Ik hoop het ook voor je, aan de andere kant, ben je wel gelijk schoon dan woensdag.
Maar ik kan ook begrijpen dat je er wel wat tegenop ziet.
sterkte, ik hoop voor je dat het vandaag komt. :hug:
ik hoop het ook voor je! :hug:
Wat er hier werd gezegd herken ik wel; beweging…
Heel apart. Ik zit namelijk nooit stil en ook met de miskramen (stuk of 4) bleef ik doorwerken. Dat was voor mijn conditie niet zo geweldig, maar het was wel altijd snel weg… Ik verloor het altijd na een stuk fietsen, lopen, traplopen, nooit na een dag op bed liggen…
sterkte, hopelijk zet het door, hoe verdrietig ook. Hoe is het nu?
Heel veel sterkte, ik hoop voor je dat een curettage niet nodig is.
Ik heb helaas maandag weer een spoedcurettage moeten ondergaan, bij mij was het bloedverlies heel heftig. In mei heb ik ook een miskraam (en ook een spoedcurettage) gehad, ook met veel bloedverlies. Met dat vele bloedverlies vond ik het beide keren wel “fijner” dat het een curettage werd, maar misschien is het voor de verwerking wel beter dat je thuis alles afwacht. Het kwartje wil dit keer bij mij nog niet vallen dat het weer is misgegaan, ik stop het nog een beetje weg.
Ik wens je heel veel sterkte, ik heb trouwens beide keren veel steun aan het boek “ongekend verlies” gehad.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Miepje68
Moniek, wat lees ik nu :hug:
Hoe gaat het nu met je??
Schrik hier best van, wil je veel sterkte wensen.
:hug:
Moniek, hoe is het vandaag gegaan?
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Moniek, ben je idd naar het ziekenhuis geweest vandaag? Of is het toch vanzelf losgekomen?
Miepje68, jij ook heel veel sterkte! :hug:
Welkom, kantjeboord, sterkte hoor… :hug:
Is het nu vanzelf nog gekomen? Of gecurreteerd?
Voor Emma heb ik een MA gehad. De periode van twijfel tot curretage duurde me veel te lang…ik heb al die tijd ook niet gewerkt. Was van slag, bang om ineens veel bloed te krijgen, wist niet wat te verwachten. Ik verloor al vanaf 4,5 weken steeds wat bruin, maar niets wat wees op dat het mis was. Mij zat het niet lekker. Met 5,5 weken was het goed voor zover ze konden zien, met 6,5 weken was er twijfel en met 7,5 weken bleek het gestopt met 6,3 week. Met 8,5 weken gecurreteerd, onder algehele narcose, ze doen dat hier niet half ivm emotionele aspect. Na de curretage voelde ik me al zoveel beter! Ik heb alleen last gehad van mijn darmen en erge buikpijn, waarna flinke stolsels kwamen en daarna vloeide ik nog een tijd maar voelde ik me beter toen ik nog “zwanger was” Ik heb dus vanaf 7,5 weken tot een week of wat na de curretage niet gewerkt. Ze hadden ook echt zoiets van blijf lekker thuis. Ik was ook gewoon bang dat het ineens op school af zou komen ofzo. Ik zou zeker kiezen voor gehele narcose, al was dat iets waar ik dan weer lang moe van bleef.
Tja en mijn eigen verhaal nu…past wel in dit topic want ik weet echt niet wat ik moet verwachten.
Nu is het waarschijnlijk weer mis. Vanmorgen op werk behoorlijk buikpijn, en op de wc liep het echt even eruit. Toen werd dus mijn angstscenario waar, want ik kon er dus niet af, moest iemand vragen iemand te halen en iets van maandverband, zo vervelend met zoveel kinderen in d ebuurt. Gelukkig kregen die het niet mee, maar het voelt zo rot. Mijn eigen klas moest dus opgevangen worden en ik naar huis gebracht want mocht niet alleen op de fiets naar huis van mijn baas. Maar eenmaal thuis is het opgehouden, buikpijn is weg, bloedverlies eigenlijk zo goed als over en wat nu???
Vrijdag een echo, nu volop twijfel, wel/niet werken? Morgen jarig, wel/niet visite? Ik wil niet dat iedereen het weet, maar wat als ik ineens wel erg ga vloeien? Mijn baas zegt lekker thuis blijven, juist vanwege het feit dat ik anders misschien weer de klas uit moet en voor mijn rust.
Ik ben nu pas 5,5 weken zwanger, maar met de buikpijn die ik vanmiddag had moest ik echt even zitten en toen was t slechts bloed, geen stolsels of niks. Dus ik wacht op wat komen gaat, kan me niet voorstellen dat het nog oké is.
Sterkte voor iedereen en bedankt voor het luisteren naar mijn verhaal. (en sorry voor het inbreken in dit topic)
Miepje, ik kan jouw verhaal wel even kopieren, maar zal het even in mijn eigen woorden doen, want ik moet het wel van me afschrijven, want volgens mij besef ik nog niet wat de afgelopen 26 uur is gebeurd.
Gisteravond om 17.00 uur zette de mk door toen ik in bad zat met hevige krampen, kids waren al met voorzorg een 10 minuten ervoor naar schoonouders gebracht. Na 5 muniten in bad te hebben gelegen kwam het eerste bloed, maar toch nog even blijven liggen want de krampen voelde ik minder. Na 10 minuten verloor in naar mijn idee wel veel bloed dus de vk gebeld en dus proberen uit bad te komen. Dat ging niet gemakkelijk en na 10 minuten kon ik eruit, maar het water was net zo rood als echt bloed, dus niet goed. Ik me afgedroogd met een dikke handdoek tussen mijn benen en naar het toilet, maar dat haalde ik nauwelijks, dus weer vk gebeld en meteen het zkh moeten bellen. Vervolgens mocht mijn man me naar het zkh rijden, want het zat niet goed. In het zkh ben ik vervolgens nog ruim 1 1/2 liter bloed verloren en toen de gyn kwam bleek alles nog in de baarmoeder te zitten, dus spoedcurretage. In het zkh waren ze zeer verwonderd dat ik nog zeeeeeeeerrrrr spraakzaam was (zenuwen!!!) en me zo goed voelde. Om 20.30 lag ik op de ok en om 20.50 uur alweer onderweg naar de afdeling.
Ik voelde me kiplekker en klaarwakker, dus ik dacht zo hebben we ook weer gehad, niet dus. Om 23.30 uur naar de wc gelopen onder begeleiding maar toen ik eraf kwam kon de stoel me nog net opvangen en viel ik flauw. Hierna ben ik slap gebleven tot vanochtend. Ik had inmiddels al wel meer dan 3 liter vocht binnen gekregen via infusen.
Na het eten voelde ik me beter en na het kolven nog beter. Gedoucht en toen naar huis. Thuis had ik weer een inzinking, maar nu gaat het best goed. Komende dagen heel rustig aan doen en woensdag controle.
Door het van me af te schrijven, hoop ik dat ik het ga bevatten, want de gyn zei dat ik in een behoorlijke shock toestand was gisteravond, dat was tijdens de narcose merkbaar. Ik werd ook intens verdrietig na de narocse wakker, maar daar heb ik niks van mee gekregen. De gyn (mannelijk) was er zeer door aangedaan, vond het zo lief dat hij dat zei.
Nu ga ik even een chocoladebol eten en dan even borduren en dan naar bed. Heerlijk slapen in mij eigen bed lekker tegen Wilbert aan.
Moniek wat een drama.
Sterkte meis :hug:
@wieniex wrote:
Welkom, kantjeboord, sterkte hoor… :hug:
Is het nu vanzelf nog gekomen? Of gecurreteerd?
Voor Emma heb ik een MA gehad. De periode van twijfel tot curretage duurde me veel te lang…ik heb al die tijd ook niet gewerkt. Was van slag, bang om ineens veel bloed te krijgen, wist niet wat te verwachten. Ik verloor al vanaf 4,5 weken steeds wat bruin, maar niets wat wees op dat het mis was. Mij zat het niet lekker. Met 5,5 weken was het goed voor zover ze konden zien, met 6,5 weken was er twijfel en met 7,5 weken bleek het gestopt met 6,3 week. Met 8,5 weken gecurreteerd, onder algehele narcose, ze doen dat hier niet half ivm emotionele aspect. Na de curretage voelde ik me al zoveel beter! Ik heb alleen last gehad van mijn darmen en erge buikpijn, waarna flinke stolsels kwamen en daarna vloeide ik nog een tijd maar voelde ik me beter toen ik nog “zwanger was” Ik heb dus vanaf 7,5 weken tot een week of wat na de curretage niet gewerkt. Ze hadden ook echt zoiets van blijf lekker thuis. Ik was ook gewoon bang dat het ineens op school af zou komen ofzo. Ik zou zeker kiezen voor gehele narcose, al was dat iets waar ik dan weer lang moe van bleef.
Tja en mijn eigen verhaal nu…past wel in dit topic want ik weet echt niet wat ik moet verwachten.
Nu is het waarschijnlijk weer mis. Vanmorgen op werk behoorlijk buikpijn, en op de wc liep het echt even eruit. Toen werd dus mijn angstscenario waar, want ik kon er dus niet af, moest iemand vragen iemand te halen en iets van maandverband, zo vervelend met zoveel kinderen in d ebuurt. Gelukkig kregen die het niet mee, maar het voelt zo rot. Mijn eigen klas moest dus opgevangen worden en ik naar huis gebracht want mocht niet alleen op de fiets naar huis van mijn baas. Maar eenmaal thuis is het opgehouden, buikpijn is weg, bloedverlies eigenlijk zo goed als over en wat nu???
Vrijdag een echo, nu volop twijfel, wel/niet werken? Morgen jarig, wel/niet visite? Ik wil niet dat iedereen het weet, maar wat als ik ineens wel erg ga vloeien? Mijn baas zegt lekker thuis blijven, juist vanwege het feit dat ik anders misschien weer de klas uit moet en voor mijn rust.
Ik ben nu pas 5,5 weken zwanger, maar met de buikpijn die ik vanmiddag had moest ik echt even zitten en toen was t slechts bloed, geen stolsels of niks. Dus ik wacht op wat komen gaat, kan me niet voorstellen dat het nog oké is.
Sterkte voor iedereen en bedankt voor het luisteren naar mijn verhaal. (en sorry voor het inbreken in dit topic)
Wienix, het is bij mij vanzelf gekomen. ben er denk ik bijna vanaf. gisteren niet vloeien, vandaag toch nog een paar stolseltjes.
Wat spannend ook voor jou zeg! Het kan natuurlijk gewoon een bloedvaatje zijn wat geknapt is, maar ik kan me zo goed voorstellen dat het je helemaal niet lekker zit! Geen krampen verder gehad of zo?
Je wenst iedereen wel sterkte, maar dat geldt natuurlijk ook voor jou! :hug:
Jemig meis…dat is idd shocking…
Het is nu voorbij.
Sterk goed aan.
Neem de tijd.
Want het verwerken begint nu pas…
Sterkte en tik van je af hier als je het nodig hebt :hug:
Moniek wat een heftig verhaal! Tjonge, dat het zo heftig kan zijn. mag ik mijn handen dichtknijpen geloof ik. :shock:
Snap alleen het kolven niet zo waar je het over hebt. Had je zoveel stuwing nu al dan?? :think:
Je gyn klinkt idd als een hele lieve man.
doe voorlopig maar kalm aan, je lijf moet eerst weer wat ijzer aanmaken. Zo’n 2 liter kwijt raken is wel een aanslag op je lijf. :hug: :-*
Liefs, paula
Ik denk dat Sanne bv krijgt!? :think:
@renzosmam wrote:
Ik denk dat Sanne bv krijgt!? :think:
ow, dom! :wall: Had nog niet goed op de banner gelet!
Sorry Moniek!
Ach Moniek, wat een drama, wat heftig zeg :hug:
Heel veel sterkte :hug:
He meis,
Ik vond het al vreemd dat je gisterenochtend niet meer op het forum geweest was. Maar nu begrijp ik het. Ik wilde je gisterenavond niet lastigvallen maar achteraf had ik dat misschien wel kunnen doen.
Ik bel je vanavond als de kinderen op bed liggen wel even.
Heel veel sterkte en tot snel
:-*
Marlous
Oh ja, Sanne krijgt inderdaad nog borstvoeding 
Jee Moniek… wat een happening allemaal dan in ene he?! :hug: Rust uit overhaast het allemaal niet want een spoedcurretage heeft ook nogal een impact op je ( tenminste, dat had het bij mij wel!)
veel liefs,
Louise
Jeetje welkom, wat heftig zeg. Gelukkig is het nu achter de rug. Sterk goed aan en neem de tijd om het voor jezelf te verwerken. :hug:
Kantjeboord, heb alleen op t werk echt buikpijn gehad, waarna ik dus bloedverlies kreeg en verder geen echte buikpijn meer. Wel nog wat bloedverlies, maar eigenlijk maar een heel klein beetje en wel wat stolseldraad achtig verloren. Voor mijn gevoel is dit nog niet alles en moet het nog komen. Moet je ook nog een echo om te kijken of alles nu “schoon” is? Hoe heftig was het bij jou? Had je veel bloed en stolsels en krampen? Ik ben natuurlijk pas 5,5 weken, dus hoop dat het meevalt… :hug:
Ik was vanmorgen nog wat misselijk en mijn borsten zijn nog gevoelig. Sommige andere kwaaltjes zijn minder, eigenlijk nu ik erover nadenk al sinds van de week.
Bij de MA had ik alle kwaaltjes tot na de curretage, zelfs voor ik nar t zkh ging heb ik toen nog overgegeven. Hoop zo dat t vanzelf komt, dat ik met een paar dagen “klaar” ben. De vorige keer duurde het al met al veel te lang, eerst weken twijfels, toen nog curretage en herstel daarvan.