Mijn zoontje is nu niet bang voor het schaartje, maar het zoontje van mijn schoonzus.
En ja hij kan het zien allemaal, maar hij was zo hard aan het huilen en zo druk met tegenspartelen, dat ie het niet echt heeft gezien.
En ja qua voorbereiden hebben we niet echt wat gedaan, wel zeiden w ehet enzo, maar hij is 9 maanden dus niet echt van bewust. Vandaar dat we het ook vroeg hebben gedaan.
En de ingreep: Ze geven eerst verdoving 4 prikken rond zn penis. Nou dat deed erg pijn, de arts zei dat al en hij begon heel hard te huilen, en na 5 minuten komen ze je halen. Hij kreeg twee banden over zn benen, anders bewegen zn benen enzo, en de arts mag natuurlijk niet verkeerd knippen of wat dan ook. Nou ja dan gaan ze beginnen, en dan nog hechten.
Wij vonden het voor ons gevoel heel lang duren enzo, maar dat kwam denk ik ook omdat ons zoontje zo hard huilde.
Gr mirjam
Mocht je er ook gewoon bijzijn? Neem aan van wel toch?
Wel fijn dat jouw zoontje dus een leeftijd heeft dat ie het zich later niet herinnerd. Als Jayden besneden is en het is allemaal weer goed, dan denk ik dat we Tyrone ook maar moeten doen. Of wanneer hij net loopt, zodat ie toch minder op zijn buik ligt? (hij slaapt ook al op de buik, nog een nadeel! Jayden slaapt ook op de buik…)
Ja dat zal ik ook doen ja, als jayden dan weer hersteld zeg maar is, dan is Tyrone aan de beurt.
Ja hoor je mag er gewoon bijzijn, je mag ook filmen en fotos maken. Als het religieus is, mag je hem ook traditionele kleding bij hem aandoen. Je mag dan ook zo’n imam meenemen. Wij stonden bij zijn hoofd zn handjes vast te houden.
gr mir
Nee, het is niet religieus… Zal vragen aan mijn vriend of ie het op zou willen nemen, van mij hoeft het niet 
miriam,
ja hier is het heel normaal. papa is het ook dus we hadden er voor gekozen als we zoontjes zouden krijgen dat ook te doen. Hier geen spijt
:-*
@mirmou wrote:
Mijn zoontje is nu niet bang voor het schaartje, maar het zoontje van mijn schoonzus.
En ja hij kan het zien allemaal, maar hij was zo hard aan het huilen en zo druk met tegenspartelen, dat ie het niet echt heeft gezien.
En ja qua voorbereiden hebben we niet echt wat gedaan, wel zeiden w ehet enzo, maar hij is 9 maanden dus niet echt van bewust. Vandaar dat we het ook vroeg hebben gedaan.
En de ingreep: Ze geven eerst verdoving 4 prikken rond zn penis. Nou dat deed erg pijn, de arts zei dat al en hij begon heel hard te huilen, en na 5 minuten komen ze je halen. Hij kreeg twee banden over zn benen, anders bewegen zn benen enzo, en de arts mag natuurlijk niet verkeerd knippen of wat dan ook. Nou ja dan gaan ze beginnen, en dan nog hechten.
Wij vonden het voor ons gevoel heel lang duren enzo, maar dat kwam denk ik ook omdat ons zoontje zo hard huilde.
Gr mirjam
nou sorry… maar dit vind ik dus echt barbaars hoor…
banden om de benen… moet je je voorstellen…
ik wordt een beetje misselijk als ik dit lees…
Ik zou gaan voor volledige narcose… Weet jij veel of het echt goed verdoofd is…
Zelfs onder narcose krijgen de kids dus een ruggeprik … en dan zouden 4 prikken in piemie voldoende zijn?
Alleen al vanwege het emotionele stuk (zoooo bang zijn, vastgebonden worden en dan snijden ze in je piemie)… zou ik gaan voor narcose (sorry… had ik al gezegd).
En dan zijn jullie er zelf bij geweest om z’n handjes vast te houden… brrrrrrr ik zou het niet gekund hebben…
Wat een angst zal het jochie gevoeld hebben zeg.
en nog over de zalf…
het is een combinatie vaseline, met een verdovende zalf.
Als ik het zo lees ben ik toch wel erg blij dat het hier gebeurt is een dag na de geboorte.
Ik zou er denk ik veel meer moeite mee hebben (gehad) als ze ouder waren en weten wat er komt. Weet ook niet of ik het dan nog zou laten doen hoor. Vond het nou al erg met een zwaar gevoel in mijn maag toen ze hem kwamen halen. Maar ze kwamen beide slapend terug en omdat het zo klein was nog allemaal verder geen nare dingen met gaas of zo. alleen veel vaseline erop en de luier aan en het was binnen een paar dagen al zo goed als genezen.
ik zou het ook doen (als je toch weet dat je het gaat doen), direct na de geboorte, of zoals bij Joden, op de 8ste dag.
Baby direct aan de borst en het schijnt dus weinig reactie te geven. (ongelofelijk als je soms het gillen bij een hielprik hoort)… maar het is wel de ervaring.
Mirjam (die naam vergeet ik tenminste niet :lol: ) dank je wel voor je reactie en wat knap dat je erbij stond weet niet of ik dat zou kunnen :think: . Als ik je verhaal zo lees lijkt het wel of de verdoving moeilijker was dan het besnijden. En waarom is het gehecht eigenlijk? Dat hoeft toch niet ik heb begrepen dat het met hechtingen moeilijker geneest.
Kyra denk dat je gelijk hebt hoor had wat dat betreft eigenlijk wel in de VS willen bevallen. Zat ik me nu ook geen zorgen te maken wanneer en waar enzo.
En ik denk dat preggie wel een punt heeft dat de kindjes vooral de banden om de benen eng vinden. Maar ja beter dat dan verkeerd snijden :silenced:
Maar algehele narcose en ruggeprik vind ik nou weer eng, van de narcose kunnen ze nog heel lang last hebben evenals de ruggeprik daar kan toch een en ander fout gaan. Dus alleen die prikjes lijken me voldoende.
Ik heb ook eigenlijk gebrobeerd niet te kijken, maja op een gegeven moment ging ik toch even kijken.
En idd de verdoving vond ie volgens mij veel erger, want daar was ie erna nog zo suf van en huilerig. Na 30 minuten is het uitgewerkt, en dan is de penis nog gevoelig zeg maar.
Dat hechten is voor de overgebleven huid net onder de rand van de eikel. Ze zijn oplosbaar, ze zijn er trouwens bijna af. (net met in bad doen, ging er 1 af)
Ik weet wel dat als ik ooit weer een baby krijg en het is weer een jongen, dan doen we het zo vroeg mogelijk, als het kan al in de eerste maand.
En ja als we het geld hadden dan deden we het denk ik ook in het ziekenhuis
gr mir
Denk dat besnijdeniscentrum beter is, meer routine voor de artsen dus minder kans op fouten :think:
Ik heb vandaag de bevestigings brief binnen. Moet eerst betalen en 7 dagen van te voren horen we de tijd…
Ik vind het ook wel sneu hoor, en heb er spijt van dat ik het niet eerder heb gedaan! Maar dat is vooral omdat Jayden het vast zal beseffen wat er gebeurt, en er ook meer last van zal hebben dan een baby van een paar weken.
Miranda… echt, Wessel was dus een maand ouder… en natuurlijk was verschonen een drama-tje… maar verder speelde hij gewoon hoor… rennen, met de blokken etc… Alleen het verschonen… als de pleister eraf moest en het gaasje met zalf…
Goed vet houden zodat het niet gaat vastplakken.
En in het ziekenhuis hebben ze ook veel ervaring met besnijdenis. Verschil met het besnijdeniscentrum is volgens mij dat het centrum alleen maar besnijdenissen doet en het ziekenhuis ook nog andere operaties.
Vertelde het net ook aan mijn moeder, en die vond het ook wel zielig 
. Maar gelukkig zei ze wel dat het op dat moment zielig is, en het senl geneest…
Maar wij gaan ook naar een besnijdenis centrum, en toen begon ze dat ik daar mee moest oppassen, dat het niet illegaal moest zijn ed. Kon haar moeilijk aan haar verstand brengen dat dit juist veiliger was dan het ziekenhuis. Of nouja, niet veiliger, maar ze zijn wel echt gespecialiseerd daar… Volgens mijn moeder waren het dus geen echte artsen… Heb haar maar de site verwezen, kan ze zelf kijken :roll:
Brrr, ben blij als het allemaal voorbij is! En Preggie, hoe heb jij het dan ervaren? Want je vond het barbaars dat ze de benen vast binden. Maar ik heb zelf ook in het ziekenhuis gelegen, en mij moesten ze ook vastbinden Iets heel anders hoor, maar dat was ook een zelf bescherming anders trok ik de slangtjes eruit (en lag zelfs in coma, trok de slangetjes uit mijn schedel!) Dus behalve wanneer je een ruggeprik krijgt, denk ik dat je gewoon beweegt met je benen en dáárom moeten vastbinden?
Miranda dikke knuffel :hug: Leef met je mee. En ik denk echt niet dat het vastbinden “barbaarser” is dan zo’n stoel voor inwendig onderzoek bij vrouwen En ik denk dat je zoontje nog niet zo heel oud is hoor zal zich er later waarschijnlijk niets meer van herinneren. En het zijn echt wel goeie artsen hoor!!!
Sterkte!!
@miranda79 wrote:
Brrr, ben blij als het allemaal voorbij is! En Preggie, hoe heb jij het dan ervaren? Want je vond het barbaars dat ze de benen vast binden. Maar ik heb zelf ook in het ziekenhuis gelegen, en mij moesten ze ook vastbinden Iets heel anders hoor, maar dat was ook een zelf bescherming anders trok ik de slangtjes eruit (en lag zelfs in coma, trok de slangetjes uit mijn schedel!) Dus behalve wanneer je een ruggeprik krijgt, denk ik dat je gewoon beweegt met je benen en dáárom moeten vastbinden?
Wessel’s benen zijn niet vastgebonden.
Voor hem was het (net als met buisjes en neusamanelen)… Mama gaat mee de ok in en helpt hem met de “toeter” (narcosekapje) en gaat slapen.
Tijdens de narcose zetten ze de ruggeprik.
Dus tijdens bewustzijn geen enge angstaanjagende dingen.
Het gaat mij echt om het bij bewustzijn handelen van een dergelijke ingreep.
Vind dat echt niet van deze (westerse?) tijd. Het lijkt mij bijzonder angstig voor ze om te zien dat mensen je vasthouden vastbinden (met kapjes op?) dat je pijn voelt ( want ik geloof er echt niet in dat het goed verdooft kan zijn met 4 penis-prikjes, terwijl ze in de reguliere zorg zelfs met narcose een ruggeprik zetten)… en vervolgens gewoon niks kunt doen.
In mijn ogen, benadrukt dit dus je positie als kind. Machteloos en overgelaten aan wat de mensen maar met je doen.
En jij als ouder WEET dat het goed komt, jij WEET dat het geneest, jij WEET dat het maar kort duurt…
maar als je geen benul van tijd hebt, en alleen maar VOELT, dan lijkt me dat echt verschrikkelijk. Het feit dat zo’n kind dat niet kan zeggen, doet volgens mij niets af aan de ervaring.
Een en al projectie dit stuk… maar daarvan moeten kinderen het toch hebben? Van het inlevingsvermogen van de ouders…
Nogmaals… ik zou nog liever een half jaar sparen (vakantiegeld?) en het in een ziekenhuis laten doen (€ 700 is wel bij elkaar te sparen lijkt mij, zeker met vakantiegeld in mei, zoals iedereen dat krijgt).
:think: Preggie nee ben het geloof ik niet met je eens. Heb er ff over nagedacht maar toch nee. Het leven is nu eenmaal niet altijd pijnloos of mooi en leuk. Denk ook niet dat er qua beleving veel verschil zit tussen besnijden of inenten. Dat weten en snappen ze ook niet en dat doet ook echt pijn, soms wel een paar dagen. En tja ik vind 700 euro heel veel geld dat doe ik dan liever in een studiefonds voor de kleine. Denk wel dat het verschil maakt of je er zelf echt achter staat. Ik wel ook om religieuze redenen.
We zijn er touwens bijna uit, het wordt of dit jaar of volgend jaar in juni of juli hangt een beetje af van plek en vakantie want wil wel aandacht aan hem kunnen geven als het zover is. En waarschijnlijk in Marokko in een kliniek anders hier in besnijdeniscentrum. Maar in ieder geval voor z’n tweede verjaardag. Jullie antwoorden hebben me heel erg geholpen met het helder krijgen wat wij willen dus heel erg bedankt daarvoor.
oke… daar verschillen we van mening… en misschien inderdaad door de religieuze achtergrond.
Maar geloof er nou niet in dat het niet veel verschil maakt met een vaccinatie, want dat is natuurlijk niet zo.
Maar er zijn meerdere die het doen zoals jullie, en dat is ieders eigen keuze (en prioriteit, zoals jij ook duidelijk maakt).
Nou… Sterkte ermee… ik hoop dat het meevalt ennuh… krijgt ie wel een mooie “jurk” aan? (voor Wessel mocht ik er twee lenen van een Marokkaanse collega… maar hij wilde 'm niet aan).
Ik weet niet of het al genoemd is en je hebt er nu niet veel mer aan, maar misschien voor als je nog een zoontje krijgt. De 8e dag is het beste om te besnijden, dan is het stollings niveau van het bloed het hoogste dan je verdere leven. Dat houd in dat ze er niet of veel minder ziek van zullen zijn.
En een baby zal het zich niet meer herinneren.
ik zou het nu dus zo snel mogelijk doen, maar niet vlak voor of na inentingen/ doorkomen van tandjes of een sprongetje.
Jekka
Dank je wel Jekka. Maar daar is het al te laat voor