@femmie wrote:
Ik weet idd wel 1 ding zeker áls we het gaan weten, dan weten de mensen om ons heen dat niet. Ik heb dat ook gezien om me heen, knettergek zou ik worden van dat gevis.
Hier heb je dus mijn punt om het dit keer niet te willen weten…
Bij N was er nog geen standaard twintigwekenecho. Mijn voorgevoel was heel sterk een meisje en dat deelde ik wel met mensen. Ik wilde eigenlijk een jongen (wat moet ik als niet-tuttebel met een meisje?) en was erg bang teleurgesteld te zijn als het een meisje zou zijn. Om die reden overwoog ik nog alsnog een pretecho te laten maken, maar dat ging uiteindelijk manlief en mijzelf te ver. Geen moment van teleurstelling gehad :inlove: .
Bij R was inmiddels wel de mogelijkheid voor een twintigwekenecho, maar toen kozen we ervoor van niet. Wederom een sterk voorgevoel gehad, voor een jongen. Nu wel teleurgesteld geweest :oops: , maar dat ging snel genoeg over. Reden van de teleurstelling: ik wilde altijd al graag een gezin met allemaal kinderen van hetzelfde geslacht
.
Bij J kozen we wel voor een twintigwekenecho. Getwijfeld of we het geslacht wilden weten. Ja, da’s makkelijker met een naam kiezen (als het een meisje is hoeven we geen jongensnaam te verzinnen, vinden we altijd zo moeilijk). Nee: we moeten er toch uit kunnen komen, wat als ze het verkeerd zien, dan moeten we in drie dagen alsnog een jongensnaam verzinnen, als het een jongen blijkt, moet het toch ook, enz. Dus besloten van niet, tot we op de fiets zaten naar de echo, toen won de nieuwsgierigheid het
:shifty: . Bij een latere echo (33 weken) nog even gevraagd of het echtechtecht een jongen was, anders konden we alsnog stoppen met onze jongensnaamdiscussies 8) . Maar wat ons heel erg tegenviel, en dat is dus wat ik in mijn eerste zin bedoelde: het liegen. We hebben aan niemand verteld dat we het wisten, wel van mijn voorgevoel (jongen). We wilden het namelijk niet vertellen en we konden ook niet zeggen: we weten wel wat het is, jij mag het niet weten, weet je nog een leuke jongensnaam :roll: ?
Dit keer wilden we het echt niet weten, en deel ik ook met niemand (behalve manlief) mijn voorgevoel, dat trouwens ook niet heel sterk is. Maar dat liegen was dermate vervelend, dat wilde ik echt niet weer.
Succes met jullie beslissing
.