Versneld kleuteren

Waren het maar incidenten.


Uit recent onderzoek is gebleken dat van de ruim 7000 Nederlandse basisscholen de helft bekend is met het fenomeen hoogbegaafdheid. Daarvan stuurt slechts 10% hun leerkrachten erop uit om meer te weten te komen over hoogbegaafdheid daarvan onderneemt een deel een poging daadwerkelijk aan de slag te gaan. Met andere woorden 5% van de Nederlandse basisscholen stuurt leerkrachten erop uit om meer over hoogbegaafdheid aan de weet te komen waarvan een klein deel aan de slag gaat. Dus op nog geen 5% van de Nederlandse scholen tracht hoogbegaafde kinderen te begeleiden. Inmiddels begrijpen wij,…………


Lijkt me nogal een triest cijfer. En reken maar dat het op de pz of het kdv lager is.

@Gerry wrote:

Waren het maar incidenten.


Uit recent onderzoek is gebleken dat van de ruim 7000 Nederlandse basisscholen de helft bekend is met het fenomeen hoogbegaafdheid. Daarvan stuurt slechts 10% hun leerkrachten erop uit om meer te weten te komen over hoogbegaafdheid daarvan onderneemt een deel een poging daadwerkelijk aan de slag te gaan. Met andere woorden 5% van de Nederlandse basisscholen stuurt leerkrachten erop uit om meer over hoogbegaafdheid aan de weet te komen waarvan een klein deel aan de slag gaat. Dus op nog geen 5% van de Nederlandse scholen tracht hoogbegaafde kinderen te begeleiden. Inmiddels begrijpen wij,…………


Lijkt me nogal een triest cijfer. En reken maar dat het op de pz of het kdv lager is.


Is even weer off topic, maar het kind in kwestie gaat uit principe niet naar pz of kdv. Dus ook de ouders kunnen nog niet beoordelen hoe een kind dan meedraait in een schoolse omgeving.

Tja en dan komt er trouwens binnenkort weer een ander onderzoek, op weer een onderzoek. Lijkt mij dat je gewoon naar je eigen school moet kijken. Op onze school lopen zowel kinderen met voorsprong en achterstand en ik hoor geen enkel signaal dat er kinderen buiten de boot vallen.

Mag ik vragen waar je deze quote vandaan hebt :eh:

@mamaartje wrote:

Mag ik vragen waar je deze quote vandaan hebt :eh:




Daar ben ik dus ook benieuwd naar. Misschien van dat eerder genoemde forum?

wilde eigenlijk niet reageren maar kan het niet laten…



Als ik dit zo lees krijg ik het vermoeden dat je het gevoel hebt dat je kind hb is. Of zit ik er naast? Ben wel benieuwd waar je dat op baseerd zonder dat je kind op een kdv oid is geweest. Maar misschien is het al getest?



Hb geeft echter geen garantie op toekomstig succes op school, werk of wat dan ook. Bovendien hebben kinderen die hb zijn regelmatig een achterstand op sociaal emotioneel vlak.

Ik ben voor versneld kleuteren als het kind er 1 cognitief aan toe is en 2 ook op sociaal gebied.

Als het op 1 vd 2 echt te kort schiet zou ik niet versneld kleuteren.

Dan cognitief blijven uitdagen en sociaal emotioneel de ontwikkeling bijtrekken. Dit is evenzo, mogelijk nog wel belangrijker voor de rest van zijn/haar leven wil hij/zij optimaal gebruik kunnen maken van de talenten waarover hij/zij beschikt.

Je red het simpelweg niet alleen met een goed verstand!

@Smurf78 wrote:

wilde eigenlijk niet reageren maar kan het niet laten…



Als ik dit zo lees krijg ik het vermoeden dat je het gevoel hebt dat je kind hb is. Of zit ik er naast? Ben wel benieuwd waar je dat op baseerd zonder dat je kind op een kdv oid is geweest. Maar misschien is het al getest?




Je kunt op jonge leeftijd ook geen hoogbegaafdheid testen, maar je kunt wel een ontwikkelingsvoorsprong signaleren. En de vraag is dan of school wel of niet iets doet met die voorsprongen.

@Gerry, een leerkracht is competent als hij kennis heeft mbt ontwikkelingsvoorsprongen (en achterstanden!) en als hij de vaardigheid heeft er mee om te gaan maar ook de houding heeft om op zoek te gaan naar een professional die een leerkracht op de juiste manier kan ondersteunen.
Nogmaals, mijn dochter zit op een jenaplan waarvan ik weet dat ze daar correct mee om gaan. Dan is dat maar een uitzondering, maar ik vind het niet leuk dat het nu net lijkt of elke school het verkeerd aanpakt..

@Smurf78 wrote:





Als ik dit zo lees krijg ik het vermoeden dat je het gevoel hebt dat je kind hb is. Of zit ik er naast? Ben wel benieuwd waar je dat op baseerd zonder dat je kind op een kdv oid is geweest. Maar misschien is het al getest?




We zijn bij de ortho geweest om vast te stellen of ze inderdaad een ontwikkelingsvoorsprong heeft of niet. Die heeft ze. Ze is niet getest, dus we weten niet tot in de details hoe en wat. dat gaan we in de toekomst waarschijnlijk wel doen.



Of ze mb of hb is, is pas echt over een paar jaar vast te stellen.



En ja, we zijn er keihard tegenaan gelopen dat pz de expertise niet heeft. En met het verslag van de ortho in de hand de voorsprong ontkent. (concreet een incident, haar niveau van puzzelen thuis verteld, 50 -70 stukjes, daar hebben ze haar een gelaagde puzzel laten doen, 4-9-16 stukjes. Allemaal apart en bij 16 stukjes gaf dochter er de brui aan, ging wat lukraak neerleggen, zei dat ze het moeilijk vond. Zie je wel, dit kan ze nog niet was de conclusie. Dat ze dit niveau al driekwart jaar achter zich heeft werd gewoon aan de kant geveegd.) Daarom zijn we gestopt met de pz. Tot vreugde van dochter.



Hb geeft echter geen garantie op toekomstig succes op school, werk of wat dan ook.


Wat wi lje hiermee zeggen? HB heeft een behoorlijk aantal mogelijke valkuilen, zoals stranden op de uni omdat je nooit hebt leren leren, om er maar eentje te noemen (ik ken wel wat hb'ers).

Bovendien hebben kinderen die hb zijn regelmatig een achterstand op sociaal emotioneel vlak.


Nope, ze hebben juist vaak een voorsprong. Die wordt echter meestal niet herkend, men ziet geen aansluiting en denkt achterstand. En ja, dit is door onderzoek bewezen. Het praatje van de achterstand is echter erg hardnekkig. En heel nadelig voor de kinderen omdat ze gedwongen in een situatie blijven waarin ze nooit aansluiting zullen vinden en dat komt de sociale ontwikkeling inderdaad niet ten goede.

Verder hebben hb kinderen vaak andere interesses, passen daardoor niet in de groep. Ook als op school geen pestklimaat heerst kunnen hb'ers met een behoorlijk beschadigd zelfbeeld van school af komen.

Je kunt in het huidige schoolklimaat vele malen beter mb (meerbegaafd) zijn dan hb. Wij hopen dan ook dat het allemaal meevalt en dat ze gewoon gaat passen op een normale school in een normale klas zonder versnellingen of wat dan ook. Gelukkig is ze niet zover dat ze al kan lezen (zoals twee jongere meisjes die ik ken), maar ze begint toch al aardig te kunnen optellen.

Wat we nu doen is ervoor zorgen dat ze regelmatig tussen andere snelle peuters terecht komt, zodat ze aansluiting heeft. En we wachten af.

Ik heb dus zelf versneld gekleuterd,(vanwege hb) en achteraf is dit niet goed voor mij geweest. Ik ben er vanuit eigen ervaring dus niet voor.

Vandaar dat wij onze kinderen naar een Montessorischool hebben gedaan. Daar speelt dat gelukkig allemaal niet, kind werkt gewoon op eigen nivo, en zit dan tussen leeftijdgenootjes, met hooguit 2 jaar leeftijdsverschil. in de bovenbouw wordt pas gekeken of je ook eerder toe bent aan de middelbare school.

Mijn oudste las en schreef al toen ie naar school ging, maar heeft gewoon bijna drie jaar in de onerbouw gezeten.(naar volle tevredenheid)



Ik vind dit een prima manier, die in de praktijk ook super blijkt te werken. Mijn oudste is hb, de tweede waarschijnlijk ook, maar wij zijn nog nooit tegen problemen aangelopen, noch op school, noch op de psz.



ik denk zelf, ook vanuit mijn eigen ervaring, dat veel ouders de problemen ook zelf een beetje maken. :silenced:

Mijn zus is orthopedagoog en krijgt maandelijks wel ouders aan de telefoon die een kind van bv twee jaar willen laten testen op hoogbegaafdheid. Ik denk persoonlijk dat dit geen goede ontwikkeling is.

Ik hoor hier allemaal verhalen over meerbegaafd, hoogbegaafd enzo.

Mijn kind is gewoon mijn kind. Hij is ook al erg ver (alfabet rond 2 1/2, optellen rond 3 jaar oud, nu 4 jaar en al woorden lezen en schrijven, en zinnen herkennen) maar ik ga er echt geen stempel op drukken.

Mijn kind heeft het naar zijn zin op school, de juffen zien wat hij aankan, prikkelen hem waar het nodig is, stimuleren hem om het beste wat hij kan te laten zien, maar ze laten hem gewoon kleuter zijn, die lekker speelt met vriendjes en vriendinnetjes, want dat is toch echt het meest belangrijke.

Ongeacht hoe cognitief hij is, het sociaal emotionele vind ik (uit eigen ervaring) echt veel belangrijker. Zo hebben mijn ouders het bij mij ook gedaan (uiteindelijk getest en ook HB) en daar heb ik nu nog profijt van.

Maar dan paste jij en nu jouw zoon sociaal en emotioneel bij jullie kalenderleeftijd. Toen wij dochter hebben laten observeren kwam daar onder andere uit dat ze een manier van spelen en een concentratievermogen die behoorlijk ver boven haar kalenderleeftijd lagen (meer dan twee jaar). En dat betekent, weet ik nu, dat ze ook de behoeft heeft om met anderen op die manier te spelen. Leeftijdsgenootjes kunnen haar dat niet bieden, en zijn dus niet interessant. Ze kan wel met ze spelen, doet dat ook, dus we kregen steeds terug dat ze zo leuk met iedereen speelde. Terwijl we thuis hoorde dat er niemand leuk was behalve een jongetje (die ook een ontwikkelingsvoorsprong heeft en ouder was). Ik dacht dat ze de namen van die andere kinderen niet kende, omdat ik haar daar nooit over hoorde. Tot ik van een van de juffen hoorde dat ze alle namen kende.



Vandaar dat wij dus wel gaan testen waarbij we met name geinteresseerd zijn in waar ze sociaal en emotioneel staat m.b.t. haar kalenderleeftijd. Want het is gewoon heel slechgt als ze zich in groep 1 continue naar beneden moet aanpassen en nooit zichzelf kan zijn. en die kans is dus heel reeel aanwezig. Ze kan zich overigens prima aanpassen. Maar ja, te ver aanpassen is schadelijk.

ik denk dat het moeiljk is om nu al een beslissing te nemen, vind ik ook erg onproffesioneel van de school zelf. Wat maakt het uit hoeveel leerlingen er in een bepaalde klas komen. Waar er 26 zijn, kan er ook nog wel eentje bij.



Ik denk dat het belangrijk is hem eerst de kans te geven om te kijken hoe hij reageert op school… En dan eens met anderen erna kijken hoe en wat!



Zelf op school een kindje gehad in de instroom waarvan de ouders wilden dat ze versneld ging kleuteren. Wij hebben dat als school tegengehouden. Ze heeft de instroom(half jaar) gewoon gedaan om lekker aan de scool te wennen, welhebben we haar dingen aangeboden die moeilijker waren, en dat waren vooral spelletjes, niet dingen met letters of cijfers.



Daarna hebben ze in groep 1 gekeken wat ze aankon, en op een gegeven moment met groep 2 laten meedraaien. Dit ging goed en zo is ze na de zomervakantie meteen doorgegaan naar groep drie!



WE hadden op school combikleuterklassen waardoor dit ook makkelijk te realiseren was.

Heb echt met verbazing dit topic zitten lezen.



Een kindje dat nog niet eens op school zit en dan nu al denken aan versneld kleuteren.



Ze krijgen straks zoveel indrukken en mocht wel blijken dat Tom ver vooruit is dan zullen ze dat vast en zeker wel met je bespreken.



Ik denk dat kinderen er niet altijd heel gelukkig van worden als ze bij oudere kinderen in de klas zitten. Mischien is het beter om ze meer lesstof te geven zodat ze dieper op zaken in kunnen gaan dan ze ook daadwerkelijk 1 of 2 klassen hoger te zetten. Moet je je voorstellen dat een kindje van 5 in de klas zit bij kinderen van 7, mischien soms al 8.

Dat verschil is op deze jonge leeftijd nog wel erg groot.

@Esther75 wrote:

Ik hoor hier allemaal verhalen over meerbegaafd, hoogbegaafd enzo.

Mijn kind is gewoon mijn kind. Hij is ook al erg ver (alfabet rond 2 1/2, optellen rond 3 jaar oud, nu 4 jaar en al woorden lezen en schrijven, en zinnen herkennen) maar ik ga er echt geen stempel op drukken.

Mijn kind heeft het naar zijn zin op school, de juffen zien wat hij aankan, prikkelen hem waar het nodig is, stimuleren hem om het beste wat hij kan te laten zien, maar ze laten hem gewoon kleuter zijn, die lekker speelt met vriendjes en vriendinnetjes, want dat is toch echt het meest belangrijke.

Ongeacht hoe cognitief hij is, het sociaal emotionele vind ik (uit eigen ervaring) echt veel belangrijker. Zo hebben mijn ouders het bij mij ook gedaan (uiteindelijk getest en ook HB) en daar heb ik nu nog profijt van.




Ik ben het echt helemaal met je eens! Mijn ervaring is hetzelfde hierin.

ik ook :thumbup: Op het kdv brachten ze ook al eens naar voren dat Noud misschien wel hb of mb is… Ik heb bewust niets gezegd op school en hen eerst maar eens laten kijken naar mijn kind… En… hij geniet zo :inlove: letters ed vindt hij saai (die kent hij al) maar voor de rest geniet hij enorm van het spelen, vriendjes maken, knutselen… Echt ik zie mijn kind groeien in de dingen die hij eerst zo moeilijk vond… En die letters, ach die komen vanzelf wel en anders doe ik thuis daarin toch een spelletje met hem??



Ik zou me vooral niet teveel zorgen op de hals halen omdat andere ouders van hb-kinderen tegen problemen aanlopen. Ieder kind is immers anders. Laat ze toch eerst starten, problemen kan je altijd nog maken :mrgreen:

Wat zijn er veel hb kinderen :shock:

guus, ik neem even aan dat je nog geen kinderen op de basisschool hebt?

Als je dat namelijk wel zou hebben, dan zou je er een hele andere blik op hebben denk ik. Ik persoonlijk zou mijn kind nooit in die positie plaatsen. Mijn jongste is ook veel slimmer dan mijn oudste, maar dat is gene maatstaaf voor hb.

Gedurende de basisschool pikken ze jouw zoon er heus wel uit als hij idd zo hoog begaafd is.

n.b ik denk dat je weinig ervaring zult vinden omdat de meeste ouders eerst hun kind de kans op de basisschool geven en de expertise bij de daar toe gespecialiseerde mensen zoeken als het kind dat laat blijken.

Uhmm. Kweet niet of ik met mijn verhaal er tussenpas, maar ik ben van 28 juni, een vroege leerling volgens mij aangezien ik 10 jaar was toen voor mij de basisschool was afgelopen.



Dit is ontstaan in de kleuterklas. Ik heb namelijk maar 1 jaar kleuterklas gevolgd en toen stond de juf erop dat ik door moest stromen naar de eerste klas. Mijn moeder vond mij nogal speels en wilde dat eigenlijk niet. Maar goed, juf stond erop en ik was het eerste kindje van mijn ouders, dus hebben ze zich er aan over gegeven.



Tuurlijk, het leren ging goed, perfect zelfs, nog heb ik dus dat ik niet hoef te leren, ik lees het en ik weet het. Ik onthoud veel van de leerstof, heb nooit ergens mijn best op hoeven te doen, ja wiskunde, maar daar deed ik gewoon geen ruk aan. Ik heb echt een diploma waarvan je denkt :eh: kon dat nu echt niet beter? Ik gooide er met mijn pet naar omdat ik me verveelde in de klas. Bij mij is nooit naar hb gekeken. Maar wat ik wel weet is dat ik alles heel snel doorheb en het dus onthoud voor de rest van mijn leven zowat :lol:



Maar… en daar komt ie… ik heb nooit aansluiting bij klasgnoten gevonden. Gewoon omdat ik te jong was en te wijs voor hen en dan scheelde ik maar 1 jaar. Tuurlijk, ik was wat kinderachtiger speelde nog heel graag met poppen e.d. vergeleken bij de rest, maar qua leerstof verveelde ik me te pletter. Ik was vreemd in hun ogen, omdat ik alles al wist wat zij nog niet wisten.



Zo ook op het voortgezet onderwijs, ik was net 11 toen ik daar kwam, de rest was al bijna 12 of al 12 geworden. Ik heb dingen uitgevreten daar, daar zeg je u tegen. Puur uit verveleng. Voorbeeld, in de eerste week van boekhoudkunde na de grote vakantie, had ik al het hele boek doorgewerkt en de opdrachten gemaakt. Ik had dus geen huiswerk meer voor de rest van het leerjaar. Zo ging het dus bij elk vak. En de basisschool maar zeggen dat ik maar een matige scholier was die de maar naar het vbo moest gaan omdat ik de mavo toch niet zou halen. Dat heeft mij veel pijn gedaan omdat te horen omdat ik WIST dat ik het wel kon, maar ja het is een schooladvies en de mavo deed daar erg moeilijk over en werd dus geweigerd.



En nu, nu ben ik 28 jaar, heb enorm veel kennis opgedaan door dingen te lezen, maar nooit echt nooit heb ik een uitdaging gehad. En dat merk ik nu aan mijzelf. Ik verveel me snel, zo heb ik in 5 jaar tijd 7 banen gehad waar ik snel op uitgekeken was omdat ik het dan allemaal al wist. Leeftijdsgenoten heb ik niet, alles in mijn omgeving is ouder omdat ik qua kennis op hun niveau zit. Alles in mijn jeugd is versneld gegaan.



Met 12 jaar mocht ik uitgaan van mijn ouders, mijn vader kwam mij dan wel ophalen puur voor de veiligheid, met 14 jaar heb ik drugs gebruikt, met 17 jaar woonde ik samen met mijn man. Ik heb alles versneld gedaan.



Mijn baan nu is gelukkig een baan waar ik mijn eigen verantwoordelijkheden in heb. Dat is dan mijn uitdaging, om alles zo goed mogelijk te doen, alles te geven wat ik heb. Qua stof… tja, ik ken alles uit mijn hoofd. Heb er zelfs over nagedacht om te gaan studeren voor secretaris (werk op de rechtbank). Maar weet je wat mijn probleem is? Doordat ik nooit moeite hoefde te doen om te leren ben ik bang dat ik dus nu wel moeite moet doen om te leren. Ik ben dus eigenlijk lui geworden doordat ik nooit moeite hoefde te doen.



Om een lang verhaal kort te maken (is niet erg gelukt :lol: ). Als ik jou was, zou ik kijken naar Tom zijn emotionele en geestelijke gesteldheid en daarop in spelen dmv extra uitdagingen op school te verzorgen. Als ik naar mijzelf kijk, hadden ze beter mij nog 1 jaar in de kleuterklas gelaten en wat meer uitdaging op school kunnen verzorgen. Helaas is dit nooit gebeurd omdat ze dachten dat ik maar een matige leerling was.

@Debbie & Lana wrote:

Uhmm. Kweet niet of ik met mijn verhaal er tussenpas, maar ik ben van 28 juni, een vroege leerling volgens mij aangezien ik 10 jaar was toen voor mij de basisschool was afgelopen.



Tuurlijk, het leren ging goed, perfect zelfs, nog heb ik dus dat ik niet hoef te leren, ik lees het en ik weet het. Ik onthoud veel van de leerstof, heb nooit ergens mijn best op hoeven te doen, ja wiskunde, maar daar deed ik gewoon geen ruk aan. Ik heb echt een diploma waarvan je denkt :eh: kon dat nu echt niet beter? Ik gooide er met mijn pet naar omdat ik me verveelde in de klas. Bij mij is nooit naar hb gekeken. Maar wat ik wel weet is dat ik alles heel snel doorheb en het dus onthoud voor de rest van mijn leven zowat :lol:



Maar… en daar komt ie… ik heb nooit aansluiting bij klasgnoten gevonden. Gewoon omdat ik te jong was en te wijs voor hen en dan scheelde ik maar 1 jaar. Tuurlijk, ik was wat kinderachtiger speelde nog heel graag met poppen e.d. vergeleken bij de rest, maar qua leerstof verveelde ik me te pletter. Ik was vreemd in hun ogen, omdat ik alles al wist wat zij nog niet wisten.



En nu, nu ben ik 28 jaar, heb enorm veel kennis opgedaan door dingen te lezen, maar nooit echt nooit heb ik een uitdaging gehad. En dat merk ik nu aan mijzelf. Ik verveel me snel, zo heb ik in 5 jaar tijd 7 banen gehad waar ik snel op uitgekeken was omdat ik het dan allemaal al wist. Leeftijdsgenoten heb ik niet, alles in mijn omgeving is ouder omdat ik qua kennis op hun niveau zit. Alles in mijn jeugd is versneld gegaan.



Maar weet je wat mijn probleem is? Doordat ik nooit moeite hoefde te doen om te leren ben ik bang dat ik dus nu wel moeite moet doen om te leren. Ik ben dus eigenlijk lui geworden doordat ik nooit moeite hoefde te doen.







Had mijn verhaal kunnen zijn op de details na… Ik zie me nog lopen met mijn net 11 jaar (ben van aug) met mijn VEEL te grote boekentas op het gymnasium :roll: Die tas was nog groter dan ik :mrgreen: Resultaat… te jong, te speels, desinteresse, juist blijven zitten en dat gaat zo maar door…



Enkel dat stuk van leeftijdsgenoten klopt hier niet… Vrienden en vriendinnen heb ik in alle leeftijdscategorien…



Verder lees ik het verhaal van de TS met grote ogen. De TS weet zelf echt zelf het beste hoe haar kind is, dat voorop, daar twijfel ik niet aan. Ik denk enkel dat ze iets te vroeg met “regelen” is… De boel eens “laten” DAT is pas een kunst soms… En dan bedoel ik uiteraard niet je ogen sluiten, maar gewoon eens kijken wat er gebeurd…

nou hier idem. Ik liep vanaf mijn 10de voor op klasgenootjes…heel erg moeilijk heb ik dat gevonden.



Debbie, jij hebt zoiezo eerst 1 klas peuter gehad, guus heeft het over direct versneld peuteren