Wannabe Juni mama's

Jeetje wat is het hier rustig zeg!



Nou, dan ga ik ons topic weer even omhoog halen!

Hier nog niet veel nieuws. Vandaag behoorlijke krampen in mijn onderbuik, maar denk dat het mijn darmen zijn geweest…

Het zou te vroeg zijn voor mijn ei namelijk!



Aankomend weekend ga ik waarschijnlijk een deel van de woonkamer schilderen, omdat de nieuwe vloer volgende week wordt gelegd. Twijfel wel nog over de kleur, heb namelijk twee hele mooie kleuren hier staan!



Hoe is het met jullie?



Nou, ik ga slapen, ben kapot! :zzz:



xxx

:o alweer juni mamas!!





sterkte allen!! :thumbup: :pray:





Barbara, juni mama 07!

Ik kom even gedag zeggen…het begint hier weer moeilijk te worden, nog een week voor de nod…ik ben bij voorbaat al teleurgesteld voor als ik begin volgende week (met een beetje pech zondag al) weer bloedverlies ga krijgen. Dat is de afgelopen keren steeds zo gegaan, dus ik laat me niet meer voor de gek houden door te denken dat het innestelbloed is.

Tot aan een dag of 2 geleden lukte het me goed om er minder mee bezig te zijn, maar het wordt met de dag moeilijker nu, ik baal d’r eigenlijk van. Het idee van een maandje pauze is niet gelukt, vooral dankzij de lieve initiatieven van mijn vriend :oops: :inlove:



Maargoed, niet al te happy hier dus :shifty:



Maargoed, op pagina 1 zag ik dat er al meer snel ‘aan de beurt’ zijn, hoe is het met derest?

Sterre wat lastig zeg! Volgens mij zitten wij gelijk van nod?? Ik ga er vanuit dat het hier mis is. Bij amy had ik op dag 21 een korte innestelbloeding en ik zit nu op dag 21 en niks te zien… Tuurlijk, ik weet het, het hóéft niet altijd zo te zijn, maar zo behoed ik me van een teleurstelling zeg maar…



(okeee…ik ben vaag…)



Lautje: welke kleuren heb je staan dan? En die buikpijn…sja…dat kan van alles zijn, lastig hoor! Maar je klusperiode komt er wel weer aan zie ik :thumbup:

Nee, Becca, jij bent eerder, ik denk aan vrijdag voor mij…

Zit net even te lezen in dat topic over sperma dat jij opende, nou wordt hier door ons beide niet gerookt en niet gedronken. Koffie lust ik niet, en toevallig is mijn vriend sinds 2 weken gestopt met koffie drinken :shock: Omdat ie dacht dat ie er lichamelijk last van had, benauwd enzo.

Er is wel sprake van een stressvolle baan, dus dat is dan het enige op dit moment… :pray: :pray: :pray:

Sterre: hier wordt ook niet gerookt, amper gedronken en koffie wordt er wel veel gedronken, maar volgens mij moet je ook een match zijn. Ik ken een stel dat allerlei onderzoeken hebben gehad, allebei kerngezond zijn, maar toch geen kindjes kunnen krijgen…

Jeetje, ja, dat kan ook nog…

Ik voel me zo verwend met mijn 2 vorige zwangerschappen, ik was snel zwanger en maakte me veel minder zorgen, vraag me af hoe dat komt.



Becca, heb jij niet dat de teleurstelling iedere keer groter wordt?



Laatst had iemand het erover, dat de eerste keer het moeilijkst is, maar ik ben het daar niet mee eens geloof ik :think:

Sterre: nee, ik ben het daar ook niet mee eens! De eerste teleurstelling is wel heel groot, maar anders, omdat je niet weet wat je te wachten staat. Je weet dat niet perse meteen raak hoeft te zijn , maar je hoopt er toch op. Naarmate je langer bezig bent, wordt die hoop ook “anders” je weet gewoon dat het geen zin heeft om naar allerlei symptomen en kwaaltjes te kijken, omdat die er nu eenmaal bij horen, zwanger of niet…



Maar de teleurstelling, sja…die wordt wel degelijk groter, omdat je had gehoopt dat het nu toch wel eens raak zou zijn…ook al verbied je jezelf om niet te hopen…



Maar ik moet er wel bijzeggen, dat de teleurstelling bij mij inmiddels langzaam overgaat in angst…angst dat het niet gaat lukken…angst dat we de MM in gaan en ik dat traject niet aan kan…angst om nooit meer een kindje te mogen krijgen…

Oh Becca :hug:

He, ik vond je zo optimistisch! Waar zou het aan kunnen liggen denk je dan? En is Amy dan zo’n toevalstreffer? Jullie hebben toch al bewezen een ‘match’ te zijn…



Mijn vriend vroeg laatst aan mij of ik het idee had dat er veel vrouwen hier op kok waren die alleen kinderen konden krijgen via de mm, en tja, die zijn er wel, maar wat voor percentage dat van alle vrouwen is weet ik natuurlijk niet. Maar bij het grootste deel lukt het ‘vanzelf’ toch.

Hij begint zich stiekum wat zorgen te maken, maar gister zei hij ‘ach een jaar is heel normaal’ Nou ja, het houdt hem toch bijna net zoveel bezig als het mij bezig houdt!

Sterre: je had toch al kids? Hoe snel was je bij hun zwanger dus? En je bent nu al een jaar bezig?

Neehoor, nog geen jaar bezig, 6 maanden, krap, in april gestopt met de pil. Mijn kinderen zijn 10 en bijna 7, van een andere papa :shifty:

Dus dat maakt me wat onzeker, maar ook die gekke cyclus van me. Die was ‘vroeger’ nooit zo gek. :?

oja, ik was bij hun binnen 3 maanden zwanger :slight_smile:

Ik lees wel mee, maar ben geen echte aankomende juni-mama, eerder een aankomende juli-mama. Moet nu nog een maand wachten totdat ik weer zwanger mag worden.

Gewoon lekker meeschrijven Debbie! Hoe is het nu met je? En moet je een maand wachten? Is dat een speciale reden? een vriendin van me mocht direct weer beginnen naar haar mk.



Sterre: ik snap je onzekerheid, met een andere papa is het altijd maar weer afwachten natuurlijk…

Ik heb weliswaar een mk gehad, maar ze verdenken nog steeds een bbz en omdat mijn lichaam heel erg in de war is nu door alle hormonen. En nog een reden is dat ik bloed heb laten afnemen voor onderzoek, als daar iets uitkomt, moet er een vructhtwaterpunctie gedaan worden en dat doen ze meestal voor de 12 weken.



Genoeg redenen zo? :mrgreen:



Tja, hoe is het nu, voel me nog steeds rot. Denk ook dat het aan mijn lichaam ligt, aangezien ik een varierende stollingsfactor heb, dus de ene keer is het bloed dik en de andere keer dun. Dat houdt in dat als het dik of dun is, dat het vruchtje niet de juiste bloeddikte krijgt en daardoor dus afgestoten wordt. Maar daar krijg ik in december de uitslag van. Over 1,5 week bel ik nog even met de gyn want het vruchtje heb ik kunnen opvangen en is naar de patholoog gestuurd.

Pfff… wat een gedoe zeg! :hug: Maar als het een bbz is, dan zit er geen gevaar meer in voor jou, omdat het vruchtje er al uit is? De kans dat op nog een bbz is nu ook meteen groter toch?

En hoe ben je er zelf onder? Je komt redelijk nuchter over, maar ja, ik zie alleen maar geschreven tekst natuurlijk :wink:

Nee, ik ben dus 1 van de weinige gelukkigen waarvan het lichaam het zelf heeft opgelost.

Ik ga sowieso de gyn bellen als ik weer zwanger ben. Wil niet het risico lopen om dalijk wel geopereerd te worden of erger.



Ja nu ben ik redelijk nuchter, maar ik heb mijn momenten. Zo gaat het goed en zo ben ik weer aan het huilen. Ben boos en verdrietig tegelijk, maar dat komt op den duur ook wel goed. Dat maandje rust had ik toch wel genomen om mijn gedachten weer op orde te krijgen.



Don (mijn man) die heeft het ook zwaar te voorduren gehad. Die zat net zo in de stress al ik, arme jongen.

Ik ga in ieder geval voor je duimen dat je snel weer zwanger bent en dat het goed gaat! Je hebt er geen zak aan, maar het komt uit een goed hart :wink:



Ik zie dat Lana en Amy niet zo gek veel schelen met elkaar! Leuk!

Dank je wel! :-*



Ja leuk he. Ik vind deze leeftijd zo leuk! :inlove:

Heerlijk dat ze alles gaan begrijpen en hun eigen willetje hebben gekregen :inlove:



Ik zie dat Baby1 de eerstvolgende is die haar nod heeft… Komt die hier nog wel eens? :think: Weet het niet meer :oops:

Daarna ben ik aan de buurt :shifty: