gehouden!

Het klinkt mss heeeel raar nu zo op dit moment etc, maar zou je niet bij een volgende met een weekje of 7 voor een echo willen gaan? Ik heb mijn portie miskramen ook gehad, en telkens je NIET proberen te hechten etc is zoooo zwaar! :cry: Er zit zo gigantisch lang tijd tussen de test en een echo. Zeker voelen heb ik het dan niet over hoor, maar simpelweg kleinere stapjes nemen zeg maar. Wil zelf altijd het liefst een echo zo ong rond de 7 weken. In de meeste zwangerschappen zie je dan een kloppend hartje. En nee zekerheid heb je dan nog niet, maar je kunt iig zien of het krachtig klopt of zwakjes oid. Niet alle risico is dan weg maar je hebt het volgende stapje gehad. Meestal sta ik dan ong om de week bij de VK… :shifty: :oops: En tegen de tijd dat ik rond de 11 a 12 weken zit kan ik al aardig peilen of het goed blijft gaan en of ik idd durf te gaan genieten. Met heeeel veel mazzel kan ik rond de 10 weken ong ook het hartje zelf vinden met de babysound. En gaat het eerder mis…dan weet ik het, ook sneller dan. Een curettage is sneller een optie (en hier betekend dat dus meestal ook dat we sneller weer kunnen en mogen proberen :silenced: ) waardoor ik het zelf ook wat beter kan behappen. Maar ik ben dan ook nogal een controlfreak zonder enige vorm van zelfbeheersing en geduld natuurlijk.

Steek een kaarje aan gooi je verdriet er uit (altijd fijner als je lekker alleen thuis bent) en schrijf desnoods even alles van je af (dat hoeft niet hier hoor maar even een briefje bv aan de beeb in je buik kan zoooo helpen) :hug:

En boos mag je ook worden…op je lijf, op de natuur die zo oneerlijk is. En voor je naar bed gaat…een lange warme douche (bij voorkeur met iets waar veeeeeeel lavendel inzit dit helpt je ontspannen en wie weet komt het vannacht al op gang omdat je alles eruit hebt gegooit in je hoofd en doet je lijf mee, zonder die afsluiting komt het niet heb ik de vorige keer gemerkt) ook weer zo’n stomme opmerking, maar ga voor zekerheid en sla morgen maandverband in (kraamverband is helaas geen overbodige luxe) en voor vannacht vast 1 gebruiken dan voel je geen stress bij het naar bed gaan. Ik merkte dat ik niet ontspannen kon gaan liggen zonder toen ik wist dat het mis was maar er nog niets was begonnen. :wall: Ben zelfs gaan slapen met een matje en een handdoek :oops:

Rhi, wat schrijf je hier (helaas) toch goed en helder over…



Deb, ik heb geen ervaring met echte MK’s, en ook het hartverscheurende verdriet heb ik niet gekend…ik voel zo met je mee meis :-* . Ik zou wel in de auto willen springen om je een IRL knuffel te komen geven…

(en eigenlijk zou dat best kunnen, zo ver is het niet :angel:)

Doe rustig aan, doe wat JIJ wilt doen…ik hoop dat je lichaam snel aan de slag gaat :pray:



Jane, voor jou dus ook weer extra onzekerheid :hug: . Ik wil je helemaal niet bang maken, en we weten allemaal dat bruin/roze niks hoeft te betekenen…maar hou je in de gaten dat je geen heftige buikpijn krijgt :shifty:??



Volgende week wordt het druk met de echo’s…mijn duimen draaien dan als nooit tevoren :pray:



Ooow en ik had bij Isa ook niet veel buik hoor. Mijn buik is nu bijna dikker dan toen met 12 weken :oops: , alleen nu is het los vel en chocolade-vet :angel:

Thanks Rhi…even de praktische kant inderdaad. Maandverband staat op het lijstje ondertussen. Heul veul…



Wat een volgende keer betreft…misschien laat ik me wel permanent aan een echoapparaat koppelen de eerste 12 weken ofzo. Ik weet niet meer wat ik dan wil. Ik weet niet waar ik me dan toe in staat voel. Deze keer was ik eerder dan gisteren of eergisteren geloof ik echt niet opgewassen tegen deze slecht nieuws echo.

Gisteren of eergisteren, ik weet het al geeneens meer, ging die knop om en zei ik tegen mezelf dat het “tijd” werd.

Wie weet wat de toekomst wat dat betreft nog brengt…

Bedankt Mayo ik heb gelukkig (nog) geen heftige buikpijn of krampen :-*

Pssst Mayo wat jij hebt gehad is mentaal net zo een miskraam als wanneer je lichaam het zelf afstoot. Misschien is het nog wel vreemder, oneerlijker en lijkt het nog meer die verrot slechte B-film (zo omschreef ik indertijd de bevalling van Bregtje* alsof je ‘naast je lijf komt te staan’ en naar die vaag slecht scenario half ingekleurde film staat te kijken) alsof het allemaal ‘nep’ was? Je lijf je genept heeft. Nee hoor, wat je hebt meegemaakt was ook wel echt een miskraam! De verwerking vergt misschien nog wel meer van je dan wanneer je die ‘afsluiting’ hebt van die lichamelijke miskraam. :shifty: Oh die chocoladebuik mag best wel snel weer in een beebbuik veranderen. Pas als je ‘klaar’ bent met kinderen baren is het tijd om dat verminderde chocolade dieet toe te passen :wink:



Deb ooooh echt ik wil ook zo’n ding in huis hoor! Maar naar wat mij is verteld kost zo’n ding net zoveel of meer als ons huis. Een tweede hypotheek krijgen we niet… :o En het lijkt me ook wel lastig met boodschappen doen. Zit iedereen mee te gluren als ie vast aan je zit. 8)

En voor een volgende keer, kijk idd wat je gevoel je ingeeft maar bespreek mss wel de opties met je VK? Ik voelde me de eerste keer na de eerste miskraam zo raar…bijna opgelaten, niet durven bellen etc. Terwijl na een goed gesprek ze me best goed begrepen, me waar mogelijk gerust willen stellen. En dat ik me ook niet opgelaten hoefde te voelen als ik wel wilde bellen voor een afspraak voor een echo. Alleen al dat ik wist dat dat drempeltje er niet was maakte het al beter behapbaar. Kijk meestal na 1 miskraam zijn ze nog wat ‘terughoudender’ met echo’s etc, maar zodra je er meerdere na elkaar hebt gehad dan snappen ze zo goed dat de spanning soms niet te houden is. Alleen al te weten dat je meerdere opties hebt kan al prettig zijn.

Heb je trouwens voor morgen ook komkommer op het lijstje staan? Lekker om je ogen een beetje te kalmeren. :-* Of een gebruikt theezakje doet ook wonderen. Niet dat ik na een avondje alles eruit gooien veel zin had om de deur uit te gaan…gelukkig heb je een (naar ik aanneem lieve :wink: ) man om je te helpen met boodschapjes doen.

Het allerstomste van mezelf vind ik geloof ik dat ik na de miskramen juist sneller het gevoel had, dat ALS het dan toch mis was ik het ook vroeg (zo vroeg mogelijk) wilde weten. Het verdriet werd en wordt er niet minder om, maar voor mijn gevoel kon mijn eigen verwerking dan wel zsm beginnen. Controle, controle…juist over datgene (zwangerschap) waar je zo weinig controle over hebt. :oops:

Nee Mayo, inderdaad, zo ver is het niet… :wink:



Ondertussen favo CD aan, kaarsje brand, traantjes zijn weer te overzien. Heb mezelf een portje ingeschonken en als dat op is ga ik denk ik proberen wat te slapen.



Jane, ik denk aan je en hoop heel hard dat al je zorgen onnodig blijken. De woorden willen niet meer echt hier…ik doe nog wat :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

Jane ook voor jou een dikke :hug: hoop dat je buik zich rustig houdt!!

Deb trusten voor straks :-*

:-* :-* jullie zijn lieverds, bedankt! hoop ook dat het onnodig is :pray: :-*

Ik ben ook op weg naar mijn bedje…ben altijd erg moe op vrijdag!



Rhi, dat van die slechte film herken ik wel…net of het allemaal om iemand anders gaat, heel raar was dat! :-* , voor je lieve woorden…nu heb ik ook rode oogjes :shifty:



Welterusten allemaal…Deb, hoop dat je toch nog een beetje kunt slapen vanacht :pray:

Welterusten :-* :zzz:

@Debke wrote:

Thanks Rhi…even de praktische kant inderdaad. Maandverband staat op het lijstje ondertussen. Heul veul…



Wat een volgende keer betreft…misschien laat ik me wel permanent aan een echoapparaat koppelen de eerste 12 weken ofzo. Ik weet niet meer wat ik dan wil. Ik weet niet waar ik me dan toe in staat voel. Deze keer was ik eerder dan gisteren of eergisteren geloof ik echt niet opgewassen tegen deze slecht nieuws echo.

Gisteren of eergisteren, ik weet het al geeneens meer, ging die knop om en zei ik tegen mezelf dat het “tijd” werd.

Wie weet wat de toekomst wat dat betreft nog brengt…




lieverd denk daar over na bij mij heeft het geholpen elke 2 weken een echo

als het dan mis is ben je er snel bij en nu heb je 4 weken gedacht ik ben zwanger terwijl het al mis was dat komt dan nog veel harder aan.

:hug: denk er maar eens over na voor een volgende zwangerschap :hug:

morgen een lekkere biefstuk debke met lekker jus en stokbroos met kruidenboter door de jus heen van het biefstukje



lekker bord carpaccio :wink:



:hug: hopelijk kan je lekker slapen :hug:



ik heb de hele avond aan je gedacht (terwijl ik op stap was met me vriendinnen) :hug:

Debke, een glaasje heb ik ook gedaan in het begin… weet niet wat zeggen, Rhiannon schreef al alles zo goed op, alleen :hug: en ik heb het gevoel dat ook al kunnen we elkaar hier steunen en krijg je steun uit je omgeving, je moet het uiteindelijk toch alleen doen en in het begin is dat moeilijk maar op een gegeven moment heb je de keuze uit twee richtingen… pff wat schrijf ik hier nu allemaal… :eh:



ja Jane, vlug een echo, maar dat hadden ze gezegd, dat ik vroeg moest komen om het goed op te volgen, ik mag desnoods elke week komen als het me geruster maakt…



Ik kijk elke dag naar mijn banner, die ik ook elke dag ff aanmaak, maar durf hem echt niet te zetten, ik voel elke dag aan mijn tepels: ah ok, ze doen nog pijn :roll:



:-*

ff ego :oops: , vanmorgen heel misselijk opgestaan :sick: :dance:

heeft eigenlijk de hele nacht geduurd :roll: