wie gaat er ook voor een derde kindje?

Bij de echo bleek dat ons kindje was overleden nadat ik voor controle was geweest bij de VK die geen hartje constateerde.In het ziekenhuis werden we ingeleid omdat het door omstandigheden van het werk van mijn man niet handig was rmee te wachten want ik wilde hem er wel bij hebben.UIteindelijk hebben ze twee tabletten ingebracht om half 10 en om 12 uur begonnen de weeen en ben ik om tien over 5 bevallen van een jongen.Mijn lijf was al bezig de baby te laten komen,de tabletten hebben het wat versneld.



Het is op 11 juni gebeurd,maar ik ben vandaag naar de arts geweest ant ik kan het maar geen plekje geven.Ben labiel,ontroostbaar,prikkelbaar.Nee,het heeft er harder ingehakt dan gedacht…

He, wat naar Karin! Hopen dat je het gauw een plekje kunt geven! Sommige reacties van anderen kunnen ook vaak pijnlijk zijn, zo van nou je hebt er toch nog 1/2 rondlopen? Dat vind ik zo egoistisch he?!

Nou veel sterkte ermee!!



Groetjes Tessa

Ik zeg wel dat ik wel enigszins blij ben dat het me derde was en niet me eerste.Ik had me dan helemaal verloren gevoeld denk ik.Maar goed,het is nu ookniet veel beter…



Maar back to topic :slight_smile:

Karin, wat moet dat vreselijk zijn geweest :hug: . Je moet het nog helemaal een plaatsje geven, he? Dat lijkt me niet meevallen.



Hier hebben we vandaag ook een dipje. Mijn temp is nog steeds 36.4. Dat is het al wel drie dagen en daarvoor was het 36.1, dus misschien heb ik toch een eisprong gehad. Ons vertrouwen is eigenlijk weg en mijn man heeft aangegeven dat hij het eigenlijk niet langer wil proberen. Ik sta er zelf ook niet meer helemaal achter. We zijn al zo ontzettend blij met de twee die we hebben en we hebben nu al 9 keer veel hoop gehad en elke keer zijn we teleurgesteld. Deze maand verwachten we eigenlijk weer een teleurstelling en het wordt ons eigenlijk wat te veel. Als ik weer ongi wordt dan stop ik dus met hier meeschrijven. Tot die tijd blijft het toch nog wel spannend.



Tessa, wat vreselijk spannend, dat testen. Je komt hier toch wel verslag doen he? :wink:

Hey tessa! ja, helaas heb ik het vaker,en sinds ik de implanon heb laten verwijderen elke maand tot nu toe bah! En het gekke is, het gebeurt altijd na m’n eisprong (of idd als ik zwanger ben) hoe oud zijn jou kindjes eigenlijk en 84 is je geboortejaar neem ik aan?



Dames ik denk dat ik over een week ongesteld wordt want m’n humeur is om op te schieten en m’n huid… :o het is net een grote grindtegel!! :? ik vermoedt dus dat ik niet zwanger ben…



Karin, je hebt gelijk wat betreft het jezelf onnodig moeilijk maken met denken dat een 3e kindje niet gezond zal zijn. Dat is bij ons ook nooit en rede geweest om geen derde te willen,bij de tweede had het ook mis kunnen zijn,je weet het toch niet.



Ik moet even wat opbiechten: ik betrap mezelf erop dat ik weer een beetje ga twijffelen of ik wel een derde aankan,ben nu soms al zo moe,hoe moet dat dan met een derde, en dan die nachten weer…ik weet niet zo goed waarom ik nu weer aan het twijffelen ben,maar als ik deze maand niet zwanger ben is het misschien verstandig om toch nog even een voorbehoedsmiddel te gaan gebruiken totdat ik het zeker weet.oooww! Ik begrijp niks van mezelf!! :oops: :frowning:

Hallo!!



He, Winni de moed niet opgeven hoor! Het kan natuurlijk ook wezen dat als je je gedachten verzet, je zo opeens zwanger kan zijn! En die temp. kan al veranderen of juist niet, door iets minder slaap, klein griepje of andere kamertemp. Volgensmij merk je je eisprong eerder aan je lijf dan aan je temp., dat ligt namelijk zo gevoelig.



En kusje, mijn dochter is 2,5 en mijn zoontje een jaar, alles lekker kort op elkaar. En ik ben 23. En twijfelen is trouwens heel normaal hoor, ik denk dat soms ook wel, maar de boventoon voor mij is toch wel een derde, en ik heb ook soiets liever kort op elkaar dan telkens weer in de luiers komen te zitten! Hebben de kids lekker wat aan elkaar.



En ja dat testen wordt zeker spannend, ik heb ze vandaag nog niet over de post gekregen… Hopelijk morgen, maar we krijgen de post altijd pas aan het einde van de middag, en ik wil het met ochtendurine doen. Zou ik de urine van morgenochtend niet kunnen bewaren voor het einde van de middag? Of zou het hormoon eruit gaan ofzo? Weten jullie dat ook?

Pfff ik ben echt benieuwd naar de uitslag, hoezo ongeduldig…

En ik laat het jullie natuurlijk meteen weten als ik de uitslag heb!!



Groetjes en veel succes Tessa

Tessa, spannend hoor! Ik ben erg benieuwd!! Ik denk wel dat je je ochtendurine kunt bewaren voor s’middags,die hormonen (of wat er dan ook in zit) zijn er dan heus niet uitgerend! :wink:



Winnie, ik denk dat tessa gelijk heeft wat betreft die eisprong,dat ligt zo supergevoelig, ik zou daar niet 100% vanuit gaan hoor…kop op he! In de maand dat ik totaal geen vruchtbaar slijm had ben ik zwanger geraakt,dus de wonderen zijn de wereld nog niet uit hoor!

Winnie en Tessa: ik bedoelde eigelijk niet of je het wel of niet met vertellen zo vroeg, dat is echt persoonlijk. Maar het feit of je erover gaat liegen als er naar gevraagd wordt… Als ik het nog niet heb verteld, houd ik mijn antwoord vaag. Maar ik zou niet glashard nee kunnen zeggen terwijl het dus wel zo is. Niet voor diegene, maar voor het kindje in mijn buik: dat voelt als een soort ontkenning zegmaar…



Dat je het niet zo vroeg verteld moet echt iedereen zelf weten: zij had dus ook een aantal miskramen gehad, en was vooral daardoor heel voorzichtig. Natuurlijk begrijp ik dat! Het is ook erg pijnlijk als het toch mis gaat, en mensen blijven je weken erna nog vragen hoe het ‘met de zwangerschap is…’



Mij ging het er dus alleen om, of je erover zou liegen of het zou ontwijken… :wink:



Karin: heftig hoor! Kan me heel goed voorstellen dat je het hier nog moeilijk mee hebt, maar het is ook nog niet zo lang geleden gebeurd he? Ik hoop ech tdat je veel steun krijgt van de mensen van wie je het nodig hebt! Knuff!

O! Winnie, ik lees nu pas dat jullie misschien ook stoppen met proberen zwanger te raken??! jeetje, je lijkt mij wel! Wat typisch dat we dat nu zo hebben opeens?? Nou ja, als ik jou verhaal zo lees begrijp ik ook wel dat het zwaar is elke keer weer een teleurstelling, en als je toch al 2 gezonde kindjes hebt…



Maar Ik hoop wel dat het deze maand toch raak is voor jullie,dat zou dan een extra verrassing zijn…en stiekum zou ik het ook heel jammer vinden als je hier niet meer zou posten… :frowning:

karin… :hug:

We willen wel graag een derde kindje.Bij mij rijzen alleen de twijfels om dat nu door te zetten vanwege mijn gemoedstoestand.Ik weet zeker dat het allemaal beter gaat met me als ik zwanger zou zijn,maar aan de andere kant kan het ook dus onderdrukking zijn van wat er gaande is in mijn hoofd en lijf.Lang wachten kunnen we ook niet want ik ben al 34 dus veel langer willen we niet wachten.

We gaan wel verder met knutselen.Het zou zomaar kunnen dat het wel lukt.



Ergens geloof ik namelijk wel:je krijgt wat je aankan.Je leven is eigenlijk een uitgestippeld pad dat alleen voor jou op het lijf geschreven is.Als ik dus niet zwanger zou worden binnen niet al te afzienbare tijd,dan betekent het dat mijn hoofd en mijn lijf er niet klaar voor is.Het zal ongetwijfeld ook een reden gehad om mijn kindje te verliezen.Het voelt alleen zo verdomde zwaar en vervelend (understatement!) maar kennelijk moet ik hier doorheen om te kunnen zien waarom dingen gaan zoals ze gaan?

Karin, ik probeer een zinnig antwoord te bedenken, iets waar je troost uit kunt putten. Maar helaas komt er weinig in me op. Ik kan je alleen laten weten dat ik met je mee leef en vurig wens dat je gauw zwanger mag zijn en een kerngezond kindje op de wereld mag zetten. :-



Kusje, we weten nog niet hoe het gaat lopen, maar misschien blijf ik hier dan wel meekletsen voor de gezelligheid. Ik “ken” jullie nog niet zo lang, maar ik vind dit een fijn groepje.



Miranda, ik heb je berichtje een beetje verkeerd begrepen geloof ik :oops: . Nee, glashard ontkennen, dat zou ik niet kunnen. Ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook een vraag gekregen en toen heb ik iets gemompeld, ik weet niet meer precies wat. Ik heb het niet ontkend, maar ook niet bevestigd.



Tessa, wat is het spannend zeg. Ik blijf dit topic goed in de gaten houden! :-

Helaas… de test gaf NIET ZWANGER aan… :wall:

Jammer Tessa. Maar je test ook wel vroeg, misschien heb je over een paar dagen meer geluk :-*

Tessa,balen hey! Maar dat je de vorige keer wel vroeg kon testen zegt niks over deze zwangerschap. Misschien had je je ei later, of heb je gewoon minder hcg in je bloed/urine. Over 3 dagen nog eens proberen!



Karin, ik ben geen “zweverig” type,maar ik geloof ook wel dat je weg min of meer uitgestippeld is en dat alles een rede heeft. Dat geeft dan toch weer een beetje moed toch? Als iets niet voor niks is (wat niet wil zeggen dat het altijd makkelijk is)kom je er vroeg of laat wel achter waarom…



voor nu in elke geval een dikke :hug:



Winnie…ik denk echt dat ik niet zwanger ben,manlief was teleurgesteld dat ik misschien hierna toch weer een voorbehoedsmiddel ga nemen omdat ik teveel twijffel,maar hij staat achter die keuze,want voor een kindje moet je echt met z’n tweeen beslissen. Het is zo’n schat, altijd geduldig,nooit mopperen (zelfs niet als ik een creme koop van 80,- euro :oops: )en als ik dan enorm sjagerijnig ben geweest voel ik me ZO schuldig! hebben jullie daar geen last van?? en die huid van me BAH!!! :cry:

Kusje, zoals je het beschrijft heb je enorm last van hormonen, dat kan op verschillende dingen duiden :wink: . Dus je gaat weer beginnen met een voorbehoedsmiddel? Ik moet zeggen dat ik op het moment ook heen en weer wordt geslingerd tussen verschillende gevoelens. Doordat mijn man zo overtuigd was, ben ik na gaan denken over hoe het zou zijn als we met ons viertjes bleven. Ik ben er achter dat ik dat ook heel leuk zou vinden. Dus ik vind het allemaal wel heel dubbel nu, want een derde zou hier toch ook nog wel heel welkom zijn. Volgende week praten we verder, als we meer duidelijkheid hebben hoe het deze maand vergaan is.



Fijn trouwens dat je zo’n lieverd hebt. Ook hier heb ik een man vol begrip. Tijdens de zwangerschappen wilde ik bijna helemaal geen lichamelijk contact, ik was gewoon niet te knuffelen. En toch vind hij dat prima, maar hij was wel blij dat een zwangerschap na 9 maanden (en 11 dagen :roll: :mrgreen: ) eindigt. Ook vanwege mijn emotionele buien. De arme man had wat te leiden hoor.

ja, ik twijffel dus ook. We hadden op dezelfde dag een half uur na elkaar ofzo een beetje hetzelfde bericht gepost,maar ik zag die van jou pas later! Ik was echt perplex! Ik weet zeker dat als ik nog een keer zwanger raak,we heel blij zijn,maar nu hebben we nog bewust de keuze en ik ben gewoon zo moe de laatste tijd dat ik denk: hoe moet dat met 3 kindjes…



fijn he zo’n lieve man…dat scheelt echt de helft! Een hele zwangerschap niet aangeraakt willen worden is wel heel heftig voor je partner ja,ik weet niet hoe mijn man daarop zou reageren…zijn libido is nogal hoog :mrgreen:



keb nog steeds die stomme schimmelinfectie dus van sex komt nu niet veel bij ons :?

Wij lopen wel heel erg gelijk op, he Kusje? Zelfs onze cycli lopen gelijk. :mrgreen:



Ik vind het wel een hele moeilijke beslissing, want ik denk dat als we nu stoppen dat het definitief is. Dat is vooral praktisch: we hebben maar twee slaapkamertjes voor de kinderen en het kindje zal, afhankelijk van het geslacht, bij Quint of Arwen op de kamer komen. Verhuizen zien we niet zitten, omdat we heel dicht bij het werk wonen en in een hele fijne buurt en de huizenprijzen zijn hier inmiddels zo hoog dat we geen grotere woning in de buurt kunnen kopen. Dus we willen weinig leeftijdsverschil. Bovendien hebben we nu nog alle babyspullen in huis en zitten we nog volop in de luiers. Ik weet niet of ik daar straks weer zin in heb als deze twee zindelijk zijn. En dan komt nog het belangrijkste: mijn leeftijd. Ik ben al bijna 33 en daarom wil ik ook niet meer al te lang wachten. Maar toch is de kinderwens nog erg aanwezig en heb ik als we met zijn viertjes aan tafel zitten toch zoiets van: ‘daar zou er ook nog eentje kunnen zitten’. Bovendien heb ik altijd al graag een groot gezin willen hebben, lekker rommelig en gezellig. Maar goed, we wachten eerst maar af wat deze maand te brengen heeft :mrgreen:



Sterkte met je schimmelinfectie, ik hoop dat het gauw over is :-*



Tessa, de duimen draaien hier nog volop voor je, hoor! :pray:

Hey Winni en Kusje, wat naar he dat je dan zo gaat twijfelen, aan de ene kant wil je het wel graag maar aan de andere kant weer niet. Ik twijfel soms ook nog wel hoor, vooral als de kinderen dan heel druk zijn ofzo, dan denk ik echt van oeps nog eentje erbij? Maar ze kunnen ook zo lief zijn, en ik heb ze ook liever kort op elkaar, dus als we het willen moeten we het nu gewoon doen. De boventoon is toch nog een derde erbij, en ik denk trouwens dat een mens altijd wel twijfels heeft over wel of niet een derde.

Bij ons zal de derde ook bij iemand op de kamer moeten, dan vind ik niet zo’n probleem, dat is juist gezellig voor ze! Zo leren ze ook delen. Wij hebben ook maar twee slaapkamers.



En ja, we hopen maar dat we te vroeg getest hebben :mrgreen: Ik heb nog steeds superzere borsten!! Soms misselijk, en moeite met slapen, maar ja zoals ik al eerder zei misschien houd mijn lichaam mij wel voor de gek. Al vind blijf ik het vreemd vinden dat ik al bijna twee weken last heb van mijn borsten, dat is toch niet normaal!

Maar ja we kunnen niet anders doen dan afwachten, misschien test ik vrijdag en anders volgende week maandag, ik zie nog wel.



Groetjes en jullie veel succes met denken en klussen :inlove: :inlove:



Tessa

Ja, die twijffel is echt irritant. Het is nu ook erger omdat er laatst iemand zei: die kriebel blijf je altijd voelen, of je er nou 2 of 4 hebt. En ik denk dat ze daar wel een beetje gelijk in had.



Wat betreft m’n leeftijd, daar zit ik niet zo mee. Mijn baas heeft 8 kinderen en heeft de jongste toen ze 43 was gekregen,het kan nu bij mij net zo goed misgaan ook al ben ik “pas” 33. Nattuurlijk het risico stijgt als je ouder wordt maar om nou daarom snel snel nog een kindje te willen, is niet mijn ding. (wat niet wegneemt dat ik het wel begrijp als mensen daarom snel voor hun 35e een kindje willen)



Tessa, je klinkt wel zwanger,maar ik weet natuurlijk niet je je normaal voelt voordat je ongesteld moet worden. Ik wist meestal dat ik zwanger was omdat ik opeens hele andere symptomen had (of juist niks) dan als ik ongesteld moest worden,dat viel dan op. Maar dan nog…elke zwangerschap is natuurlijk anders dus…aaarghhh! tis toch om GEK van te worden!! :roll: