Sorry hoor, maar moet zeggen dat ik dat erg arrogant vind overkomen…
Ik hou niet van mensen die zich ‘beter voelen’ dan anderen. :naughty:
@Gerry wrote:
@Frank@ wrote:
Maar wat als dochter geen plezier heeft in school, zwemles, gymnastiek enz… haal je haar daar dan ook af??? Of ga ik nu heel kort door de bocht…
Ja natuurlijk. Scholen genoeg, zeker in deze omgeving. Wij hebben deze uitgezocht met het idee dat dit voor haar een goede zou zijn. Mocht ze hier niet gedijen dan gaan we verder kijken. De rest idem. Als jouw baan je niet bevalt ga je toch ook om je heen kijken?
uh… ik geloof dat je volwassenen en kinderen en zwemles en een baan nou niet echt met elkaar kan vergelijken. Sommige dingen moeten nu eenmaal. Ook moet je soms dingen doen waar je geen plezier in hebt, ik vindt wel iets dat je je kind kan bijbrengen. Tigo bevalt het ook niet dat hij zijn bord, beker ed naar de keuken moet brengen, maar dat is voor mij geen reden om te zeggen dat hij dat dan maar niet meer hoeft te doen…
@Frank@ wrote:
uh… ik geloof dat je volwassenen en kinderen en zwemles en een baan nou niet echt met elkaar kan vergelijken. Sommige dingen moeten nu eenmaal. Ook moet je soms dingen doen waar je geen plezier in hebt, ik vindt wel iets dat je je kind kan bijbrengen. Tigo bevalt het ook niet dat hij zijn bord, beker ed naar de keuken moet brengen, maar dat is voor mij geen reden om te zeggen dat hij dat dan maar niet meer hoeft te doen…
Persoonlijk denk ik dat heel veel volwassenen die klem zitten dit zitten omdat ze zich niet realiseren dat ze keuzes hebben. Die hebben te lang als kind klem gezeten in situaties die niet gezond voor ze waren en de volwassenen om hen heen hebben die genegeerd met ‘er zijn nou eenmaal dingen die moeten.’ En dan inderdaad met dit soort vergelijkingen komen. Ik moet ook geld verdienen, maar ik heb er intussen wel voor gezorgd dat ik dat op een manier doe waar ik goed in ben en die ik leuk vindt. Zij zal naar school moeten, maar dan wel naar eentje waar ze het naar haar zin heeft. Ze zal er tenslotte acht jaar lang vijf dagen in de week het grootste deel van de dag op moeten zitten, en dat vind ik nou niet echt te vergelijken met dagelijks karweitje van een halve minuut.
@Crya: ik hou niet van mensen die anderen zo graag arrogant noemen omdat ze toevallig een bepaalde eigenschap hebben waar ze plezier in hebben. Als jouw kind straks fantastich kan tekenen, ga je dan ook zo reageren als ze naar de kunstacademie wil?
@Gerry wrote:
@Madre wrote:
Bedoel je daarmee dat slimmere mensen zich alleen bij slimmere mensen moeten scharen en dommere bij de dommere.
Krijg echt de kriebels van dit stukje…
Ik moet mij wel continue aanpassen. In mijn werk, in de supermarkt, op het kdv, waar dan ook. Zowel naar onderen als naar boven. Ik ben namelijk een gemiddeld persoon met een gemiddeld IQ.
Ik zie dat niet als een last of als een destructieve manier van mijn leven. Je leeft nu eenmaal in een wereld waar allerlei mensen met verschillende niveau’s leven.
Dus ga je H. weghouden bij alle mensen die een lager iq dan haar hebben??
Snap er echt geen ruk van geloof ik…
Zal ik reageren? Ja, wat is je probleem Madre? Dat er mensen zijn die slim zijn en graag werken tussen andere slimme mensen? En daar ook nog mee bevriend zijn? Heb jij daar last van?
Als je mijn bovenstaande post niet begrijpt acht ik jouw inteligentie toch wat lager dan dat je zelf hier doet voorkomen…
Jammer…
Gerry… ik heb je niet arrogant genoemt… ik vind het arrogant overkomen. Maar lezen is blijkbaar moeilijk… Zelfde als mijn koknaam spellen. En als mijn kind naar de kunstacademie wilt, mag ze van mij gaan. Als zij daar gelukkig mee is, vind ik dat het belangrijkst. Daarnaast heeft mijn schoonvader ook de kunstacademie gedaan en ook hij doet het nu supergoed…
Ik ben het absoluut niet met je eens Gerry, ik vind het eerlijk gezegd helemaal niet goed om een kind uit de vertrouwde situatie te halen omdat “het niet leuk is”…Een school hoort uit een kind te halen wat er in zit en dat is niet alleen op cognitief gebied, en iedere school zal naar dat eigen inzicht doen. Maar ik geloof dat het geen enkele zin meer heeft om hier met jou over in gesprek te gaan, je reageert alleen op wat jij wil horen en vindt jou mening de enige waren… Ik wens je heel veel succes met het zoeken naar de juiste school voor je dochter, maar ben bang dat je die met al jouw eisen (alleen maar slimme kinderen, alleen maar dingen doen die je dochter leuk vindt) niet snel zult vinden…
Enneh… arrogant heeft helemaal niets met intelligent te maken maar met een houding. De vergelijking met iemand die goed kan schilderen slaat echt als een tang op een varken… Ik ken gelukkig veel slimme mensen maar weinig arrogante 
Ik denk dat wel elke ouder natuurlijk het type onderwijs uitzoekt wat bij
jou en hopelijk bij je kind past, toch?
dus dat vind ik niet zo raar.
Alleen de vergelijk slim-niet zo slim vind ik wat vreemd. Want op elke school
zullen kinderen zijn die niet zo ‘hoog intelligent’ zijn toch? Dus overal
kom je kinderen / mensen tegen die niet precies zijn zoals jezelf bent.
Ook in je werk. Ik zag dat je een eigen praktijk hebt, komen daar alleen
slimme mensen?
Of bedoel je eerder mensen met dezelfde raakvlakken?
Want dat laatste kan ik wel begrijpen. Ik noem weinig mensen mijn vriend(in),
alleen degene die goed bij mij passen, waar ik raakvlakken mee heb.
Maar dat staat los van IQ.
Je komt (nu hier op t forum) over alsof je niet met iemand wil omgaan (vrienden,
collega’s, buren, mensen die je gewoon tegenkomt) als diegene een
schijnbaar lager IQ zou hebben.
@Madre wrote:
Er was eens een conventie (in Amerika??) met een groep van de meest slimme mensen. Ze hadden allemaal een erg hoog IQ en hadden hele belangrijke banen.
Tijdens de pauze zag een groepje dat er peper in het zoutvaatje zat en andersom. Het groepje aan de tafel begon hevig te discussieren wat de beste methode zou zijn om de zout in het zoutvaatje te krijgen en dus ook andersom. De moeilijkste theorieen, berekeningen en formules werden over tafel gegooid. De groep werd groter en groter en er ontstond een hoop commotie en uiteindelijk zelfs wat onenigheid.
Ook de serveerster had de drukte rond het tafeltje opgemerkt en vroeg waar zij het over hadden. Een persoon vertelde dat ze aan het berekenen waren hoe ze het beste de zout over konden zetten in het juiste zoutvaatje en de peper in het pepervaatje.
De serveerster pakte de vaatjes, draaide de dopjes eraf en wisselde ze om. Ze liet de mensen in verbijstering achter
Verfrissend he…
zeker :thumbup: :mrgreen:
@Gerry wrote:
Als jouw kind straks fantastich kan tekenen, ga je dan ook zo reageren als ze naar de kunstacademie wil?
De aanleg voor tekenen en het dan gaan volgen van een opleiding aan de kunstacademie blijkt door de loop van de jaren en de kunstacademie volg je NADAT je de basisschool en de middelbare school hebt doorlopen.
Dus dat is een heel andere situatie dan waarin jouw dochter nu zit.
DIE MOET UBERHAUPT NOG AAN SCHOOL BEGINNEN!!!
Maar goed, je vindt het kennelijk erg interessant om je dochter neer te zetten als een HB meisje, terwijl ze nog niet eens getest is. Wellicht ligt het wel aan haar dat ze geen plezier beleeft aan dingen die andere 3.5 jarigen wel leuk vinden en niet aan die andere kindjes. En dan bedoel ik niet omdat zij zoveel slimmer zou zijn… Wellicht is ze gewoon een einzelganger!!!
Ik begin me toch echt af te vragen hoe jij in het ‘echt’ bent, want ik heb nu wel een heel vreemd beeld van je gekregen…
Zelfs een beetje eng beeld… alsof je een soort Ubermensch bent die alleen maar gelijkgestemden op sociaal/cognitief niveau om zich heen dult… en heb met je dochter en straks waarschijnlijk ook met je zoon te doen omdat jij voor hen bepaald wat ze doen en met wie!
:snooty:
Mensen, ik ga hiermee kappen. De toon van de discussie bevalt me steeds minder. Ik heb hier een heel openhartig persoonlijk verhaal over mijn dochter verteld en de insinuaties, de aannames en de rottigheid zijn sindsdien niet van de lucht. Hoe meer ik reageer, hoe idioter en vergezochter de reacties worden. Ja, ik weet dat het in Nederland een misdaad is om hersens te hebben en te wagen je hoofd boven heet maaiveld uit te steken. Ik had wijzer moeten zijn en gewoon niets moeten zeggen.
sorry maar in mijn ogen maak je jezelf steeds belachelijker met iedere nieuwe post… Je leest niet goed, je ontwijkt vragen (of dit nu bewust is of gewoon door het niet goede lezen)
Je insinueert nu dat wij geen goed stel hersenen in ons hoofd zouden hebben. Mijn iq is een paar jaar terug getest op 121 dus dat is ook niet verkeerd geloof ik zo…
edit: waar het mij om gaat, zoals hierboven ook geschreven, is het feit dat jij bepaalt voor je dochter waar en wat ze doet en met wie. Terwijl ze nog zo jong is en ze haar eigen ik nog moet ontwikkelen en ontdekken!
@Gerry wrote:
Mensen, ik ga hiermee kappen. De toon van de discussie bevalt me steeds minder. Ik heb hier een heel openhartig persoonlijk verhaal over mijn dochter verteld en de insinuaties, de aannames en de rottigheid zijn sindsdien niet van de lucht. Hoe meer ik reageer, hoe idioter en vergezochter de reacties worden. Ja, ik weet dat het in Nederland een misdaad is om hersens te hebben en te wagen je hoofd boven heet maaiveld uit te steken. Ik had wijzer moeten zijn en gewoon niets moeten zeggen.
Wat een ongelofelijke kletskoek.
Het is helemaal geen misdaad om hersens te hebben, de reacties hebben mi ook niets te maken met het feit dat jij denkt dat je hersens hebt.
Het heeft alles te maken met normaal functioneren binnen een samenleving, want dat zul je moeten leren, of je dat nu leuk vindt of niet. En dat zal jouw dochter ook moeten leren, tenzij ze tevreden is met een leven als dat van mijn neefje, als zielige computernerd zonder enig diploma, omdat hij het op school niet leuk vond tussen al die normale kinderen, en daarom lekker naar de mond werd gepraat door zijn moeder en uiteindelijk thuis gehouden.
Het feit dat je een hoog IQ hebt is geen vrijbrief voor het doen van ongenuanceerde, ongegronde en niet-onderbouwde uitspraken.
Ik denk dat een aantal mensen niet kan begrijpen waarom je bepaalde beslissingen neemt, DAAR wordt kritisch naar gekeken, en blijkbaar kun jij daar geen bevredigend antwoord op geven. Een beetje flauw om je daar dan zo van af te maken.
Dat is niet waar Gerry, je doet zelf uitspraken waarvan ik op zijn minst :eh: mijn wenkbrauwen bij optrek
en dat heeft absoluut NIETS maar dan ook helemaal NIETS met intelligent te maken, wel met beschaafd
En als ik wens je nogmaals ontzettend veel succes met je zoektocht naar de ideale schoolsituatie voor je dochter. Ik hoop echt oprecht dat ze een veilig plekje vindt waar ze zich op alle gebieden kan ontwikkelen in haar eigen tempo, zonder dat er een druk op haar wordt gelegd. Want ik maak me eerlijk gezegd wel zorgen om haar :oops:
Ik ben hier al heeeeeeel lang niet geweest, en stuit direct bij toeval op dit topic.
Hoewel ik sommige dingen anders zou aanpakken dan Gerry, vind ik dat ze hier nogal wordt afgebrand. Uiteindelijk schiet ze nogal ongenuanceerd uit haar slof in reactie op een ronduit beledigend postje van Jet, die haar o.a. eng noemt…
Als ervaringsdeskundige moeder van een hoogbegaafde zoon die inmiddels ruim 14 is, zal ik hier spoedig mijn relaas komen doen, waar ik op dit moment geen tijd voor heb. Ik heb hier namelijk zo veel tenenkrommende uitspraken en vooroordelen gelezen dat ik me geroepen voel eens uit te leggen wat het écht betekent een hoogbegaafd kind te hebben en waar je als ouder constant tegenaan loopt.
Hopelijk helpt dat om iedereen eens met andere ogen naar hoogbegaafdheid te laten kijken.
Dat lijkt me ontzettend interessant en leerzaam Sugar. Het grote verschil zit hem in dit geval wel in een ervaringsdeskundige van een (getoetste)zoon van 14 en een moeder van dochter van 3
Het ging hier inderdaad meer over vreemd (in mijn ogen onfatsoenlijk) gedrag, dan over HB. Dat zijn inderdaad twee verschillende dingen.
@Sugar wrote:
Ik ben hier al heeeeeeel lang niet geweest, en stuit direct bij toeval op dit topic.
Hoewel ik sommige dingen anders zou aanpakken dan Gerry, vind ik dat ze hier nogal wordt afgebrand. Uiteindelijk schiet ze nogal ongenuanceerd uit haar slof in reactie op een ronduit beledigend postje van Jet, die haar o.a. eng noemt…
Als ervaringsdeskundige moeder van een hoogbegaafde zoon die inmiddels ruim 14 is, zal ik hier spoedig mijn relaas komen doen, waar ik op dit moment geen tijd voor heb. Ik heb hier namelijk zo veel tenenkrommende uitspraken en vooroordelen gelezen dat ik me geroepen voel eens uit te leggen wat het écht betekent een hoogbegaafd kind te hebben en waar je als ouder constant tegenaan loopt.
Hopelijk helpt dat om iedereen eens met andere ogen naar hoogbegaafdheid te laten kijken.
Ik denk dat GErry wordt aangevallen omdat ze totaal niet reageert op goedbedoelde vragen die betrekking hebben op haar beslissingen tov haar kind. Zij vertelt hier haar verhaal, maar wanneer mensen dan doorvragen , en inderdaad soms kritisch, dan geeft zij niet thuis. Is het dan niet logisch dat men haar niet meer serieus neemt?
Ervaringen van anderen horen is altijd heel interessant, maar niet elke hb-er is hetzelfde. Ik heb hierover ook een aantal pb’s gewisseld met de topicstartster.
Wij zijn beiden hb, ik kom uit een familie waar het hb zijn blijkbaar erfelijk is, en toch zijn mijn ervaringen echt totaal anders dan die van haar.
Sommige mensen lopen namelijk nauwelijks ergens tegenaan met hun hb kind. En ik heb hier ook niets tenenkrommends en vooroordelend gelezen, maar het kan zijn dat ik dat over het hoofd heb gezien :think:
@Sugar wrote:
op een ronduit beledigend postje van Jet, die haar o.a. eng noemt… [/b]
Waarom word ik er nu uitgepikt? Er zijn meerdere mensen voor mij geweest in dit topic die soortgelijke dingen hebben geschreven.
Ik vind bepaalde uitspraken en ideeen die Gerry hier heeft geuit ‘eng’ ja.
@Sugar wrote:
Als ervaringsdeskundige moeder van een hoogbegaafde zoon Ik heb hier namelijk zo veel tenenkrommende uitspraken en vooroordelen gelezen dat ik me geroepen voel eens uit te leggen wat het écht betekent een hoogbegaafd kind te hebben en waar je als ouder constant tegenaan loopt.
Wie heeft hier vooroordelen geuit? Niemand heeft hier een slecht of veroordelend woord geuit over HB mensen.
Jij hebt een zoon van 14, die mag ik aannemen getest is. Gerry heeft een dochter die net zo oud is als mijn zoon, die dus nog erg jong is en bovendien nog niet vastgesteld HB.
Het lijkt mij niet de juiste manier om, zonder de werkelijke reden nog te weten waarom je kind het bijv. niet leuk vindt op de PZ, het dan maar weg te halen uit dit soort situaties. Maar wellicht groeien HB kinderen vaker zo op, doorsnee dagelijkse situaties vermijdend en alleen tijd doorbrengen in situaties waarbij het kind gestimuleerd wordt? Ik weet er te weining van af om dat te beoordelen. Maar het lijkt mij dat een kind dat HB is al vaak zo een buitenbeentje is. Dat moedig je zo alleen maar aan in mijn ogen.
Daarbij heeft ze aangegeven dat ze vindt dat je keuzes hebt in je leven om met bepaalde mensen om te gaan of niet. Daar ben ik het niet mee eens.
In je werk, buiten op straat , in de winkel noem maar op. Je zult overal met mensen van verschillende niveaus te maken hebben. En ik vind het 'eng' dat zij zich meer lijkt te vinden dan anderen omdat zij toevallig meer hersenen heeft en dit overbrengt op haar kinderen op deze manier!
@Sugar wrote:
Ik ben hier al heeeeeeel lang niet geweest, en stuit direct bij toeval op dit topic.
Hoewel ik sommige dingen anders zou aanpakken dan Gerry, vind ik dat ze hier nogal wordt afgebrand. Uiteindelijk schiet ze nogal ongenuanceerd uit haar slof in reactie op een ronduit beledigend postje van Jet, die haar o.a. eng noemt…
Als ervaringsdeskundige moeder van een hoogbegaafde zoon die inmiddels ruim 14 is, zal ik hier spoedig mijn relaas komen doen, waar ik op dit moment geen tijd voor heb. Ik heb hier namelijk zo veel tenenkrommende uitspraken en vooroordelen gelezen dat ik me geroepen voel eens uit te leggen wat het écht betekent een hoogbegaafd kind te hebben en waar je als ouder constant tegenaan loopt.
Hopelijk helpt dat om iedereen eens met andere ogen naar hoogbegaafdheid te laten kijken.
Sugar, dat is lang geleden!!
Leuk.
Ik wil graag horen wat je te vertellen hebt.
Ik snap dat je het tenenkrommend vindt, maar wat ik zelf een beetje proef hier… en zelf vind trouwens:
Guusje wil niet in discussie, en wil geen vragen beantwoorden.
Er zijn hier juffen in het topic, die krijgen geen antwoorden op vragen die aan Gerry worden gesteld.
Op die manier wordt spreken over hoogbegaafdheid niet makkelijk gemaakt en van weerskanten komt er geen begrip!!
Ik denk dat het goed is om eens meer hier te spreken over hoogbegaafdheid, zowel door ervaringsdeskundigen als door juffen, als door leken die (nog) van niks weten.
Begrip moet je ook kweken en dat lukt nu niet lijkt het.
Misschien zie ik dat verkeerd, maar ik vind het jammer.
En met uitspraken die lijken op: “je kiest zelf met welk niveau je omgaat” (ik citeer verkeerd, excuses alvast :oops: ), daar ontlok je wel een discussie mee. Want die keuze heb je in de maatschappij heel vaak niet. En dat stoot -denk ik maar dan vul ik voor anderen in- mensen tegen het hoofd.
@hanneke wrote:
@Sugar wrote:
Ik ben hier al heeeeeeel lang niet geweest, en stuit direct bij toeval op dit topic.
Hoewel ik sommige dingen anders zou aanpakken dan Gerry, vind ik dat ze hier nogal wordt afgebrand. Uiteindelijk schiet ze nogal ongenuanceerd uit haar slof in reactie op een ronduit beledigend postje van Jet, die haar o.a. eng noemt…
Als ervaringsdeskundige moeder van een hoogbegaafde zoon die inmiddels ruim 14 is, zal ik hier spoedig mijn relaas komen doen, waar ik op dit moment geen tijd voor heb. Ik heb hier namelijk zo veel tenenkrommende uitspraken en vooroordelen gelezen dat ik me geroepen voel eens uit te leggen wat het écht betekent een hoogbegaafd kind te hebben en waar je als ouder constant tegenaan loopt.
Hopelijk helpt dat om iedereen eens met andere ogen naar hoogbegaafdheid te laten kijken.
[/b]
Ik denk dat GErry wordt aangevallen omdat ze totaal niet reageert op goedbedoelde vragen die betrekking hebben op haar beslissingen tov haar kind. Zij vertelt hier haar verhaal, maar wanneer mensen dan doorvragen , en inderdaad soms kritisch, dan geeft zij niet thuis. Is het dan niet logisch dat men haar niet meer serieus neemt?
Ervaringen van anderen horen is altijd heel interessant, maar niet elke hb-er is hetzelfde. Ik heb hierover ook een aantal pb’s gewisseld met de topicstartster.
Wij zijn beiden hb, ik kom uit een familie waar het hb zijn blijkbaar erfelijk is, en toch zijn mijn ervaringen echt totaal anders dan die van haar.
Sommige mensen lopen namelijk nauwelijks ergens tegenaan met hun hb kind. En ik heb hier ook niets tenenkrommends en vooroordelend gelezen, maar het kan zijn dat ik dat over het hoofd heb gezien :think:
Ik heb Gerry wel degelijk zien antwoorden.
Dat niet elke hoogbegaafde hetzelfde is ('t zijn nét mensen
…), is iets dat ik onder andere wil aankaarten zodra ik mijn verhaal kan schrijven. Zit nu aan m’n huiswerk.De uitspraken die mijn tenen doen krommen en de vooroordelen zal ik quoten en toelichten zodra ik tijd heb.
@jet wrote:
@Sugar wrote:
op een ronduit beledigend postje van Jet, die haar o.a. eng noemt… [/b]
Waarom word ik er nu uitgepikt? Er zijn meerdere mensen voor mij geweest in dit topic die soortgelijke dingen hebben geschreven.
Ik vind bepaalde uitspraken en ideeen die Gerry hier heeft geuit ‘eng’ ja.
@Sugar wrote:
Als ervaringsdeskundige moeder van een hoogbegaafde zoon Ik heb hier namelijk zo veel tenenkrommende uitspraken en vooroordelen gelezen dat ik me geroepen voel eens uit te leggen wat het écht betekent een hoogbegaafd kind te hebben en waar je als ouder constant tegenaan loopt.
Wie heeft hier vooroordelen geuit? Niemand heeft hier een slecht of veroordelend woord geuit over HB mensen.
Jij hebt een zoon van 14, die mag ik aannemen getest is. Gerry heeft een dochter die net zo oud is als mijn zoon, die dus nog erg jong is en bovendien nog niet vastgesteld HB.
Het lijkt mij niet de juiste manier om, zonder de werkelijke reden nog te weten waarom je kind het bijv. niet leuk vindt op de PZ, het dan maar weg te halen uit dit soort situaties. Maar wellicht groeien HB kinderen vaker zo op, doorsnee dagelijkse situaties vermijdend en alleen tijd doorbrengen in situaties waarbij het kind gestimuleerd wordt? Ik weet er te weining van af om dat te beoordelen. Maar het lijkt mij dat een kind dat HB is al vaak zo een buitenbeentje is. Dat moedig je zo alleen maar aan in mijn ogen.
Daarbij heeft ze aangegeven dat ze vindt dat je keuzes hebt in je leven om met bepaalde mensen om te gaan of niet. Daar ben ik het niet mee eens.
In je werk, buiten op straat , in de winkel noem maar op. Je zult overal met mensen van verschillende niveaus te maken hebben. En ik vind het 'eng' dat zij zich meer lijkt te vinden dan anderen omdat zij toevallig meer hersenen heeft en dit overbrengt op haar kinderen op deze manier!
Ik pik jou er niet uit. Ik pik jou én Gerry's stukje eruit. Je staat toevallig op de laatste pagina in een reactie die precies illustreert waar het naar mijn mening misgaat in deze discussie. Ik mis namelijk wederzijds respect en dat vind ik enorm jammer. 't Is de toon die de muziek maakt. Een gemiste kans om elkaar te begrijpen, dat is het gevoel dat ik krijg.
Mijn zoon is getest toen hij 5 was.
Ik zie Gerry én Guusje als zoekenden. Zij worden geconfronteerd met hun kids die een voorsprong hebben en zijn op zoek naar antwoorden en adviezen. Niet naar vragen die hen nog meer in verwarring brengen... Niet naar allerlei ongevraagde kritiek... Simpelweg, zij vragen om hulp en/of een luisterend oor. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben, of ik het nu met hun voornemens en keuzes eens ben of niet. Het gaat namelijk om hun kinderen.
Ik heb overigens nergens uit op kunnen maken dat Gerry zich meer lijkt te vinden dan anderen.
De rest van mijn verhaal doe ik later. Ik moet echt verder leren/oefenen.