@Viola :hug: :hug:
Hier zijn we blij dat we de kerstdagen hebben gehad, nu nog oud en nieuw en dan hebben de 1e erge feestdagen gehad.
Ik zit ook nog een beetje in twijfel of ik niet eerder aan het werk zal gaan. Officieel heb ik tot 20 februari. Het is wel een mooie afleiding (ook al werk ik met kinderen)
Karin; Wow ook nog eens werken met kinderen, tja, dat voel je denk ik zelf wel wat het beste is, lastig he?
Maar ik kan me voorstellen dat helemaal thuis weer heel stil is… :think:
Misschien een heeeeeeeel klein beetje werken op AT -basis dan??
Rustig aan hoor.
Ik zet zo even het nieuwe huisje van Liv :**: op het sf.
Karin ik werk ook met kinderen en ik moet zeggen, ik vond het eerst vreselijk moeilijk maar ik heb ook zoveel liefde van deze kinderen gekregen en zoveel vragen zo eerlijk waren ze. Heeft mij goed gedaan maar ik ben wel eerst begonnen op therapeutische basis
Jolanda: das pas een goede beschrijving: de piranha!
Het verschil…die Piranha komt nooit in rustig vaarwater en jou emoties uiteindelijk wel weer. :hug: :-*
En je mag zeker heel trots zijn op je (gekke) meiden! :mrgreen: :thumbup:
En moeilijk hoor nu je vriendin uitgerekend is. :hug:
Vorig jaar is mijn vriendschap tussen mijn beste vriendin even in de “koelkast” gezet. (we waren samen rond dezelfde tijd uitgerekend)
We hebben wel geprobeerd om contact te houden, maar toen ging het gewoon niet. Nu een paar weken geleden hebben we elkaar weer voor het eerst gezien…en zagen we elkaars dochter voor het eerst…
Het was heel bijzonder en fijn. We gaan weer iets moois opbouwen!
Karin: Vooral doen waarbij jij denkt afleiding bij te hebben. :hug: Ik had zelf meer moeite met zwangeren en echt hele kleine baby’s.
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
ik werk ook met kinderen.
En ik vbond het juist heeerlijk om dat werk te doen in de tijd dat ik Lara zo miste.
Ergens vulde dat een heeeeel klein beetje de leegte die ik voelde. Ik kon zorgen, en dat voelde goed.
Viola, jij ook nog een dikke :hug: Ik had er niet zo bij stilgestaan dat het woensdag alweer 2 jaar geleden was dat Loek* werd geboren. :oops:
Jolanda, het is ook erg moeilijk als een vriendin ook zwanger is. Bij mij was het de buurvrouw en gelukkig zat er bij ons iets meer tijd tussen (2,5 maand) Ik heb mij toen wel gericht op het feit dat die baby de eerste zou zijn die ik echt zou gaan zien (ik kon absoluut niet in kinderwagens ed kijken. Vooral ook geen kleine babies of hoogzwangeren wat Chantal ook zegt)
Een week voordat de buurvrouw beviel, kregen we een geboortekaart van kennissen van ons. Zo vaak zien we hun niet en eigenlijk was ik al helemaal vergeten dat zij ook zwanger was. We konden pas echt op bezoek gaan als ik wist hoe ik zou reageren. Eerder wilde ik niet. Ik vond het eigenlijk wel heel fijn dat de buurvrouw zwanger was. Kon ik rustig heen en ik kon zo weglopen als ik dat wilde.
De dag voor haar bevalling was ik er eigenlijk al best aan toe dat ze nu toch eens ging bevallen. We waren bij Jelte* langsgeweest en toen we terugkwamen zei ik nog tegen Rinse dat ik de buurvrouw vandaag nog helemaal niet had gezien en dat ze zich maar eens dagelijks bij mij moest melden :mrgreen: Wist ik veel dat ze al bezig was.
De volgende ochtend zagen we de buurman thuiskomen en ipv dat hij naar hun huis liep belde hij bij ons aan, om te vertellen dat ze een zoon hadden gekregen. Wel in het ziekenhuis omdat het allemaal zo lang duurde. (35 uur :shock: ) Ik vond het helemaal geweldig en ben gelijk nog een pakje voor hun gaan kopen en een mutsje laten borduren met Coen erop bij mijn schoonmoeder.
De volgende dag kwamen ze eindelijk thuis en heb ik gelijk aangebeld om het pakje vast af te geven. Nee, mocht ik gelijk binnenkomen om het pakje zelf te geven. HELP! Maar dat trok mij wel even over de drempel en ik liep dus naar boven en zag ik Coen. Gelukkig was het ook echt Coen en helemaal geen Jelte* (daar was ik voornamelijk bang voor). Een uur later mocht ik Coen ook vasthouden. HELP! maar ik deed het toch en ook dat ging.
Ik ben er nog steeds verbaasd over eigenlijk. Met de buren hadden we eigenlijk weinig contact. Voornamelijk eigenlijk over de schutting heen en door onze zwangerschappen heb je al wat meer met elkaar te bepraten. Maar ik vind dat ze mij super over de drempel hebben heengeholpen. Alleen een klein voorzetje op het moment dat ik eraan toe was en aan mij om daadwerkelijk eroverheen te stappen.
Overigens kon ik daarna nog steeds niet zomaar in een kinderwagen kijken, dat kwam toen pas langzaam. Maar Coen was Coen en zo lief :inlove: We hebben toen ook een afspraak voor de kraamvisite gemaakt bij die kenissen van ons. Verliep ook prima. Rinse kreeg nog wel even een hartstilstand omdat ze zo verzadigd in zijn armen lag. Rinse vroeg zich echt af of ze nog wel leefde. :o
Hopelijk verloopt het ook ongeveer zo voor jou bij je vriendin. Idd zoals je zelf aangeeft, je hebt geen idee hoe je reageer. Mij gaf het in elk geval veel rust dat ze niet vreemd op zouden kijken als ik gillend weg zou rennen (bij wijze van spreken).
Misschien moet je tegen je vriendin nog maar even zeggen dat ze zich dagelijks even bij je moet melden :lol: Weet je ook een beetje waar je aan toe bent 
:-* Liefs, Evelien :-*
Wat ik vooral heel moeilijk vond toen ik andere baby’s vast had was dat die baby’s bewogen…ja klinkt stom. Maar vanwege Ryan’s spierziekte kon hij zichzelf niet bewegen en moest je hem overal heel goed ondersteunen maar die baby bewoog en deed, ik was bang dat ze me uit de handen zou springen. Heb haar toen ook gauw afgegeven…
hoi, hier ben ik weer eens. Kerstdagen zijn vorbij gelukig. Wat een verdrietige en verwarrende tijd…bah.
Het had zo mooi kunnen zijn…we hebben er behoorlijk veel last van gehad vandaar dat ik ook ‘offline’ was
Ik stap er maar weer gewoon in want er is zoveel gepost in de tussentijd.
Hier zijn we nu halverwege de wachtweken en voel weer van alles.
Zware en gevoelige borsten met die kleine witte pukkeltjes…veel witte vloed, laatste week veel moe en slapen
en sinds vandaag een soort van ongi-gevoel in mijn buik…ben ook begonnen met temperaturen…we zullen zien.
Maandag ga ik lekker badderen met mijn vriendin in de sauna had gratis toegangskaarten dus haha nog voor nop ook :dance:
Roheryn, Ik kan mij voorstellen dat dat in het begin ook best raar is geweest voor je.
Anne, Heel veel relaxplezier maandag. Heerlijk zeg een dagje sauna. Lekker ontspannen, zal die wachttijd goed doen :thumbup:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
HELP!!!
Vriendin is bezig met bevallen weet ik sinds een uurtje :shifty: !!!
Ben blij dat ik dit weet (buiten het gigantisch gestresst zijn :roll: ), straks iig geen onverwacht telefoontje…
Heb de hele tijd gehoopt dat het een jongetje bij haar zou worden ivm het vergelijk, maar bedacht me nu door de woorden van Evelien, dat het niet uit maakt; haar kinderen lijken voor geen meter op die van mij :mrgreen: .
