Karin ik heb geen ks gehad dus kan je daar niet over adviseren, maar als jij t niet vertrouwt
dan gewoon n afspraak maken en rustig aan doen he meid :-*
Naar t zh geweest en ze hebben gelijk mn spiraal goed gezet. Die zat niet goed en ja ik wil
dolgraag n derde kindje, maar niet 3 kinderen in 3 jaar, want dat is me echt teveel 
zou ook niet
goed zijn voor mn lijf denk ik.
Ben ook nog even langs de ka gelopen voor de uitslag van t urine onderzoek, want had daar
nog steeds geen uitslag van wil tch wel graag weten hoe t was.
Ik word nu vrijdagochtend gebeld want ze waren vergeten te bellen dus t zal wel goed zijn
want anders hadden ze t wel niet vergeten toch of niet ?
Weet eigenlijk nog niet wat ik vanavond ga doen, mar erveel me heel erg dus denk dat ik maar
vroeg naar bed ga en n boek ga lezen.
Nou meiden fijne avond en tot morgen
Liefs Viola
@tante polla wrote:
… maar niet 3 kinderen in 3 jaar, want dat is me echt teveel
:shifty: Daar heb je helemaal gelijk in. Alleen wil ik wel al erg graag. Niet zwanger zijn, maar nog een kindje. Het zwanger zijn vergeet ik dan ook eigenlijk een beetje. Ik weet nog net genoeg, dat ik niet nu al zwanger wil worden. :lol:
:snooty: Overigens zou ik mij niet tegen laten houden met wat je baas er misschien van zou vinden. Maar ik denk jij ook niet, als jij er weer aan toe bent
Karin, ik kan je ook niet helpen met je ks vraag. Maar wat Marielle zegt, het was wel een hele operatie wat behoorlijk wat hersteltijd nodig heeft. Bij twijfel altijd even navragen via ha of bij de gyn.
Bieke, fijn dat het goed gaat :thumbup: En nu dus vooral rustig aan doen, hoor! :naughty: Moeilijk met kleine jochies rondlopen. Maar toch doen voor dit kleine mannetje.
Wat was de begravenis van je schoonmoeder al snel zeg. Ik had helemaal niet verwacht dat het al zo snel zou zijn. (of gaan de dagen gewoon snel, het is vandaag tenslotte ook alweer de 10e, een paar dagen geleden vierden we nog oud&nieuw)
Viola, ik haal kleertjes die te klein worden ook uit de kast. Of eigenlijk, die trek ik dan snel nog eens aan en na het wassen gaan ze niet meer de kast in. En wanneer Tejo echt over is naar een nieuw maat, kijk ik wat er nog in de kast ligt en haal dat er dan ook nog uit.
Tejo gaat nu langzaam over naar maat 74 :shock: Sommige dingen beginnen in maat 68 toch echt te strak te zitten. (kort nog niet helemaal).
Anne, doe je rustig aan meid? Het weer aan de slag gaan is heeeeel vermoeiend. Langzaam weer opbouwen hoor, luisteren naar je lichaam.
Miranda, succes vandaag met de prikjes.
Marielle, spannend nog een week vandaag :shifty:
Eigenlijk heb ik zelf weinig te vertellen. Morgen ga ik eindelijk eens zwemmen met Tejo en zaterdag hebben we een meeting van de juli mama’s. Heb daar best erg veel zin in eigenlijk. (lekker babys vergelijken :lol: )
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
@Zonneschijn wrote:
@tante polla wrote:… maar niet 3 kinderen in 3 jaar, want dat is me echt teveel
:shifty: Daar heb je helemaal gelijk in.
Ik heb (binnekort) 4 kinderen in 4 jaar tijd gekregen … :shifty: :lol: :inlove:
Evelien, ze is de 2e al gestorven, en de 8e begrafenis, dus 6 dagen, normaal mag je hier zelfs maximum 5 dagen, zit dat anders bij jullie?
eh, nee. 5 dagen max dacht ik zelfs :oops: Zoals ik mij al zei, de dagen vliegen voorbij :eh:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Hihi, dat is dus duidelijk! :lol:
even gekopieerd van Nov.mama’s maar dan weten jullie ook hoe het hier gaat.
Ik weet op het moment even niet meer hoe ik verder moet…
Ik heb een goed gesprek met mijn moeder gehad. Waaruit nu wel blijkt dat wij (sander en ik) onze grenzen steeds verleggen wat betreft het huilen van Jasmijn. We geven het steeds een reden (teveel indrukken gehad, slechte dag enz. enz.) en je went snel aan dingen.
Maar eigenlijk hebben we haar nog nooit echt tevreden gezien…en ik begin me nu toch echt grote zorgen te maken.
Ik vraag me af of ik de enige ben met deze zorgen. En eigenlijk ben ik angstig dat het antwoord JA zal zijn.
Het leek een tijdje goed te gaan en het inbakeren heeft ook geholpen. Maar eigenlijk is het niet normaal hoeveel Jasmijn huilt. Ik voelde vanaf
het begin aan dat ze teveel huilde. En beter gezegd schreeuwde/gilde. Ook andere mensen vinden haar huilen lees: gillen/schreeuwen
toch wel heel apart :eh: :eh:
De tijd dat we haar zien: tijdens flesje, badje, aankleden, verschonen
is ze meer ontevreden dan tevreden. Dat hoort toch niet?!
We hebben nu echt het punt bereikt dat we niet meer weten wat te doen.
Dus iedere tip/suggestie is welkom!
En nu, na het tweede bezoekje aan het cb en de vraag: Komt Jasmijn ook weleens tevreden over??, (omdat ze haar zo onrustig vond) heb ik het na deze afgelopen bruldagen HELEMAAL GEHAD!!! Ik ben kapot!
Het ergste was dat we op het cb niet eens hierover konden praten omdat Jasmijn zo huilde en ik nog steeds niet doorhad dat het misschien helemaal niet zo normaal gaat allemaal…
Ik ben het zo spuugzat. Ook die opmerkingen van mensen: je moet nu genieten of baby’s huilen nu eenmaal (duhhh, dat begrijp ik ook wel, maar loop eens een dagje met me mee!!!)
om ff snel korte voorbeelden te geven:
-heel bewegelijk/onrustig tijdens het drinken: weer veeeel verslikken (ondanks speen nr 1. en dikkere voeding), ze gaat ook minder drinken.
Is nooit tevreden na een fles en moet sinds een week zelfs zielig huilen na een fles dat dan na een paar minuutjes troosten ophoud. Daarna houd ze het hoogstens 5 minuten vol om niet te huilen en daarna leg haar dus maar weer in bed omdat ze anders blijft huilen.
- ze moet altijd huilen als ik haar rompertje/truitje aandoe? Dan stopt ze pas als ik haar weer optil.
- ze heeft nu twee keer een glimlach gegeven.
Vind het heel moeilijk dat ze dat niet meer doet, want dat gaf me echt het gevoel dat ze wel even tevreden was op me.
Krijg gewoon echt het gevoel alsof ik iets fout doe, maar zou niet weten wat!?
Hoop dat jullie me misschien gerust kunnen stellen, maar ben bang van niet…
Ik wil niet ondankbaar overkomen ofzo. Zeker voor de meiden die nu dolgraag een beebje willen kan dit verhaal misschien ondankbaar klinken. We zijn nog steeds heel gelukkig en super dankbaar dat we haar hebben gekregen. Maar dat er wat moet gebeuren aan de hele situatie is duidelijk.
Het is heel frustrerend/hartverscheurend en energievretend als je kindje zoveel huilt…
(vandaag heb ik dan ook maar gewoon een potje mee zitten janken…)
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Lieve lieve schat je mag best zeuren hoor, kom op dat mag je bent net mama en zo onzeker als de pest dus schrijf en praat het van je af. Maar als ik het zo lees zulke kindjes heb ik ook wel eens op mijn werk gehad en ook bij de nov mama s een paar ga naar een osteophaat echt lieverd bel morgen eentje op je krijgt er een heel ander kind voor terug.
Mijn nichtje had het ook met haar zoontje, elke keer janken krijsen gillen als ze hem vast had wat bleek er waren 2 nekwerveltjes verschoven kind had gewoon pijn. Mop bel zo n persoon echt doen hoor.
Oh Chantal, dit komt mij bekend voor.
Sophie huilde vooral tijdens het omkleden, badderen en optillen :shifty:
En op de CB vonden ze ook dat ze een voorkeur had naar rechts, dus naar de osteopaat en wat denk je … zit er gewoon een wervel klem, ze had dus gewoon pijn
Na de 3e sessie merkten we verschil 
en is het huilen gestopt.
Ik heb Sophie ook tot 4 maanden ingebakerd omdat ze onrustig was met haar armen. Maar ik ben daar toen langzaam mee gestopt en nu slaapt Sophie gewoon goed :thumbup:
Oh en Chantal ga nu niet denken dat jij niet mag klagen, omdat jij nu gelukkig moet zijn 
Jasmijn huilt en dat doet ze om een reden en jij mag dat gewoon uitspreken :-
Luister naar je moedergevoel :- sterkte ermee :-*
Osteopaat is ook het eerste wat bij mij opkwam. Zelf geen ervaring, maar ik hoor daar veel goede berichten over. Ook bij de juli mama’s zijn een aantal daarheen gegaan.
Een vriendin van mij had ook een huilbaby. Alles, echt alles heeft ze geprobeerd. Bij haar heeft toevallig de osteopaat een klein beetje geholpen maar niet volledig. Ze was blij als haar baby naar het kdv ging, want dan was ze 's avonds moe en sliep ze een beetje.
Het rare is dat ze op een dag bij haar schoonzus (of vriendin, weet het niet meer) was en zij wilde haar dochter graag naar bedje brengen. En tot haar verbazing was ze stil. Haar schoonzus had ook geen idee wat ze eventueel gedaan had en zijn ze gaan kijken. Bleek dat haar schoonzus gewend was bij haar zoon altijd een knuffel (of 2?) tegen het hoofdje te leggen en dit had ze automatisch nu ook gedaan.
Mijn vriendin is gelijk ook zo’n lekkere zachte knuffel gaan kopen en haar dochter gaat en staat overal met dat lelijke eendje :mrgreen: (heeft ze zelfs eens uit de wasmachine moeten halen, omdat mevrouw niet wilde slapen :lol: )
Chantal, ik (wij allemaal) weet zeker dat je super je best doet en ontzettend veel van Jasmijn houd. Jij doet echt niets fout en je kunt er niets aan doen. Begin morgen gelijk maar met het bellen van een osteopaat. Het kan in elk geval geen kwaad. :thumbup:
Dikke kus :-* , want ik kan mij alleen maar een heel klein beetje voorstellen hoe vreselijk moeilijk dit voor jullie is. :hug:
:-* liefs, Evelien :vlinder:
Chantal, als jij je zorgen maakt over Jasmijn moet je gewoon verder zoeken dan het cb. Eens een kinderarts raadplegen of inderdaad een osteopaat. Jij kent je dochter het beste, dus als jij vindt dat er iets niet in de haak is, dan is dat het ook niet. Ik hoop voor je dat je snel een oorzaak vindt :hug:
Chantal, wat moet dit ontzettend zwaar voor jullie zijn, Broes sliep de eerste 6 maanden moeilijk (zowel overdag als 's nachts) en kon zich nooit alleen vermaken dus ik kan me een beetje voorstellen hoe jullie zich voelen.
Je klinkt zeker niet ondankbaar meid, iedere ouder mag heus wel eens klagen, dat wil daarom niet zeggen dat jullie niet van Jasmijn houden! :hug:
Een osteopaat lijkt me een héél goed idee! :thumbup:
Veel sterkte en ik hoop dat jullie gauw een oorzaak kunnen vinden! :-
Gisteren was het mooi maar kort, de kinderen waren mee.
Marino heeft foto’s gemaakt met zijn gsm, kwaliteit is niet zo mooi maar wel genoeg om eens te tonen denk ik.
Ik plaats ze straks op het showforum.
Broes, dat gevoelig ventje van me, zei zo’n mooie ontroerende dingen.
Hij zei: ‘Oma zit nu in een kotje (haar urne is in zo’n vierkanten stenen graf onder de grond geplaatst) en ze kan er niet meer uit, oma bang hé’.
Toen heb ik uitgelegd dat oma niet bang is maar nu bij de sterretjes is en dat ze aan het rusten is, dat ze slaapt …
Hij zei: ‘Oma moet wakker worden hé?’ … toen wist ik even niet wat gezegd,… want dat gaat natuurlijk niet maar als ik dat zeg dan maak ik hem misschien bang en durft hij misschien niet meer gaan slapen … :?
Ik vertelde dat hij af en toe maar eens naar de sterretjes moet zwaaien, naar oma,… en toen zei hij: ‘oma in een huisje’,…
Ik moest wel even een traantje wegslikken, hij is zo gevoelig, 'k zie hem zo graag!
Daarnet heb ik hem weer naar school gebracht (hij is sinds maandag gestart), ik had meteen zin om hem weer mee te nemen, hij begon zachtjes te huilen en hij wilde bij papa blijven zei hij,… terug mee met mama.
Ik heb hem achtergelaten achter een groot glazen venster waar hij me stond na te kijken met een zielig pruillipje en de traantjes in z’n oogjes, … in de auto heb ik even zitten janken… :oops:
Senne was gisteren al vroeg wakker (5.30u) en vannacht ben ik tot 1.30u met hem bezig geweest, hij wilde maar niet slapen … :roll: .
Vanmorgen was Broes dan om 6.30u plots wakker, dus ik zit nu met kleine oogjes.
Ik ga even foto’s verkleinen! :-
hey dames,
Chantal dit lijkt mij ook de beste oplossing om es naar de osteopaat te gaan, hopelijk biedt het je snel duidelijkheid, ik wens je veel sterkte meis, want dit vraagt inderdaad enoorm veel van je, heb innertijd ook een broertje gehad die huilbaby was, en wat bleek, zijn bedje stond boven een waterader, dan maar bedje verplaatst en hup weg de traantjes. hij weende dan ook enkel s’nachts heel de nacht door als hij in dit bedje lag op de kamer. na een jaar heeft mijn moeder het bed verplaatst en het was over. maar ik denk niet dat ik jou hiermee verder help, want blijkbaar weent ze overal, dus ik denk ook osteopaat meis. en desnoods es homeopaat ofzo… achterna dan…
meis dikke :hug: :hug:
Bieke meis, goed dat het mooi geweest is, maar veel sterkte nog, het is waarschijnlijk wel wat moeilijk nu met Broesje die het nog niet echt begrijpt. mss kan je zeggen dat oma nu bij Robbe* is, dan begrijpt hij het mss beter of zo, altijd zielig die kleintjes he :hug:
kan wel geloven dat je een traantje laat als je je ventje naar school doet denk dat dat van mij ook zo zal zijn :mrgreen: wees fier op je moederhartje!! 
:hug:
hier deze morgen al op van 5u. pff denk dat ik de eerste oefenween gehad heb, ik hoop het toch, want nu is het wat over, moest wel even rechtzitten en blazen want pfff ze waren toch gelijk heftiger dan ik dacht.
ik lig nu weer op de bank en durf haast niets meer doen. heb nog geen zin hoor nu, ze moet gewoon nog blijven zitten hoor, ik zal wel zien wat deze middag geeft, maar ik hoop gewoon dathet niet terugkeert. want zo was het met Senne* ook begonnen, ik zweet al… maar niet aan denken zeker…
hoe is het met de andere dames?
groetjes lynn mama van senne* en ???
Oeps Lynn, kan me voorstellen dat je schrikt hoor!
En echt al moeten wegpuffen ja? :?
Misschien toch maar even bellen als je dat nog hebt hoor vandaag!
MiniLynn, nog minimum 5 weekjes geduld hoor meis! :-*
voorlopig is alles ok nu, en rustig hopen dat het zo blijft, maar als het terugkeert dan toch maar sebiet binnen in het zkh hoor, ditmaal geen risico’s meer! we zullen zien he
Goed zo Lynn, ik duim voor je! :thumbup: :-*
ha Lieverds,
Effe kort …om iedereen te bedanken voor de lieve reacties en alle pb-tjes (ook van moeders die hier soms meelezen :mrgreen: ) die ik heb gekregen na mijn verhaal hier geplaatst te hebben. :-*
Aanstaande woensdag gaan we met Jasmijn naar de Osteopaat.
Ben super benieuwd! Heb er een heel goed gevoel over. En das voor mij een teken dat ik goed zit!
Word vervolgd!!! :thumbup:
(tot donderdag…kom ff wat minder…
Ben namelijk ook nog steeds heel verdrietig over het verhaal van Hennie :**: :kaars: )
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Er is weer een nieuw verhaal
Januari mama, baby 39 weken in buik overleden, ze moet morgen bevallen
Bah houdt het nooit op
@victoria wrote:
Er is weer een nieuw verhaal
Januari mama, baby 39 weken in buik overleden, ze moet morgen bevallen
Bah houdt het nooit op
Ik las het ook daarnet …
:hug:
Fijn te horen Chantal. Ik ben erg benieuwd hoe het is gegaan woensdag :thumbup:
:silenced: voor alle woorden die mij binnen shieten. Het zijn er echt veel te veel de laatste maanden!
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Houdt het dan nooit op