He lieve Jane toch… wat een onzekerheid.
Ik heb dat ook en ik verlies niet eens bloed…
Nog even doorzetten!! :-*
En Debke, voor jou gewoon nogmaals een hele dikke :hug: , wat een narigheid zeg…
toch vind ik het fijn om met elkaar te praten over onze onzekerheid enzo omdat we allemaal hetzelfde hebben meegemaakt. al die gevoelens en emoties. ik ervaar het als heel prettig. ik put daar toch een soort kracht uit!! ik hoop dat jullie het ook prettig vinden!! en idd we slepen elkaar wel door de onzekere tijd heen!!
Dus dan hebben we hier nog echo’s op woensdag, donderdag en vrijdag (ik zei de gek).
Ik ben ook vreselijk onzeker maar dat ben ik al vanaf dat ik wist dat ik weer zwanger ben. De angst dat het weer mis is blijft gewoon overheersen hoezeer ik het ook probeer weg te drukken :?
Oh Jane, meissie toch, ik kan helaas ook je onzekerheid niet wegnemen maar ik weet wel dat een flinke jankpartij echt even op kan luchten :hug: :hug:
Lieve Debke, ik heb in december bij mijn tweede MA gelijk aangegeven dat ik een curettage wilde, ik zag het niet zitten om weer af te gaan zitten wachten zoals de eerste keer. Toen heb ik na een paar dagen die tabletten gehad om het op gang te krijgen en ik ben toen zo in paniek geraakt toen het los kwam :oops: . Heel veel bloedverlies had ik, mijn vk is toen ook nog 's avonds geweest, mijn koorts was toen al iets afgenomen dus hoefde ik niet naar het ziekenhuis. Vandaar dat ik het toch dapper vind dat je die paar dagen wilt wachten. Mocht het bij mij nu weer niet goed zijn dan vraag ik ook gelijk weer om een curettage.
En ik snap zo goed dat je je vriend gewoon “wegstuurt” vanavond. Heb ik toen ook gedaan en ook ik kon niet wachten tot Nathalie op bed lad, ik wilde zograag tijd voor mezelf hebben, wat je al zegt, huilen wanneer jij dat wilt, lachen wanneer jij dat wilt, zingen wanneer jij dat wilt en weer huilen wanneer jij dat wilt. Laat het maar lekker komen lieverd, het moet er toch uit, oppotten heeft totaal geen zin :hug: :hug:
Lotte ik ervaar het zeker ook zo en ik ben jullie daar ook dankbaar voor dat we hier gewoon over onze angsten kunnen praten maar ook samen plezier kunnen maken.
Ik vind jullie gewoon lief :-*
Tierrr binnenkort samen maar weer eens onzeker zijn bij een bakje koffie/thee, lijkt me een goed idee!!
bij mijn 3de mk ook een curretage want bij mijn 1ste was het allemaal zo heftig gegaan!! heel veel bloedverlies enzo. en ik was gewoon zo bang voor wat ik weer te zien zou krijgen. maar toen kwam het al zelf los voordat ik het aan kon geven bij de gyneacoloog :wall:debke luister goed naar jezelf. waar jij jezelf goed bij voelt. en dat je ff tijd voor jezelf wilt is ook erg begrijpelijk. denk goed aan jezelf!!
Oja en Debke, echt waar, geloof me, chocola helpt :hug:
Lotte ik heb mij mijn eerste ma uiteindelijk ook nog een curretage gehad toen bij controle bleek dat er nog placentaweefsel in mijn baarmoeder zat.
En inderdaad wat je te zien krijgt…
En toch vond ik ons “kindje” toen niet raar om te zien. Heel klein, zo’n anderhalve cm maar toch van ons. Wij hebben ons Frumke in de tuin begraven.
ja dat helpt bij mij ook :oops: dvoor eventjes dan maar toch!!
Precies en voor eventjes is toch al heel wat dus aan de chocola!!
@Marieke_5000 wrote:
Tierrr binnenkort samen maar weer eens onzeker zijn bij een bakje koffie/thee, lijkt me een goed idee!!
:thumbup:
Ik vond het heel erg dat de miskraam bij mij niet op gang wou komen… had het zo graag zelf gedaan en ook willen zien wat eruit kwam… helaas zat dat er voor ons niet in.
Maar inderdaad Debke, ik sluit me helemaal aan bij de rest: doe vooral waar jij je goed bij voelt, dat is het enige dat belangrijk is!! :hug:
debke en jane ik gooi ff een reep chocola naar jullie toe :drool:
@Marieke_5000 wrote:
Oja en Debke, echt waar, geloof me, chocola helpt :hug:
Wij hadden bij de Makro een ontzettend grote ton met spekkies gekocht en in een week helemaal leeg gegeten… :roll:
Marieke…iets met spijkers en koppen geloof ik… :-*
Vooralsnog zie ik wel op tegen wat komen gaat (de vorige keer was het ook heel heftig), maar de echoscopiste was vandaag ook heel duidelijk…een curretage is absoluut een mogelijkheid, maar… ook daarbij komt het regelmatig voor dat het niet zo schoon gemaakt wordt als ze in eerste instantie dachten…plus het is een ingreep en aan iedere ingreep zitten risico’s…
Als het op de echo duidelijk was dat een miskraam nog wel even op zich zou laten wachten had ik nog vanmiddag besloten tot een curretage…maar de echo liet een ander beeld zien. Ze raadde me ook aan om het weekend de boel even te overdenken en misschien dat het zelfs al wel heel snel op gang zou komen, zodat er niet lang over nagedacht hoeft te worden.
Ik ga dus echt eerst het weekend in. Even laten bezinken, even “afscheid” nemen voor ons gevoel en maandag zien we verder. Ik weet uit ervaring dat ik er maandag best weer heel anders over kan denken…
@lotte82 wrote:
debke en jane ik gooi ff een reep chocola naar jullie toe :drool:
:sick: chocolade gaat hier haast niet meer in :shock: :lol:
erg lief meiden, inderdaad fijn zo steun aan elkaar kunnen hebben tijdens onzekere tijden. :-*
En chocolade…heerlijk…maar nu ff niet. Ik moet even uberhaupt niet aan eten denken.
Ook dat zal over een paar dagen wel anders zijn 
:roll:
Deb een borrel dan maar? :-*
Jane die mag jij natuurlijk niet dat snap je… maareuh soms zou je er wel 1 willen pffff. Al die spanning, geen luikje en geen zekerheid. :wall: Snap het maar al te goed.
Marieke dus vrijdag en donderdag Vicky. 
Ik zou wel willen dat ik een kangoeroe was met een buideltje, kon ik op elk moment even kijken hoe het gaat en als dan alles goed is en het kindje volgroeit is lekker veilig bij je dragen 8)
Mijn buik begint op mijn bovenbenen te rusten als ik op de eetkamerstoel zit voor de pc :oops:
Echt waar? :shock:
Ik heb nog helemaalgeen buikje… 
Jij dan Jane?
hihi marieke toch te veel chocola gehad :lol:
Ha Marieke dan zou er ook nooit een KS nodig zijn. :lol: Meis over een jaartje of 2 weer alles strak laten trekken. 8) Dat chocoladevrije dieet zie ik zelf iig niet helemaal zitten. :shifty:
Over buikjes gesproken die groeien toch allemaal heeeeel verschillend. De ene ziet hem al verschijnen met een weekje of 7/8 en anderen die ‘moeten’ wachten tot ze rond de 20 weken zitten. :shock: Zegt niet veel hoor, er zijn zelfs van die verhalen van vrouwen die dus nooit hebben geweten dat ze zwanger waren dus dat zijn wel de meest extreme verhalen. Die hadden dus niet eens een buikje om over naar huis te schrijven.