Zwanger worden na een MA of MK deel 2

@Jane_S wrote:

Dat zijn we net ook behoorlijk geweest, ben nu zo nuchter :?

alleen van elk lief berichtje van mensen ga ik :cry: hihi




dat is heel normaal had ik ook meteen erna flink gehuild en de dag erna als een blok zonder emoties en bij elke lief berichtje ging ik weer en het wordt minder en dan ineens als je het niet verwacht val je terug en wordt je weer heel verdrietig net als je dacht dat het weer beter ging :hug:

@Marieke_5000 wrote:

Jane het kan eventueel ook met medicatie opgewekt worden meis.

Ik heb dat dus gedaan en bij mij had het tot gevolg dat ik later alsnog een curretage moest ondergaan.

Maar dat hoeft lang niet altijd.

Ons kindje is toen wel thuis ā€œgeborenā€ zeg maar en wij hebben het in de tuin begraven.



Debke, weet je heel stom eigenlijk maar het wachten gaat me prima af.

Ik doe gewoon mijn dingen en denk er weinig bij na.

Wel kijk ik elke keer als ik naar de wc ben geweest of ik bloedverlies heb maar niks. Ook geen buikkramp. Alleen afentoe van die kleine steekjes maar dat had ik voor die echo ook al.

Borsten zijn nog megagevoelig en ik heb zelfs wat puistjes of iets wat erop lijkt op mijn voorhoofd. Ik heb zelfs geen jeugdpuistjes gehad :roll:



Nu weet ik donders goed dat dit allemaal helemaal niks te betekenen heeft. Het hcg hormoon zit in mijn lijf wat de uitkomst dinsdag ook is.

Ik weet wel dat bij mijn MA in mei de gevoeligheid van mijn borsten heel snel afnam, voordat we het wisten eigenlijk al.



En hopen, ach natuurlijk wel, natuurlijk hoop ik op een heel klein wondertje maar ik heb me gerust mee gesteld dat het niet goed is.

Ik voel me ook totaal niet zwanger.




ik blijf ook duimen voor je schat voor een wondertje :-* :hug:

@Jane_S wrote:

bedankt meiden.

vk heeft niets gezegd behalve dat wachten eigenlijk de beste oplossing is en dat bij curretage het kan zijn dat je iets beschadigd waardoor je minder vruchtbaar bent. en medisch ja daarvan weet ik dat er wat van achter kan blijven.



de keuze is zo zwaar. ik wil niet te lang wachten maar wil ook geen curretage. :doh: :cry: :cry:




lieve lieve jane ik zal ook zo op tegen een curretage maar dat is me ZO mee gevallen denk goed om jezelf en een curretage is NIET eng echt niet :hug: :hug:

en mijn vk zei dat curreteren juist goed was dus zo is een ieder verschillend.

Lieve Jane, hier was het inderdaad zo dat na een miskraam ( op de echo leek er alleen wat oud bloed te zien ) ik toch moest worden opgenomen voor spoedcurretage omdat ik in ene flinke stolsels en bloed verloor. Dit alles nadat we 2 weken eerder te horen hadden gekregen dat ons kindje in mā€™n buik niet verder meer kon groeien :cry:



Niemand kan je adviezen geven, een geplande curretage is zeker beter voor jezelf dan een spoedcurretage, dat heb ik niet als prettig ondervonden omdat er niets meer echt werd uitgelegd, het overkwam me allemaal maarā€¦ moest snel, snel,snel want mijn bloeddruk kelderde.



Als je er aan toe bent bel je VK op en probeer de mogenlijkheden te bespreken.



En ondertussen een dikke :hug:



groetjes, Louise

@Jane_S wrote:

bedankt meiden.

vk heeft niets gezegd behalve dat wachten eigenlijk de beste oplossing is en dat bij curretage het kan zijn dat je iets beschadigd waardoor je minder vruchtbaar bent. en medisch ja daarvan weet ik dat er wat van achter kan blijven.



de keuze is zo zwaar. ik wil niet te lang wachten maar wil ook geen curretage. :doh: :cry: :cry:




Jane, er zijn een aantal mogelijkheden,
  • of je wacht af en houdt je temperatuur in de gaten.
  • je kunt de miskraam ( vervelend woord he) opwekken met Cytotec, dat zijn tabletten, boven de 9 weken moet je daarvoor wel worden opgenomen in het ziekenhuis omdat je heviger kunt gaan bloeden.
  • een curettage. Hier hoef je niet persƃĀ© altijd voor onder narcose, ik heb het een keer onder plaatselijke verdoving gehad, dan verdoven ze alleen je baarmoederhals.



    Ook de optie cytotec heb ik gehad, dat was met een week of 8. ging bij mij wel erg vlot in tegenstelling tot Marieke.



    Je hebt het net gehoord, ik zou het nog even dit weekend overdenken en dan kijken waar je staat, wat je geestelijk nog aankunt.

    Een korte narcose valt uiteindelijk ook wel mee hoor, duurt ongeveer 10 minuten tot een kwartier en je krijgt de lichtste vorm.



    Hoop dat je er samen met je partner uit kunt komen wat te doen. :hug:

bedankt meiden :-*



ik vind het erg lastig.

maar ik denk niet dat ik geestlijk erg lang aankan (en denk manlief ook niet want ik huil continu).

't blijft door mijn hoofd gaan en ben zo verdrietig.



aan de ene kant wili k het mijnl ichaam laten oplossen maar daar lijk ik te ongeduldig voor nu.



met die pillen ben ik bang dat er iets achterblijft en moet ik alsnog een curretage.



maar zit wel steeds meer te neigen naar de curretage, dan kan ik het verwerken en verder, want dit schiet niet op.

iedere avond kom ik gewoon moeilijk in slaap omdat ik er telkens aan denk en bedenk wat ik wil/moet doen.

vooral als ik denk aan de curretage, en alleen maar om de narcose omdat ik daar altijd zo gigantisch ziek van werd :frowning:

en een plaatselijke verdoving ga ik al helemaal van mijn stokkie als ik erover na denk :shock:



ik heb wel af en toe wat krampen, gistermiddag nog even wat ongikrampen, maar geen druppel bloed :cry:

het blijft ook soort van pijn doen daar binnen een druk alsof 't in de weg zit :?



maargoed het lijkt dus met de nacht slechter te gaan ipv beter, op bepaalde momenten ben ik er niet mee bezig en lijkt er niets aan de hand, maar de kleinste dingetjes kunnen het aanwakkeren en sta ik al te janken. :cry:

Marieke ik duim hier ook voor je mee!!! :pray: :pray: :pray:

vandaag voor het eerst naar buiten geweest sinds de echo.

lijkt me wat opgeknapt te hebben, maar zodra je weer richting huis gaat begint het toch wel weer beetje :cry:



kwam net van de wc en heb ietsiepietsie bloed gevonden, bah dat geeft veel hoop dat je lichaam begint en niet lang meer duurt , maar dat hoeft natuurlijk niet. 't zou 't wel verdraaglijker maken, kunnen we het eindelijk verwerken en vooruit kijken en verder leven.



pff weer zoā€™n ego berichtje van mezelf, hoop dat jullie het niet zat beginnen te worden :roll: :-



marieke ik denk nog steeds vaak aan je, je weet dat je mij ook weet te vinden he? :-




alle andere meiden :-

en super bedankt voro jullie steun! :-

@Jane_S wrote:



vooral als ik denk aan de curretage, en alleen maar om de narcose omdat ik daar altijd zo gigantisch ziek van werd :frowning:




Wanneer was dat? Want de narcoses zijn wel verbeterd in de loop der jaren he? En je krijgt idd de lichtste vorm. Het viel mij heel erg mee, terwijl ik er vroeger ook wel ziek van werdā€¦



Hee, en op zich heb je met die medicijnen 80% kans dat je geen curettage meer hoeft he? Alleen sja, als het alsnog wƃĀ©l moet dan heb je dus wat langer in de ellende gezetenā€¦ maarja, ik vond dat het wel waard. Medicijnen brengen namelijk minder risicoā€™s met zich mee dan curettage, ook al zijn de risicoā€™s bij curettage ook maar klein.



He, wat een moeilijke keus he? Sterkte ermee!! :hug:

@Jane_S wrote:

vandaag voor het eerst naar buiten geweest sinds de echo.

lijkt me wat opgeknapt te hebben, maar zodra je weer richting huis gaat begint het toch wel weer beetje :cry:



kwam net van de wc en heb ietsiepietsie bloed gevonden, bah dat geeft veel hoop dat je lichaam begint en niet lang meer duurt , maar dat hoeft natuurlijk niet. 't zou 't wel verdraaglijker maken, kunnen we het eindelijk verwerken en vooruit kijken en verder leven.



pff weer zoā€™n ego berichtje van mezelf, hoop dat jullie het niet zat beginnen te worden :roll: :-



marieke ik denk nog steeds vaak aan je, je weet dat je mij ook weet te vinden he? :-




alle andere meiden :-

en super bedankt voro jullie steun! :-




Welnee Jane, daar is dit topic toch voor? Om dit soort gevoelens en gedachten van je af te schrijven. Gewoon blijven doen hoor!

jane natuurlijk worden wij je niet zat jou verdriet is nu zo groot dat je helemaal niet aan andere hoeft te denken hoor meid :hug:

doe maar rustig aan en doe wat jij denkt dat goed is :-



even over mezelf :oops:

ik heb de uitslag en weet waarom het mis is gegaan waren een hoop moeilijke woorden maar kantjeboord en heidi hebben het voor mij ontleed :-


er is dus iets mis gegaan bij de celdeling waardoor de placenta niet goed is ontwikkeld waardoor het kindje geen kans kreeg zich te ontwikkelen.

hub zegt dan is ons kindje verhongerd :wall: :cry: ach arm kind :cry:

met ons kindje zelf was dus niets mis.

ben blij met de duidelijkheid die het geeft en weet nu zeker dat het niet aan mij lag tja ik ben toch altijd gaan denken had ik dit of had ik dat :oops:

Morguh,



gisteren niets meer :cry:

vanochtend oudbloed bij afvegen :pray: :pray:



Bianca, wat fijn dat het niet aan jou lag en dat er eigenlijk niets mis is :hug: :-

Mag ik vragen waarom ze het hebben onderzocht wat er mis is?



:-

@Jane_S wrote:

Morguh,



gisteren niets meer :cry:

vanochtend oudbloed bij afvegen :pray: :pray:



Bianca, wat fijn dat het niet aan jou lag en dat er eigenlijk niets mis is :hug: :-

Mag ik vragen waarom ze het hebben onderzocht wat er mis is?



:-




dat doen ze bij curretage dan onderzoeken ze het weefsel en omdat er bij mij wat was blijven zitten hebben ze het nog uitgebreider onderzocht en de placenta had uit kunnen groeien tot een goedaardig gezwel en denk daarom dat ze het ook hebben onderzocht?

Ow Janeā€¦ik hoop voor je dat het snel doorzetā€¦Ik kan me voorstellen dat je het niet voor elkaar krijgt te wachten. Dubbel is dat heā€¦

Mijn vk heeft me toen ook gezegd, dat ik, als ik dat wilde vast een curretage in kon laten plannen. Als het eerder door zou zetten, was die zo weer afgezegd en als ik het toch nog wat af wilde wachten kon het ook weer afgezegd worden. Misschien is dat een idee? Dat je je eigen lijf nog eventjes de tijd geeft, maar vast een einddatum vaststelt zeg maarā€¦



Marieke, morgen is voor jou een spannende dag he? Ik duimā€¦



Hier is de volgende ronde weer van start. Baalde eventjes stevig, maar heb mezelf weer bij elkaar geraapt en ga weer vol goede moed de volgende ronde in.

even quote van wat ik in ander topic heb geschreven

@Jane_S wrote:

He meiden,



het leek weer even rustig in het koppie.

gisteren weinig huilbuien gehad.



helaas ook weinig bloed.

smiddags wat oudbloed bij afvegen en vanochtend ook.



zoals ik met mezelf had afgesproken heb ik een afspraak gemaakt met de gyn. helaas kon mijn eigen gyn niet dus heb een andere. Maar a.s. woensdag zien we waarschijnlijk het kindje voor het laatst want ze maken nog even een echo en meteen een gesprek.



over mijn keuze, ja dat is nog lastig, ik weet gewoon niet wat ik wil, ja ik weet het wel, kindje moet er NU uit! zucht

maar curretage vind ik eng ook al proberen meiden me gerust te stellen dat de narcose verbeterd is :-* ,heb ik er een behoorlijke trauma aan overgehouden.

Daarnaast wil ik het kindje wel graag nog kwijt voor kerst, het duurt gewoon veels te lang! :cry: Ik wil graag verder en lijk daar vrede mee te hebben.



Het vanzelf komen duurt me dus te lang, ondanks dat ik vaak krampen heb en soms best heftige. Er komt gewoon geen bloed mee en dan schiet het ook niet op :cry:



conclusie ik heb dus nog geen keuze gemaakt. ik denk wel dat ik voor mezelf beetje een max heb en dat is dat ik toch uiterlijk volgende week de curretage wil als laatste optie. maar ben bang dat 't helaas wel zolang gaat wachten :cry:



volgens mij klopt mijn verhaal niet echt, of loopt het niet aaneen maarja dat zullen de emoties wel zijn :roll:



maar ben wel blij dat ik nu een afspraak heb staan met de gyn.

ik hoop dat deze mij dingen wat beter op een rijtje kan zetten.



ik ben nog behoorlijk droevig en ik leef nog steeds in een eigen wereldje waar ik graag uit wil. met vooruit kijken dat ik toch weer zwanger ben voel ik me goed en voel daarbij geen verdriet, maar het wachten zal toch andere emoties losmaken :doh:



zo dat was weer even mijn klaagzang :-*



oh marieke morgen, wat spannend ik duim nog steeds gigantisch voor je :pray: :-*

Debke, wat balen dat je alweer ongi werd :hug: :-* :hug:

Janeā€¦ :hug: :hug: :hug:

Hang in there meisā€¦



Beweging kan ook helpen he! Het is koud maar prachtig buiten. Ga een eind lopen of fietsen ofzo. Wie weetā€¦

Ik hoop echt voor je dat je lijf het snel oppikt, want dat zou voor jou gewoon het prettigst zijn he. Ik kan me voorstellen dat je geen zin hebt in dat ziekenhuisgedoeā€¦been thereā€¦

:-* thnx

nee inderdaad geen zin in dat ziekenhuisgedoe.



misschien inderdaad goed om eens te bewegen :doh: :mrgreen:

voel me ook niet helemaal goed dus heb echt bijna de hele dag uitgerust :doh: :mrgreen:



maarja er is iets bezig hopelijk komt het snel :pray:

@Debke wrote:



Beweging kan ook helpen he! Het is koud maar prachtig buiten. Ga een eind lopen of fietsen ofzo. Wie weetā€¦


Ook weer niet te ver weg gaan he? Stel je voor dat het ineens op gang komt, dan wil je niet te ver van huis zijn... :hug:

Marieke voor morgen :pray: !



JaneS ik zit ook te wachten hoor, net als jij hoop ik nog heeeel stiekem dat het zelf op gang komt, maar zo niet wil ik het perse achter de rug hebben. En narcose, die zijn enorm verbeterd. Vroeger mocht je bv geen melkproducten meer de dag voor de operatie. Dat mag nu wel. Ik doe het niet, nooit gedaan en ook nog geen enkele keer echt zwaar beroerd geweest. Mocht het wel gebeuren (je krijgt nog een voorgesprek op de afd waarschijnlijk) dan is daar medicatie tegen te krijgen en wie weet willen ze je die ook wel al preventief doen? Voor je eigen gevoel, want ze zijn daar echt niet met de bedoeling om je nog rotter te laten voelen. Misschien zijn we wel tegelijkertijd aan de beurt tzt want ik mag maandag voor de laatste echo en dan hopelijk dinsdag een plekje op de OK. Al hoop ik ook voor je dat je misschien wel al eerder aan de beurt bent want je hebt je besluit genomen dan maar niet te langen moeten wachten en er tegenop zien. :hug:



Sterkte dames!

Ach Rhiannon wat ontzettend sneu om te lezen dat jij ook een ma hebt :hug:

Heel veel sterkte meid!!!



Jane, lieve Jane, wat tegen je te zeggen? Ik hoop voor jou dat het snel loskomt want dit sloopt je geestelijk :hug:

Een lieve vriendin van me stuurde me vorige week een kaart met ā€œchocola helptā€.

Neem lekker een stuk chocola lieverd :hug:



Ik voel me lichamelijk heel goed eigenlijk, beetje verkouden maar wie is dat nu niet?

Geen bloedverlies, geen krampen, geen rugpijn ofwel niks wat op een naderende miskraam/afstoting wijst.

Mijn borsten zijn sinds een dag of 2 echt zeer gevoelig, tegen het pijnlijke aan maar hoop durf ik niet echt te hebben :?

Ook was ik vanmorgen voor het eerst wat misselijk toen ik opstond en sinds zaterdag ben ik wat meer aan het plassen.

Ja ik weet het, klinkt allemaal hoopvol maar wij weten allemaal hier dat dat niks hoeft te zeggen.

Morgenavond weten we meer :pray:



En verder gewoon even een hele dikke knuffel voor jullie allemaal :hug: