ja idd vond het ook laag helemaal met een derde zwangerschap natuurlijk
had het gegoogled maar kreeg spookverhalen te lezen over niet werkende placenta en inleiden etc dus daar wil ik ff nie aan denken
heb idd ook 6 wkn die bende geslikt ging wel me kotsen tegen maar haalde niet de missleijkheid weg en er is nix ergers dan misselijk wezen en niet kunnen spugen dus ben ermee gekapt en tot nu toe met een bloeddruk van 90/50 raak ik nu echt op … ga de 10 ook echt aan geven dat ik zo echt niet door kan tot 38 wkn hoor
@Huggie wrote:
Heb je trouwens veel medicijnen tegen misselijkheid gebruikt?
Ik ben op een gegeven moment gestopt met Emasafene, omdat er geen onderzoeken waren of het op lange termijn wel/niet schadelijk is en ik er geen goed gevoel bij had, ondanks dat ik nog overgeef (niet meer de hele dag door, een enkele keer maar maar voor de rest 1-2x per dag) neem ik geen medicatie meer :snooty:
Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap niets geslikt. Ik heb wel Emesafene voorgeschreven gekregen, maar durfde het niet aan (omdat er voor zover bekend niet schadelijk is voor het ongeboren kindje, maar er geen garanties worden gegeven). Ook nu durf ik niets te slikken. Ik ben extra voorzichtig met medicijngebruik omdat mijn moeder hormonen heeft geslikt toen ze net zwanger was van mij (en niet wist dat ze zwanger was) waardoor ik een aangezichtsafwijkng heb en met 1 oog blind ben. Medicijnen tegen misselijkheid is natuurlijk heel wat anders dan het slikken van hormonen, maar toch ben ik daardoor extra voorzichtig. Ik wil gewoon 100% zeker weten dat het kindje niets heeft door medicijngebruik.
@miranda433 wrote:
ja idd vond het ook laag helemaal met een derde zwangerschap natuurlijk
had het gegoogled maar kreeg spookverhalen te lezen over niet werkende placenta en inleiden etc dus daar wil ik ff nie aan denken
heb idd ook 6 wkn die bende geslikt ging wel me kotsen tegen maar haalde niet de missleijkheid weg en er is nix ergers dan misselijk wezen en niet kunnen spugen dus ben ermee gekapt en tot nu toe met een bloeddruk van 90/50 raak ik nu echt op … ga de 10 ook echt aan geven dat ik zo echt niet door kan tot 38 wkn hoor
He bah, wat vreselijk vervelend om te horen.
Googelen is inderdaad het slechtste wat je kunt doen, dat deed ik pas geleden ook op liesbreukoperatie tijdens zwangerschap, pff dan ga je zó twijfelen!
Klopt, ik heb op een gegeven moment ook gezegd ik kap met Emasafene want je blijft er misselijk door maar het kan er niet ‘‘uit’’, snap je gevoel.
Mijn bloeddruk is overigens ook steeds zo laag, volgens de VK prima passend bij mijn gewicht, maar je voelt je er maar wat beroerd door
Ben echt benieuwd wat er de 10e uit komt…maak je niet te druk, komt vast helemaal goed, een collega van mij had een soortgelijk verhaal en is ook allemaal goed gekomen!
@Teig wrote:
@Huggie wrote:Heb je trouwens veel medicijnen tegen misselijkheid gebruikt?
Ik ben op een gegeven moment gestopt met Emasafene, omdat er geen onderzoeken waren of het op lange termijn wel/niet schadelijk is en ik er geen goed gevoel bij had, ondanks dat ik nog overgeef (niet meer de hele dag door, een enkele keer maar maar voor de rest 1-2x per dag) neem ik geen medicatie meer :snooty:
Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap niets geslikt. Ik heb wel Emesafene voorgeschreven gekregen, maar durfde het niet aan (omdat er voor zover bekend niet schadelijk is voor het ongeboren kindje, maar er geen garanties worden gegeven). Ook nu durf ik niets te slikken. Ik ben extra voorzichtig met medicijngebruik omdat mijn moeder hormonen heeft geslikt toen ze net zwanger was van mij (en niet wist dat ze zwanger was) waardoor ik een aangezichtsafwijkng heb en met 1 oog blind ben. Medicijnen tegen misselijkheid is natuurlijk heel wat anders dan het slikken van hormonen, maar toch ben ik daardoor extra voorzichtig. Ik wil gewoon 100% zeker weten dat het kindje niets heeft door medicijngebruik.
Ja, dan snap ik dat je erg voorzichtig bent, ik heb het gebruikt vanaf week 6 tot (ik dacht) een week of 18, steeds gevraagd aan de VK en de Gyn of het echt geen kwaad kon, de onderzoeken die ernaar gedaan zijn zijn echter voor het gebruik tot het 2e trimester, dan kan je het gerust gebruiken en kan het geen schade maken voor het kindje, vanaf het 2e trimester denken ze ook van niet maar hier zijn geen verdere onderzoeken naar verricht omdat de meeste vrouwen dan wel van hun ergste misselijkheid af zijn, behalve wij dan
Vanaf week 18 kon ik het wel redden zonder, ik moest nog wel overgeven maar het was niet extreem veel meer dan wanneer ik Emasafene gebruikte, de 20W echo gehad en alles was prima qua groei en aanleg.
Van week 20 tot 21 heb ik niet hoeven overgeven, nu is het weer helemaal terug, maar slik niks meer, vind het goed zo!
jaa dat bedoelde ik dus idd hahha je blijft misselijk maar ken er nie uit die omschrijving zocht ik
ik ga ook zeker niets meer slikken hoor tegen de misselijkheid… als die zonde voeding moet voor de beeb prima hopen dat dat regelrecht door gaat en niet me missleijk maakt 
@miranda433 wrote:
jaa dat bedoelde ik dus idd hahha je blijft misselijk maar ken er nie uit die omschrijving zocht ik
ik ga ook zeker niets meer slikken hoor tegen de misselijkheid… als die zonde voeding moet voor de beeb prima hopen dat dat regelrecht door gaat en niet me missleijk maakt
Kan het zijn dat je opgenomen wordt en aan de zonde voeding wordt gezet?
klopt die optie is genoemd of mee naar huis zo pomp… me moederheeft het ooit gehad tis een drama maarja als ik idd te horen krijg dat me beeb Zover achter ligt dan heb ik het ervoor over als die placenta maar goed werkt
Dapper van je Miranda :hug: Hopelijk is het niet nodig, maar als je echt te weinig voedsel en drinken binnen kan houden, dan is het wel nodig.
Mocht ik weer zo ziek en uitgeput raken als bij mijn eerste zwangerschap, dan ga ik mij laten opnemen in het ziekenhuis (voor sondevoeding). Beter een paar dagen van huis en weer een beetje opknappen dan zo lang zelf sukkelen en zooooo ziek zijn. Ik durfde destijds niet omdat ik net was verhuisd naar Finland en ik nog niet nergens ingeschreven stond en nog niet verzekerd daar was. Ik had alles en iedereen achter gelaten (behalve dan mijn man, want die woonde daar al) en had nog geen vk die mij kon doorverwijzen. Gelukkig is het nu (we in Zweden wonen) allemaal anders. Ik heb voor aanstaande donderdag een eerste afspraak in het ziekenhuis en ik ben hier al verzekerd. Dat scheelt veel. Helaas doen ze hier (volgens het internet) niet aan echo’s in het eerste trimester, tenzij je boven de 35 bent (en dat ben ik niet). Dat word helaas lang wachten voordat wij voor het eerst ons hummeltje zullen zien (rond de 19-20 weken).
Ik vraag me trouwens af waarom ik nog zou ontbijten met eten 's ochtends. Ik kan daarna altijd weer opnieuw beginnen :think: Toen ik vanochtend weer moest overgeven, zei manlief ineens heel sarcastisch: “partytime”. Ik geloof dat hij het overgeven nog erger vindt dan ik. En ik was niet eens misselijk. Die stomme overgeefreflex ook :wall:
gewoon nog even voor jou :hug:
Huggie hoe is het er nu mee?
Ik zal hier ook even een update plaatsen van Huggie gezien ze de afgelopen tijd niet online was en ws ook niet zal zijn… Ze heeft een operatie gehad wegens een liesbreuk, kreeg nierbekkenonsteking en nierstuwing… Ik quote van mezelf verder even mijn post van gister bij de maartmama’s na 2 uur met haar te hebben gebeld.
...
Ik zal proberene haar verrhaal een beetje samen te vatten...
Ze heeft de hele dag in het ziekenhuis gezeten. Ze heeft zoveel pijn door de nierstuwing dat het eigenlijk geen doen is. Haar vocht wordt niet goed afgevoerd en verwerkt, maar wel constant dorst enzo...
Ze heeft nu nieuwe pijnstillers en medicijnen gekregen die hopelijk de pijn écht zullen verlichten. Best flink spul, je wordt er ook suf van en het veroorzaakt een lage bloeddruk (die ze al had, dus die moet nu dagelijks in de gaten worden gehouden). Dit moet ze een week proberen en dan kijken ze verder wat ze gaan doen. Alternatief is bijv. een katheter maar ik denk dat iedereen snapt dat je dat liever niet hebt :silenced: Ze blijft nu ook onder controle van de gyn. Voor artsen is het ook zoeken, want als je niet zwanger bent is er genoeg te ondernemen tegen deze pijnen. De baby gooit in die zin dus roet in het eten. Ze dachten in het zkh op een gegeven moment dat ze 33 weken zwanger was en hadden dus ook het geweldige idee om haar 2 weken pijnstilling te geven en dan de baby te halen. Probleem opgelost! Alleen ze was dus 10 weken minder ver, dus die vlieger ging ook niet op. (sufferds!)
Daarbij komt nog dat ze óók een borstontsteking heeft :o ...
Verder heeft ze een mooie, gezellige trouwdag gehad, maar wel in het gemeentehuis/restaurant etc alle wc's gezien en dus de hele dag gespuugd... HOEVEEL KAN EEN MENS HEBBEN?!
Verder hebben we ook nog heel veel gekletst :mrgreen: want het is een gezellige meid, ECHT een bikkel en gelukkig iemand die erg positief blijft. PETJE AF!! Echt, ze klonk erg stoer, maar liet wel degelijk merken dat het ook retezwaar is en ze behoorlijke dips heeft en zich ZWAAR K.UT voelt!
Ze komt ook ooit weer meeschrijven moest ik zeggen (hihi) maar wil natuurlijk zoveel mogelijk rusten enz... moest wel de groetjes doen aan iedereen en ze kan niet wachten op dr 'kadootje' ;) ... En... IK WEET WAT HET WORDT!!!!!! :mrgreen: en ik mag nie verklappen nie :silenced: :mrgreen:
Ik hou jullie op de hoogte!!
Affie heel erg bedankt voor je update over Huggie.
Wat moet zij veel doorstaan 
en wat is ze dapper!
Ik wens haar heel veel beterschap en sterkte :hug:
@Teig wrote:
Affie heel erg bedankt voor je update over Huggie.
Wat moet zij veel doorstaan
Ik wens haar heel veel beterschap en sterkte :hug:
:-*
Miranda en Teig hoe is het nu met jullie?
Hier is de misselijkheid wel okay, ik raak er aan gewend.
Morgen naar de uroloog voor een echo van mijn nieren en dan daarop volgend een besluit hoe of wat (denk ik), dinsdag extra echo van de baby, gewoon voor mijn gemoedsrust
ow jeetje, ik heb zooo met je te doen!!
verschrikkelijk lijkt me dit
mijn buuf is ook 9 maanden ziek geweest, zal haar eens vragen wat haar het een beetje dragelijk heeft gemaakt :hug:
Inmiddels ben ik 14 weken zwanger (volgens de termijnecho, zelf denk ik dat ik een week minder ver ben) en de misselijkheid is nog steeds aanwezig. Ik slik nu 18 dagen Posafene (lijkt op Emesafene) en dat helpt wel tegen het spugen (soms moet ik nog wel helaas, maar niet zo vaak meer) en daardoor voel ik mij weer wat minder ziek. Hopelijk gaat het met de week minder worden en kan ik stoppen met de pilletjes. Ik word soms suffig van de pilletjes en heb enorm veel dorst de hele nacht en dag door en dat zijn wel vervelende bijwerkingen.
@Huggie wrote:
Miranda en Teig hoe is het nu met jullie?
Hier is de misselijkheid wel okay, ik raak er aan gewend.
Morgen naar de uroloog voor een echo van mijn nieren en dan daarop volgend een besluit hoe of wat (denk ik), dinsdag extra echo van de baby, gewoon voor mijn gemoedsrust
Heb je de echo’s gehad? Hoe is het gegaan en hoe voel je je nu? :hug:
Hier nog iemand die behoorlijk is afgevallen tijdens de zwangerschap.
Van Jesse was ik na de bevalling 15 kilo lichter dan voor de zwangerschap :shock:
Ik werd doodziek van het gebraak, ben zelfs bijna opgenomen geweest.
En dat terwijl het zoooo makkelijk te verhelpen is met een zetpilletje…
Ik zou gewoon die zetpillen eisen Huggie, jij hoeft niet doodziek te zijn omdat je huisarts een *** is.
Verder kan je bij de apotheek zonder recept rehydratiepoeder halen, hier zit extra suiker en zouten in en weert de misselijkheid ook een beetje.
Dit meng je met water zodat je in ieder geval niet uitdroogt.
Heel veel sterkte vrouwke :hug:
@Teig wrote:
@Huggie wrote:Miranda en Teig hoe is het nu met jullie?
Hier is de misselijkheid wel okay, ik raak er aan gewend.
Morgen naar de uroloog voor een echo van mijn nieren en dan daarop volgend een besluit hoe of wat (denk ik), dinsdag extra echo van de baby, gewoon voor mijn gemoedsrust
Heb je de echo’s gehad? Hoe is het gegaan en hoe voel je je nu? :hug:
Ja, de echo’s gehad, die van mijn nieren was op zich goed, gewoon hetzelfde gebleven, niet verbeterd maar ook niet verslechterd! Even aankijken dus…
Met baby alles super! goed, keurig op schema en niks mee aan het handje (gelukkig!!!).
Nog steeds wel misselijk, soms overgeven (gister toevallig weer zo’n dag) en die nierpijn zeurt…maar goed, probeer het gewoon uit te zingen zonder catether!
:hug:
@vuurvosje wrote:
Hier nog iemand die behoorlijk is afgevallen tijdens de zwangerschap.
Van Jesse was ik na de bevalling 15 kilo lichter dan voor de zwangerschap :shock:
Ik werd doodziek van het gebraak, ben zelfs bijna opgenomen geweest.
En dat terwijl het zoooo makkelijk te verhelpen is met een zetpilletje…
Ik zou gewoon die zetpillen eisen Huggie, jij hoeft niet doodziek te zijn omdat je huisarts een *** is.
Verder kan je bij de apotheek zonder recept rehydratiepoeder halen, hier zit extra suiker en zouten in en weert de misselijkheid ook een beetje.
Dit meng je met water zodat je in ieder geval niet uitdroogt.
Heel veel sterkte vrouwke :hug:
Inmiddels ben ik al een tijd van de zetpillen af hoor :thumbup: Soms als ik extreem overgeef dan neem ik er nog eentje maar verder niet.
De misselijkheid en het overgeven is hier aardig onder controle inmiddels maar dat mag ook wel met ruim 27 weken :mrgreen:
Ben je nu ook misselijk?