Lijkt me dat ook moeilijk Victoria dat je wist dat je een dood kindje op de wereld ging zetten heel moeilijk lijkt me dat.
En ik snap dat je alleen de mooiste foto s van je meisje wil laten zien heb ik ook al. Maar als je ze wil laten zien omdat je zo trots op haar bent gewoon doen hoor.
Hoe gaat het nu eigenlijk met je hoe voel je je?
Liefs Marielle :vlinder:
Ja dat was zeker moeilijk, toen ik het zaterdagavond 10 december hoorde was ik heel boos op de gyn :oops:
Ik riep steeds doe iets en neeeeeeeeeeeeeeeeee
Ik had steeds het idee dat ik in het ziekenhuis was en dat ze iets gingen doen.
Omdat hij niets kon doen, wilde ik naar huis. Daar heb ik 2 dagen niet gepraat en als ik iets zei was het alleen dat het mijn schuld was.
Ik was kapot van binnen en Sacha wist niet wat hij moest doen.
Ik zag het verdriet op zijn gezicht. Toen wij maandag naar het ziekenhuis moesten, wilde ik ook alleen maar Sacha.
De verpleegkundige hebben later ook gezegd, dat ik in mezelf gekeerd was maar dat ze wel zagen dat wij een hele goede band hadden.
Toen ik weeen kreeg, had ik weer het gevoel dat Vera* leefde.
Toen ze eenmaal geboren was vroeg ook gelijk of ze leefde, maar ze knikte allemaal nee 
Sacha heeft zijn dochtertje vastgehouden in een doek.
Maar ik zag dat haar huidje was beschadigd, dus ik durfde het niet, bang om haar nog meer te beschadigen.
Ik wilde dat hij haar in de wieg legde en heb ik haar bekeken.
Sorry voor het lange verhaal, soms speelt dit nog allemaal als een film in mijn hoofd, vooral als ik 's-avonds wil gaan slapen.
Nu voel ik me nog goed, maar ik zal wel op het laatst bang worden.
Maar ik houd me vast aan dat ik nu meer controle krijg.
Lieve Victoria wat een verdriet en je hoeft je niet te verontschuldigen voor je lange verhaal.
Lijkt me zo moeilijk dat je dan ook nog idd gewoon weeen krijgt, hebben ze die opgewek ofzo iets.
Meis het is bijna alweer of nog maar een jaar geleden en elke dag laat je vast nog wel een traan om haar en dat mag ook.
Ik had het vanmiddag ff moeilijk ze hadden het bij de nov mama s allemaal erover dat de broers en zussen zo trots waren en dat ze zo lief bezig waren met de baby, en toen had ik zoiets van dat wil ik ook ik wil ook dat Luna hier is en dat ze Quillan vast houdt en dat ze hem stiekem in zijn voetje knijpt maar helaas, maar ik weet zeker dat ze er wel is ik voel haar aanwezigheid heel duidelijk geeft me rust.
Liefs Marielle :vlinder:
Ja meis het zal voor ons altijd moeilijk blijven.
Zo ongelovelijk dat onze kindjes niet mochten blijven
Het is alweer bijna een jaar geleden, het gaat zo snel
Trouwens Diana, je zet in een andere topic de volgende opmerking
@diana30 wrote:
vind het een beetje raar als ik het zeggen mag…dat er een discussie over een discussie word geopend…vraag me af over wie het wat zegt?
maare ik sluit me aan wat er eerder is gezegt en dat …
amen
Maar ik snap je vraag niet helemaal :think:
Lieve Victoria: Dat een mens zoveel pijn en verdriet moet meemaken…
Ik kon het ook maar niet begrijpen dat het kon bestaan dat je kindje(s) dood gaat/gaan. Ik herken de angst of misschien wel de overrompeling op dat moment dat je je kindje ziet …en dan niet weet wat je ermee moet…omdat het niet meer leeft! Zo onwerkelijk…
Als ik terug kijk zie ik ook verschil in mijn reacties op Tycho* en Tijmen*.
Bij Tycho* sloegen alle stoppen door…ik wilde in eerste instantie helemaal niets van hem weten. (heel erg vind ik dat nu ) Ik wilde hem niet vasthouden, niet verzorgen enz. Gelukkig drongen de verpleegkundigen erop aan om hem vast te houden, te kijken bij de verzorging enz.
En hebben hun foto’s gemaakt…waar ik ze nu eeuwig dankbaar voor ben. Want als het aan mij had gelegen (op dat moment) had ik dat niet gewild! Het liefst wilde ik op dat moment vrdwijnen van de aardbodem. Ik denk dat dat nog de beste beschrijving is van hoe ik me voelde op dat moment.
Ik was compleet in mezelf terug getrokken.
Bij Tijmen ging het heeeel anders. We zagen het aankomenen…en we wisten wat er moest gebeuren op het moment dat het slecht met hem ging. Het was zo anders…ik wilde hem zo ontzettend graag vasthouden en verzorgen en aankleden en foto’s maken.
Het klinkt misschien raar, maar alles wat we wilden doen, waar we toen niet in staat waren dat bij Tycho* te doen, hebben we met Tijmen* “ingehaald”.
Wat niet wil zeggen dat het makkelijker was of minder pijnlijk.
Het was vreselijk om voor de tweede keer wederom ons kindje te verliezen! (en dat is nog zacht uitgedrukt!!!)
Marielle: Het blijft idd voor ons altijd moeilijk…altijd confrontaties…altijd verdriet. :hug:
Maar Luna* is zeker te weten ontzettend trots op haar broertje!!!
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Ik begrijp je heel goed Chantal :-
Gelukkig heb je Tycho toch vast gehouden :hug:
Ik heb geen spijt, maar had het gewoon heel moeilijk om mijn eigen kindje zo te zien.
Het is zo onwerkelijk, maar je kunt het alleen begrijpen als je het zelf hebt meegemaakt :-* toch
@victoria wrote:
Trouwens Diana, je zet in een andere topic de volgende opmerking
@diana30 wrote:vind het een beetje raar als ik het zeggen mag…dat er een discussie over een discussie word geopend…vraag me af over wie het wat zegt?
maare ik sluit me aan wat er eerder is gezegt en dat …
amen
Maar ik snap je vraag niet helemaal :think:
degene die het topic opende weet het heel goed…er was en discussie ergens weet al niet eens meer waar het over ging,maar mijn mening was voor een aantal dames de gelegenheid om me ff flink aan te vallen.ik vond het gewoon ruziezoeken en heb het hele topic achter me gelaten…ik laat me niet uitlokken tot een ruzie…ik zal me daar gek zijn .hun ruzie zoeken en ik dan straks van het forum afgetrapt worden…ik dacht het niet… :naughty:
vandaag weer de 24ste …10 maand alweer.bah
hoe kijken jullie dit jaar tegen de feestdagen aan? tot nu toe heb ik er echt geen zin en en kruip het liefst weg in een hoekje…hoe zit het met jullie?
Chantal ik voelde me met senne* net hetzelfde als hij stierf, heb hem ook niet verzorgd en vastgehouden, ik kon het toen helemaal niet, was nog zwak van de keizersnee en toen ze zeiden dat we hem moesten laten gaan, was ik op slag ziek. Het mocht niet zijn dacht ik en ik kon het niet om erbij te zijn ook die moment, eerlijk gezegd beklaag ik dat nu heel sterk dat ik hem nooit eens heb kunnen vasthouden en zijn laatste warmte voelen, heb daar nu grote spijt van, ik weet ook wel dat ik het mezelf niet mag kwalijk nemen maar toch heb ik dat gevoel.
diana, met kerstavond komen mijn ouders langs, en kerstdag doen we niks, de uitnodigingen vallen hier maar in de bus om pakjesdag en zo te houden, maar daar hebben we momenteel geen behoefte aan! dus blijven we lekker thuis met z’n tweetjes, het is tenslotte een dag gelijk een ander hoor, pfff.
groetjes lynn mama van senne*
De feestdagen als Kerst valt op zich nog wel mee…ja goh…je bent niet compleet, dus echt een feest is het niet meer nee. Maar waar ik de meeste moeite mee heb is Sinterklaas. Ryan is op 5 december overleden. Toen wij vanuit het ziekenhuis naar huis gingen met Ryan in de reiswieg tussen ons in gingen de liftdeuren aan de andere kant ook open en was iedereen heel vrolijk Sinterklaas aan het vieren. Zelfs die avond hebben we gewoon pakjesavond gehad…de kinderen hadden zich er zo op verheugd (mijn zusje heeft ook kinderen), maar dit jaar vertik ik het om op 5 december ook maar iets te vieren. Dat doen we nu dus het weekend er voor… al kan wat mij betreft dide hele Sint terughoepelen naar Spanje 
oh meiden…ik heb net een mailtje gekregen van die vrouw die een kerstbal voor me wil ontwerpen en ze gaf me enkele voorbeelden.ik wou ze jullie ook even laten zien,wie weet hebben jullie er ook iets aan?
het zijn ruwe schetsen,maar nu kan ik een beetje uitzoeken wat ik het mooiste vind…welke vinden jullie het mooist?
ik kan natuurlijk ook een combi maken van sommige afbeeldingen op de ballen…
kan het me goed indenken Roheryn sinterklaas zal voor jullie nooit meer het zelfde zijn als daarvoor.dikke knuffel voor jou… :hug: :-*
hoi hoi …
@Diana… ten eerste ff :hug: …
en ten tweede wat betreft de kerstballen ik vind ze allemaal wel wat hebben eigenlijks… maar de eerste en de 3e geloof ik dat het was … met die tekst vind ik wel erg mooi…
wat betreft de feestdagen ik zie der behoorlijk tegenop… Het is dat evert hier ook nog rondloopt dus we moeten wel zeg maar… maar het liefst zou ik dus nu een winterslaap houden tot na halverwege januari…
wij houden dus ook zondag 3 dec. sinterklaas omdat iedereen in onze familie werkt… en jaap, mijn broertje en mijn oom dus alle 3 vrachtwagen chauffeurs zijn en die dus nie weten hoe laat ze thuis zijn savonds… vandaar dta wij het altijd standaard op zondag vieren… waar ik nu wle giga van baal is dat mijn moeder nu dus een sint en 3 pieten heeft besteld… ik baal der zo van, het zijn wel bekende van ons en weten ook wel het gebeuren wat hier heeft afgespeeld maar ben zo bang dta ze op de 1 of andere manier Ghislaine* der in betrekken (als goede bedoeling) waardoor ik weer misschien een nog meer vervelende dag heb dan dat ik al had (omdta ik erdus geen zin in heb) omdat ik wou dat ze der bij had moeten zijn …
met kerst doen wij niks we worden door iedereen uitgenodigd maar heb geen zin om vrolijk kerst te gaan zitten vieren … we zijn dan met zijn 3en en we zien wel wat we gaan doen … of thuis films kijken of dat we ff weg gaan ik weet het nog nie… oud en nieuw vierne we ook gewoon thuis wederom veel uitnodigingen gehad maar ik moet er nie aandenken… we hebben wel gezegd van nou we zijn thuis willen jullie langs komen ok maar verwacht er nie veel van… en de buurtjes zijn ook thuis dit jaar dus anders gaan we daar ff een bakkie doen… evert die is bij zijn vader die week van oud en nieuw … dus die heb wel een mooi paasfeest zoals hij dat vroeger altijd noemde hihi …
Goedemorgen meiden,
Ik begrijp wel wat jullie zeggen als jullie t er over hebben dat je het liefste van de aardbodem willen verdwijnen en dat je t moeilijk vond of niet kon vasthouden van je kindje.
Toen wij in de kamer werden gebracht waar Loek* lag flipte Joost helemaal en zakte letterlijk en figuurlijk door zn hoeven. Het enige wat ik kon zeggen was dat ie rustig moest worden. Ik voelde me zo stom en was ook echt met stomheid geslagen. Alles wat er gebeurde of gezegd werd ging als een waas aan me voorbij. Ik ben naast Loek* gaan zitten en heb alleen maar kunnen kijken. Ik kon geen traan laten en dat vond ik zo raar. Ik was ook alleen maar bezig met Joost troosten en kijken naar Loek*. Hij had ook overal blauwe plekken zitten van het reanimeren.
Ik heb hem op een gegeven moment toch op gepakt en liedjes voor hem gezongen en na een tijdje werd hij koud en hebben we hem lekker gewassen.
Loek* zn oogjes waren door de druk half open gaan staan en dat vond ik wel vervelend wat dat vond ik geen prettig zicht.
Waar ik wel heel erg van geschrokken was is dat toen ik Loek* aanraakte terwijl hij lag opgebaard dat hij ZO koud was. Je weet dat wel, maar je schrikt toch, want dat was niet mijn kind.
Ik heb hem daarna niet meer aangeraakt als alleen zn handje want ik kon het gewoon niet en daar baal ik wel van en vind t stom van mezelf.
De Feestdagen ? Ja…
Wat we daar mee moeten weet ik niet. We laten alle opties open. Willen we thuis blijven doen we dt en als we weg willen doen we dat ook. Ik heb wel aan vrienden en familie duidelijk gemaakt dat ik niet Loek* zn verjaardag vier en dat ik ook geen kadotjes wil voor hem. Ik vind t wel moeilijk om daar iets voor in te vullen, want 2e kerstdag duurt 24h.
Sinterklaas doen we dit jaar ook niet aan. Het is een kinderfeest en we zijn nu met zn 2en.
Ik hoop dat je iig iet moois vind Victoria en dat t niet een te moeilijke weg is.
Mooie tekeningen van de kerstballen :thumbup: Diana.
En voor vandaag (natuurlijk altijd maar vandaag zeker) :hug:
Toch weer een hoop geschreven
Liefs Viols
Goeiemorgen dames
Diana ik vind die tekst op die ene bal zo mooi schijn zacht ster van de nacht prachtig zeg.
Ik vond het na een dag ook zo moeilijk om Luna bij me te hebben haalde de raarste ideen in mijn hoofd vond haar stinken naar de dood, toen hebben de zusters haar helemaal ingesmeerd met zwitsal en toen aan mij gegeven en dat was zo fijn, dat ze dat toen hebben gedaan. Na de oductie was ik ook bang dat ze er raar uit zo zien nou echt niet je zag er niks van.
Hier wordt het voor ons de tweede kerst alweer zonder Luna we hebben vorig jaar niks gedaan maar ik wil dit jaar er wel wat aan doen zal mijn hele huis vol zetten met kaarsjes voor de engeltjes die we zo missen. Sinterklaas doen we hier nog niks aan wel is Wilco altijd Sint op het kdv al jaren zo is hij vorig jaar ook in kostuum naar Luna haar plekje geweest en heeft daar toen een bloemetje gebracht. En met nieuwjaarsdag hebben we vuurwerk afgestoken bij haar.
Liefs Marielle :vlinder: [/u]
@diana30 wrote:
kan het me goed indenken Roheryn sinterklaas zal voor jullie nooit meer het zelfde zijn als daarvoor.dikke knuffel voor jou… :hug: :-*
idd voor ons is het al niet echt hetzelfde meer dus laat staan voor jullie :hug:
veel liefs miranda :vlinder:
@marielle… En met nieuwjaarsdag hebben we vuurwerk afgestoken bij haar.
dit wil jaap dus ook … hij wou geloof ik 1 mooiuh vuurpijl kopen en die dus voor ons meisje af steken…
ff terug te komen op wat anders …
Toen we te horen kregen dat ons meisje kwam te overlijden, vond ik het allemaal zo raar, we hebben toen onze moeders en zwagertje geroepen die waren dus ook in het WKZ en hebben dta eerst met hun dus gedeeld de artsen waren toen bezig om Ghislaine* van een boel dingen af te koppelen in te instaleren op een kamertje apart … we hebben toen een paar belangrijke mensen gebeld dat wij vonden van nou die moeten het weten de rest werd langzaam ingelicht door soort en met cirkel… en zijn toen weer naar ons meisje gegaan … en hebben we haar nog 3 uren mogen en kunnuh vast houden in het bij zijn van hun 3en en mijn broertje en schoonzus (die kwamen voorbij utrecht want die waren een dagje naar brussel geweest en zijn dus ook daar gestopt om ons te steunen) voordat ze dus uiteindelijk overleed… we hebben toen nog ene poos haar vastgehouden nadat ze was overleden… en zijn toen ff naar het ronald mc donalds huis teruggegaan om wat spullen te pakken kleertjes enzo en daarna hebben we haar mogen wassen en de allerlaatste dingetjes doen… insmeren met bodylotion e.d. en hebben haar nog uren vastgehouden in het zh … toen ze de volgende dag thuis was heeft de vrouw van de uitvaart haar in bedje gelegd en toen was het goed zo … heb der nie meer opgepakt dat wou ik nie… maar wel steeds haar handje vast gepakt en dat soort dingen ingesmeerd nog met bodylotion enzo …
het ergste en vervelende van dit hele gebeuren was… nadat we dus te horen kregen van dat ze zou komen te overlijden had ze dus al die tijd haar oogjes los… en keek om der heen … en ze keek ons steeds aan en als we tegen haar praten dan lachte ze nog tussen de pijnen door… en dan is het zo kei hard dat je weet dat ze er elk moment nie meer kan zijn… toen we merkte dat ze aan het wegglippen was heb ik mijn hand op haar hoofdje gelegd en gezegd tegen haar van ga maar het is goed zo… en toen keek ze ons dus nog 1 keer aan en weg was ze… en toen het dus zo ver was en ze overleed … heb ik ook zelf haar oogjes gesloten …
liefs miranda :vlinder:
Diana
Alweer 10 maanden :-*
Trouwens w.b.t. de discussie topic van TaMa, er was ook een andere topic aan de gang en daar liepen de gemoederen op tussen mij en Pluutje.
En 's-avonds tussen Pluutje en Tama en ik denk dat ze meer daarop doelt
Roheryn
Ik kan me voorstellen dat 5 december voor jullie nooit meer hetzelfde zal zijn. :hug:
Ook wij doen dit jaar er niets aan. Normaal kopen wij kado’s voor onze peetkindje en broer en het kindje van mijn schoonzus.
Mijn vriend vindt dat we het niet kunnen maken om niets te doen, maar ik voel me daar niet toe geroepen
vandaag is het alweer precies 2 maanden geleden dat Lara overleed. Wat vliegt de tijd, en tegelijk lijkt de tijd te kruipen…
Ik heb juist zin in de kerst, wij vieren dat hier thuis met onze ouders en beste vrienden, en dat is juist een gelegenheid om met iedereen die nauw betrokken was weer eens terug te kijken.
Daarnaast wordt ik blij van de sfeer van kerst, altijd al. Maar ik vind het dit keer extra speciaal dat iedereen kaarsjes brandt, ik zet, net als marielle mijn huis vol met kaarsjes voor al onze engeltje.
En oud en nieuw… ik koop de mooiste grootste vuurpijl die ik kan vinden en die schiet ik de hemel in, met 1000 kusjes…
Sinterklaas zie ik ook tegenop. Wij hadden ons zo verheugd om datvoor het eerst met ons meisje te vieren. We hebben een kadootje ( een doosje gevuld met zwaar zand, ingepakt in sintpapier en plakplastic) op haar grafje gezet, dat ziet er zo leuk uit! Toch een beetje sinterklaas voor onze Lara.
Rob beldenet, die is een hele stapel proefwerken van leerlingen vergeten vandaag, dus die ga ik zometeen even brengen, in Tilburg. Lekker ff rijden. En vanavond ga ik met een vriendin iets eten in den bosch, Heb je nog tips victoria??
liefs Linda