Viola, dat was waar ook, je was jarig afgelopen weekend.
Hoe was je verjaardag, je zag er toch erg tegenop om het te vieren?
Mag ik vragen waarom je zolang niet meer hebt gelopen? Kan mij niet herinneren dat ergens gelezen te hebben.
In elk geval fijn dat je weer een stukje hebt kunnen lopen. Al was het nu achter de rolstoel met Joost erin 
Miranda: Wat goed zeg dat je gewoon zo even bent doorgereden naar de manage. Is volgens mij toch ook even een drempeltje voor je geweest.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Marielle: Succes bij de Gyn! :thumbup: DE LAATSTE KEER!!!
Word het nu dan al wat onrustiger in de buik nu je die slijmprop aan het verliezen bent?
Viola: Nog gefeliciteerd met je verjaardag!
Wij wilden dit weekend ook gaan wandelen in het bos. Maar het is een heeeeel lui weekend geworden. :oops:
Miranda: Wat lief dat die arts/vrouw van het consultatiebureau nog afentoe langs komt. En dat ze morgen meegaat naar het grafje van jullie meisje!
Diana: alles goed met je?
Victoria: Voel je je al weer wat beter? Wanneer is eigenlijk je tweede echo? (of heb je dat al een keer opgeschreven? :oops: )
Marloes: Succes! We wachten hier allemaal in spanning af!
Ik kan gewoon haast niet wachten totdat wij weer zwanger zijn. Ik word er helemaal gek van gewoon :wall:
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
@viola… nog gefeli met je verjaardag … denk dat ik dat gemist heb :oops: … hoop ook dat je der een beetje goed doorheen gekomen ben…
@eveline… nou idd … ik had gewoon ineens die gedachten en dacht ga gewoon … en was ook best wel raar om daar dan zo binnuh te stappen … maar achteraf toen ik al die bekende zag voelde het ook wel weer goed…
oww wat ik trouwens was vergeten te zeggen wij gaan hier wel weer een spannende week in … als het goed is is aan het eind van de week de dag van mijn NOD… dus ben benieuwd maar omdat ik nie echt goed op de hoogte ben van de cyclus weet ik het dus nie… en weet ook heel nie wat ik voel op het moment dus, want bij Ghislaine kwam ik er dus ook achter met 4 maand dus heb daar dus helemaal geen kwaaltjes van gehad… althans nie bewust… en bij Evert weet ik het nie zo meer…
wij gaan trouwens a.s zaterdag St. Maarten vieren bij kennissen van ons in Ymuiden… ben benieuwd wat dat psies allemaal inhoud want wij kennen dat dus helemaal niet he …
groetjes en veel liefs miranda :vlinder:
Chantal, same here… ik kan ook gewoon niet wachten tot ik weer zwanger wordt. Zelfs al zou ik dit keer alle kwaaltjes die mogelijk zijn erbij krijgen… (nouja, als ik ze heb, dan ben ik daar natuurlijk wel weer ff minder blij mee :lol: )
Miranda, Sint Maarten was bij ons vroeger thuis. 's middags snoepjes inpakken (voor het gemak heb je ook van die zakjes tegenwoordig), vroeg eten en dan met een lampion huizen langs en sint maarten liedjes zingen. Ofterwijl zingen voor een snoepje.
En dan hopen dat je heel veel lekkers in je tasje zat
Dat deden we tot de middelbare school. Toen voelde we ons daar te groot voor.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Nou ik ben weer terug alles was goed met de kleine en mij apetrots natuurlijk weer.
Hebben nog lekker ff gepraat over as donderdag, voor haar ook spannend gaf ze aan fijn dat ze dat ook zo eerlijk vertelt aan ons. Het voelde wel heel vreemd hoor laatste keer controle iedereen alvast beetje bedanken voor hun goeie zorgen leven allemaal met ons mee zo lief om te horen. En dan nu het uitkijken naar donderdag.
Viola nog van harte en idd ik vroeg me ook al af waarom je 3 maanden niet gelopen heb.
Evelien en Chantal en alle andere dames ik hoop voor jullie dat het wonder van het leven in je buik gauw plaatstvind. En idd dan heb je alle klachten er wel voor over hoor heb er nu ook veel meer laatst van als met Luna maar ik doe het met liefde, tuurlijk wel eens een off day maar dat mag ook.
Liefs Marielle :vlinder:
Marielle: Wat fijn dat alles weer goed was!
En nu op naar DONDERDAG!!! 
:thumbup:
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Nou daar komt ie dan (een heel verhaal)
Het begon op 7 juli jl. Onze beste vrienden gingen een week weg met een stel vrienden naar de ardenne. Ze vroegen of we een weekend mee gingen, want ze vonden dat we dat wel verdiend hadde en er aan toe waren. Nou dat vonden wij ook. Ik vond t wel moeilijk, want had t idee dat ik mn grote jongen alleen liet (ging toen 3x per dag naar Loek* toe).
Toch vond ik dat we moesten gaan en we gingen met zn zessen en drie honden op weg naar de ardennen. Het was mooi weer en we hebben een hoop lol gehad en mocht weer even mezelf zijn en klinkt raar maar ik genoot er van.
Op zondag vroegen ze ons of we zin hadden om langer te blijven. Dat wilde we wel maar we moesten terug naar ned omdat de proefdruk van Loek* zn steen klaar was en we moesten gaan keuren zodat ze dat steen definitief konden afmaken. Wij dus die maandag naar ned gereden voor de steen en mn schoonzusje lag in t ziekenhuis, omdat de kleine met 28 weken al wilde komen. Die avond toch terug gereden.
Op dinsdag 11 juli sloeg t noodlot toe. We gingen heerlijk in een rivier dichtbij zwemmen met de honden. Het was druk en heerlijk weer. Veel mensen sprongen van de kant in t water en ik wilde dat ook wel een keer proberen.
Ik neem een aanloop en kom niet gelukkig terecht. Er lag onder water een rotsblok. Met mn rechtervoet kwam ik daar op terwijl mn linkerbeen de bodem niet eens raakte (was dus best diep want ben 1.83m).
Ik kwam boven water en zag dat mn voet naast mn been stond.
De ambu is gebeld en ze hebben mn been onder druk gespalkt. De mensen daar spraken geen woord ned en eng. Ik kan wel een brood bestellen in t frans en op t terras, maar medische termen gann me echt boven mn pet.
Overgebracht naar t zh en daar werden foto’s gemaakt. Ze kwamen me vertellen dat mn voet was gebroken, maar dat ik snel geopereerd moest worden. Ik wilde daar NIET blijven ik wilde naar ned. De zorgverz werd gebeld, maar wilde mij niet komen halen, want was daar toch ook gekomen. Toen maar naar de verzekeringsagent gebeld en die heeft de reisverzekering ingeschakeld. We wisten om 5 uur dat die er pas om half 10 savonds er kon zijn.
Nu komt t. Ze hebben me om half 6 buiten gezet met een krukje en een paracetamol van 500 mg (ik neem zelfs meer als ik hoofdpijn heb). Ik verging van de pijn.
De ambu was er om 21.45 en hebben en spraken ned. Wat was ik blij. Zij hebbemn er voor gezorgd dat ik eerst nog wat pijnstilling kreeg en we gingen weg. Na een rit van 2 uur kwamen we in Bergen op Zoom aan. Ik had aangegeven dat ik in een bepaalde kamer niet in wilde, omdat Loek* daar had gelegen en was overleden. Gelukkig waren er nog meer kamers vri en was er geen probleem.
Ik zou die avond geop worden, maar er was geen chirurg en ok vrij. De volgende morgen was ik aan de beurt. De volgende morgen was de breuk teveel gezwollen en dat moest eerst slinken voordat ik geop kon worden. Na een week was ik aan de beurt. Na de op kwam ik er achter dat mn voet zo gebroken was dat mn voet van mn onderbeen was en dat alleen mn velletje mn voet aan mn been vast hield. Ik moest 24 uur per dag in bed blijven en mocht zelfs niet uit bed om naar de wc te gaan. Ik heb 2 weken in t zh gelegen met mn been in een stellage en kon dus allen op mn rug liggen.
Ik heb nog 6 weken gips gehad en van de thuiszorg in een bed beneden geslapen. Ik heb daar 13 weken alleen gelegen en wat voelde ik me eigen alleen.
Nu ga ik 3x per week naar de fysio en moet weer alleen leren lopen, want alles zit vast met pinnen, platen en schroeven.
De therapeut heeft nu gezegd dat mn lichaam t materiaal waarschijnlijk aan t astoten is, omdat er weinig vooruitgang en veel zwelling in zit.
Ik hoop t niet, want ben nu al ruim drie maanden bezig en kan dan weer opnieuw beginnen.
We zijn bezig een brusje voor Loek* te krijgen en dan moet ik nog langer wachten en dat wil ik niet. Zit nu veel in de rolstoel en laat smiddags de hond vastgebonden aan die rolstoel uit. Ik werk nog niet en dat zal dit jaar ook wel niet meer gebeuren. Ik wil weer gaan werken, want hier allen thuis (Joost werkt weer hele gagen) is ook niets
Voor mij mag t 2007 worden, want 2006 is niet mijn jaar.
En dan mn verjaardag. Wat een KlTE dag is dat zeg. Er was veel visite en t was best gezellig en ben goed verwent, maar je mist er toch eentje. Joost heeft zn verjaardag toch gevierd met Loek en dat had ik ook graag gewild (zucht, maar dat wille we allemaal).
Dat was een lekkere klaagzucht en voelde best goed.
Liefs Viola
Er is zoveel visite geweest dat ik nieet eens tijd heb gehad om naar Loek* te gaan en daar baalde ik wel van. Ben gisteren maar 2x gegaan om mn schade in te halen
hoi hoi
@marielle … fijn hoor dat alles weer ok was… goh en nu op naar donderdag hihi … spannend allemaal hoor!!
@viola…pff jeetje wat een avontuur… hoop voor je dat het gauw de goed ekant op gaat en op mag gaan…
kan me best voorstellen ja dat je “jou” dag beetj enaar heb ervaren … ik zie der ook tegen op maar ja ben nog lang nie jarig pas eind juni… maar jaap was 2 weken nadat ons meisje was overleden jarig… en dat was ook nie echt geweldig…
wel jammer dat je door de drukte nie ff naar je mannetje kon gaan, maar goed gister ben je lekker 2 keer geweest … en als jij je daar goed bij voelt is het toch ook goed.!!!
Ik ga ook elke dag naar ons meisje toe hoor … meetsal standaard zo rond 13.15 iedereen weet het psies … de mannen die de begraafplaats onderhouden weten het ook al … en ze roepen dan ook allemaal hee daar komt onze vriendin weer aan hihi … en als ik een keer wat later ben ofzo of helemaal nie dan zijn ze gelijk van slag lijkt het wel hihi … ik doe ook elke keer het olielampje van Ghislaine* aan … en als hun dna zien dat het is uitgewaaid of iets dergelijks dan steken hun hem weer aan … zijn zulke lieve mensen die daar rond lopen… en het geeft me ook wle een heel fijn idee dat ze toch nie alleen is … overdag…
gelukkig voel ik me eigen nie schuldig als ik een keer nie ben geweest omdat het nie kon … maar dan ben ik op een andere manier wel met haar bezig en dat geeft me ook wel een goed gevoel… 'savonds ga ik altijd met evert (voor dat ie naar bed gaat) bij ons boven bij het raam staan en kijken we naar een mooie ster en dan geven we haar een kusje en evert verteld dan heel lief wat ie heeft gedaan die dag …
groetjes en veel liefs miranda :vlinder:
Jeetje Viola, da’s ook wat. Een behoorlijke klap moet je voet gehad hebben. :shock:
Wat een geluk (denk ik dan) dat je niet in het water dook. :shifty:
Gelukkig kun je nu weer langzaam beginnen met lopen…laten we aan het ergste maar ff niet denken. Ik :thumbup: dan ook voor je dat dat niet het geval is.
