@myrthe veel sterkte ook voor je hubbie en een dikke :hug: van mij
Myrthe, wat erg voor je. Het lijkt me ontzettend moeilijk om zo’n besluit te moeten nemen. Ik wens je er heel veel sterkte mee.
veel sterkte myrthe :hug:
Oh myrthe… wat een vreselijk moeilijk besluit. 
Heel veel respect voor jullie… Ik hoop dat je er ooit vrede mee zult krijgen, of liever dat een kindje ook voor jullie ooit werkelijkheid wordt… Misschien niet nu maar ooit…
Heel veel sterkte met dit moedige besluit…en vooral snel een beetje opknappen…
heel veel knuffels voor jou!!!
myrthe… jeetje meid, heel veel sterkte toegewenst!!! dapper dat je zo’n besluit kan en helaas moet nemen :hug: :hug:
Myrthe, jeetje wat een heftige beslissing meid!
Vind het heel moedig van je en kan me voorstellen dat het heel moeilijk voor je is.
Ik hoop voor je dat je er vrede mee krijgt en misschien dat er toch een mogelijkheid komt dat jullie voor een kindje kunnen gaan.
Het leven is soms zo oneerlijk!
Heel veel sterkte! :hug: :hug:
ben ik ook weer eens ik lees wel met jullie mee hoor maar kom er niet aan toe om persoonlijk aan iedereen te posten
zelf zit ik nog steeds aan de kuur om ongesteld te worden hopelijk komt dat aankomend weekend want ik ben het meer dan zat
voel me vandaag ook helemaal niet happy 
de feestdagen komen steeds dichterbij en tsja al 2 jaar roepen we met kerst is er een kleine bij maar helaas je word er steedds weer mee geconfronteerd
ik vind het heel erg fijn dat ik wel mijn verhaal hier op het forum kwijt kan (vooral wanneer zwanger worden langer duurt schrijf ik actief mee) je vind hier toch aansluiting bij de meiden die is hetzelfde schuitje als me zitten
Jee Roosje, het zit je ook niet mee Sterkte!
Ik heb vandaag de dokter gebeld en krijg een verwijzing!
Woensdag moet ik erheen, hij moet namelijk faxen naar de gyn en dan krijg ik een oproep. Zal ook nog wel een paar weken duren…
Maar goed, dokter schrijft dus een en ander op woensdag, moet mijn templijstje meenemen en dan afwachten tot de 1e afspraak.
Wel fijn dat er nu meer gaat gebeuren!
Ik ben toch bang voor PCOS…
fijn dat je nu wel een afspraak hebt dan heb je meer zekerheid en kan je er doelgerichter mee aan het werk :thumbup:
Myrthe meid, wat een ontzettend oneerlijk rot besluit heb je moeten nemen… Ik had het je juist zo gegund. Ik hoop voor je dat er toch nog een kindje voor je in het verschiet ligt, in de toekomst.
Dikke knuffel!
Dankjewel meiden,
Ben net bij de huisarts geweest en ben weer begonnen met medicijnen.
Ze vond het een wijs, maar moeilijk besluit.
Moet zeggen dat ik voor de helft nog in een roes leef, maar stiekem blij ben dat het straks met mij wat beter gaat, als de pillen werken…
Twee huizen verderop is een jongetje geboren…
Een goede vriendin is net van een meisje bevallen…
Erg blij, erg verdrietig…
Oh Myrthe, wat moet het moeilijk zijn geweest.
En ook al weet je dat je een goede beslissing hebt genomen omdat je nu weer je medicijnen kunt gebruiken, is je verdriet om het gemis dat daarmee gepaard gaat natuurlijk niet zomaar verdwenen.
Hopelijk gaat het inderdaad snel beter met je, zodat je je daar in ieder geval aan kunt vasthouden op de moeilijke momenten (bv. al die zwangeren om je heen).
Heel veel sterkte!! :hug: :hug:
Hoi Allemaal,
Kben nieuw hier. Zijn net begonnen om proberen zwanger te worden.
Kvind erg spannend allemaal.
x
Hoi Anne-Sophie, welkom hier en succes met zwanger raken!
Het forum is ideaal om je gevoelens te delen met meiden die in dezelfde situatie zitten en
om antwoorden op je vragen te vinden.
Ik zie dat je het stoppers-topic al hebt gevonden 
Hee Sproetje,
Dank je wel, heb idd stoppers al gevonden.
Tis ff wennen nog om alles te vinden op het forum maar dat zal vanzelf wel komen.
In ieder geval spannende periode zo.
X Anne-Sophie
sorry hoor dames maar ik ben weer ff ego en emo
IK weet even niet wat me overkomt, ipv dat ik geniet van me twee vrije dagen maak ik me toch erg druk, en voel me niet happy
heb zoveel gemengde gevoelens allemaal,waarom moest het nu mis gaan ik kon nu dik 17 weken zwanger zijn komt het ooit nog goed? krijgen wij een kindje? hoever gaan we met deze behandelingen tot dat we toch over gaan stappen naar iui enz enz het ene moment kan ik de hele wereld echt aan en het andere moment ben ik zo verdrietig. IK vind het erg fijn dat ik hier mijn verhaal wel kan doen jullie begrijpen me zo goed en dat vind ik erg fijn voor jullie!!
de mensen is mijn naaste omgeving worden steeds ja hoe zeg je dat nu netjes ongeinterreseerd?? het duurt te lang? krijg nog zelden de vraag hoe het nu met me gaat, of een telefoontje of wat dan ook ik vind het moeilijk om daar mee om te gaan. Schoonma was een beetje op me geloof ik… ze zei tegen me dat ze zo zin had ik de kerstdagen waarop ik zei ik totaal niet heb er weinig meer mee elke keer zeg ik volgend jaar zit er hopelijk een kleintje bij en nu word ik er weer keihard mee geconfronteerd dat het weer niet zo is!!! toen ik zwanger was kon me geluk niet op dacht steeds ja met kerst hebben we eindelijk een mooi dag en kunnnen wij goed het nieuwe jaar in gaan!!
ik vind deze gedachte zo moeilijk he nu het steeds dichterbij komt denk ik er toch weer heel veel aan.
ik merk gewoon aan mezelf dat alles een beetje op raakt me geduld,me uithoudingsvermogen,me gevoelens hier tegen over enz enz
weet even niet hoe ik daar mee om moet gaan ben veel op het forum te vinden omdat ik hier toch wel heel veel aansluiting vind moest dit echt even van me af tikken hoor :oops:
@Anne-Sophie wrote:
Hoi Allemaal,
Kben nieuw hier. Zijn net begonnen om proberen zwanger te worden.
Kvind erg spannend allemaal.
x
welkom hopelijk gaat je wens snel in vervulling kan je ook wat meer over jezelf vertellen? hoe oud je bent enz enz is altijd wel leuk niet waar?
@Myrthe wrote:
Dankjewel meiden,
Ben net bij de huisarts geweest en ben weer begonnen met medicijnen.
Ze vond het een wijs, maar moeilijk besluit.
Moet zeggen dat ik voor de helft nog in een roes leef, maar stiekem blij ben dat het straks met mij wat beter gaat, als de pillen werken…
Twee huizen verderop is een jongetje geboren…
Een goede vriendin is net van een meisje bevallen…
Erg blij, erg verdrietig…
meid ik zit dit met tranen in me ogen te lezen terwijl ik net zelf ego heb gepost! ik kan waarschijnlijk wel kids krijgen alleen moet ik er heel veel geduld en heel veel medicijnen voor nodig hebben
jij moet je allergrootste wens toch opzij proberen te zetten door je ziekte weet echt even niet meer wat ik tegen je moet zeggen vind het heel erg moeilijk voor je al die zwangeren in je omgeving enzo :hug: