Ja, ik zal straks ook wel wat meer uurtjes moeten draaien, maar dat hele callcenter werk is gewoon niets voor mij, ben al een jaar aan het solliciteren, maar het is erg moeilijk om aan een baan te komen op het moment. Maar dat komt helemaal goed! 
Nu ben ik wel nieuwsgierig wat voor een dure hobby je hebt? :mrgreen:
Momenteel heb ik alleen zingen nog als hobby, maar dat heeft ook meer met de financien te maken 
Paarden zijn ook geen goedkope hobby! Had vroeger een vriendin met wie ik altijd mee ging naar haar paarden toe, maar dat contact is nogal verwaterd.
Wie weet kan ik dat ooit weer eens oppikken
hoi,
broekie: wat leuk dat je man nu wel mee wil. Succes!
Ik werk nu sinds kort 4/5 (ik ben thuis op woensdag) en ik zal dat ook nog wel even blijven doen. Ik vind het best wel hectisch maar langs de andere kant is dat ook gewoon organiseren en ik vind het ook wel fijn om nog iets anders te zijn dan alleen mama. En 3 kinderen zijn een dure āhobbyā
Windy: schrijf hier maar gewoon mee, ook al is dit in je hart je 4de kindje. Ik begrijp best dat je angst hebt voor het verloop van de zwangerschap en bekkeninstabiliteit zal daar zeker niet aan helpen, duim voor jullie dat jullie snel groen licht krijgen
smurf: nog even geduldā¦
En het rotavirus, bah. Hier in BelgiĆĀ« kan je je kindjes hiervoor laten vaccineren
Tamara: naar mijn idee zijn praktische bezwaren meestal wel op te lossenā¦ Het is volgens mij een beslissing die je op een heel ander nivo maakt. En in mijn ogen hebben jullie die beslissing al gemaaktā¦
Pitje: krijg zoān gevoel dat wij in dezelfde periode gaan uitkomen, we zijn er nog niet helemaal uit maar we neigen het meest naar stoppen op het einde van de zomer
conny: :dance: goed nieuws! wanneer beginnen jullie?
@Kee wrote:
Pitje: krijg zoān gevoel dat wij in dezelfde periode gaan uitkomen, we zijn er nog niet helemaal uit maar we neigen het meest naar stoppen op het einde van de zomer
zullen we even agenda;s trekken.. :mrgreen:
de jongste waren we ook tegelijk uitgerekend.. :mrgreen:
Zo meiden, vandaag nog even werken en dan morgen lekker feest vieren!
De kinderen zijn bij mijn ouders op de camping en dit is voor het eerst dat we een bevrijdingsfestival kunnen bezoeken zonder kinderen. :mrgreen:
Volgende week maandag is mijn laatste pilā¦ spannend, want ben erg benieuwd hoe het allemaal zal verlopen, de eerste twee waren erg snel.
Zeker spannend broekie 
Windy, welkom! Ik hoop dat alles voorspoedig mag gaan. Tis jullie ook gegund zeg, bah wat een ellende allemaal :hug: :-*
Ik werk 3,5 dag, waarvan de woensdag ochtend thuis. Dus dat maakt 28 uur. En ik heb nog zpān 1,5-2 uur reistijd per dag dus alles bij elkaar best veel uurtjes. Maar ik vind het heerlijk naast het moederschap :inlove:
Kee, leuk zeg einde van de zomer :dance: Ben benieuwd of jij en Pitje weer samen zwanger zijn dan :mrgreen:
Pitje, succes met het trekken van de agendaās! :lol:
Tamara, moest lachen om je verhaal over de aardverschuiving :lol:
Gisteren begint manlief ineens over, als we nog een derde willen dan wel sneller hoor, niet weer 4 jr ertussen. Hihi, ik zeg ehh wanneer dan, nou wel snelā¦ :shifty: Als het aan hem ligt gaan we er na de zomer voor. Zeker omdat we voor T.ygo ong een jaartje zijn bezig geweest en 3 vroege mk hebben gehad.
Maar ik wil toch even wachten. In mijn 2de zwangerschap heb ik bekkeninstabiliteit gehad en kon op het laatst niet meer op of om.
Das niet handig met een kleine dreumes die je veel moet tillen
@Smurf78 wrote:
Pitje, succes met het trekken van de agendaās! :lol:
ik lees dat het bij jullie ook zo "voorspoedig" loopt als bij ons... dus wij kunnen dan wel gaan voor een 3e... maar hoe snel en of het lukt... dat ligt ook een beetje aan het zkh. :wink:
Ik ben echt zo geneigd om de pil zo het raam uit te gooienā¦ hahaha, maarja ik moet echt nog een paar daagjes wachten.
Smurf; Dank je wel! Het kriebelt behoorlijk! Leuke reactie van je man Als hij de bi even overneemt de volgende zwangerschap 
Hij heeft er in ieder geval zin in.
Pitje; Anders sturen we allemaal boze mails naar het ziekenhuis hoor als het te lang duurt
Mijn man heeft er ook behoorlijk zin in. Nu hij de zekerheid heeft dat er een derde kindje bij gaat komen (ik ga er vanuit dat we dit nog zelf kunnen) Is hij ook vastbesloten om een ondernemingsplan te gaan schrijven en zijn certificaten te halen om zijn eigen bedrijf te kunnen starten.
Mijn man werkt in de IT en krijgt steeds meer en meer het idee dat hij blijft steken op hetzelfde niveau, hij wilde altijd al iets voor zichzelf beginnen en nu begint dat bij hem aardig te kriebelen. Hij geeft zichzelf 5 jaar om alles voor te bereiden en klaar te maken, maar zou het liefst binnen 2 a 3 jaar al starten.
Ik weet zeker dat het hem lukt, hij heeft zeer goede connecties en is erg goed in zijn werk, bovendien ligt het werk wat hij doet nog aardig voor het oprapen.
Ik zou in ieder geval erg trots op hem zijn als hij zijn dromen waar kan/gaat maken. :inlove:
Vandaag een behoorlijke dip 
:oops: de oudste is zo erg druk en nog meer aanverwante dingen ,op de peuterspeelzaal zeiden ze al (na wel wat gesprekken met de juf) omdat hij zo verschrikkelijk druk (en niet "gewoon"druk (adhd zit in de familie) ) dat ik hem misschien wel eens kan testen. ik moet over een week of twee zowieso naar t concultatie bureau en ga er dan toch maar een balletje opgooien en vragen hoe of wat.
Ik kan soms wel wat "handvaten"gebruiken kan er na een drukke dag echt niet tegen als meneertje dan maar door blijft gaan en niet stopt met wild doen schreeuwen aan een stuk door praten niet stil zitten rennen door de kamer.
Dan slaan de twijvels weer toe wel een derde geen derde,erg moeilijk
Volgend jaar maart gaat hij naar school dat heeft hij ook wel nodig wat uitdaging en dagactiviteiten
Vandaag echt een bad day gehad hij had weer extreme buien en zuigt me dan echt helemaal leeg 
sorry voor t lange saaie verhaal maar moest het even kwijt
tamara, zooo herkenbaar. Hier pcies het zelfde met onze oudsteā¦
Dus weet hoe je je voelt! adhd zit ook bij mij in de familie (mijn broertje).
Y.uri is ook druk, praat onafgebroken door, kent geen rem en enorme eigen wil met driftbuien waar je u tegen zegt :oops: .
Dikke knuf daarom :hug: :hug: :hug:
Smurf: dank je wel.
Ik heb soms ook het idee dat ik de hele tijd maar aan het niet doen afblijven screeuw niet zo niet rennen en ga zo maar door zeg word daar ehct niet goed van.
Durf ook met bijna 100 % zekerheid te zeggen dat hij adhd heeft.
Zn broertje is (gelukkig :oops: ) al een heel ander kind
Ik ook hoor:
Y.uri schreeuw niet zoā¦
Y.uri even rustig lopenā¦
Y.uri wacht even afā¦
Kijk wat je doetā¦
Denk nu eens rustig even naā¦
T.ygo die is nu al veel drukker als baby :o en heel onrustigā¦ :roll: dus hou mijn hart vast :mrgreen:
Probeer het nu ook maar soms te negeren en over een positieve boeg te gooien. "Wat fijn dat je zo goed luistert. Wat fijn dat je zo rustig meeloopt etc. Dat helpt soms wel!
Echter, wanneer hij zijn zin niet krijgt en in een driftbui beland kost het mij veel moeite om rustig en kalm te blijven. Je doet het maar vreet me soms op beneden als je hem hoort schreeuwen en dingen door zijn kamer hoort vliegen :oops:
Wil nu een planbord oid gaan kopen. Hoe duidelijker en voorspelbaarder zijn dag verloopt des te soepeler gaat t.
ja smurf idd allemaal zo herkenbaar!
julie gaan voor een derde?
ja volgend voorjaar gaan wij voor een 3de :inlove:
Ohhh Tamaraā¦ klinkt heel bekend in de oren hoor!
Mijn oudste daar valt soms geen land mee te bezeilen!
Ik heb altijd wel al geweten dat er iets āandersā was aan hem, maar kon nooit mijn vinger ergens op leggen.
Het consultatiebureau verklaarde me voor gek, de huisarts idem dito, later de school ook, totdat op school sommig gedrag naar voren kwamā¦
Gedrag dat ik al jĆĀ”ren aankaartte, maar dat nooit serieus genomen werd.
Hun conclusie; Ik was een wel erg jonge moeder en zou het allemaal niet aankunnen, alle kinderen zijn immers druk en hebben soms driftbuien.
Alleen kan mijn zoon zo? driftbui ineens krijgen, terwijl er helemaal niets aan de hand is en wordt dan ook echt agressief, hij is ontzettend slim voor zijn leeftijd en heeft dan ook heel erg veel moeite om vriendjes te maken. Het is een heel erg sociaal jochie, maar weet niet goed hoe hij zich moet gedragen tegenover en bij anderen.
Hij kan ook heel erg lief en zorgzaam zijn en dat laat hij ook vaak bij anderen zien, maar thuis voelt hij zich veilig en kan hij zich laten gaan. Zo plast bijna dagelijks nog in zijn broek terwijl hij toch echt zindelijk is geweest, maar sinds hij naar school gaat is hij terug bij af. Hij zit nu in groep drie en het ging op de oude school hartstikke goed, nu hij weer ergens anders is (nieuwe school, nieuw huis etc) is het weer terug bij af. Het is niet iets lichamelijks, maar wat het wel is kunnen ze me niet vertellen.
Nu we zijn verhuisd en hij op een andere school zit, wordt er eindelijk actie ondernomen om psychologische tests af te nemen bij hem, want bij hun viel zijn gedrag meteen op. Deze school heeft dan ook veel ervaring met kinderen die een gedragsstoornis hebben.
Je hebt zoveel verschillende stoornissen en ook in verschillende breedtes, dan het als ouder zijnde bijna onmogelijk is om te achterhalen wat er met je kind is.
Als ik wat handvatten zou hebben om beter met hem om te kunnen gaan, maakt dat het niet alleen voor hem, maar ook voor mij een stuk leuker, want heb soms echt wel moeite met hem.
Neemt niet weg dat ik zielsveel van hem houdt!!! :inlove: :inlove: :inlove:
En jaā¦ ook wij gaan echt voor een derde :inlove:
tjee broekie bij jullie ook al zoveel herkenning :o Lastig is dat he!
Mijn zoontje wordt 5 en is ook nog steeds dagelijks nat. Wij gaan nu naar bekkenbodemtherapie om te kijken of het iets lichamelijks is of gewoon te maken heeft met een korte concentratieboog. Ben benieuwd.
Op school merken ze ook nog weinig van zijn driftbuien. Vooral thuis zijn die aanwezig.
Binnenkort hebben we weer een 10 min gesprek ben heel benieuwd wat ze te melden hebben. Vorige keer viel op dat hij moeite had met in de kring zitten (elke 5 min moest hij naar het toilet :mrgreen: ), vraagt veel aandacht van de juf, soms moeite om samen te spelen etc.
Maar volgens hen was het nog jongste kleuter gedrag :roll:
Wij zien thuis gewoon dat het steeds erger wordtā¦zwemles is ook een hele toestandā¦janken en driftbuien moet ik doorstaan totdat hij in het zwembad ligt. Volgens de juf is hij nog erg jongā¦ :think: kind wordt 5 in septā¦
Maar goed, desondanks houden wij ook zielsveel van hem en belemmerd het ons zeer zeker niet om voor een derde te gaan.
pffffff Tamara, smurf en Broekie wat een zorgen. Hopelijk krijgen jullie snel wat handvatten om om te gaan met het moeilijke gedrag van jullie kindjes :hug:
Oh meiden, wat een herkenning!!!
Hier ook een extreem druk en onrustig kind! Schreeuwen, geen tel stil kunnen zitten, kan niet gewoon lopen,altijd rennen, struikelt ook vaak, driftbuien en nu heeft hij steeds zijn broertje te pakkenā¦ erg vermoeiend!
Ik heb ook heeeeel sterk de wens voor een 3e kindje, maar voorlopig echt niet!!! Ben nu echt he-le-maal op! Jesse slaapt 's nachts erg slecht en in combinatie met de oudste is dat ff niet vol te houden.
Jesse heeft voor de zoveelste keer ooronteking en een kuur. H.a en wij denken dat hij zo onrustig is 's nachts omdat hij zo kwakkelt steeds. Vrijdag weer heen voor controle en dan kijken wat we nog meer kunnen doen om hem weer lekker te laten slapen (EN ONS!!!)
Tycho wordt eind deze maand geobserveerd in het ziekenhuis. Op aanraden van h.a. Ze heeft nu 2x meegemaakt hoe druk en onrustig hij is en dat hij erge driftbuien heeft. Hij is niet te hiouden als het wat langer duurt en is dan hyper in haar onderzoekskamer. Ze kwam zelf met het voorstel! Ben echt zoooo blij! Durfde zelf nooit de stap te zetten. Nu gaat het balletje rollen en ben zo benieuwd wat er achterweg/uit komt.
Als is het idd maar om goede tips en handvatten te krijgen!
Als Jesse ook zo druk blijkt te zijn dan houdt het voor ons op bij deze mannetjes Puur op verstand en niet op gevoel.
Ik hoop echt dat het straks weer wat rustiger en gezelliger wordt hier thuis en dat we over een jaar /2 jaar weer over een 3e wondertje dromen
Meiden, ik wil jullie toch even sterkte wensen. Want het klinkt wel zwaar hoor. En ook al hou je ontzettend veel van je kleine mannetjes, kan ik me voorstellen dat het je soms boven het hoofd groeit.
Hopelijk is het een fase en komen ze er door heen. En het zou fijn zijn als jullie wat handvatten krijgen hoe hiermee om te gaan.
Bij ons thuis is het een fase geweest. De oudste was blij dat de jongste wat meer kon en dat hij er mee kon spelen. Zodra de jongste kon lopen maakte hij er een sport van om achter hem aan te rennen en hem een knieetje in zijn knieholte te geven. Zodoende viel Erik direct om. Ook wilde hij graag door middel van driftbuien alles bepalen in huis. Van wat we gingen ondernemen tot aan het avondeten. Je kan het zo gek niet bedenken. Als het antwoord anders was dan meneer in gedachten had dan werd hij harstikke boos (schoppen, slaan, schreeuwen enzovoort). Echt geen land meer mee te bezeilen. Veelvuldig straffen (op de gang en dergelijke) deed hem niets. Hij kwam gewoon weer lachend uit de gang lopen of stond gewoon weer op. Zelfs op het KDV wisten ze niet hoe ze hem moesten duidelijk maken dat iets niet mocht omdat niets wat ze deden hem echt konden raken. Toen kwamen we erachter dat de oudste graag de regie in eigen hand houdt. Dus als hij op de gang moest kwam hij er steeds weer van af met een glimlach. Dit was bij elke straf. Totdat wij hem (met pijn in het hart) boven op onze slaapkamer neerzette met de deur op slot. We bleven er wel achter staan, maar zodra hij klaar was met uitrazen mocht hij er weer uit. Binnen een week had we weer een lief mannetje waarbij we alleen maar hoefde te dreigen met naar boven te gaan en hij bood zijn excuses aan. Op het KDV moet hij verplicht dan even naar een andere groep waar hij de leidsters veel minder goed kent. En daarbij bepalen de leidsters wanneer hij weer terug naar de groep mocht. Je herkent ons mannetje niet meer terug. Het is nu echt duidelijk wie de baas is en ik kan me niet heugen wanneer de laatste driftbuien zijn geweest. Bij het consultatiebureau stonden ze achter deze aanpak omdat hij zelfs hun ook om de vinger wond. De sfeer thuis is weer hartstikke goed en nu Erik ook weer een stukje ouder is kan hij ook goed voor zichzelf opkomen en gebeuren de taferelen ook bijna niet meer. Ik hoop dat dit voor jullie ook geldt en dat het gauw over is. Dit alles heeft gespeeld in de leeftijd 2-3 jaar.
Hoi hoi
Kwam weer even spiekenā¦nieuwe otnwikkelingen hier :mrgreen:
Maar eerst ff over jullie kindjes, probeer echt rust en structuur in je huishouden aan te brengen, elke dag eenzelfde ritme en voor je iets gaat doen altijd je kind inlichten. We gaan zo naar bed, boodschappen doen, of knutselen.
Veel praten,belonen en negeren helpt het beste vaakā¦en als je adhd vermoed gewoon laten testen. Het kan zoveel verklarenā¦
Wij zitten nu in een dilemma van heel andere aard. Eerst wilde ik wanhopig graag die derde, en manlief moest er niet aan denken. Sinds vorig weekend is hij omgeslagen, hij wil er nog wel eentje bij!
Nu weet ik niet of ik nog wel wilā¦de tijd zal het leren, eerst rust in ons verbouwde huis.
Maar hoe doen jullie dat met slaapkamers? ik heb er maar 3 namelijkā¦ :oops: en verbouwen zit er de eerst tijd niet inā¦heb net de boel beneden klaarā¦
Gr Reat
@Reat wrote:
Wij zitten nu in een dilemma van heel andere aard. Eerst wilde ik wanhopig graag die derde, en manlief moest er niet aan denken. Sinds vorig weekend is hij omgeslagen, hij wil er nog wel eentje bij!
Nu weet ik niet of ik nog wel wilā¦de tijd zal het leren, eerst rust in ons verbouwde huis.
Maar hoe doen jullie dat met slaapkamers? ik heb er maar 3 namelijkā¦ :oops: en verbouwen zit er de eerst tijd niet inā¦heb net de boel beneden klaarā¦
Gr Reat
Wat grappig zo is het namelijk precies bij ons ook gegaan. Mijn wens was er sneller (laten we het zo maar zeggen) dan dat deze bij mijn man aanwezig was. Op alle zaken waar hij zei ja maar dit of dat kon ik wegwuiven dat dat overkomelijk was en dat dat op te lossen was. Ook met de kamers en dergelijke. Op een dag kwam mijn man triomfantelijk thuis met een bigsmile op zijn gezicht. Hij kijkt me aan en zegt ik heb er over nagedacht en het lijkt me geweldig nog een kindje te zien opgroeien. En in plaats van dat ik me heel blij zou voelen kreeg ik ineens de kriebels. Want hoe moet het dan met de kamers. Zou het huis wel groot genoeg zijn voor later als er straks 5 grote mensen in wonen. Is het wel een goed idee en ga zo maar verder.
Maar zo is het bij ons gegaan. Sinds vorig jaar zomervakantie waarbij de jongens 2 weken bij elkaar op de kamer hadden gelegen wilde ze thuis ook graag een keertje op 1 kamer. Dit is uitgelopen naar een maand, 2 maanden en nog steeds slapen ze samen op een kamer zonde enige problemen. Sterker nog het slapen is alleen maar beter gegaan. We zouden dit jaar de zolder gaan verbouwen zodat wij daar konden gaan slapen en dan zou Mark onze kamer krijgen, Erik die van Mark en de baby weer in de babykamer. (ik vind het namelijk erg belangrijk dat ze allemaal hun eigen kamer hebben) Maar inmiddels heeft mark aangegeven dat hij wel graag de grote kamer van ons wil hebben maar het te groot vind om alleen in te slapen. En het is inderdaad groot genoeg om met zijn tweeen te slapen. Inmiddels is de verbouwing van de zolder op een laag pitje komen te staan. ik had er geen zin in om dit op stel en sprong aan te pakken terwijl er waarschijnlijk qua kamers uiteindelijk een kamer leegstaat voorlopig. Wij hebben daarom besloten om de gehele achtertuin aan te pakken. Deze is nu prachtig geworden met een grote glijbaan, zandbak en een groot speelhuis. Waarbij er ook nog voldoende plek is voor ons om te zitten en straks voldoende plek is voor de kids om te spelen.
Het onrustige gevoel van is het wel slim om nog voor een derde te gaan is pas eigenlijk helemaal verdwenen op het moment dat ik een positieve test had. Vanaf nu nemen we alles zoals het is en vinden de oplossingen waar er vragen c.q. probleempjes ontstaan. We hadden nog zoveel liefde om te geven aan nog een kind en kunnen dan ook niet wachten totdat ons gezin compleet is in oktober.