vriendinnen

Ik heb het ook best goed geloof ik! Vroeger had ik eigenlijk geen vrienden en je wilde ook niet bevriend zijn met mij op een gegeven moment, want ik kon claimen! Ja, had ik eindelijk een vriendin, wilde ik die houden ook. :mrgreen:

Maar goed, toen ik ging studeren werd het leven echt leuk voor mij. EN toen kreeg ik ook veel vrienden.

Nu heb ik een beste vriendin, die ken ik nu zo’n jaar of 11. Woont alleen vreselijk ver weg! Verder heb ik nog wat oude vriendinnen die ik een keer in de zoveel tijd zie. Ik heb ook vrienden (hoor ik hier niemand over?) Met hun vrouwen hebben we nu ook erg leuk contact.

Hier in mijn woonplaats heb ik wat meiden leren kennen via flair forum. Is gezellig, maar echte vriendschap is in opbouw.

En wat meiden uit de kerk, eveneens qua vriendschap in opbouw. Maar alw el erg leuk!

EN mijn allerbeste vriend zit hier op de bank natuurlijk!

Net wat Heleen zei: ben een gezegend mens!

Ik heb 1 beste vriendin, we kunnen echt bij elkaar terecht. Ze woont ver weg, maar dat is geen probleem, zeker niet met skype…



Verder heb ik een aantal vrienden waar ik regelmatig contact mee heb.

De ene keer wat intensiever dan de andere keer, maar als er contact is, dan voelt het alsof we elkaar gister nog gesproken hebben…



Ook beschouw ik de oom en tante van mijn kinderen als vrienden…

@Kaar wrote:

Ik heb er geen…




hier ook…



Soms twijfel ik wel eens of het aan mij ligt :roll: … Ben er soms ook wel verdrietig om maar ja het is niet anders…

Ben wel eens bang dat als de relatie van Jeroen en mij zou overgaan dat ik dan helemaal niemand meer heb… :cry:



gr patricia

Ik heb wel een aantal vriendinnen, eentje ken ik al heel lang en was echt een hartsvriendin vroeger als kind. Gelukkig is het contact nog steeds goed, maar niet meer als zijnde beste vriendin.



Dan heb ik nog een 2 hele goede vriendinnen die ik regelmatig zie.



Ook heb ik wel vriendinnen overgehouden van de vrienden van mijn vriend (hun partner dus) dat zijn er ook wel 2 waarmee we met zijn allen afspreken of ook wel alleen de meisjes.



Ook heb ik twee collega’s die ik wel als vriendinnen beschouw.



Op zich merken we allemaal dat we het heel druk hebben en ver van elkaar vandaan wonen, dus we zien elkaar niet altijd heel veel. Ik vind dat geen probleem, ik heb die contacten ook niet nodig die zo close zijn.

Het leuke is gewoon dat als we elkaar zien het heel leuk en gezellig is!



Ik sta er best van te kijken dat ik nog aardig veel lees dat er zoveel meiden zijn die helemaal geen vriendinnen hebben, dat lijkt me best moeilijk.



Groetjes Alex

Als ik sommige verhalen lees voel ik me vreselijk rijk met een groot sociaal leven.Een aantal hele goede vriendinnen die elkaar buitenom mij niet spreken maar we gaan wel 1 x per jaar met zijn 5-en naar de sauna, 1x per jaar uit eten, en bij onze verjaardagen. Met ieder afzonderlijk of soms met 2 doe ik weer andere dingen, winkelen, lekker kletsen, wandelen etc.

Helaas heeft 1 vriendin geen partner en de andere mannen zijn zo verschillend dat dat wel leuk is voor af en toe maar niet om regelmatig wat af te spreken.



Mijn man heeft nog 5 goede vrienden van vroeger waar hij net zo mee omgaat als ik met mijn meiden. De vrouwen van zijn vrienden vind ik wel allemaal aardig en 2 beginnen zo onder andere ook tot mijn vriendinnen te behoren maar zitten nog op de grens zeg maar…

Ik ben daar heel voorzichtig mee geweest omdat ik toen ik 18 was 2 jaar verkering had en al die meiden van zijn vrienden tot mijn vrienden was gaan rekenen… dat viel een beetje tegen toen het uit was…

Hierdoor ben ik wel nog meer gaan beseffen hoe belangrijk voor mij mijn echte vrienden zijn.



Van de middelbare school en lagere school is er maar 1 vriendin over… ik was toen niet zo sterk en ben pas na 't middelbaar gaan opbloeien.

1 vriendin heb ik mee gebroken omdat we elkaar niets meer te vertellen hadden, was spijtig waren 15 jaar bevriend maar ik kan me daar wel bij neer leggen en accepteren dat mensen veranderen in de loop der jaren.



Ja ik voel me rijk, als ik me niet goed voel, kan ik meerdere mensen bellen ook midden in de nacht en als ik me fijn voel kan ik dat ook.

Ze wonen allemaal binnen 60 km afstand dus ze zijn er zo en ik ben ook zo bij hun.



En dan dan hebben we nog een boel kennissen, mensen waar we veel van weten, veel mee delen maar het zou me minder doen als ik ze zou missen.



Voor Bianca :-* ik vind je super openhartig en het is best goed om te weten dat er mensen zijn die daar mee kampen.



( ik weet dat wel maar doe wel eens aan struisvogelpolitiek)



Voor de anderen:

eigenlijk kan ik me gewoon helemaal niet voorstellen hoe je leven eruit ziet zonder vrienden… zijn jullie niet vreselijk bang om je partner te moeten missen dan??




natas

haha Natas dank je wel hoor, maar ik euhm wou niet zielig overkomen :oops:

óf in die zin niet doen denken dat ik te kort kom… juistprobeer ik te zeggen dat de mensen die ik heb ( vriendinnen (den) juist de dierbaren zijn en ik dát heeeeel geweldig ben… juist omdat het zo moeilijk is.



Ik ben zeer blij met die vrienden die ik heb. Maar vindt heeeeel moeilijk iemand zomaar vriend(in) te noemen.



Ik weet ook niet of ik echt behoefte zou hebben in een heleboel nog meer vrienden, ik ben idd reuzegezegend en blij met de mensen die ik nu om heen heb… een ms kleine club zeer geliefde mensen waar ik denk ik heel veel aan heb.

@bianca81 wrote:



Ik ben zeer blij met die vrienden die ik heb. Maar vindt heeeeel moeilijk iemand zomaar vriend(in) te noemen.




Ik leg (meestal) best makkelijk contact, maar bij mij is ook zeker niet iemand meteen een vriend… Iets hebben gedeeld samen en je er op je gemak mee voelen, is wel heel belangrijk…

ja kontakt leggen doe ik op zich wel redelijk makkelijk.Sta open voor en naar iederéén ook… maar toch ja wat je zegt samen delen is toch wel wat :thumbup: :thumbup:

Wow ! :shock:



Ben ik even weg en kijk eens wat een reacties er zijn.



Bianca, ergens begrijp ik je wel goed. Ik ben doof, prima, niks mis mee lijkt me. Maar juist veel mensen hebben daar moeite mee. Ze moeten mij aankijken wanneer ze tegen mij praten, soms moeten ze dingen herhalen en daardoor ben ik best onzeker qua vriendschappen. Ik wil weten wat mensen van mij verwachten, hoe ze over mij denken en niet van die rare dingen door mijn hoofd halen van : zouden ze dit of dat denken. Vind ik eigenlijk een zeer slechte eigenschap, maar dat is omdat ik qua vriendschap gewoon onzeker ben.



Bij Remco (mijn vriendje en a.s. manneke) was ik ook vreselijk onzeker, ik vind mezelf niet bepaald een lieve persoontje :oops:

Heb een hoop eisen en dacht, die blijft niet bij mij, maar heb weer eigenschappen die hij super vind en daarom houdt hij van mij zoals ik ben, en dus had ik geen reden meer om onzeker te zijn.



Vriendinnen gun ik ook weer vrienden, maar onzeker ben ik dan weer wel, zouden ze mij dan weer min vinden :oops:



Pfff… wordt wel lekker persoonlijk zo, maar ik ben nu ff heel eerlijk uit mijn diepste van mijn hartje.



Ik mis gewoon een vriendin in de buurt, ik wil best wel wat horenden vrienden, maar het moet niet van mij kant komen. Ze moeten mij net zo leuk vinden als ik hun en graag dingen willen ondernemen.



Maar dan nog een slechte eigenschapje is, ik kan me soms met iemand te veel mee bemoeien / pushen en dat werkt ook niet, maar soms besef ik dat niet. Heb dus ook iemand nodig die er doorheen kan kijken en beseffen dat ik dus meer in huis hebt…



Meeste vriendinnen ken ik tussen 5 en 10 jaar, dus wel erg lang…



Maar bedoel dus, wil gewoon eens iemand hebben bij wie ik terecht kan, wanneer het ook nodig is en dat gevoel heb ik nog steeds niet bij iemand. Alleen bij Remco dan.

Ik heb 11 vriendinnen maar geen enkele beste vriendin. En juist dat vind ik super jammer. Het blijft altijd wat oppervlakkig met mijn vriendinnen en ik heb niemand die bij mij de deur platloopt of waar ik de deur plat loop.

Precies cathyanne,



dat bedoel ik en dat mis is.

Dus ja, degene die een beste vriendin heeft mist vaak zo een groepje…

En ik heb dat groepje, net als jij wel, maar we missen dan gewoon die ene meid met wie je alles kan delen juist weer.



:-*

Ik heb 1 vriendin waar ik echt alles mee kan delen.

Alleen zien we elkaar nu veel weiniger.

Maar als we elkaar bijv. tegenkomen bij de school van de kids,blijven we altijd aan elkaar plakken,en zo word even een minuutje kletsen een half uur op de hoek van mijn straat :lol:

Ze loopt dan altijd een stukje mee :mrgreen:



1 vriendin woont 2 deuren verder.

We gingen een tijdje met elkaar om maar dat is verwaterd,omdat ze veel anders is dan mij.

Maar vorig jaar is ze haar zoontje verloren :cry: daarna kregen we weer contact.

Nu spreken we elkaar af en toe via msn en af en toe spreken we iets af.



Nog een vriendin maar daar spreek ik erg weinig mee af.

Omdat zij het druk heeft en ik nu ook met 2 kids.

Af en toe gaan we samen op een rommelmarkt staan.



1 meid ken ik al van vroeger toen ik 3 jaar was en zij 4 jaar.

Maar dat is helemaal verwaterd,ze is heel anders dan mij.

Heel af en toe(1 keer in het half jaar ongeveer)spreken we wel nog eens iets af.



En de maandmama’s van kok zijn echte vriendinnen geworden :mrgreen:

Wij houden best vaak meetings :dance:

In april een meeting gehad en we hebben het nu alweer over de volgende :mrgreen:

Ik kan ze ook altijd bellen of smsen als er iets is.

En als iemand een paar dagen niet meer geweest is op kok dan stuurd 1 van ons een sms hoe het gaat :mrgreen: ja we houden elkaar goed in de gaten :inlove:

1 van die meiden woont niet zover weg en daar ga ik graag mee shoppen :mrgreen:

Ik noem haar mijn shopvriendin :lol: we komen altijd tijd te kort met shoppen :oops: :mrgreen:



Een grote vriendengroep heb ik dus.

Soms mis ik dat wel :think:

Bijv. s’avonds heerlijk barbecue met een grote groep.

Als ik nieuwe mensen leer kennen ben ik altijd bang dat ze mij niet leuk vinden,dat ik raar overkomt enzo.

Maar toch maak ik makkelijk contact :think:

Ja ik weet het zit vreemd in elkaar :stuck_out_tongue:

@babylover wrote:

@Kaar wrote:
Ik heb er geen…




hier ook…


Ik heb wel kennisen/vrienden in het algemeen, maar echt vriendinnen als ik eerlijk ben... nee. Beste vriendin heb ik dus ook niet.
Degene die nog het meest in de buurt zou komen als 'beste vriendin' is mijn trouwgetuige, maar zij heeft een beste vriendin en een hoop andere vriendinnen die ze veel vaker (alleen) ziet. Wij zien haar alleen als we me z'n vieren zijn, dus daarom tel ik haar ook niet mee al vriendin.
Mijn andere vriendin hoor ik sinds de zwangerschap eigenlijk niet meer van...

dus ik behoor ook tot het clubje met veel kennisen, en geen echte IRL vriendinnen :? (want KOKdinnetjes zijn erg gelukkig wel)

Ik heb best veel vriendinnen, lopen de deur niet bij elkaar plat. Maar ik ben ook iemand die best openstaat voor nieuwe contacten.



5 vriendinnen heb ik erbij gekregen toen ik mijn man leerde kennen, alweer 18 jaar geleden.

Wij meiden, de vrouwen van de vrienden van mijn man, gaan allemaal heel leuk met elkaar om. Ook met de mannen!

We hebben sinds een paar jaar 1 x per jaar vriendinnendag en ik ga af en toe eens op de koffie, en natuurlijk verjaardagen etc…



Al met al zien we elkaar wel 1 a 2 x per maand.



Verder heb ik nog een vriendin (mijn overbuurvrouw) en die ken ik ook al 15 jaar. Een hele tijd hebben we elkaar uit het oog verloren, maar sinds we sinds 3 jaar weer tegenover elkaar wonen, en ik inmiddels ook een kindje heb, spreken we regelmatig af.



En volgende week komt Dena van KOK (Nanny) bij ons op de koffie. Haar heb ik leren kennen via KOK en de speelochtend die ik organiseerde.

We zijn van plan om af en toe eens wat af te spreken, Joost en zij wonen lekker op fietsafstand.



Maar mijn allerbeste vriendin is mijn eigen zusje. Met haar ga ik op vakantie en lekker stadten…

We houden van dezelfde dingen, en hebben dezelfde kledingsmaak :wink: :wink:

Volgens mij heb ik ook geen dames kennissen… Praten doe ik thuis met A of niet of met mezelf… :lol: Winkelen ook alleen.

Soms ga ik wel eens naar mijn moeder, ik bel haar wel. Echt praten met haar doe ik ook niet(meer).



A heeft nog wat vrienden, sommigen komen hier nog wel eens, het wordt wel steeds minder… Met 1 daarvan heb ik ook wel eens alleen wat afgesproken.



Het zal wel gezellig zijn vriendinnen hebben, maar ik heb nu ook geen verplichtingen, zoals verjaardagen, afspraken, bellen etc… Hoef geen gedoe aan te horen over vriendjes, mannen… etc…



Had nog even nagedacht tijdens het koken en afwassen… Het is eigenlijk ook meer een bewuste keuze, want als ik moeite zou doen dan zou ik wel meer contacten kunnen hebben… denk ik… Maar ik heb geen zin om moeite te doen… Ben veel te druk met mezelf… :smiley: :wink:



En voor kletsen is er internet, forum, msn… etc…

Mijn schoonzusje heeft ook helemaal geen vriendinnen, en zei is ook nog eens vrijgezel.

Als mijn schoonouders en straks niet meer zijn, dan zal ze zich denk ik wel eenzaam voelen…daar maak ik me best weleens druk om :think:

Dan ben jij er toch nog… :stuck_out_tongue:



Heb je het idee dat ze zich soms eenzaam voelt dan Anne-Marie? Want dat hoeft natuurlijk niet, sommige mensen zijn erg op zichzelf.

Ik heb 1 beste vriend, HUB!!! :inlove:



Maar even ontopic: 1 beste vriendin, en veel gewone vriendinnen.

Ik heb twee vriendinnen die ook gelijk met beste vriendinnen zijn. We delen vreugde, verdriet enz enz met elkaar. Ik ben zo vreselijk blij met ze, ik ga ook echt voor ze door het vuur en weet dat dat ook wederzijds is.



Ik vind het belangrijk bijvoorbeeld dat ik niet geclaimed word. We kunnen dus weken niet bellen met elkaar zonder dat er een scheef gezicht wordt getrokken en dat heb ik al eens anders meegemaakt. :?



We hebben alledrie een heel verschillend maar druk leven zodat afspreken er soms bij inschiet, maar als we dan samen zijn is het altijd leuk en gezellig…



Verder zijn er nog andere moeders die ik op het schoolplein heb leren kennen waar ik wel eens mee omga, waar ook 1 hele lieve en leuke meid bijzit.



Ik zeg maar zo, liever 1 of 2 goede vriendinnen dan ene berg kennissen waar je geen zak aan hebt als je eens moeilijk zit…