Veel erger/triester zouden we zijn als we allebei perse wel het andere geslacht hadden gewild!
Zo ken ik iemand die na drie jongens nog een keer een kind heeft gekregen. Eigenlijk wilde ze drie kinderen, maar ze wilde toch graag nog een keer voor een meisje proberen. Dat heeft wat nadenkwerk gekost: zal ik ook blij kunnen zijn als het toch weer een jongen is (het praten over een vierde begon bij haar)? Ze kwamen tot de conclusie dat ze dat konden en zijn ervoor gegaan. Na de lichte teleurstelling bij de geboorte van zoon drie, hebben ze er deze keer bewust voor gekozen deze laatste keer wel een echo te laten maken. Als het een jongen zou zijn, kon ze dat dan al verwerken. Het bleek en was ook echt een meisje .
Veel erger/triester zouden we zijn als we allebei perse wel het andere geslacht hadden gewild!
Zo ken ik iemand die na drie jongens nog een keer een kind heeft gekregen. Eigenlijk wilde ze drie kinderen, maar ze wilde toch graag nog een keer voor een meisje proberen. Dat heeft wat nadenkwerk gekost: zal ik ook blij kunnen zijn als het toch weer een jongen is (het praten over een vierde begon bij haar)? Ze kwamen tot de conclusie dat ze dat konden en zijn ervoor gegaan. Na de lichte teleurstelling bij de geboorte van zoon drie, hebben ze er deze keer bewust voor gekozen deze laatste keer wel een echo te laten maken. Als het een jongen zou zijn, kon ze dat dan al verwerken. Het bleek en was ook echt een meisje .
Arm kind als het een jongen was geweest… Naar idee om te weten dat je er alleen bent omdat je ouders graag ‘een ander kindje’ hadden gewild, en jij dat niet bent geworden.
Nou, dat valt wel mee hoor. Ze hadden dus vooraf bedacht dat ze toch ook blij konden zijn met weer een jongen en ook jongen drie is erg geliefd . Ik vind het wel een eerlijke afweging die ze hadden gemaakt :thumbup: .
Dat ze geen 4e meer hadden gewild als een van de drie een meid was, zegt genoeg vind ik. Het kind was er dus puur om in de geslachtswens van de ouders te voorzien. Fijn voor het kind dat ze het ‘weloverwogen’ hebben besloten, en dat het kind hoe dan ook geliefd zou worden, maar ik blijf het een apart verhaal vinden .
Dat ze geen 4e meer hadden gewild als een van de drie een meid was, zegt toch genoeg? Het kind was er dus puur om in de geslachtswens van de ouders te voorzien. Niet omdat ze een kind wilden, maar omdat ze een meisje willen… Fijn dat ze het ‘weloverwogen’ hebben besloten, en dat het kind hoe dan ook geliefd zou worden, maar toch een gek idee vind ik persoonlijk, als je bedenkt om welke reden het ter wereld is gekomen.
overigens net zo ‘raar’ naar de andere kids (in dit geval de jongetjes) toe :shifty: . Houden wel van jullie hoor, maar dat zusje moest er komen (vraag me dan ook af bij dit soort afwegingen of mensen anders idd direct gestopt waren bij dat gewenste meisje/ jongetje? Mijn neef zei tijdens de 2e zw.schap: ja we gaan door tot er een jongetje is hoor… nummer 2 was een jongen, maar daar kwam ook nog een 3e achteraan).
Mijn schoonmoeder is ook altijd heel duidelijk geweest dat ze het liefst een dochter had gehad… leuk om te horen als zoon hoor… ook al ben je volwassen.
Maar dit heeft natuurlijk niks meer te maken met het al dan niet van tevoren willen weten… of je moet idd tijd nodig hebben om ergens aan te wennen (vanwege wens of sterk voorgevoel wat niet bleek te kloppen).
Voor mij was dat bij de tweede dus wel een reden om te willen weten of het een j/m was. En ik ben heel blij dat we vantevoren wisten dat er weer een jongetje kwam, ik heb wel even een dagje nodig gehad om het een plaatsje te geven zeg maar, met name ook omdat mijn man toen zei dat hij twee kindjes wel mooi vond (nooit gedacht dus ook dat er zelfs nog een vierde zou komen :mrgreen: ). Geen dochter te krijgen, dat voelde echt heel vreemd en ook wel triest.
In die zin kan ik me de afweging die Deerntje naverteld wel voorstellen eerlijk gezegd…
Ha, en hoewel het niet eens om mezelf of zelfs maar om iemand die heel dichtbij me staat gaat (familie van een vriendin), vind ik jouw reactie, Lune, toch wel fijn om te lezen .
Je wilt niet weten… wij hebben zowel bij nummer 2, 3 als 4 wel kaartjes met teksten als ‘nog een jongen… ook wel leuk…’ nee niet ook wel leuk… hartstikke leuk!
Mensen zijn soms best onbeschoft hoor .
moet opeens denken aan een situatie die nogal van het oorspronkelijke onderwerp afstaat, maar toch:
wij waren thuis met vier kinderen: 3 meisjes en 1 jongen. Die jongen kreeg op een gegeven moment een zeer ernstig ongeluk, levensgevaar, coma, hele ratteplan. en toen werd er dus ook bij ons in het dorp gezegd: 'en dan moet dat ook nog met de enige zoon gebeuren die ze hebben' wtf. alsof het minder erg zou zijn als het met mij of een van mijn zussen zou gebeuren, omdat er dan toch nog twee gezonde of levende dochters over zouden blijven???? Over onbeschoft gesproken....
Bij de tweede wel en daar heb ik achteraf spijt van.
Natuurlijk vond ik het heel handig om te kunnen plannen met een naam en geboortekaartje en kleertjes enzo, maar ik heb er een minder leuke zwangerschap aan gehad. De “nieuwsgierigheid” was er toch een beetje van af. Het voelde voor mij meer als “uitzitten”.
Mocht er een derde komen, dan zouden we het geslacht wederom niet willen weten, net als bij de eerste.
Wij willen het geslacht niet weten, het maakt ons ook niks uit.
Toch ga ik over 4 weken bij de 20-weken echo gewoon meekijken en als ik dan ‘toevallig’ zie wat het is zal ik daar niet wakker van liggen. Het is niet zo dat ik pertinent tegen ben, maar het ‘niet willen/hoeven weten’ is in overleg met m’n vriend. Hij wil heel graag dat het een verrassing blijft, ik ben daar wat twijfelachtiger in.
Weet trouwens niet of het te zien is, het is onze eerste, dus zo ervaren zijn we niet met echo’s bekijken. Schatten jullie die kans groot in?
Heb wel van een vriendin gehoord dat als het een jongen is, het sneller te zien zal zijn, ook voor een leek, simpelweg omdat er dan iets ‘aanhangt’. :mrgreen:
nee hoor elisabeth, opgeszwollen schaamlipjes kunnen aangezien worden voor balletjes en andersom, en dat wat er hangt, dat zal nog ienieminie zijn, maar mij lijkt dat ik net zo goed zou kunnen denken dat het de navelstreng is
Ligt denk ik ook aan de kwaliteit van het beeld natuurlijk. Wij hebben het 2 keer niet gezien, maar ook aangegeven het niet te willen weten dus dan blijven ze er vlgs mij uit de buurt al hebben we wel heel nieuwsgierig naar afloop gevraagd of hun het dan nu wel wisten en keer op keer zeiden ze ja.
Dat is dan ook een apart gevoel hoor, weten dat iemand het gewoon weet en jij niet.
Ow meiden, wat is er veel geschreven, ik ga even rustig teruglezen en dan weer reageren.
Als je er straks met de 20 weken nog steeds niet uit bent of je het wel of niet wilt weten, kun je ook vragen of de echoscopist/gynaecoloog in kwestie het op een papiertje wil schrijven en in een envelop wil doen, dan kun je altijd nog kiezen of je het wilt weten en eventueel wanneer.
Veel herkenbare argumenten. Wij gaan overigens hoe dan ook wel 2 namen bedenken voor beide geslachten (mochten we het willen weten met 20 wkn)
Dat liegen wat je zegt deerntje, dat is ook wel iets natuurlijk. Daar ben ik ook niet van. Dus dan zou je het wel zeggen dat je het weet en gek worden van het gezeur. Vriend zei voor de gein, dat is een spelletje en als we het beu zijn zeggen we het toch en als ze dan nog geen respect hebben voor onze keuze hoeven we ze niet meer te zien tot de bevalling
Maar voor mij staat wel een ding vast, ik wil het dan wel voor ons houden, vind het niet leuk als de omgeving het ook al weer. Alhoewel, als ik erover nadenk kan het natuurlijk wel zijn voordelen hebben, maar goed, nee denk dat ik het dan toch voor me wil houden. En de namen raden haha, dat doen ze toch wel.
Labruja dat is ook iets wat je zegt, bij mij was de nieuwsgierigheid naar het geslacht beide keren enorm. Niet dat het uitmaakte maar ik was wel nieuwsgierig. Het is natuurlijk wel zo dat als je het weet je idd jezelf meer kan richten op de overige zaken. Goeie tip!
Ow ik ken het inmiddels ook zo goed, die opmerking van “en nu gaan jullie voor een knul?” Nee tuurlijk niet, wat denk je nou? wij gaan voor nog net zo’n lief kindje als we hier al twee hebben rondlopen en wat het geslacht is dat maakt ons echt totaal niet uit.
Haha mamamarije, ik moet wel lachen om je reactie mensen zijn gewoon irritant :lol:
Ow en klets er maar lustig op los hoor over de voorkeur voor jongen/meisje. Vind het wel grappig om te lezen. Ik hoor het ook wel eens, en hier wordt het dus ook gevraagd of nr 3 komt in de hoop op een jongen, ik persoonlijk vind het niet fair om met die reden een kind te nemen en daarnaast vind ik het naïef.
Al kan ik me wel voorstellen dat mensen, vanwege een (lichte) voorkeur graag het geslacht eerder willen weten zodat ze zich erop in kunnen stellen. Niks lijkt me vervelender voor je beeb dan kennismaking met een teleurgestelde ouder.
ohoh fiep, ik lees met open mond, dat is schandalig zeg zo’n opmerking, die mensen moeten zich echt schamen.
Hihi en marda, bedankt voor de tip, maar ik denk als ik het wil weten dat ik het ook echt met eigen ogen wil zien en liefst een printje ervan zodat ik haar het hempd van het lijf kan vragen en ze me mag verantwoorden wat ze ziet en waarom dat niet iets anders kan zijn dan :oops:
Ik begin wel enigszins ethoussiast te worden voor het toch wel weten. Laten we eerlijk zijn, als vriend niet zijn voorkeur had uitgesproken was het gewoon duidelijk geweest dat we het niet zouden weten. Daar was enkele weken geleden ook nog geen discussie over. Ik zei gewoon, nee wil het niet weten, tot ik merkte dat vriend toch echt wel ermee bezig bleef en we er eens goed over gepraat hebben, dus dat heeft me aan het denken gezet. Misschien is het ook wel leuk om het eens een keer te weten, dan hebben we het iig beide ooit ervaren hè.
nee hoor elisabeth, opgeszwollen schaamlipjes kunnen aangezien worden voor balletjes en andersom, en dat wat er hangt, dat zal nog ienieminie zijn, maar mij lijkt dat ik net zo goed zou kunnen denken dat het de navelstreng is
nou scheelt het misschien dat ik bij kind 3 en 4 toch wel zo’n beetje wist waar ik moest kijken en wat ik bij een knul kon verwachten… toch was het zeeeeeeer duidelijk zichtbaar.
Zal eens kijken of ik de 20 weken echo van de jongste ook al ingescand heb of niet en hier eens tonen… want ja het is allemaal nog klein, maar je kon er geen meisje - of navelstreng - van maken hoor :lol: (bij de 3e zagen we het bij de pretecho in 3D en dat was zelfs zo duidelijk dat de oudste - toen 4 - het kon zien… oh das een piemel :mrgreen: ).
Onze 3e is na 2 jongens een meisje, zeiden ze ook op het cb, oh ja want jullie wilde natuurlijk ook nog een meisje :wall:
We hebben inderdaad een meisje besteld ja, blond haar, blauwe ogen, helemaal uitgekomen…
Het enige nadeel wat ik kan bedenken is dat ze het fout zouden hebben :?
Dan verheug je/je toch op een jongen/meisje en dan is het opeens het andere geslacht, toch ff wennen
wij wisten het 2x wel en 2x niet. eingelijk wist ik het altijd want mijn gevoel kwam 4x uit!
Verder als je het wel weet maar niet wil dat andere het weten ijkt mij eht erg vervelend dat je steeds op moet letten dat je je niet verspreekt. Wij hebben het toen we het wisten meteen aan iedereen verteld.
Je wilt niet weten… wij hebben zowel bij nummer 2, 3 als 4 wel kaartjes met teksten als ‘nog een jongen… ook wel leuk…’ nee niet ook wel leuk… hartstikke leuk!
Mensen zijn soms best onbeschoft hoor .
moet opeens denken aan een situatie die nogal van het oorspronkelijke onderwerp afstaat, maar toch:
wij waren thuis met vier kinderen: 3 meisjes en 1 jongen. Die jongen kreeg op een gegeven moment een zeer ernstig ongeluk, levensgevaar, coma, hele ratteplan. en toen werd er dus ook bij ons in het dorp gezegd: 'en dan moet dat ook nog met de enige zoon gebeuren die ze hebben' wtf. alsof het minder erg zou zijn als het met mij of een van mijn zussen zou gebeuren, omdat er dan toch nog twee gezonde of levende dochters over zouden blijven???? Over onbeschoft gesproken....
:shock:
Echt wat bezielt mensen?!?!
Alsof het idd minder erg zou zijn als het 1 van de meiden was overkomen... ach daar blijven er nog genoeg van over.
Wij wisten bij de tweede dus voor het eerst wat hij was, en wilden dat voor ons houden. Dat lukte dus echt niet he. Idd mensen die gaan vissen, maar ook zo opletten. Dus daarna namen we dat echt in de overweging mee, als wij het weten mag iedereen het weten.
Ik denk dat hoe lullig het soms ook mag klinken een kinderwens zo diep kan gaan, ook voor specifiek een j/m, dat je daar weinig aan kan veranderen. Gevoel is gevoel toch, het gaat erom hoe je er mee om gaat. Jammer dat er zo’n taboe op is eigenlijk.
Ik heb een hele tijd gehad dat ik het wilde weten, maar nu niet meer. Het maakt met niet uit. En dat wist ik eigenlijk aan het begin van de zwangerschap al. Als het dadelijk maar gezond is, dan is het goed. En in de laatste weken denk ik ongetwijfeld: als het maar leeft, dan is het goed :shifty:
Tot een aantal weken geleden had ik een voorkeur voor een meisje. Kan het niet verklaren waarom, want ik was vroeger nooit een meisje meisje, maar ik zag mezelf wel echt met een tuttebel. Als het aan mij had gelegen hadden we nu geweten wat we krijgen, maar hub wil het niet weten, dus dan houdt het op. En nu maakt het me niet meer uit. Het is allebei leuk en een voorrecht!
Helemaal mee eens :thumbup: (Lune). Ik heb drie keer een voorkeur gehad en drie keer werd het het andere. Ik kan het allemaal goed verklaren. En ik houd van alledrie net zoveel als ik had gedaan als het het andere geslacht zou zijn geweest. Ik zou ze nooit omruilen voor een kind van het andere geslacht, ook Renze niet, bij wie ik in eerste instantie teleurgesteld was. Nooit.
.
Naar idee om te weten dat je er alleen bent omdat je ouders graag ‘een ander kindje’ hadden gewild, en jij dat niet bent geworden.
.