dank je wel Debbert, kon ik wel gebruiken :? Las net even mee bij de Juni mama’s… Moet ik ook niet doen he? :wall: De kindjes komen daar al bijna en tja, had erbij kunnen zitten Maar beebje wilde niet
Hier is het maar weer afwachten wat deze klusronde heeft opgeleverd. heb er niet veel vetrouwen in, ondanks dat we gewoon netjes om de dag hebben geklust…Had volgens de tests geen eisprong dus :think:
Wel al 2 weken een beetje naar gevoel in m’n onderbuik :? Maar dat kan natuurlijk net zo goed psychisch zijn. De banner staat op de max cyclus niet van afgelopen maand ( 4+2) maar dan die maanden ervoor (4+6/5) dus kan zijn dat ik er eerder een testje tegenaangooi…zit te denken aan moederdag, zou een leuke dag zijn Als ik dan niet al ongi geworden ben dan, maar dat gok ik niet, want dan zit ik op 4+2
Hoe gaat het verder met de meiden hier?
groetjes,
Louise
Hoi.
Mag ik mij heel voorzichtig hier melden?
Wij hebben afgelopen maandag bij de echo te horen gekregen dat het kindje niet meer leeft. Het hartje is bij 8 weken gestopt
Het komt nog niet los en morgenmiddag heb ik een afspraak bij de gyn om te kijken wat we gaan doen.
Ik vind het eng allemaal, weet niet goed wat me te wachten staat.
En hoe stom ook, hoeveel verdriet we nu ook hebben, we willen straks toch graag proberen of Nathalie een broertje of zusje kan krijgen.
Vandaar dat ik me voorzichtig aanmeld hier.
Marieke :-*
Marieke, vanuit hier een dikke :hug:
Iedere keer als er iemand bijkomt voel ik me verdrietig, niet omdat ik niet wil dat iemand meekletst natuurlijk, maar om de reden waarom Om het moeten meemaken van alles
Heel veel mensen doen er licht om en ach, het gebeurt… maar toch raakt het je flink heb ik wel gemerkt.
Nogmaals dikke :hug: Marieke
groetjes,
Louise
Marieke, sterkte en een dikke :hug:
Het is erg fijn om hier mee te schrijven omdat iedereen ook weet wat je mee hebt gemaakt en wat voor impact het eigenlijk heeft! De meeste mensen kijken er inderdaad licht tegen aan maar het is niet niets en je moet het echt een plekje proberen te geven.
Zelf heb ik een curretage gehad en vond dat een erg fijne oplossing, ook omdat het anders nog heel lang kan duren voordat het vruchtje eraf komt. De keuze heb ik ook gemaakt omdat je anders er, vond ik zelf, steeds mee geconfronteerd word als het nog niet zo is en omdat het zo onzeker is wanneer het eraf komt.
De keuze staat natuurlijk vrij, heb het er over met de gyn en die kan je het beste advies geven. Maar neem wel een beslissing waar jullie allebei achter staan!
En Marieke, dat broertje of zusje komt er echt hoor! :-*
Louise, ik had hetzelfde met die testen, ik ben er ook niet vanuit gegaan. Probeer je er bij neer te leggen als het niet zo is en weer met volle moed naar de volgende ronde te gaan. Hoe moeilijk het ook is!
Marieke een :hug: voor jou en je gezin.
Vrijdag is Nathalie dr hersteloperatie al
en we hopen dat we daarna verder kunnen met ons leven
voor iedereen een :hug:
Dankjulliewel :-*
De vk vertelde me dat de gyn me of een currettage gaat voorstellen of medicatie om het los te laten komen.
Ene kant zeg ik doe de medicatie maar, dan komt het thuis los en kunnen we het in de tuin begraven.
Andere kant weet ik ook niet of dat veel pijn gaat doen.
Morgen maar goed laten voorlichten.
Het schijnt dat het ook van de echo afhangt wat er gaat gebeuren.
Tot nu toe voel ik nog niks wat erop wijst dat het spontaan komt.
Jtb helaas kom ik je hier ook tegen.
Heel veel sterkte voor vrijdag en je meissie is een kanjer!!!
Ik had ook nooit verwacht dat het zo’n impact zou hebben.
Dat we er zo verdrietig over zouden zijn.
Fijn dat ik hier mijn ei kwijt kan, bij meiden die weten wat het is :hug: :-*
Meiden, ook ik ben weer terug bij af. Op de echo vanmorgen geen hartaktie te zien. Waarschijnlijk is het gestopt met groeien vlak na de vorige echo van 2 weken geleden. Krijg nog een week om af te wachten of het vanzelf los komt. anders afspraak maken voor curretage.
Ben verdrietig, gelaten en weet op dit moment nog niet of we nog door gaan.
MvM ook maar gelijk afgebeld.
Bah, waarom mag het niet meer bij ons! 't is maar een schrale troost om te bedenken dat het niet goed was met het kindje. Ga er nu maar over nadenken wat te doen.
Ondertussen pies ik me nog steeds suf. Misschien al een teken van het ontzwangeren?
Hoi Marieke, we moeten elkaar er maar doorheen slepen meid. :hug:
@kantjeboord wrote:
Hoi Marieke, we moeten elkaar er maar doorheen slepen meid. :hug:
Gaan we zeker doen meis :hug:
Meis, “welkom” hier.
Volgens mij is het zo, dat je bij een curretage ook het “kindje” mee zou kunnen krijgen als je dat wil. Vraag hier maar eens naar bij de gyn. Persoonlijk zou ik zelf liever voor een curretage gaan dan voor medicijnen. Bij medicijnen krijg je volgens mij nl. ook behoorlijk weeën enzo en je hebt dan nog geen idee hoelang het duurt voordat het “achter de rug is” en of je “schoon” bent. Bij een curretage is de kans dat er iets achter blijft kleiner en ben je waarschijnlijk eerder “klaar”.
:hug:
Sh*t, kantjeboord, bij jou ook weer mis :hug: . Sterkte.
Ja., voel me ondertussen net Heintje Davids hier…
Curetteren willen ze bij mij liever niet, ivm mijn dubbele baarmoeder. Dat zou extra complicaties kunnen geven. Hoop maar dat mijn lijf het zelf afstoot. Vorige keer vond ik het meevallen.
Maar je tip, als ze wel curetteren om het weefsel mee te vragen vind ik wel een goeie, ga denk ik een mooi doosje zoeken en begraaf het in de tuin of bij Ninte* in het grafje.
Ing dat is inderdaad een goede tip en ik hou hem zeker in mijn achterhoofd.
Ik heb al een mooi doosje gevonden.
Jeetje Kantjeboord…heb er geen woorden voor eigenlijk. een hele dikke :hug: en heel veel sterkte!!! :hug:
Kantjeboord :hug: :hug: :hug:
AH jeetje kantjeboord… wat had ik het zo gehoopt dat … bah
Weet even niet wat ik moet zeggen, laat staan hoe het voor jou moet voelen
dikke :hug: al heb je daar waarschijnlijk helemaal niets aan
Kantje en Marieke, wat een vreselijk bericht. Het is niet eerlijk…gatver waarom. Ik wordt er boos en verdrietig van. Heel veel sterkte en een hele dikke :hug:
Ik heb geen ervaring met curretage. Ik heb destijds medicijnen gekregen om het op te wekken. Binnen 1,5 uur kwam het af. Ik kan niet meepraten hoe echte weeën voelen, maar kreeg wel wat krampen. Leek op heftige menstruatiekrampen. Al snel daarna stopte het heftige bloeden. Bij de nacontrole was het schoon. Dat idee had ik al, omdat het bloeden was gestopt en ik een compleet vruchtzakje in handen had. Ons kindje hebben we in een doosje begraven.
Achteraf ben ik blij dat dit goed is gegaan, aangezien ik daarna diverse verhalen heb gelezen dat het met die medicijnen niet altijd goed gaat en alsnog een curretage volgt. Bij mij werd een curretage afgeraden ivm mogelijke verklevingen. Zou je goed laat adviseren en doen wat je gevoel zegt.
Meiden veel sterkte en heel veel dikke :hug: :hug: :hug:
hier ook een curretage, maar nadat men ( zelfs de echoscopiste ) al dacht dat het meeste over was, ik had alleen nog wat oud bloed vertelde ze. niets bleek minder waar toen ik na wat licht bloeden in ene stolsels begon te verliezen en met spoed werd gecurreteerd… weet niet wat ik een volgende keer zou doen, wachten of meteen kiezen voor een curretage… pillen lijken me niets omdat ik veel verhalen hoor dat ook dan nog een curretage gedaan moet worden. Dan kan ik net zo goed meteen kiezen voor een curretage… :? maar goed, laten we hopen dat we dat scenario niet meer hoeven te doorstaan, ik gun het niemand
Ik lees hier af en toe mee. Ik heb in januari ook een curettage gehad nadat het kindje met 8 weken en een paar dagen gestopt was, waar we pas 4 weken later achter kwamen.
Ik kon ook kiezen voor medicijnen, maar in het ziekenhuis waar ik was vertelden ze dat dat soms een beetje traumatisch kan zijn voor vrouwen om te zien, naast dat het behoorlijk ongemakkelijk kan zijn. Ik had sowieso al besloten voor een curettage te gaan, het was immers al 4 weken dood zonder dat ik er iets van merkte. Curettage is ook niet alles, ik ben nog 4 weken bloed verloren. Buiten dat je je toch al niet zo lekker voelt emotioneel vond ik dat lichamelijke ongemak van 4 weken lang vloeien niet gemakkelijk.
Heel veel sterkte allemaal :hug: