In ieder geval bij een twee-eiige tweeling, omdat dit een erfelijke bepaling is.
Een een-eiige tweeling schijnt gedeeltelijk met erfelijkheid te maken te hebben, waardoor je ook een grotere kans hebt om nogmaals een tweeling te krijgen, maar dit zal misschien minder dan 1 op 10 zijn.
hoi hoi
Wij hebben een twee-eiige tweeling :inlove: :inlove:
groetjes sjouz
Wij wilden nog even wachten gaf ik laatst aan, maar dat is niet gelukt…
Zie banner: :inlove:
Niet geheel nu al gepland, maar wel gewenst!
Ik vind het wel heel spannend hoor!!
Even vraagje aan de twinmams:
Hoe was jullie eerste test, was die een stuk donkerder dan verwacht?
Ik heb gisteravond getest, 1 dag na NOD en teststreep was heeeel donker. :shifty:
Hoi Marda
Gefeliciteerd
Wat geweldig :inlove:
Ik heb de eerste dag dat ik over tijd was getest en hij was heel licht.
En ben met 7 weken op echo gegaan en toen was er maar ééntje zichtbaar bij 12 weken twee :inlove: :inlove:
Hier ben ik aan de lijn begonnen cambridge de eerste dag vandaag en heb toch een honger :twisted:
fijn weekend allemaal
groetjes sjoukje
@sassie1980 wrote:
In ieder geval bij een twee-eiige tweeling, omdat dit een erfelijke bepaling is.
Een een-eiige tweeling schijnt gedeeltelijk met erfelijkheid te maken te hebben, waardoor je ook een grotere kans hebt om nogmaals een tweeling te krijgen, maar dit zal misschien minder dan 1 op 10 zijn.
Bij een twee-eiige heb je toch twee eitjes bij de eisprong…hoe weten ze dan of je dat elke maand hebt, of eens per jaar? Ik kan me eigenlijk niet zo goed voorstellen dat de kans dan ineens 1 op 10 is eigenlijk…Ik heb zelf heel regelmatig gevoeld dat ik twee eitjes had (links en rechts) maar tnt geen tweeling…zit hier ook in de familie trouwens, mijn beide oma’s hadden tweelingen. Trouwens, mijn man is ook van een twee-eiige tweeling, maar daar heb ik natuurlijk niets van geerfd :lol:
@Marda; dit kindje wilde vast gewoon heeeel graag nu al bij jullie komen :mrgreen:
Van harte gefeliciteerd!
@WoLa wrote:
@sassie1980 wrote:In ieder geval bij een twee-eiige tweeling, omdat dit een erfelijke bepaling is.
Een een-eiige tweeling schijnt gedeeltelijk met erfelijkheid te maken te hebben, waardoor je ook een grotere kans hebt om nogmaals een tweeling te krijgen, maar dit zal misschien minder dan 1 op 10 zijn.
Bij een twee-eiige heb je toch twee eitjes bij de eisprong…hoe weten ze dan of je dat elke maand hebt, of eens per jaar? Ik kan me eigenlijk niet zo goed voorstellen dat de kans dan ineens 1 op 10 is eigenlijk…Ik heb zelf heel regelmatig gevoeld dat ik twee eitjes had (links en rechts) maar tnt geen tweeling…zit hier ook in de familie trouwens, mijn beide oma’s hadden tweelingen. Trouwens, mijn man is ook van een twee-eiige tweeling, maar daar heb ik natuurlijk niets van geerfd :lol:
Ik weet ook niet hoe ze aan die getallen komen, maar dit zijn cijfers die op allerlei tweelingensites te vinden zijn en die door artsen/onderzoekers genoemd worden.
Marda, gefeliciteerd :inlove:
(Ik las dat je inmiddels al een echo gehad hebt en blijkt iets langer zwanger te zijn, dus geen tweeling. Ik had 1 dag na NOD een lichte tweede streep en daaruit is toch een tweeling gekomen…)
We zijn gisteren met Luc en Stan naar de KNO-arts geweest en ze moeten beide geopereerd worden. Luc heeft fors vergrote keelamandelen en een vergrote neusamandel. Stan heeft forse vergrote keelamandelen en een vergrote neusamandel en vocht achter zijn trommelvliezen, hij krijgt dus ook buisjes. Op 14 maart staan de operaties gepland.
Hopelijk zijn ze daarna minder vaak ziek en slapen ze ook wat beter. (Waardoor ik meer kans heb dat mijn man toch nog een vierde wil 
)
sassie1980
Ik hoop zo dat de jongens wat minder ziek zijn voor jullie en ook zeker voor hun.
Het is zo zielig als ze steetds zo ziek zijn.
Hier gaat alles zijn gangetje sjoerd is erg verkouden daar door ook veel s 'nachts wakker maar normaal gesproken nooit dus we doen het er maar even mee :?
groetjes sjouz
Maandenlang hier niet geweest, en nu nog een reactie hierop… :oops: .
@mamaMarije wrote:
Kan me overigens ondanks dat ik inmiddels 31 weken zwanger ben en al eerder kinderen heb gekregen (duuuhhhhh) nog steeds weinig bij voorstellen dat onze jongste straks niet meer de jongste is, dat we geen middelste meer hebben… dat we ‘gewoon’ 4(!) kinderen zullen hebben :inlove: :inlove: :inlove: :inlove:
En toch… bij de 3e had ik dat ook… en zodra hij was geboren was het binnen een dag heel normaal en alsof het altijd al zo was geweest :thumbup:
Wat je hier schrijft is voor mij heel herkenbaar. Ik heb (me) dit soort dingen dus ook allemaal gerealiseerd/gedacht. Nu is Jurre mijn kleintje, mijn jongste, mijn knuffelkindje, hoe gaat dat straks zijn? Nu heb ik soms al eens het idee dat Renze er een beetje tussendoor schiet - Noortje praat beter (Renze inmiddels ook goed natuurlijk), Jurre heeft meer zorg nodig (dit wordt ook minder), krijgt Renze wel genoeg aandacht :think: ? En hoe zal dat straks gaan?
En over die laatste alinea: ik zag laatst het geboortekaartje van Jurre weer eens. Daar stond als ‘afzender’ onze namen, Noortje en Renze Achternaam en dat vond ik zo kaal. Ik ben natuurlijk inmiddels zó gewend om onze vijf namen te schrijven
.En over met elkaar spelen. Het leeftijdsverschil is nu een stuk groter dan de vorige keren. N en R zijn ontzettend leuk samen, Jurre doet ook steeds leuker mee (maar is minder handen op één buik met R dan R met N) en nu is er zo’n groot (voor ons doen dan) leeftijdsverschil, wordt dat dan een eenling binnen ons gezin? Jurre is in ieder geval altijd ontzettend lief voor babietjes/kleine kindjes, maar hoe als Kleintje wat groter wordt :think: ?
MamaMarije, ik lees regelmatig een bericht van je, weet dat je weet wat het wordt en ik ben erg benieuwd wat je gaat krijgen. Ik las dat het ook voor jullie de laatste is. Veel succes met de laatste loodjes en geniet er nog maar even van :-* .
Marda, gefeliciteerd met je zwangerschap
.
Marda, gefeliciteerd!!!
Deerntje, ik geloof dat ik wel snap wat je bedoelt. Ik pieker daar ook weleens over, maar toch ook niet. Dat was de vorige goede zwangerschap in ieder geval “erger”. Ik heb toen gemerkt, dat zodra Finn er was hij er ook “echt” was. Alsof het nooit anders was geweest. Het draaide allemaal gewoon door, maar het voelde beslist weer een beetje rijker dan dat we ons al voelden.
Ik ben er dit keer dan ook totaal niet bang voor dat ik dat nu anders zal ervaren. Wel kan ik nu al nadenken over de verdeling van de tijd onder de kids onderling inderdaad. Zo’n kleintje heeft gewoon veel zorg en dus tijd nodig. De rest heeft hier de leeftijd dat ze hier echt wel begrip voor op kunnen brengen en dat zullen ze ook echt wel doen. Ik ben alleen een beetje bang voor mezelf in dezen… Bang dat ik mezelf er ten opzichte van de andere kids af en toe te makkelijk af zal maken wat tijd toebedelen betreft als ik al hartstikke moe ben en eigenlijk nergens meer zin in heb… Maar goed, dat zal iets zijn waar ik zelf op moet letten. Als ik weet dat dat mijn valkuil zou kunnen zijn, moet ik toch ook in staat zijn daarvoor te waken?
Dank jullie wel :inlove:
Ik ben wel veel misselijk, vind het extra zwaar nu ik er al 3 rond heb lopen, dat valt toch flink tegen!
Ik las dat mamamarije vandaag is bevallen van opnieuw een zoontje :inlove: ,
Van harte gefeliciteerd met K.asper!!
Geniet er van!!
Ik ben benieuwd of wij ook een kwartet van hetzelfde geslacht krijgen of toch een jongetje. Ik kan me niet voorstellen anders dan een meisje te krijgen, en dat zou helemaal prima zijn!
@Marda wrote:
Dank jullie wel :inlove:
Ik ben wel veel misselijk, vind het extra zwaar nu ik er al 3 rond heb lopen, dat valt toch flink tegen!
Ik las dat mamamarije vandaag is bevallen van opnieuw een zoontje :inlove: ,
Van harte gefeliciteerd met K.asper!!
Geniet er van!!
Ik ben benieuwd of wij ook een kwartet van hetzelfde geslacht krijgen of toch een jongetje. Ik kan me niet voorstellen anders dan een meisje te krijgen, en dat zou helemaal prima zijn!
beeeetje late reactie… maar dank voor de felicitaties
Zelf kon ik me eigenlijk ook weinig voorstellen bij het krijgen van een meisje. We hadden al 3 jongens! Voor de echo weleens gedacht ‘het ZOU ook een meisje KUNNEN zijn’ maar eigenlijk was het ‘nou das duidelijk een jongen’ van de VK bij de 20 weken echo voor mij vooral bevestiging van mijn eigen gevoel.
En nu hij er is… kan ik me ook echt niet voorstellen dat hij een meisje zou zijn geweest hoor… ons kwartet met knullen :inlove: :inlove: :inlove: :inlove:
Enne… jij ook gefeliciteerd met je zw.schap he :dance:
ik was jullie kwijt !
hier nog steeds de kriebels, maar ik zit een beetje met mijn gevoelens overhoop.
we zijn aan het verbouwen en dit huis moet AF ! en daarna wil ik eigenlijk verhuizen …
Op zich hebben we hier ruimte genoeg ,maar ik denk ( en niet lachen nu ! ) dat dit huis echt op verkeerde aardstralen staat :oops:
buitenshuis is alles leuk, gezellig en hebben we ook lieve kinderen. zodra we binnenkomen slaat alles om , iedereen is boos/chagerijnig/opvliegend enz enz
in al die jaren dat we hier wonen kamp ik met vreselijke hoofdpijn, die wonder boven wonder verdwijnt zodra we uit huis zijn…
ach we zien het allemaal wel. Verstand zegt : wachte . Mijn gevoel : ga gewoon je gang. maar ja onze jongste is nog maar ene half jaar he hahaha
nou… onze jongste is net 1 maand (en het gaat me veels te snel :? ) en ik heb serieus nu al een keer of 3/4 niet eens de vraag, maar gewoon de opmerking gehad ‘nou ben benieuwd of je volgend jaar nummer 5 aankondigt’ :shock:
Blijf het lachen vinden, dat mensen bij de mededeling dat nummer 3 kwam soms wat geschokt reageerden (niet familie en close vrienden hoor) maar dat nummer 4 dan weer als compleet logisch werd gezien en ze me dus ook nog wel een 5e zien ‘werpen’ :lol: .
Denk dat ik maar een aparte bankrekening ga openen en mensen vraag daar een vrijwillige donatie in de opvoeding van dat 5e kind op te storten. Als er genoeg op staat gaan we er voor hoor :mrgreen: .
Maar het is heerlijk tot nog toe met ons kwartet :inlove:
De jongste hobbelt zo mee in het gezinsleven, hoort er zo bij. En ook heel apart… als we voorheen met z’n allen op pad waren dan had ik nog weleens dat ik (onbewust) om keek/ zocht… en dan zoiets had: er mist er eentje.
Gewoon letterlijk het gevoel dat ik een kind miste in de menigte (en vond dat zelf zo’n aparte gewaarwording)… en nu? Heb het geen enkele keer meer gehad. Er hoorden dus ‘gewoon’ 3 kindjes te lopen naast die kinder/wandelwagen!
hahaha wie weet wordt er nog wel wat gedoneerd ook :mrgreen:
hier reageerden mensen ook ‘geschokt’ toen er een derde kwam en nu heeft iedereen zoiets van : oh er komt nog wel een vierde.
als het ons gegund is wel, maar over hoe en wanneer : geen idee
@mamaMarije wrote:
als we voorheen met z’n allen op pad waren dan had ik nog weleens dat ik (onbewust) om keek/ zocht… en dan zoiets had: er mist er eentje.
Gewoon letterlijk het gevoel dat ik een kind miste in de menigte (en vond dat zelf zo’n aparte gewaarwording)… en nu? Heb het geen enkele keer meer gehad. Er hoorden dus ‘gewoon’ 3 kindjes te lopen naast die kinder/wandelwagen!
Wat typisch!!! :shock: :shock: Dit rare gevoel herken ik!!! Ik heb al tijden (ook toen ik niet aan een vierde dacht of zwanger was) vooral bij als we de deur uit gaan, en ik de voordeur dicht doe, en ik uit gewoonte vluchtig kijk of iedereen buiten is, het gevoel heb dat ondanks dat iedereen buiten is, er iets niet klopt en ik er nog eentje mis! Meteen daarna als ik ga denken, raak ik verward, ik hoop nu ik jou bericht lees dat het straks over is haha.
Misschien klinkt het voor sommigen een beetje zweverig hoor, maar ik heb het idee dat ons vierde kindje al tijdens de zwangerschap of vlak na de geboorte van nr 3 stond te springen om ook bij ons te komen, en bij ons zowel bewust als onbewust heel vaak heeft aangedrongen. Ondanks dat de timing helemaal niet gepland was, heeft ‘het’ op een gegeven moment gewoon gedacht: en nu het ik lang genoeg gewacht, het is nu mijn beurt, nu ga ik… Zeker gezien de omstandigheden (op cyclusdag 4 ofzo een eisprong gehad terwijl ik zelden een eisprong heb, en terwijl nr 3 na anderhalf jaar hormoonspuiten e.d. pas kwam wist nr 4 mijn ‘niet nu zwanger worden’ planning te dwarsbomen) echt een standvastig typje dus. Zal vast een eigenwijsje worden! :mrgreen: :inlove:
Heel herkenbaar ja, idd dat zoeken naar het missende kind, koppies tellen en tot de conclusie komen dat ze er wel allemaal zijn
grappig dat jullie dat herkennen!
Want ik dacht werkelijk dat ik gek was afentoe hoor… vond het gewoon zo’n apart gevoel soms. Idd met de deur achter je dicht doen of het spul in dan wel uit de auto zetten, ergens weg gaan…anderen (her)kenden het gevoel ook absoluut niet.
Maar ik was/ben de enige gelukkig dus niet :lol:
En ik had toen ik zwanger was van de 3e en hij net geboren was afentoe een letterlijk benauwd gevoel. Hoe blij ik ook was met ons drietal en ik echt gelukkig was met die kereltjes ik me gewoon niet voor kon stellen dat er niet nog een kleintje bij ons bij zou mogen komen… kon me echt naar de strot vliegen.
Ook dat gevoel is helemaal weg nu!
Ja het idee nooit meer zwanger te zijn etc etc… dat blijft gewoon zo speciaal, maar dat is nu geweest voor mijn gevoel.
Ik dacht dat ik dat gevoel nooit kwijt zou raken, dat er nu ook nog een 5e bij zou horen ofzo en dat dat verlangen zou blijven, maar ik voel me gewoon ontzettend compleet (en lang leve de hormonen kan ik daar dus afentoe erg emo van worden :shifty: ).
Ik heb het weleens eerder gehoord van anderen.
Ik hoop maar dat het bij ons ook zo gaat… maar ik ben bang van niet :? Al heb ik heel sterk het gevoel dat dit kindje er echt bij hoort en dat idee heb ik niet zo sterk van een 5e, toch vind ik het nu al een beetje jammer dat ik er niet (weer) twee dicht op elkaar zal krijgen 
Zo leuk vond ik dat kleine leeftijdsverschil, dat gekeutel en nu dat hechte drietal.
Dit kindje is al echt een kadootje (van mijn man voor mij :lol: ) dus een vijfde gaat niet gebeuren. En ik hoop van harte dat ik het daar niet moeilijk mee ga krijgen.