Fijn dat het goed gaat… en druk, sja, dat is iedereen geloof ik… 
Maar goed dat je je er bewust van bent en je je leven anders gaat indelen! :thumbup:
Hier gaat het wel. Zou eigenlijk vandaag weer aan het werk gaan, maar dat zag ik toch niet zitten. Ben echt nog heel erg moe en veel duizelig… nou, das met mijn werk natuurlijk niet zo handig. Ik denk trouwens dat deze klachten vooral komen van het ontzwangeren… ik was natuurlijk al een mooie poos zwanger en dan ook nog wel van een tweeling, dus veel hormonen… niet zo gek dat je lichaam een opdonder krijgt als je ineens niet meer zwanger bent, denk ik. Nouja, het weekend dus nog maar ff rustig aan doen en dan maandag weer beginnen.
Emotioneel blijft het natuurlijk gewoon heel erg rot, maar ik hoop maar dat ik weer snel zwanger mag zijn. Dat neemt dit verdriet om deze kindjes natuurlijk niet weg, maar geeft me wel iets om me op te richten…
Vlieg, je straalt meid met je twee kanjers! Zijn ze al helemaal gewend?
Ik ben nog niet gebeld helaas over de uitslagen. Had het inmiddels wel verwacht, maar ik wacht nog maar even af. Wie weet zijn ze net nog aan het lunchen ofzo.
Ben inderdaad verplicht met verlof nu, had willen doorwerken tot 24 nov en dus 4 weken voor de uitgerekende datum willen stoppen maar mn lichaam en de gyn waren het daar dus niet mee eens. Stiekem wel fijn hoor dat de beslissing voor je wordt genomen door een ander, al doet mijn baas totaal niet moeilijk daarover. Maar voor mijzelf is het wel een fijn gegeven, wil graag altijd doorgaan en neem daarmee mezelf niet in acht.
Tier, heftig hoor. Jullie zijn toch spontaan zwanger geraakt voordat jullie het hele medische circuit in zouden gaan?? Echt zo klote 
111, lekker rustig aan doen dus!
Met de hondjes gaat het super 
We genieten!
111 heb je al uitslag 
zo dat het goed is, hoe langer de beeb blijft ziiten hoe beter
Vlieg mooie foto, wat een schatjes zijn het :inlove:
Tierr ik hoop voor je dat je alsnog spontaan zwanger wordt en niet de mmm in hoeft :-*
Mim Wijs kamertje :mrgreen: en ook een mooi buikie :inlove:
Zojuist gebeld: geen afwijkingen “helaas”. Had eigenlijk wel gehoopt dat ze iets kleins zouden vinden, want dan had het met wat geluk verholpen kunnen worden, maar helaas. Gelukkig is alles goed, dat wel, maar dit betekent dan wel dat ik de komende weken nog steeds last zal hebben van de krampen en rugpijn :?. Nou ja…'t is niet anders denk ik dan maar…
111 het is voor een goed doel :hug:
Zo is dat, Schaap!
Voor jou begint het weer een beetje spannend te worden he… volgende week al!
ja ik dat dit de laatste keer is.
Ik denk wel dat ik er 2 dagen bij moet tellen, omdat m`n ei 2 daden later was :think: .
we zien wel 8)
hoe is het met de rest hier ?
Ik heel hard met je mee meid!
Tierr, hoe is’t?
En met de rest van de dames? 't Is zo stil hier…
hmm hier kon het wel beter gaan voel me niet zo fit de laatste tijd en een erg drukke week voor de boeg moet straks naar fysio en werken :?
kijk het nog wel even aan en anders meld ik me ziek deze week op me werk ff bijtanken zal niet slecht voor me zijn maar zo ben ik niet ik meld me niet snel ziekmaar merk wel dat ik op me teentjes loop :?
roosje.,… je moet aan jezelf denken en je kleintje… Ik had ook de instelling op mijn werk, niet zeuren maar doorgaan. Ik zei tegen mezelf, je bent zwanger niet ziek!! Dus ik maar door op mijn teentjes lopen. Pauzes laten schieten enz, met tot gevolg rond 21 weken heel veel harde buiken en buikpijn. Veel te druk geweest en toen een paar dagen ziek thuis geweest. Daarna besloten mijn winnersmetaliteit even te laten varen en poco poco te doen. Als het niet gaat dan gaat het niet. Ook niet denken, ach valt allemaal wel mee. Je moet naar de lichaam leren luisteren tijdens een zwangerschap, dat heb ik wel geleerd. En dat betekend soms een pas op de plaats maken zonder dat je al helemaal oververmoeid bent!
Je kleintje is het belangrijkste nu!!! En hoe gek het ook klinkt, zonder meteen een verkeerde mentaliteit te kweken, je werk gaat wel verder ook als je er niet bent, straks ben je er per slot van rekening ook een hele tijd niet!!!
Mij heeft het goed geholpen en kan vanaf dat moment beter voor mezelf kiezen…
Verder een hele heftige dag gehad op mijn werk… Ik werk in het ziekenhuis bij de anesthesie. Daar krijgen we ook te maken met reanimaties trauma;s enz… vandaag een reanimatie gehad van een kindje van 4 maanden, kindje was door leidster van kinderdagverblijf in het bedje gevonden… Is bij ons op eerste hulp overleden… onder je handen… Oh wat had ik het moeilijk. Dit kwam erg dichtbij, Puck is straks ook vier maanden… Kon het eventjes niet los van elkaar zien… Kan normaal gesproken goed relativeren om mijn werk op dat moment te doen, de emoties komen vaak later… nu niet, had bijna het gevoel dat ik mijn eigen dochtertje aan het reanimeren was…
jongens jongens…
Ik heb een prachtige baan, maar oh wat is het soms heftig…
liefs loesje
jeetje loesje wat erg
dan geef je puck bij thuiskomst wel een extra dikke knuffel
roosje neem al je tijd en luister naar je lichaam!!
schapie spannend hoor nog een weekje in de wachtweek!!
111 hoe voel je je nu?
Jeetje, loesje, wat ontzettend heftig… moeilijk lijkt me dat zeg… :hug:
Roosje, wel aan jezelf en je kindje denken he? Ze redden het echt wel op het werk! Je kindje is nu even het belangrijkst! :hug:
@Tierrr wrote:
Jeetje, loesje, wat ontzettend heftig… moeilijk lijkt me dat zeg… :hug:
Roosje, wel aan jezelf en je kindje denken he? Ze redden het echt wel op het werk! Je kindje is nu even het belangrijkst! :hug:
daar ben ik het helemaal mee eens :naughty: :hug:
schapie spannend hoor nog een weekje in de wachtweek!!
Ik weet niet wat ik van moet denken :think: , ik voel niks anders dan anders, behalve steeds een licht krampachtig gevoel in m`n buik.
Dat kan ook valse gevoelens zijn :wall:
We wachten maar weer af :wall: :pray: 8)
Sophie voor jou weer een week minder :dance: [/quote]
ja en mijn ongi is ook weer voorbij dussssss
nog 3 ongi’s = 18 weken hihihihihi
nog maar 7 weken en dan is het nieuw jaar al :shock:
gaat echt snel
ja gaat zeker hard, wat is tegenwoordig nog een week :think:
Ik had vrij en za vrij :dance: , nou die waren zo om :doh:
Jemig Loesje, heftig meid!
Diepe bewondering voor je hoor, je hebt echt een prachtig beroep inderdaad - zou willen dat ik het kon, maar inderdaad al die moeilijke dingen zou ik ook niet kunnen loslaten. Vandaar voor mij maar gewoon een kantoorbaan! Beetje van bijgekomen?
Roos, ik herken het helemaal meid! Je moet echt wat rustiger aan gaan doen hoor, luister naar je lichaam! Straks gebeurt er anders wat ik nu ook heb, dat je onverwachts en te vroeg naar je zin verplicht thuis moet zitten en bijvoorkeur ook nog totale bedrust moet houden. Niet leuk! En daarbij moet alle energie naar je kindje gaan ipv naar je eigen lijf, dus alles wat je overhoudt is voor je beeb belangrijk meid! Effe terugschakelen dus, niemand die je erop aan zal kijken hoor!
Sophie, lekker aan het aftellen meid! Wat zijn 18 weken nou helemaal! 't Gaat echt supersnel! …maar jouw opmerking over 7 weken tot het einde van het jaar, die wil ik nog niet lezen hoor…als het goed is ben ik dan allang bevallen…slik! :shock: :mrgreen: :mrgreen:
sorry ff heel ego :oops:
Gister moest ik naar fysio toe na een gesprek met haar zei ze meteen wat doe jij jezelf aan? je werk is veel te zwaar en je moet nu echt drastisch een keuze maken naar wat je kan en wil dit zette me natuurlijk wel aan het denken want het ging al langer in me om. Na een aantal oefeningen wat fijn was! kon ik naar me werk eenmaal in de auto piekerde ik me suf want had een hele drukke werkweek voor de boeg toen ik er aan kwam was me nieuwe leidinggevende er (een heel lief mens echt een verschil met wat we eerst hadden) en ze vroeg hoe het met me ging ik zei dus niet goed ik trek het echt niet meer
ik schoot helemaal vol en kon nog amper een woord zeggen. Ik wil zo graag gewoon op me groep blijven staan maar het lukt me niet meer
ze zei ook meteen ik maak de keuze nu voor jou ik weet dat jij hier nog niet achter staat maar het moet straks ben je verder van huis en natuurlijk ik weet het me gezondheid gaat voor en die van ukkie maar toch heb het idee of voelt het als falen. IK wil zo graag doorzetten en op de groep blijven werken maar dit kan echt niet meer Na een heel heftig gesprek hebben we besloten dat ik vanaf vandaag in de ziektewet zit volgende week krijg ik een oproep voor naar de bedrijfsarts om te kijken naa vervangend werk
was een hele vreemde avond om nog te werken me collega die er was is niet begripvol en ik kon aleen maar huilen zo leek het wel zat helemaal vol en toen ik eindelijk naar huis kon kon ik ook alleen mar huilen 
het moet als een oplcuhting voelen maar dit is nog niet zo
Och Roosje… :hug:
Geloof me, die opluchting komt wel hoor als dit onverwachte nieuws even is bezonken. Vorige week voelde ik me precies zoals jij - alsof me iets werd afgenomen wat ik helemaal niet wilde en ik de stempel van zwaar invalide op mn voorhoofd gedrukt kreeg. Maar eenmaal gewend aan het idee (en dat gaat snel hoor), vind ik het heerlijk om thuis te zijn en niet meer naar het werk te hoeven. En ik bén niet invalide, ik ben zwanger en dus is de situatie nu alleen maar tijdelijk. Wees blij dat je vervangend werk mag doen, dat je werkgever zijn best voor je doet om te zorgen dat het met jou goed gaat! Echt meid, dit komt helemaal goed. Je faalt niet, juist niet, want je gaat doen wat je lichaam nodig heeft en daardoor zorg je goed voor je kindje. Je bent een kanjer, echt waar! :-*
dank je wel :-* voor je lieve woorden je omschrijft precies wat ik voel :-*