Marielle, Fijn dat alles weer helemaal ok is. Nu op naar donderdag. Maareh… waar ik dan toch benieuwd naar ben, wat gebeurd er nu als de weeën doorzetten? Gewoon simpelweg eerder naar het ziekenhuis ivm de bevalling? Of…?
Of zijn de weeën weer verdwenen?
Oehoe Spannend!!! Nog maar een paar dagen!!! Ook ik wou dat het donderdag was en jij je beebje in je armen hebt :inlove:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
@miranda wrote:
'savonds ga ik altijd met evert (voor dat ie naar bed gaat) bij ons boven bij het raam staan en kijken we naar een mooie ster en dan geven we haar een kusje en evert verteld dan heel lief wat ie heeft gedaan die dag …Wat lief zeg :inlove: :inlove:
Ik ga niet elke dag naar Jeltes grafje toe. Ik heb het gevoel dat Jelte dag en nacht bij me is. Nu ga ik wanneer ik daar behoefte aan heb (als het dan tenminste niet donker is). Dat is ongeveer 2 soms 3 keer in de week.
Dat zal straks ook wel moeilijk worden als ik weer volle dagen werk en het is ook alweer donker als je thuiskomt uit je werk. Dan kan ik echt alleen nog maar in het weekend.
Rinse gaat nu al alleen in het weekend. Door de weeks komt hij er gewoon niet aan toe. Wel zwaait hij altijd vanuit de auto wanneer hij ongeveer ter hoogte van de begraafplaats is en naar zijn werk rijd of er net vandaan kom.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Viola: getsie wat eng dat je dan je voet zo naast je been ziet! :shock:
en wat erg dat je zolang hebt moeten wachten met pijn en nog zolang in het ziekenhuis hebt gelegen!
Dat zal idd wel lang revalideren zijn!
Ook daarmee heel veel sterkte!!
Ik heb ooit ook eens zo’n smakker gemaakt :oops: . Maar gelukkig was ik daarna niet gewond. Had wel mega hoofdpijn!!
Het was in een riviertje in Oostenrijk en ik waarschuwde mijn broertje dat hij voorzichtig moest lopen en promt nadat ik dat zei, gleed ik met een mega draai in de lucht (echt een halve salto!!!) zo op mijn hoofd!!
Zo dat was weer even wat “tussendoor” info :eh:
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
De revalidatie duurt minimaal een jaar voordat ik pijnvrij kan lopen (een boswandeling maken dan).Maar aan pijn, merk ik nu, raak je wel aan gewend.
Ik mag iig wel van de arts weer zwanger worden, want dat duurt 9 maanden, maar er moeten geen complicaties komen.
Ik ga meestaal 1x in de twee dagen. Ik moet altijd met de rolstoel, want t is te lang om te lopen met 2 krukken en ik ga ook alleen als t weer is, want ben zeker 25 min kwijt met heen en moet dan ook nog treug. Ben dan zo moe dat ik de volgende dag niet ga.
Joost gaat altijd na zn werk rond 5 uur en vind t niet erg als t donker is om te gaan. Ik doe dat echt niet. Ben al bang in t donker en dan ook nog de begraafplaats op nee.
Ik ga wel iedere dag even Loek* zn kamer op en dan even een verhaaltje lezen en een liedje zingen.
Liefs Viola
Jeetje Viola wat een toestand kan je er dan ook echt wel ff bij hebben niet dus hopelijk wordt 2007 jou jaar.
Evelien het is nu weer rustig maar als dat zo zou zijn gelijk naar het ziekenhuis en dan ook nog keizersnee.
Jeetje ff klagen hoor heb zo n last van mijn bekken auu net verkeerd gelegen. En ik heb iemand van mijn maand topic ff misschien wat hard de waarheid gezegd, die doet nl niks anders dan klagen en zeuren en dat ze hoopt dat het kind eerder komt ze is net 36 weken ze is zelf 21 dus snap het ook wel iets maar oh ze wil nooit meer zwanger worden want dit is niks dan 9 maanden ellende geweest. Nu heb ik gezegd kom op zeg tuurlijk is het niet makkelijk en heb je soms last maar wat denk je dat ik heb 9 maanden lang ook geen lolletje hoor. En ook ik ga ervoor en voor het kindje is het beter als het nog ff lekker bij je blijft zitten.
Sorry moest het ff kwijt kan ik me soms zo aan ergeren aan dat gezeur.
Ik ga ook niet meer dagelijks naar Luna toe wel altijd 1 keer in de week merk toch dat het minder wordt na een jaar, en idd het eerste jaar is zo moeilijk de verjaardagen de feestdagen alles voor de eerste keer zonder je kindje. Maar ik weet zeker ooit zullen wij allemaal samen onze verjaardagen vieren en de feestdagen met onze kinderen en dan zullen wij met hun een kaarsje branden voor hun broertjes of zusjes die ons zo dierbaar zijn maar die helaas niet meer bij ons zijn.
Morgen is het ook alweer anderhalf jaar geleden van Luna jeetje ongelooflijk gaat zo snel.
Liefs Marielle :vlinder:
Zo Viola wat een klap heb jij gemaakt zeg :shock:
Heel veel sterkte!!
Oh Marielle nog 4 dagen en dan is het zover :shifty:
Maar ik bedoelde meer zoals Evelien ook zegt, wat als je weeen wel doorzetten? Zijn je weeen verdwenen nu?
En ik kan me voorstellen dat je nu anders op andere zwangere reageert, jammer genoeg zullen er zat zijn die ons totaal niet zullen begrijpen :hug:
Ja mijn weeen zijn verdwenen nu waren echt voorbereidende weeen zoals de gyn het noemde had nu dus ook iets ontsluiting maar niet noemenswaardig. Maar het is al wel aan het rommelen ja zei de gyn jou lichaam heeft echt niet door hoor dat het een keizersnee wordt en dat dit nu gebeurt is rond deze tijd ook heel normaal. Alleen heb ik dit bij Luna nooit gehad die zat wel prima dus.
Liefs Marielle :vlinder:
@victoria wrote:
En ik kan me voorstellen dat je nu anders op andere zwangere reageert, jammer genoeg zullen er zat zijn die ons totaal niet zullen begrijpen :hug:
Gelukkig maar dat sommigen ons nooit zullen begrijpen. Alhoewel een beetje begrip natuurlijk wel fijn is.
Wat dat klagen betreft, ja, zwanger zijn is niet altijd een pretje. Helaas zijn er ook mensen die ongeacht of ze zwanger zijn heel veel klagen.
Ik weet nog goed met gym vroeger op school dat ik het maar achterlijk vond dat ongesteldheid een reden was om niet te gymen. Op de MTS echter viel het mij dan ook op een aantal jongens regelmatig ongesteld waren. :lol:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Goeiemorgen dames,
Vandaag alweer of nog maar anderhalf jaar geleden dat Luna :vlinder: geboren werd en gelijk ook overleed.
Zo gek wat er dan allemaal in je leven kan veranderen, zo had ik nooit gedacht dat ik nu alweer zo sterk zou zijn. Maar ik heb de kracht toch ergens weg gekregen en ben alweer een heel eind op de goeie weg. Nog steeds mis ik elke dag mijn kanjer nog en elke dag laat ik nog wel ff een traan om haar gewoon omdat ik haar ineens dan zo mis.
Vaak vraag ik me af god hoe zou ze eruit zien een prachtig mooi meisje met staartjes in haar haar, mooie roze kleertjes aan en de mooiste oogjes die ik ooit heb gezien. Zou ze lopen kon ze al praten, voor een ander zo gewoon al die dingen maar voor ons mama s die een kindje moeten missen zo bijzonder.
Lieve Luna ik mis je.
Lieve meiden bedankt voor al de steun die jullie me in al die maanden hebben gegeven heeft ons zo goed gedaan. En nu donderdag een hele spannende dag maar ook een hele bijzondere mooie dag.
Liefs Marielle :vlinder:
Lieve Marielle: anderhalf jaar… :kaars: voor Luna ::
Zucht…het leven is voor altijd anders…
Vandaag kunnen we WEL zeggen: OVERMORGEN is het dan zover!!!
Dan komt jullie prinsje waar jullie en Luna :: zolang naar uitgekeken hebben!
Meid, nog effe volhouden!! :hug: ik denk heel veel aan jullie!!
En van de zeurpietjes…tja, kan ik me ook erg aan ergeren!
Het is idd wel zo dat ze gelukkig niet hebben meegemaakt wat wij hebben meegemaakt.
Maar erg jammer dat sommige mensen niet beseffen wat een geluk ze hebben! Als ze dat zouden beseffeb zouden ze waarschijnlijk nog maar zelden klagen!
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Helaas zullen we het nooit weten en dat besef doet ongelooflijk veel pijn.
Gelukkig zul je dit wel allemaal mee maken met het broertje van Luna ::
Wat een geluk zal hij hebben, niet alleen met Luna :: als beschermengeltje, maar ook met jou en Wilco als zijn ouders.
Zo trots als jullie op hem en Luna zijn, zo trots zullen ze ook op jullie zijn.
Spannend, het is vandaag alweer dinsdag, nog 2 nachtjes slapen… :thumbup: :thumbup:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
@tallie wrote:
Maar erg jammer dat sommige mensen niet beseffen wat een geluk ze hebben! Als ze dat zouden beseffeb zouden ze waarschijnlijk nog maar zelden klagen!
Erg hè? Helaas hebben sommige mensen gewoon geen besef wat er in anderen om kan gaan. Totaal geen gevoel daarvoor.
Ik hoorde het laatst nog van iemand. Haar leidinggevende (zorgsector) kon zich totaal niet voorstellen wat voor impact het had op haar toen een familielid van haar stierf. Later toen ze zelf iets dergelijks meemaakte, kwam ze haar vertellen dat het toch best wel wat impact had op haar. Echter daarvan leren. Ho maar.
Haar dochter was zwanger en ze werd voor het eerst oma. Ook dat heeft natuurlijk veel impact op je leven. Op het moment dat ze oma werd en foto’s had meegenomen naar haar werk, reageerde diezelfde leidinggevende verbaasd en was ze verrast dat haar dochter zwanger was geweest. Dat wist ze helemaal niet :shock: Iedereen heeft het erover, al maanden, maar haar leidinggevende was dat dus helemaal ontgaan. Ipv gelijk ook de foto’s bekijken, zei ze iets van ik spreek je zometeen nog wel, maar daar wordt nu nog steeds op gewacht.
Och ja. Waarschijnlijk moet ze ook eerst zelf kinderen krijgen of oma worden, voordat ze weet hoe dat is. :wall:
Victoria, dit verhaal doet mij nu gelijk ook weer aan jou verhaal denken.
Je hebt ze vast nog niet verteld dat je zwanger bent. Tenminste in jou geval zou ik zeker wachten tot de 3 maanden voorbij zijn.
Ik ga ook maar weer 'ns verder. Ben aan het werk, maar heb eigenlijk niet zoveel zin. Ik doe wat ik moet doen, pak niet teveel dingen op…kortom voor vandaag ben ik eigenlijk wel alweer klaar. Maar moet nog anderhalf uur.
Ik ga maar eens kijken hoe het zit met de autokosten declaratie enzo.
:-* Liefs, Evelien :vlinder: