Het is gewoon zo oneerlijk, het hoort niet zo zo onnatuurlijk. Je hoort je kind niet te overleven, een kind hoort jouw te overleven.
Luna is een deel van mij, en ik ben een deel van haar ze is niet onder mijn hart gegroeid maar in mijn hart. 
als ik het zo lees bij jullie krijg ik een brok in mijn keel. tranen lopen al de hele dag.
Ik reageerde zo anders en voel me raar. Ik herken het schoppen en slaan … dat kwam bij mij een week later. De stilte …
Ik wist dat ze dood was… de hele bevalling is hier stil geweest want er was niemand daar. Mijn ex was er niet (had ik ook niet gewillen) mijn familie 2000 km ver weg en wisten niets van wat er aan de hand was… wisten niet eens dat ik zwanger was…
Wat bij mij nog het meeste vreet is dat ik haar nooit gezien heb, ik weet niet waar ze is en kan het niet loslaten. ik.kan.het.niet!
Ik denk dat toen ik zwanger werd van nicolai heb ik mij zo gestort op ‘positief denken’ geen stress want dat was slecht … etc … dat de emoties nu pas echt naar boven komen.
okay … dat was een beetje langer dan verwacht… sorry voor de inbraak ik weet dat ik niet veel schrijf hier :oops:
Jolanda nogmaals …
GEFELICTEERD KNIPERDEKNIP!! :inlove:
Jolanda, HOERA ! en…
Verdikkie wat hebben we allemaal nog een hoop verstopt verdriet !! t blijft klote… bij ons was het kindje in de buik overleden maar ik heb toen tijdens de bevalling iets geroepen van God waarom ofzo (vraag me niet waarom…) en Wat is dit moelijk… of zwaar… was ook om de pijn van me af te praten… was zwaar verdoofd zat onder een slaaproes… riep maar wat dus :?
Ben ook weer danig in de war, vandaag eens besteed aan het item vanishing twin en er meer over gelezen, oa een stuk dat gaat over mogelijke symptomen bij een overblijvende twin… en dit gaat echt 100% over mij! Het positieve is dat je er therapie voor kunt volgen… 1 op de 8 zwangerschappen schijnt oorspronkelijk als tweeling te beginnen als ik het goed begrijp… heb het verder nog steeds moeilijk met deze ‘halve miskraam’…
oh ja er moest nog iets bij 
het hartje hebben we ook horen kloppen maar in combinatie met de boodschap van afgelopen maandag ging weer alles langs me heen, met de constatering van het ‘dode’ vruchtje heb ik eerst even lekker gesnikt… toen alles als verdoofd meegemaakt… wel nog wat vragen gesteld, daarna kwam de klap bij het naar buiten lopen uit het ziekenhuis, weer een ‘dood kindje’, zelfde ziekenhuis… we hebben niet eens eerst even lekker koffie gedronken. De moeders reageren ook lauwtjes, je kent het wel (helaas). Verder nog aan bijna niemand kwijtgekund omdat we het ook nog niet wereldkundig hebben gemaakt, nou ja hier dan :eh:
tja alles te weten maakt niet gelukkig zegt men dan maar ik ben blij het toch te weten… misschien kan er mijn voordeel mee doen als ik inderdaad onder dat syndroom schijn te lijden… valt wel hierdoor iets op zijn plek ofzo…
Barbara pffffft krijg er ff kippevel van, meis wat vreselijk dat jij eigenlijk nooit afscheid nooit echt afscheid heb kunnen nemen van je kindje. Ik ben zo dankbaar voor die dagen die wij met haar hebben gehad die nemen ze me nooit maar dan ook nooit af.
Sterkte lieverd met het verwerken van dit grote verdriet.
Marjet meis ook voor jouw een hele dikke knuffel.
Lieve Jo, dat vertrouwen komt niet meer helemaal 100% terug totdat je beebje schreeuwend en wel in je armen ligt.
Oooh en dat moment… die stilte ik krijg het er weer helemaal benauwd als ik eraan terug denk. Toen Finn geboren werd was ook het 1e wat ik door de ok gilde HIJ DOET HET!!!
En blijf maar in je achterhoofd houden dat het bij ons ook goed is gegaan inderdaad. Bij mij was de geboorte van Quillan ook hetgene dat mij het geloof terug heeft gegeven dat het dus ook gewoon goed kan gaan. Wij gaan je deze zwangerschap doorhelpen met zn allen, in good and bad times :-* :-*
hallo dames,
hier gaat alles ok, jurgen is nu twee weken thuis met lichte depressie, en hij doet het al stukken beter, ben blij, alhoewel hij nog heel wat tijd zal nodig hebben om alles op een rij te zetten, maar merk dat hij nu veel meer met lieke bezig is, en nu kan ik ook wat gaan genieten van hun, want had er ook wat nood aan.
verder doet Lieke het prima, ze drinkt heel goed alhoewel dat eerder deze week heel wat minder was, naar het schijnt voelen baby"s dat aan als er iets scheelt in huis, dus niks was minder waar, jurgen is nu thuis en ineens gaat ze meer drinken… en is ze ook rustiger…
veugje zei…"Ik denk dat toen ik zwanger werd van nicolai heb ik mij zo gestort op ‘positief denken’ geen stress want dat was slecht … etc … dat de emoties nu pas echt naar boven komen. "
toen ik dat las, wel dat is het helemaal hoe ik me nu voel…
het is ook niet niks wat we allemaal doorstaan hebben he…
Viola hoe doet Fieke het nu? dat was wel even schrikken hoor :shock: hopelijk is ze nu aan de beterhand :hug: :hug: :-* :-
Jel hoe doet wilco het nu? en hoe is het trouwens met jou, ben je al beetje op je plooi nu qua eten? daar je er moeite mee had in het begin?
Jo hoe ver ben je nu precies? en wanneer is je uitrekendatum dan? ben blij voor je dat je een kloppend hart hoorde en dat alles ok is meis :- :-
sooki :hug: ondanks alles er toch blijven voor gaan meis, maar ik begrijp toch wel iets niet hoor, zit jou placenta nog in de buik? hoe kan dat nou? moet dit niet verwijdert worden? hopelijk zijn dit niet confronterende vragen, maar ik ben even niet mee meis :oops: sorry hiervoor…
:hug:
Chantal hoe is het met jou??? en je meisje???
Bieke hoe is het met jou? rust je nog wat? kun je het nog wat aan? verveel je je niet te veel? :- :-*
Lynn wat fijn dat je mannetje nu thuis is, en dat hij nu eindelijk ook rust neemt en tijd voor Lieke heeft.
Met mij gaat het steeds beter met mijn plooi :mrgreen: te vinden met eten. Met Wilco gaat het ook redelijk hij is nu in ieder geval thius.
weer een sterretje erbij
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=53781&postdays=0&postorder=asc&start=0
:wall:
Ik moet zo huilen
Ik had zo gehoopt dat dit niet meer zou gebeuren en nu weer n kindje dat sterft aan wiegendood
Ik ben helemaal lamgeslagen en voel me beroerd.
Ik hoop maar dat Loek Tommy mag verwelkomen :vlinder:
Verdorie, wat een verdriet ! Moest er ook van huilen…
:kaars:
:kaars: Tommy :**:
Kwam even zeggen dat ik voorlopig geen internet heb, omdat we morgen verhuizen. Zie het bericht van Tommy en kan alleen maar dom naar mn scherm kijken. Een steek door mijn hart, waarom… waarom wordt er weer een mooi kindje ontnomen, waarom…
Konden we daar maar een antwoord op krijgen, helaas dat zullen we nooit krijgen.
Succes met de verhuizing morgen
Sooki veel succes met verhuizen morgen!!! We zien je wel weer langskomen als je op orde bent!
verder vind ik t een vreselijk bericht va Tommy…hier zijn geen woorden voor… :vlinder: :kaars:
liefs Anne
Och wat schrikken zeg.
Wat afschuwelijk.
Meiden voor jullie (ons) allemaal een extra knuf voor de schrik en ellende.
:hug:
:kaars:
Het voelt bijna ongepast, maar wil jullie toch melden, dat de nekplooimeting goed is gegaan.
Verhaal en foto’s: http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?p=2452793#2452793
super!!! helemaal goed Minni ben erg blij voor je!!! 
MInni wat een goed nieuws zeg helemaal top.
schrok ff zeg, was ff bang dat er weer n engeltje zich had aangemeld.
Ben zo vreselijk emo.