“Gelukkig” heb ik mijn eerste kraambezoek na Livje er al op zitten, dat was wel wat lastiger, omdat dat kindje lag te slapen en ook veel uiterlijke kenmerken overeenkomstig met Liv had; donkere haartjes, fijn popje en een meisje.
Ik schrok me elke keer het ongans als ze bewoog of een geluidje maakte, want dat was ik helemaal niet meer gewend of zo.
Gelukkig gisteravond me alsnog op het boxkleed gestort en het is startklaar.
Als hij/zij er straks is (misschien is hij/zij er al :shock: ), hoef ik alleen nog maar zijn of haar letter te appliceren en m dicht te maken.
Dus mocht het snel gaan en ik er straks nog heen ga, dan krijgt ze m alvast en neem ik m weer mee en anders maak ik m vanavond nog af.
Maar onze vriendschap “even in de koelkast zetten” lukt gewoon weg niet.
We wonen ruim 100 meter bij elkaar vandaan en onze kinderen zitten bij elkaar op school.
Daar zie ik dus ook het meeste tegenop; 4x per dag geconfronteerd worden met iets wat zo anders had moeten zijn…samen zwanger, samen een derde kindje, samen extra lang verlof, samen genieten… 
Isa en haar zoontje schelen ook maar een week (de ouste twee schelen ruim een jaar, toen kenden we elkaar nog niet en we waren vorig jaar ook een week achter elkaar uitgerekend, maar kregen een week achter elkaar een MA/MK…) en gaan na de zomervakantie tegelijk naar de basisschool…ik zie er zo tegenop dat zij dan met kinderwagen naar huis loopt en ik met lege handen, alleen naar huis moet…hoop zo dat ik dan iig weet dat ik weer leven in mijn buik heb.
Dames even snel wat neertikken en copieren.
Wilco moest een 2 week terug weer voor een darmonderzoek. En kreeg vandaag de uitslag het is helemaal weer mis.
Wilco was hier net, hij heeft een zeer agresieve vorm van kanker in zijn dikke darm. De internist heeft overleg gehad met Van Leeuwenhoek kliniek en het UMCG in Groningen en ze hebben besloten dat de dikke darm er helemaal uitmoet preventief. Het is gewoon een tijdbom als hij blijft zitten, zo snel al binnen een jaar weer zo agresief dat had hij niet vaak meegemaakt. Hij moet nu 8 jan voor gesprek met chirurg over hoe en wat met de operatie hij word in Groningen of in Amsterdam geholpen en hij hoort dan ook wordt het een stoma of een dunne darm op de endeldarm ofzoiets.
Jeetje ben er ff beduusd van, voel me dan zo machteloos
Zo ben vanmiddag lekker samen met Quillan en mijn ouders geweest. Heerlijk we zijn lekker de stad in geweest. Hebben lekker geshopt nieuwe schoenen voor Quillan en nog wat kleertjes.
Daarna heeft mijn moeder heerlijk mijn huisje gepoetst boven, schoon bedje zalig. En mijn papa heeft lekkere andijvie gemaakt.
Daarna kwam Wilco Quillan ophalen, moeilijk moment met veel tranen. Gvdomme het is gewoon zo oneerlijk, hij weet niet of hij een stoma krijgt, dat beslissen ze tijdens de operatie pas aangezien hij natuurlijk vorig jaar ook al geopereerd is aan zijn blinde darm zullen er ook wel wat verklevingen zitten. Dus is het gewoon afwachten tot de operatie.
Samen staan we sterk en hij heeft geen keuze, hij zal wel weer moeten knokken ervoor. En dat gaat hij ook doen, hij wil nog heel lang van Quillan genieten.
Marielle; Tjemig wat een nieuws, ben er even stil van :hug: .
Lijkt me voor jou ook zo’n aparte situatie; iemand die de vader van je kindje is, maar er niet meer mee samen leven en samen zoveel meegemaakt en dan nu dit, meid toch, wanneer houdt het voor jou eens even op :hug: :-*
Kan alleen maar even zeggen dat ik aan jullie denkt en een viruele :hug: geven.
Dat is ook een bijzondere situatie maar Wilco en ik hebben een hele hechte band nog echt een vriendschap door dik en dun.
