Ik kan me wel vinden in Anneke’s mening. Ik vind het ook niet prettig als vreemden mijn kinderen aanspreken op hun gedrag. Zeker als ik er zelf bij ben.
Echt ik sta ervan te kijken dat een volwassen man jou kinderen niet mag aanspreken :o
En het verbaasd mij dat je dat gek vind.
Maar in deze situatie is het toch ook niet van toepassing dat je de ouders moet zoeken?
Ze zitten er gewoon bij.
Is Robin ergens anders aan het klieren (wat niet gebeurt) dan zeg ik oke, begrijp ik. Mits het gewoon netjes gebeurt en er niet een bullebak tegen een klein kind gaan staan te schreeuwen.
Zit ik er naast, nee dan spreek je mij maar aan.
Bullebak die tegen een klein kind gaan staan te schreeuwen ? Wat voor beeld heb jij van mensen ?
Ik zou jouw kind ook wel persoonlijk aanspreken hoor, als Robin bijvoorbeeld steeds bij ons kwam staan en het leidt af van ons eten en jij zit er achter, dan zou ik nog tegen jouw zoontje kunnen zeggen dat we graag even willen eten en straks wel even willen spelen. Heel normaal in mijn ogen.
SOMS zou ik in sommige situaties ook wel eens zo’n zeikerd willen zijn hoor. Ik ben altijd te lief zeg maar, terwijl ik me kan dood ergeren aan andere kindjes! Ongemanierd en zelfs een keer bij de mac bij ons de frietjes van tafel kwamen halen :shock: de ouders maar dom schapig lachen! :shock:
Een kindje wat af en toe BOE roept door een gat, tja wanneer het irritant wordt en mijn kinderen niet meer eten daardoor zou ik voor de methode eigen kinderen aanspreken kiezen. Jongens laat dat kindje maar even BOE roepen, jullie gaan nu wel even eten en mogen daarna spelen! Maar wel hard genoeg zodat de andere ouders dit kunnen horen!
En dat vind ik eigenlijk ook niet ‘terecht wijzen’ maar gewoon iets vertellen, namelijk dat je nu aan het eten bent en dat ze na het eten best mogen spelen.
Dat vind ik ook gewoon heel normaal.
En welk beeld ik heb van mensen?
Gewoon als ieder ander denk ik zo.
Helaas zitten er ook gewoon zeikerds of bullebakken tussen die uit frustratie een kind niet netjes aanspreken maar afkatten of afbekken.
Ik heb er geen probleem mee als iemand gewoon iets zou zeggen zoals Karin. Iemand mag best zeggen dat hij iets vervelend vind als ik even niet in de buurt zou zijn.
Gwoon normaal, op een aardige manier.
‘Leuk dat je wil spelen, maar het kan nu even niet’.
Geen enkel probleem.
Maar een terecht wijzing of aanspreking op (in een ander zijn ogen) onacceptabel gedrag dat hoor ik graag zelf.
Ten eerste omdat Robin misschien tegen mij niets zou zeggen en ik niet weet of en wat hij gedaan zou hebben. Of Robin overstuur word en hij nog niet goed kan uitleggen wat er precies gebeurt is.
Daarbij heeft elke ouder zijn eigen methodes voor het terecht wijzen van hun kinderen.
Ik vind het niet erg als iemand anders mij zou wijzen op wangedrag, zou zelfs zeggen ‘Bedankt dat u het even zegt, excuses voor de overlast’, en pak Robin zelf aan zoals ik vind dat hij aangepakt moet worden.
Maar zodra iemand anders dat zou doen zou ik daar meer moeite mee hebben.
Ook omdat ik buitenspel gezet word terwijl het mijn kind aangaat.
Edit:
Daarbij zijn er natuurlijk ook nog kinderen met gedragsproblemen etc.
Ik vind het vaak ook niet netjes van ouders als zij hun kinderen niet goed in de gaten houden, zeker als het lastpakken zijn.
Kan me daar ook heel erg aan storen.
Voor mij nog meer reden om juist hen aan te spreken, zij letten niet goed op.
En stel je spreekt zo’n kind erop aan, die gaat naar zijn vader of moeder, je weet nooit wie je voor je hebt, straks komen ze op hoge poten verhal halen.
Kom je aan iemands kinderen dan worden de meesten link hoor.
Je zult maar net de verkeerde streffen…
Zo kunnen ze ook reageren als je hen erop aanspreekt, maar zolang je het netjes en vriendelijk houd en je die kinderen erbuiten laat hou je in ieder geval de eer aan jezelf.
Heb je dan een stel aso’s te pakken dan kun je sowieso maar beter omdraaien.
Ik maak niet uit het verhaal op dat die man heeft geschreeuwd of wat dan ook.
En waarom zou hij jou moeten aanspreken!!
Dan zou je, waarschijnlijk, het gevoel hebben gehad dat hij jou de les leert.
Nu zegt hij, waarschijnlijk, gewoon op een kinderlijke manier dat er eerst gegeten moet worden.
Daar is toch niets mis mee! Als een kind oud genoeg is om het te begrijpen, vind ik dat normaal.
Ik zou, als ouder, sorry hebben gezegd en dan zorgen dat Sophie niet meer zou vervelen en aan tafel gaat zitten om te eten, of naar de speelhoek om te spelen.
Goh, ik kijk ervan op dat sommige mensen het niet prettig vinden dat een volwassene hun kinderen op het gedrag aanspreken. Aanspreken op een normale manier vind ik wel kunnen. Schreeuwen of boos toespreken vind ik echt not done, maar dat geldt voor mij altijd wel…
Zelf spreek ik ook het kindje aan, op een zeer rustige manier. Gewoon met de vraag of het kindje ons even wil stoppen met Boe-roepen, omdat mijn kinderen eerst nog even moeten eten. Dank je wel!
(denk niet dat ik in deze situatie er iets van zou zeggen, je zit tenslotte bij de Mac, ik zou mijn kinderen vragen er niet op te reageren en door te eten, na het eten mogen ze spelen. Maar even om in het voorbeeld te blijven gebruik ik het voorbeeld)
Ik vind het lastiger om ouders erop aan te spreken, omdat (zeker in deze tijd) mensen kritiek meteen als negatief ervaren en er echt boos om kunnen worden of je een zeikerd vinden . Daarbij vind Ãk het vervelend wat het kindje doet, dus spreek ik hem/haar erop aan, zonder boos te worden, want dat vind ik niet nodig. (ik heb er last van en hij/zij doet niet echt iets verkeerd)
Als ik vooraf aanvoel dat ik niks ga bereiken met mijn vraag, stap ik voordat ik het zeg al op. Gaan we gewoon even ergens anders zitten ,denk ik.
TS hadden jullie die man ook een zeikerd gevonden als hij tegen jullie gezegd had dat hij het vervelend vond? :think:
Ik krijg nl het gevoel dat je het vnl vervelend vindt dat hij er iets van zei, los van tegen wie.
Die meneer had zich omgedraaid om mijn nichtje even toe te spreken, dat ze iets niet meer mocht doen want dat vond die meneer en de kinderen niet leuk…
Hieruit maakte ik niet op dat hij een bullebak was tegen je nichtje, of haar afbekte/afkatte.
Het kwam op mij over of hij gewoon op een normale manier je nichtje aansprak op haar gedrag.
Ik zou persoonlijk ook wel even gepikeerd zijn hoor, maar meer omdat ik mezelf schaamde dat ik het niet gezien had als mijn dochter aan het klieren met de buurkindjes was. :oops:
Bagheera, ik heb ook nergens gezegd dat die man een bullebak is.
Victoria begon daar ook al over…
Ik heb gewoon aangegeven waarom ik het zelf niet prettig zou vinden.
En dus al helemaal niet als er ook nog eens een gefrustreerde bullebak tussen zou zitten. Verder helemaal niet verwijzend naar die man uit de Mac.
Ik heb zelf ook niet de indruk dat hij geschreeuwd zou hebben.
En Victoria
Mijn punt is:
De ouders zitten erbij en zeggen er al zelf niets van.
Waarom zou hij er dan niets over mogen zeggen ... de ouders zien het schijnbaar al niet
Wat ik zelf zou hebben, die kinderen doen gewoon mee.
Dus, ze doen het sámen.
Ik zou dan tegen mijn eigen kinderen zeggen 'jongens, nu ophouden'.
Dan is het spelletje toch klaar?
Ik kan me voorstellen dat ouders soms iets niet in de gaten hebben. Hoe storend en irritant dat ook kan zijn, zij zien niet dat jij je aan het ergeren bent, zeker omdat de kinderen samen iets aan het doen zijn, en die ouders er kennelijk ook niks van zeggen tegen de eigen kinderen.
Nu word een kind aangesproken en Snoesje heeft zoiets van 'Deed ze iets dan?'
Dan kun je het toch beter tegen de ouders zeggen, die hebben namelijk niets in de gaten.
Wat zij dus zien is een vreemd persoon die hun kinderen terecht wijst (of misschien alleen aanspreekt, dat weet ik niet) en zelf geen idee hebben waarom.
Ik persoonlijk heb daar meer moeite mee, dan dat de persoon het even bij mij aangeeft.
Nu moest Snoesje eerst nog gaan vragen wat er aan de hand was.
Als hij haar had aangetikt had ze het zelf kunnen zien en niet af hoeven gaan op wat hij haar vertelde, maar daarbij ook haar nichtje al had gecorrigeerd.
Ik vind het absoluut niet vreemd dat die meneer er wat van zei. Als wij ergens aan het eten zijn blijven mijn kinderen aan tafel zitten en als ze klaar zijn met eten mogen ze in de speelhoek spelen. Ik wil niet hebben dat ze bij andere tafeltjes gaan staan. Ik vind dat die andere mensen rustig moeten kunnen eten. Als mijn kinderen wel zouden lopen “klieren” en ik zou het niet op tijd zien (wat bijna nooit voorkomt) dan mag diegene best zeggen dat mijn kindje daar mee op moet houden en even verderop moet gaan spelen. Zou niet weten waarom een ander mijn kinderen niet ergens op aan mag spreken.
Als hier in de straat iets is en mijn kinderen doen iets wat niet door de beugel kan en toevallig staat er een andere ouder bij dan mag diegene er op een NORMALE TOON best wat van zeggen.
ik kan me goed indenken in die meneer ik zou het zelf ook doen.
bij ons is het eerst eten en dan spelen al is het in een 5 sterren of bij de mac ik wil niet dat ze gaan rennen en vliegen of door de gaten of dergelijk gaan hangen om te spelen daar is een speelhoek voor en niet daar waar mensen gezellig willen eten.
oke de mac is 1 van de kinder eet gelegenheden maar geen indoor speeltuin, dus vindt ik dat ze hun tafel manieren net zo goed daar moeten gebruiken als ergens anders.
Je zit bij McDonalds. Niet bij een of ander duur restaurant waar je rustig zou kunnen eten.
Dat die meneer er wat van zegt is opzich niet zo heel gek, maar ik denk dat zijn verwachtingen wat te hoog lagen. Hij had er natuurlijk op kunnen rekenen dat zijn kids afgeleid zouden worden.
Vind dit echt een type dat op een regenachtige dag naar Ballorig gaat en dan klaagt dat zijn kids niet rustig in de ballenbak kunnen zitten, omdat andere steeds met ballen gooien
ben even halverwege… ja… zo’n man was het wel… wij zaten er boven op, ik kwam nota bene net aanlopen… maar als mijn nichtje irritant zou zijn… dan zou je daar echt wat van merken… trust me (worden soms zelf horendol van haar) maar nu was ze juist zo lief aan het spelen en geen herrie aan het maken.
misschien ok, overdreven reactie mijn kant op… maar dat komt ook omdat we júist mensen zijn die daar wel op letten… ik voel me vaak erg bezwaard als mijn kinderen vreemde mensen aanspreken en 9 van de tien keer wordt er leuk op gereageerd, maar ik voel dan altijd gene… dus als dat zeker in dit geval was geweest, ja, dan had ik het wel terecht gevonden…
En idd, het is geen 3 sterrenrestaurant, maar een mcdonalds… tuurlijk wil je dat je kinderen eten… maar dat gaat gewoon niet met zoveel om je heen. We zaten ook langs een landingsbaan… ook veel indrukken… glijbaan buiten… kids die heen en weer gaan… ja, dat heb je daar…
maar ik zal de eerste zijn die zegt, ja dat is terecht wat die meneer doet… En ja, ik spreek andere kindjes ook wel eens aan, maar alleen als ze echt iets doen wat niet mag, of gemeen zijn tegen onze kindjes…
