Ja dat bedoelde ik.
jeetje wat naar :hug:
fijn dat het nu weer bij het oude is :-*
uhm ja een beetje heb ik het meegekregen.
Aan de ene kant is het heel vervelend inderdaad, maar aan de andere kant…Ik heb het nu wel echt een plekje kunnen geven. Heb me ondertussen op andere dingen gefocussed enzo…Nee, achteraf bekeken vind ik het wel goed zo. Tuurlijk had ik vele malen liever afgelopen mei mijn kindje vast gehouden, maar nu dat niet zo kon zijn, is het zo ook “goed”.
Klinkt een beetje zweverig misschien, maar er is zoveel verandert (in positieve zin) aan mijn leven de laatste maanden. Ik geloof niet dat dat zo geweest zou zijn als ik geen ma gehad had. (volgens mij klinkt dat nog stommer… :oops: ).
Pas goed op jezelf… :hug:
hihi nee hoor klinkt niet stom.
ik kijk ook gewoon vooruit, baal natuurlijk als een stekker , waren er helemaal klaar voor, maar heb er wel vrede mee.
Wil daarnaast wel weer heel graag zwanger zijn (van een gezond beebje), maar de eerste 12 weken zullen ook nooit meer zijn wat ze nu geweest zijn 
:?
Nee, daar heb je gelijk in. Het onbezorgde is er voor altijd vanaf…
Wees maar even flink verdrietig :-*
Dat zijn we net ook behoorlijk geweest, ben nu zo nuchter :?
alleen van elk lief berichtje van mensen ga ik hihi
Jane-S… :hug:
@Jane_S wrote:
Dat zijn we net ook behoorlijk geweest, ben nu zo nuchter :?
alleen van elk lief berichtje van mensen ga ik
Hóe bekend!! Ik heb tijdens en direct na de foute echo het hele ziekenhuis bij elkaar gejankt en werd daarna heel erg rustig. Maar het verdriet zit er zeker wel… :hug:
Debke, wat mooi dat jij er zo’n vrede mee hebt… knap!! Ik moet er echt niet aan denken om nu na mijn ma nog een jaar te moeten wachten voordat ik eindelijk zwanger ben… :roll:
Dat heeft bij mij ook echt tijd nodig gehad om te “landen” hoor Tierrr. Dat gevoel is echt pas iets van de laatste 4 maanden ofzo, dus voor ik zover was heeft het ook al veel tijd gekost. Neemt niet weg dat ik nu dan toch eigenlijk wel gewoon zo snel mogelijk zwanger wil zijn hoor!
Jane, ik ken het gevoel! Ik heb ook heel wat zitten janken achter dit beeldscherm om alweer zo’n lieve reactie. Je wordt er enerzijds heel verdrietig van, omdat het je steeds weer met je neus op de feiten drukt en anderzijds knap je er juist van op, omdat je weet dat anderen zo met je meeleven.
Nu ga ik koken. En daar heb ik geen zin in… :roll:
Jane, hoe gaat het meis? :hug:
slecht
voel me gigantisch k**t en kan steeds minder goed wachten tot het komt, voel af en toe wel wat maar nog niet de krampen die het moeten doen
Och Jane :hug: :hug: :hug:
En dat gevoel zal nog wel even blijven meis.
Dat wachten op, oh dat vond ik zo vreselijk.
Ik weet wel dat als wij dinsdagavond geen kloppend hartje zien ik zo snel mogelijk een curretage wil, ik wil niet weer zolang rondlopen met medicatie en afwachten.
Heel, heel veel sterkte lieverd :hug:
Jane, :hug: :hug: :hug:
Heeft je vk er een soort van “wachtlimiet” aan gehangen? Ik kan me voorstellen dat je (omdat je beebje al een paar weekjes niet meer leeft) niet zo heel lang mag afwachten namelijk.
En weet je…je HOEFT niet af te wachten he…Als je je vk belt is ze vast bereid snel een curretage voor je in te plannen. Daar hoef je je niet slecht of rot onder te voelen. Het is zoals het is, en je moet het afsluiten zoals dat voor jou goed voelt. Gisteren was dat wellicht afwachten, maar nu kan dat anders zijn (of morgen of overmorgen of wanneer dan ook).
Marieke, lukt het afwachten een beetje? Kom je de dagen door? :hug: :hug: :hug:
nee ik was erg labiel :roll:
ze zei dat wachten kon en dat het morgen kan komen of over een week maar ook pas over 4 weken dus nee geen wachtlimiet…
lieft geen curretage vind het eng en narcose :sick: :sick:
dus vind het knap lastig allemaal
Jane het kan eventueel ook met medicatie opgewekt worden meis.
Ik heb dat dus gedaan en bij mij had het tot gevolg dat ik later alsnog een curretage moest ondergaan.
Maar dat hoeft lang niet altijd.
Ons kindje is toen wel thuis “geboren” zeg maar en wij hebben het in de tuin begraven.
Debke, weet je heel stom eigenlijk maar het wachten gaat me prima af.
Ik doe gewoon mijn dingen en denk er weinig bij na.
Wel kijk ik elke keer als ik naar de wc ben geweest of ik bloedverlies heb maar niks. Ook geen buikkramp. Alleen afentoe van die kleine steekjes maar dat had ik voor die echo ook al.
Borsten zijn nog megagevoelig en ik heb zelfs wat puistjes of iets wat erop lijkt op mijn voorhoofd. Ik heb zelfs geen jeugdpuistjes gehad :roll:
Nu weet ik donders goed dat dit allemaal helemaal niks te betekenen heeft. Het hcg hormoon zit in mijn lijf wat de uitkomst dinsdag ook is.
Ik weet wel dat bij mijn MA in mei de gevoeligheid van mijn borsten heel snel afnam, voordat we het wisten eigenlijk al.
En hopen, ach natuurlijk wel, natuurlijk hoop ik op een heel klein wondertje maar ik heb me gerust mee gesteld dat het niet goed is.
Ik voel me ook totaal niet zwanger.
Jane…wat ik nu ga zeggen…is niet leuk…maar er zitten wel lichamelijke risico’s aan het lang afwachten. Tenminste, dat is wat mijn vk me vertelde. Ik wilde ook heeeel graag gewoon afwachten tot mijn lijf het zelf oplostte. Daar heb ik dus ruim 3 weken op moeten wachten. Ons beebje was kort voor de echo overleden dus mijn vk vond dat een aanvaardbaar risico. Mijn ma heeft op een vrijdagnacht doorgezet. Had toen net met de vk afgesproken dat ik anders de week erop zsm naar het ziekenhuis moest, omdat ze het “risico” gewoon niet meer aanvaardbaar vond.
Dus alsjeblieft…pas goed op jezelf. Hou je temperatuur enzo in de gaten, want dat is een van de graadmeters voor je vk om actie te gaan ondernemen.
Marieke, ik vind het knap dat je er zo rustig onder bent. Ik duim toch nog steeds voor je. Baadt het niet, dan schaadt het ook niet tenslotte. :-*
Debke :-*
Jane ik moet me bij Debke aansluiten, zowel mijn vk als de gyn hebben mij toen ook op de risico’s gewezen.
Wat Debke ook zegt, let aub op of je geen koorts krijgt!!!
En trek je het geestelijk om nog te wachten?
Moeilijke beslissingen he meis die je nu allemaal moet maken, zo oneerlijk :hug:
bedankt meiden.
vk heeft niets gezegd behalve dat wachten eigenlijk de beste oplossing is en dat bij curretage het kan zijn dat je iets beschadigd waardoor je minder vruchtbaar bent. en medisch ja daarvan weet ik dat er wat van achter kan blijven.
de keuze is zo zwaar. ik wil niet te lang wachten maar wil ook geen curretage. :doh:
oh dit is zo’n rot periode! (ehm het hele gebeuren is rot natuurlijk).
Hier overigens nooit een VK of gyn die gesproken heeft over risico’s van afwachten dat te lang zou kunnen duren… maar mij is destijds al wel opgevallen dat elke gyn weer zijn eigen gedachtes erover heeft.
Op het moment van de echo bleek het kindje bij ons een week ervoor gestopt met groeien, 2 week later kon ik terecht voor een curettage, op mijn verzoek! Anders had de gyn gewoon nog langer laten lopen, want de natuur blabla.
Ik wou ook heel graag dat het zelf zou komen, dat mijn lijf het op zou lossen, maar we waren 3 week verder en had nog geen krampje of niks en mijn hele lijf was nog zooooo zwanger.
Vond de narcose ook doodeng, het idee brrr.
Dat is me uiteindelijk 1000% meegevallen en minder vruchtbaar… tja ik ben nooit meer ongesteld geweest en als je het terugrekent (we kwamen er pas later met een echo achter dat ik zwanger was) 3 week na de curettage alweer zwanger! (dat is wel met de 2 gratis weken, verwekking van onze knul heeft rond 5 week na de curettage gelegen).
Heel veel sterkte meiden :hug:
Jane-s :hug: het is niet eerlijk weer een MA waarom nou toch bij zoveel mensen ik wordt er echt verdrietig van
een hele dikke :hug:
@Debke wrote:
Aan de ene kant is het heel vervelend inderdaad, maar aan de andere kant…Ik heb het nu wel echt een plekje kunnen geven. Heb me ondertussen op andere dingen gefocussed enzo…Nee, achteraf bekeken vind ik het wel goed zo. Tuurlijk had ik vele malen liever afgelopen mei mijn kindje vast gehouden, maar nu dat niet zo kon zijn, is het zo ook “goed”.
Klinkt een beetje zweverig misschien, maar er is zoveel verandert (in positieve zin) aan mijn leven de laatste maanden. Ik geloof niet dat dat zo geweest zou zijn als ik geen ma gehad had. (volgens mij klinkt dat nog stommer… :oops: ).
Pas goed op jezelf… :hug:
dat klinkt helemaal niet stom want zo ervaar ik het ook het is iest wat ik liever niet had mee gemaakt maar het heeft me wel veranderd en ik denk dat het wel zo bedoeld is geweest (klinkt ook zweverig)
en als het je net gebeurt ervaar je het helemaal niet zo maar naar een tijdje wel.