Chantal, mijn man slikt ook Seroxat en het klopt dat je gevoelens afgevlakt worden. Dat zijn namelijk ook de grootste problemen hier helaas. Je voelt waarshchijnlijk nog wel de hoge pieken en de diepe dalen, maar alles wat daar tussenin zit (het grijze vlak zeg maar) dat wordt afgevlakt.
Heel erg jammer en heel moeilijk voor mij om te gaan met mijn man. Maar helaas hoort het bij de bijwerkingen, en eigenlijk is dat ook juist hetgeen waarvoor je ze slikt.
We hebben het hier over gehad, mijn man en ik. Als ik een beetje beter op de been ben en geholpen ben bij de Bavo, gaat mijn man proberen over te stappen naar een andere AD-middel. Dit ook uiteraard in overleg met de Bavo.
Heel veel succes lieverd
:-*
Debbie, hoe gaat het nu?
Buikje, ik kan jouw berichtje in de huiskamer niet vinden. heb je een linkje? Of kun je zeggen hoe het heet?
buikje, ik heb het in je topic ook al geschreven: stuur alsjeblieft een PB als je je verhaal kwijt wil.
Misschien kun je je naam veranderen, of de admins vragen of je je onder een andere naam opnieuw mag inschrijven. Je geeft je kindje dan ook een schuilnaam en gebruikt niet je eigen adres. Wie weet helpt het?
En je moeder kan helemaal niks doen hoor! Het is absoluut geen eerroof of laster wat jij hier schrijft. Al schreef je hele scheldkannonades, dat mag allemaal. Laster zou het zijn als je haar beschuldigde van een misdaad ofzo.
:-* :-* :-*
Hoi Buikje,
Ik heb (nog) niet alle reacties gelezen, maar ik heb ook een flinke PND gehad na de geboorte van Lotte en ik zit nog aan de AD. PB me maar als je je ei kwijt wilt, vragen hebt, of gewoon er over wilt praten!!!
Groetjes,
Viratine
Heb nog niets gehoord van de Bavo. Heb verschrikkelijk mijn ups en downs. De ene dag gaat het goed, de andere dag slecht.
Hopelijk krijg ik volgende week iets te horen van de Bavo want op de momenten dat ik down ben dan kan ik het echt niet meer aan. Sinds vanmiddag ben ik weer down. Vanochtend mijn up gehad en dan kan ik echt de hele wereld aan, maar nu… voel me gewoon zwaar kl*te. Liefst huil ik nu, maar heb visite. Dus doen we maar even niet he.
Nou, ik ga er weer vandoor. Heb dus visite.
xxx
Debbie
Nou vandaag heb ik een brief gekregen van de Bavo. Maandag 25 spetember heb ik mijn eerste afspraak. Ik hoop zo dat ze me kunnen helpen, want vandaag is ook niet echt mijn dag 
Maar goed, nog een weekje wachten tot de eerste afspraak.
Chantal, hoe is het nu met je?
He, ben benieuwd, hoop het ook voor je. Vast wel :thumbup:
Debbie :hug: :-* ik hoop dat ze je kunnen helpen dat je je beter gaat voelen meid want constant in de put zitten is helemaal niet leuk en frustrerend.
Hoe gaat het vandaag meid? :-*
Hier gaat het opzich goed ben vorige week donderdag bij de dokter geweest en ik moet gelijk afbouwen met de seroxat omdat ze te zwaar zijn voor mij omdat de bijwerkingen te hevig zijn. Als over 1 maandje de medicijnen afgebouwt zijn dan wil ze eerst zien of ik het zonder medicijnen kan anders krijg ik andere die niet zo zwaar zijn. Maar ik denk zelf dat ik aan de medicijnen moet blijven want ik ben bang dat ik mezelf niet in de hand houdt mentaal en emotioneel daar was het voor die tijd te erg voor. Maar we blijven positief misschien heb ik wel de kracht om zonder medicijnen door te gaan.
He Chantal, wat vervelend voor je dat het niet goed werkt voor jou. Ben je al begonnen met afbouwen? Hoe gaat dat?
Ja ik ben sinds afgelopen donderdag aan het afbouwen moet nu eerst een week de ene dag 1 hele en de andere dag een 1/2 tablet en dan verder afbouwen. Tot nu toe gaat het, de bijwerkingen zijn er nog maar die zullen nu ook gauw minder worden nu ik aan het afbouwen ben.
Hey,
ik heb ook niet alles gelezen sorry maar wil je wel even laten weten dat ik waarschijnlijk (( diagnose is nooit gesteld )) ook een PND had.
Ook ik zag alles niet meer zitten,
wás al jaren depressief maar dit was erger dan ál die jaren bijelkaar.
Ik voelde me down,
zinloos en verlangde ontzettend terug naar de tijd waarin ik nog niet zwanger was.
Op een gegeven moment had ik ook zelfmoordgedachten.
Kon alleen maar huilen,
nÃks was positief meer.
Ik weet eigenlijk niet hoe het over is gegaan,
ik heb wel hulp gezocht en volg nou dagtherapie.
Ik wil je veel sterkte wensen :-*
Bambina :-* :hug: ook voor jou
Nog maar 2,5 dag en dan kan ik bij de Bavo terecht. Ben erg benieuwd. Zal wel een intake-gesprek zijn, maar toch…
Mag ik een vraag stellen? IK ben nu een heel eind over de PND heen, maar slik dus nog steeds AD (Lexapro). De bezoeken aan de psychiater zijn afgerond, waren wel een hele steun! Maar hoe staan/stonden jullie partners er tegenover? Mijn mannetje heeft het heel zwaar gehad met mij. Daardoor vond hij het ook heel zwaar om te ervaren dat de aandacht van iedereen ook alleen maar naar mij uitging en naar Lotte, omdat dat zo’n lief klein babytje is. Niemand bekommerde zich om Jeroen, terwijl hij het ook zo nodig had. Hij is helaas geen prater over zichzelf en hulp zoeken zit ook niet direct in zijn aard. Maar hoe is de buitenwereld (familie/vrienden) t.o.v. jullie partner en hoe staat hij er tegenover???
Groetjes,
Viratine
Mijn man begrijpt het absoluut niet en snapt het ook niet (hij doet ook niet echt zijn best om het te snappen). Maar hij heeft het er wel heel erg moeilijk mee. Omdat hijzelf ook aan de Seroxat zit en deze situatie behoorlijk uit de hand dreigt te lopen werken zijn tabletten ook niet meer goed en hebben we dus continue ruzie. Op dit moment is hij er eigenlijk alleen nog maar voor Lana. Ik hang er ergens een beetje bij te bungelen zeg maar.
Maar ja, zoals ik daarnet al zei. Nog 2,5 dag en dan zit ik bij de Bavo.
Debbie :-* :hug:
Mijn man vond het ook heel erg moeilijk hij liet mij ook totaal vallen en ging zijn eigen gang en liet mij zo maar zeggen stikken. Hij ging lekker uit met vrienden om hier weg te zijn we hadden niet veel contact meer met elkaar.
Toen ik naar de dokter ben gegaan omdat het niet meer ging en dus een depressie uitkwam en ik seroxat moest slikken is hij bijgetrokken. Hij zag eindelijk de ernst van de situatie in gelukkig. Hij helpt me nu vrij veel als hij vrij is van zijn werk zorgt hij voor Yeline en hij is er nu ook voor mij. Hij is gelukkig heel erg veranderd tegenover mij
Mijn man vond het ook heel erg moeilijk hij liet mij ook totaal vallen en ging zijn eigen gang en liet mij zo maar zeggen stikken. Hij ging lekker uit met vrienden om hier weg te zijn we hadden niet veel contact meer met elkaar.
Hier precies eender!!! Hij ging ineens alleen nog maar aan zichzelf denken en wilde op den duur niet eens meer thuis zijn. Hij heeft zelfs een weekend ergens ander geslapen, en ik was toen alleen met Lana!
Maar goed, vandaag hebben we samen een redelijk goede dag achter de rug. Hopelijk komen er meer van dit soort dagen.
ik hoop ook dat er goede dagen aankomen voor jullie Debbie :-* ppff dat hij jullie een weekend alleen hebben gelaten om maar niet thuis te zijn.
Ik heb mijn man een tijd geleden het huis uit gezet trok het niet meer had hem op zijn werk een sms gestuurd dat zijn spullen in de gang stonden. Ik had zoiets van ik heb totaal niks aan jou dus heb je ook even niet meer nodig.
:hug: :hug:
Ik heb het zoveel mogelijk voor mijn man verborgen gehouden. Hij kon er niet tegen mij ongelukkig te zien. Hij had er zo op gerkeend dat ik in de zevende hemel zou zijn als ik dat felbegeerde kindje eenmaal had. Bij tekenen dat dat niet zo was, barstte hij in huilen uit. Tegenover hem deed ik dus zoveel mogelijk alsof alles goed was en ik ‘alleen maar’ mope was. Dat dat redelijk gelukt is geeft aaan dat ik blijkbaar niet zo diep gegaan ben als jullie. Heb ook geen pillen gehad en ben niet bij de HA geweest. Dan had ik immers ook tegen hem moeten zeggen dta ikniet gelukkig was. Hij zou het ook ontkend hebben. Als ik weleens probeerde er iets over te zeggen, ontkende hij het meteen of reageerde op zo’n manier dta ik er verder mijn mond over hield. Later heeft hij weleens gezegd dat iets bepaalds ontkend had, omdat hij gewoon niet wilde dat het waar was. Dat snap ik best, maar het versterkte mijn toneelspel allen maar meer natuurlijk.