En dat is de vraag die wij ons ook steeds stillen, wanneer houdt het eens op het gaat maar door. Vragen ons vaak af waarom, wat hij hebben wij zo fout gedaan.
:hug:
Liefs,
Jo
Mariëlle, wat een vreselijk nieuws zeg zo net voor het nieuwe jaar…
Heel veel sterkte meid en ik hoop dat Wilco helemaal beter mag worden! 
:-* :hug:
Jolanda, voor jou ook even een dikke knuffel, klinkt heel herkenbaar.
Mijn vriendin is op 23 juni 2004 bevallen en ik op 4 juli 2004 van Robbe*, dat was toen ook heel erg moeilijk en dubbel …
Broes is een jaar later ook op 23 juni (2005) geboren!
Veel sterkte meid! :hug: :-*
Marielle ik schrik ervan :shock:
Wat n ontzettend verschrikkelijk nieuws
Wens hem van mij heel veel sterkte en jij natuurlijk ook, want voor jou is t ook niet makkelijk :hug:
Jolanda weet niet goed wat ik zeggen moet, maar lijkt me heel erg moeilijk zo.
Zeg iig wat je gevoelens zijn zodat mensen daar rekening mee kunnen houden :-*
Anne veel plezier maandag
Wat spannend zeg :shock: Nog n weekje wachten meid en dan weet je meer :thumbup:
Ga zo lekker mn bedje in want ben kapot. Geniet volle teugen van Fieke, maar de emotie
op t moment maakt t soms erg moeilijk voor me. Nog maar 18 dagen en dan leeft Fieke
alweer n dag langer dan Loek. Het leek zo ver weg, maar t komt nu toch heel erg dichtbij.
Ik ben bang en heel angstig, maar zo dubbel dat ik er ook naar uitkijk want dan heb ik dat gehad.
Ik zie wel. De dagen gaan zo hard dat t dat vanzelf wordt denk ik dan maar.
Meiden tot snel en n heel fijn weekend
Liefs Viola
hoi Marielle wat een vreselijk naar nieuws ik krijg er kippenvel van…
samen al zoveel meegemaakt, nu dan niet meer samen zijn maar wel een hele dikke vriendschapsband lees ik net…
poehhhh ik hoop van harte op goede berichten dat alles maar zo gunstig mogelijk zal uitpakken! Ik steek er een kaarsje voor op! :kaars:
Dikke knuff meid die kun je wel gebruiken denk ik zo :hug:
Marielle: he bah wat een naar nieuws weer. Denk je net de goede kant op te gaan. Heel veel sterkte jullie! :-*
Marielle, hele dikke knuff :hug: en veel sterkte aan Wilco :hug:
Jolanda, wat Viola ook zegt. Gewoon je gevoelens uiten, de mensen om je heen mogen best weten hoe jij je voelt en daar rekening mee houden.
Hopelijk kun je binnenkort (en zeker in 2008) vol trots met een nieuw leventje in je buik samen met je vriendin achter de kinderwagen naar huis lopen.
Overigens over het op elkaar lijken. Hetzelfde had ik eigenlijk toen Tejo geboren werd. Toen dacht ik ook, het is geen Jelte*. Echter als ik foto’s goed bekijk (en dan echt details vergelijk als het oortje, neusje etc) dan lijken Jelte* en Tejo juist heel veel op elkaar. Jelte* had alleen ook nog een kuiltje in zijn kin :inlove:
Het is bij mij dus eigenlijk meer een gevoel dan het lijken op. En dat klopt ook, want er is maar 1 Jelte* en die zit heel diep in mijn hart. Geen enkel kindje zal voor mij dus een Jelte* zijn.
Bieke, wat een ontzettend mooi toeval dat Broes precies een jaar na de bevalling van je vriendin is geboren. Dat schept volgens mij nog eens een extra band.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
:-* dank jullie wel meiden.
Viola daar heb ik nu dus ook vaak aan gedacht, dat jullie blij zullen zijn als ze die datum heeft gehad lijkt me echt vreselijk. Maar het gaat goed meis daar zorgt jullie engeltje wel voor.