och lieverd, marielle :hug:
ik hoop zooo dat 2009 een heerlijk jaar word vooor jullie…
:-*
@Danielle77 wrote:
2008…We begonnen vol goede moed op 1 januari. 2007 was een nogal moeilijk jaar vanwege de vreselijk verlopen bevalling van de jongste waardoor hij een hersenbloeding heeftgehad, hoop zorgen en ziekenhuisopnames. Eenmaal thuis bleek hij ook nog een een echte huilbaby. Dus aan heteind van 2007 zaten wij ook een beetje aan het eind van ons latijn. Met oud en nieuw hebben we samen getoost op hopelijk een beter 2008. Wij dachten ook dat slechter niet zou kunnen…nouverkeerd gedacht dus
Het begon aardig, ik heb in januari mijn werk weer opgepakt na een langdurig ziekteverlof door alles omtrent de geboorte van Ruben. Dat was fijn, lekker weer aan de slag en even wat anders dan thuis met een huilend kind. Toch voelde ik me nog steeds niet goed. In mei hield ik opeens heel erg vocht vast. Zo erg dat ik overal tintelingen had dus ik naar de dokter. Bloed prikken. Werd nog dezelfde middag gebeld. Schildklier werkte niet meer. Was wel geschrokken maar oke er is prima mee te leven als je medicijnen goed zijn ingesteld.
Eigelijk was ik wel blij dat ze dit hadden gevonden. Ik dacht nu kan er eindelijk wat aan gedaan worden en voel ik me snel echt eens wat beter.
Waar de huisarts meer zorgen over had wat dat mijn leverwaardes niet goed waren. Ze vermoedde dat het kwam doordat mijn schildklier al een tijd niet veel meer deed. In juli opnieuw bloed laten prikken en mijn schildklierwaardes gingen de goede kant op :dance: . Ik voelde me ook best wat beter, op nog wat vermoeidheid na. Het vreemde was alleen dat mijn leverwaardes slecht bleven. De afspraak was dat als het de volgende keer in oktober niet beter zou zijn dat ze me dan door zou sturen naar een internist om te kijken waar het door kwam.
Ik vroeg haar nog of ik niet opeens neer zou vallen met deze waardes maar dat zou niet het geval zijn. Ik mocht alleen geen alcohol drinken en geen medicijnen slikken als het niet echt nodig was. Prima.
17 augustus 2008 sloeg al het redelijk positieve in 1 klap helemaal om naar veel angst en onzekerheid. Ik had al een paar dagen wat pijn in mijn rug maar goed dat heeft iedereen wel eens dus verder geen aandacht aan besteed. Tot dus zaterdagavond de 16e. Ik kon opeens niet goed meer ademen. We moesten meteen naar de huisartsenpost komen en die stuurde ons na mijn verhaal meteen door naar de spoedeisende hulp. Daar werden wat testen gedaan en k ging mij steeds slechter voelen. Had inmiddels een hartslag van 140 :shock: en kreeg zuurstof toegediend. Ben meteen opgenomen en de volgende dat kreeg ik te horen dat ik longemboliën had en dat ze er alles aan zouden doen dat ik er niet aan zou overlijden :shock:
Ik heb er 2 weken geleden en ik ben van mijn leven nog niet zo bang geweest. Ik had zo’n pijn, kreeg elke dag 14 pillen en 3 morfinespuiten tegen de pijn. Allerlei complicaties staken de kop op. onstekingen in de getroffen long, vocht achter de long wat bij punctie gewoon bloed bleek te zijn :shock: . Na 13 dagen heb ik gesmeekt om naar huis te mogen want ik miste mijn kindjes zo vreselijk. Dat mocht.
Precies een week later lag ik weer in het ziekenhuis. Mijn hart sloeg helemaal op hol en de pijn was weer helemaal terug. Weer 6 dagen daar gelegen en nog meer onderzoeken. Toen bleek dat de eerste scan niet goed bekeken was en er was nog meer te zien. Dus longarts wilde een nieuwe scan om te zien wat er nou aan de hand was.
Toen bleek dat ik nog veel zieker ben geweest dan ze dachten. Ik had een longinfarct gehad omdat ik niet een longembolie had maar mijn hele long zat er vol mee. De situatie was dus nog veel gevaarlijk dan ze dachten, vandaar ook de hartslag van 140.
Begin september mocht ik weer naar huis, ik was een wrak. Zowel lichamelijk als geestelijk.
Nu is het december en krabbel ik langzaam uit het diepe dal. Ik kan weer een beetje zelf voor mijn kindjes zorgen en ik voel mij weer wat beter.
Zit nog middenin allerlei onderzoeken en uiteraard aan de antistolling. Voorlopig is er nog geen reden gevonden waarom ik op mijn 31e massale longemboliën heb gekregen.
Ik heb dus nog wel een weg te gaan en ze weten ook nog niet hoe het met mijn long gaat aflopen waar het infarct zit. Maar ik ben er nog en dat is het belangrijkste.
Ik superdankbaar dat ik er nog ben en me er heel erg van bewust dat dit ook heel anders had kunnen aflopen. Dat is een enge gedachte. Met deze donkere dagen en met name de feestdagen merk ik dat ik emotioneel een behoorlijke tik heb gehad van dit alles.
Ik hoop dan ook van harte dat 2009 ECHT beter zal zijn dan het afgelopen jaar.
Overigens waren er ook positieve dingen hoor, zoals de eerste verjaardag van mijn kleine man :inlove: . Dat was wel heeeeel positief want de dag na zijn geboorte kregen we te horen dat ie misschien niet zou blijven leven. Nou dan is zo’n eerste verjaardag dubbel zo speciaal :thumbup:
Ik zeg: weg met 2008 en op naar een goed 2009!
Zo heel verhaal geworden :mrgreen: . Ach is ook wel eens lekker om zo van je af te schrijven :thumbup:
Zo en om dit toch al beroerde jaar in stijl af te sluiten heeft Ruben vanmiddag zijn sleutelbeentje gebroken
Kan er ook nog wel bij :thumbdown:
pff danielle :hug: :hug: :hug:
en we zeggen maar niets over 2008 … hier ook een en al ellende(vader longkanker, mindden in een verbouwing, mijn meisje met een vreselijk slechte start en nog veel meer kleine dingetjes ( met een lichtpuntje… mijn moppie) en 2009 zeg ik ook niets over. ( straks jinx ik het ofzo :mrgreen: )
Maar iemand zei iets over de mist met de jaarwisseling naar 2008…zo had ik het nog niet bekeken. Op naar een mooi en HELDER 2009
mijn/ons jaar 2008…
eigelijk moet ik beginnen op 18/12/2007: dan kreeg ik mijn lang verwachte gastric bypass (maagverkleining). :dance: :dance: :dance: Het was nog wel nipt 2007, maar het resultaat ervan werd duidelijk in dit jaar !!! :thumbup:
Ik woog vooraf méér dan 100 kg en nu vandaag nog amper 73 !!! Ja, nog amper ! Ik ben 41 jaar nu en ter vergelijking: toen ik 14 was, woog ik 76 kg. Met andere woorden: ben altijd al een dikke baby, kleuter, kindje, tiener, vrouw, mama geweest.
Nu ben ik echt te-vrede met mijn gewicht.
In vrede dus met mezelf en dat is zooooooooooo nieuw !!! Het heeft me letterlijk tot een andere vrouw gemaakt !
Wat ik nu nog zou verliezen, is goed meegenomen natuurlijk, maar als ik blijf zoals nu is het ook goed. (en ik ben eigenlijk al een half jaar stabiel, dus dat lijkt er wel zo op :dance: :dance: )
Op 25 januari dit jaar (nota bene op mijn verjaardag) kreeg ik te horen dat ik een kwaadaardige maagtumor had. :o :shock: Deze werd - per groot toeval - verwijderd met de gastric bypass. Toch had dit nieuws een enorme impact op mij en ons gezin. Ik mag er niet aan denken: wat als ik geen maagverkleining had laten doen??? :eh: :shifty: :think:
Voor de rest zijn we eigenlijk bespaard gebleven van grote ups en downs, maar die twee items waren al genoeg hoor voor één jaar.
Op naar een mooi 2009, voor ons, maar ook voor jullie allemaal !!! :-*
liefs
Gerda
Hoe kijk ik terug op 2008:
eind dec 2007 kwam Fenna , omdat ik tijdens de bevalling nog maar een HB van 2.3 had heeft het lang geduurd eer ik weer zelf alles kon doen. Dat Hennie overleed aan teveel bloedverlies zal mij altijd bij blijven, omdat ze bij mij ook al met een reanimatiekist aan kwamen zetten
Gelukkig ging met Fenna alles goed.
We zijn verhuist en er moest nog een en ander aan het huis gedaan worden, financieel hebben we al het geld in dit huis gestoken en toen gebeurde het dat een bedrijf waar hub nog 15000 euro van kreeg failliet ging, dat geld hadden we wel al ingecalculeerd in het huis… pfff dat was wel een enorme domper en voor je dat allemaal weer op de rit hebt (nu zo’n beetje pas), we kregen herinneringen, aanmaningen en was bang dat we ons droomhuis, waar we 3 jaar mee bezig zijn geweest konden verkopen…
voor de zomer kregen hub en ik wat problemen met elkaar, hij dacht alleen maar aan werk en ik voelde me opgesloten in huis… heb besloten om weer te gaan werken als oproepkracht waar ik voor de komst van Fenna ook gewerkt heb… het gaat gelukkig stukken beter tussen ons,
2 begravenissen van vaders van vrienden (1 was 52 ander 57) in 1 maand tijd 
ook nog wat leuke dingen:
De vakantie naar frankrijk was super leuk en we hebbenecht zo genoten met zn allen!
Mijn vriendin die al 3 jaar bezig is om zwanger te worden, heeft dan eindelijk 2 weken geleden gehoord dat ze zwanger is van een tweeling (dat is dan supernieuws)
op naar een supermooi 2009
Het jaar 2008 voor ons was…
leuk, emotioneel en overwinningen…
veel te verwerken gehad en de dingen die mij altijd bij zullen blijven in het jaar 2008 zijn
Onze marathon uitzending (geheimezender) die we jaarlijks houden… maar dit jaar was het een zware en emotionele marathon, het eerste jaar dat we zonder ons maatje gingen zenden, die wat onverwacht uit ons leven werd gegrepen…
een zware depressie wat mijn leven bepaalde heb ik overwonnen en ben er tig keer sterker uitgekomen…
Een slepende rechtszaak gewonnen niet alleen voor de rechter maar ook voor mijzelf was dit echt een overwinning omdat ik het lef had om eindelijk door te zetten.
Pittige en lang durende relatie problemen wat zo langzamerhand weer voorbij zijn…
Ons kleine meissie voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging
Het jaar van veel geboortes in de vriendengroep…
maar helaas ging het bij ons mis…
na een zwangerschap van 9,5 weken is het helaas overleden in mijn buik en dmv een currentage weg gehaald
Het jaar dat we kregen te horen dat mijn tante weer kanker had,
en net een zware operatie achter de rug heeft…
Het was voor ons een roerig jaar maar wie weet eindigt 2008 voor ons nog op een manier wat we nooit over durfte te dromen 
dus we gaan voor een gelukkig, gezond en stralend 2009…
Ik had een nieuw topic geopend, had deze niet gezien!
Dus plaats ik mijn berichtje hier maar even bij.
Lydia, jij bent de laatste tijd wel van de slotjes he? 
2008 was voor mij best een heel fijn jaar, dus best wel “gek” om er afscheid van te nemen…
Onze jongste is op Valentijsdag geboren, een jongen nog wel, na 3 meiden! Nu hebben wij besloten dat ons gezin compleet is en zullen wij dit nooit meer mee maken.
Op 08-08-08 is mijn zusje getrouwd, een dag die begon met donder en bliksem, maar stralend eindigde.
Mijn laatste jaar in de 20… in maart 2009 wordt ik 30 jaar.
(Nu begin ik me toch lichtelijk oud te voelen… )
Natuurlijk zijn er ook nare dingen gebeurd, maar toch… dit jaar zal ik niet snel vergeten!
Ik wil zeker van 2008 af.
Vanaf begin van het jaar last van foute uitstrijkjes,nu uiteindelijk na vele behandelingen de baarmoeder laten verwijderen (15 december)
Waarvan ik nu nog herstellende het jaar uit ga.
Ik hoop dat 2009 beter voor me uitpakt qua gezondheid,maar dat zal wel lukken,want wat niet goed was ben ik nu kwijt
Dus kom maar op met 2009
[/spoiler]
Schoen en mamma_, ik hoop nog eens samen te meeten in 2009!
Ik heb genoeg te vertellen, teveel meegemaakt. Ik heb zin in 2009. Tijd om zaken achter me te laten als het lukt, hopelijk wordt ik nu eindelijk met rust gelaten door degene waar ik zi’n last van heb.
Ik wil rust en ik wil mezelf zijn vanaf nu.
Ik wens gezondheid, liefde en vriendschap. Ik denk niet meer aan het verleden, het nieuwe jaar komt eraan!
Ik heb een belachelijk stompzinnig doel om nog wat af te vallen maar het belangrijkste is mijn gezin. Bovenal! En mijn vrienden, ik wil jullie vaker zien !
Voor ons is 2008 een jaar vol tegenstrijdigheden gebleken - maar ik heb er veel van geleerd.
Het eerste kwartaal was dramatisch door de gevolgen van de aanrijding toen ruim een jaar geleden, waardoor ik een whiplash heb opgelopen en veel pijnstillers en slaaptabletten heb moeten gebruiken om mezelf nog enigszins op de been te houden.
Het tweede kwartaal stond in het teken van herstellen, door een ander bed en het naast fysiotherapie gaan ondergaan van acupunctuur ben ik zover gekomen dat ik mn medicijnen langzaam kon afbouwen en ook leerde ik accepteren dat ik een aantal fysieke en mentale dingen niet meer kan. Dit blijft op sommige momenten nog moeilijk maar het lijkt wel steeds beter te gaan. Het heeft mij veel zelfvertrouwen gegeven, waardoor wij in mei besloten voor onze eerste beeb te gaan! Helaas werd het tweede kwartaal na veel goede vooruitzichten voor mijzelf afgesloten met het vreselijke bericht dat ik binnen max 9 maanden mijn vader zal verliezen aan terminale dikke darmkanker met veel grote uitzaaiingen in zijn longen - en hij is al zwaar COPD-patient.
Het derde kwartaal is als een film aan mij voorbij gegaan nu ik terug kijk.
Ziekenhuis in en uit met papa, spoedopnames en kleine operatieve onderzoeken. Toenemende onzekerheid hoe het allemaal verder zou vergaan en elk moment gebeld kunnen worden door papa, zijn huisarts of ambulance-broeder.
Het vierde kwartaal is slopend… mn paps die steeds verder achteruit gaat en nu tussen bloedtransfusies amper 9 dagen heeft zitten, amper kleur op zijn wangen heeft en van binnenuit wordt verteerd door de ziekte. De strijd met hem om hem zover te krijgen dat hij voor zichzelf de beste verzorging kiest door naar het hospice te gaan ipv alleen in zn huisje te zitten zonder enig sociaal contact behalve de hulpen die 2x per week 2 uur komen, het veranderende karakter van mn papa, alles proberen goed te doen voor hem en er zoveel mogelijk te zijn maar te horen krijgen dat ik niets kan, nergens goed voor ben en hem in de steek laat. Maar ook te horen krijgen op andere momenten hoeveel hij van ons houdt!
En als prachtig wonder op het minst verwachtte moment dan toch echt een positieve zwangerschapstest!
Gelukkig sluit het jaar voor ons op het mooist: zwanger, en mn paps in het hospice. Ik hoop dat 2009 net zo prachtig begint als 2008 eindigt en dat mn paps snel mag heengaan. Hij heeft veel pijn en zijn lichaam is op… 
2008…
een jaar waarin langzaam de rust kwam binnen mijn gezinnetje.
Het is nog heel teer en het moet nog gaan bloeien, maar de knop zit er en het belooft een mooie bloem te worden!
2008…
het jaar waarin mijn meisje, eigelijk wel een beetje mijn cadeautje, 1 jaar werd en de wereld steeds meer is gaan ontdekken :inlove:.
het jaar waarin mijn grote lieve trots 4 jaar werd en naar de kleuterklas gaat, vriendjes maakt en helemaal op zijn plek is en openbloeit, zich ontwikkelt als een speer :inlove: .
het jaar waarin ik Vrije School mama geworden ben en me daar echt heel goed bij voel, een soort van thuiskomen / ergens bij horen gevoel!
2008…
een jaar waarin mijn traagwerkende schildklier eindelijk gezien en serieus genomen werd, beginnen met medicatie en de lange weg naar een balans en nu die sinds ongeveer een maandje gevonden is, naar herstel!
een jaar waarin mijn stress langszaam weg kon gaan, het contact met mijn ex dan wel erg weinig is, maar opzich wel een stukje beter (we kunnen weer door 1 deur). Het jaar waarin ik hoofdstukken kon afsluiten!
het jaar waarin ik een begin maakte met mezelf terug te vinden, maar waarvan ik er net weer ben achtergekomen dat ik er nog lang niet ben.
2008, het jaar waarin Sabke al 6 jaar lang in haar Wonder mooie K3 wereldje leeft. Het jaar waarin Sabke’s vriendinnetje, die op haar sterfdag jarig is (19nov), 12 jaar werd en dus de helft van het aantal jaren zonder haar vriendinnetje leeft. En het jaar waarin K3, 10 jaar bestaat.
2009… ik hoop op een heel mooi jaar. Waarin ik mezelf weer meer vind. Mijn kinderen nog meer gaan bloeien en groeien. Waarin we met zijn drietjes een heel tevreden leventje leiden.
Het jaar waarin mijn mama 60 jaar wordt. Hopelijk een gezond en goed jaar voor iedereen.
In elk geval een jaar zonder zoektocht naar de ware!
het jaar 2008 mag van mijn vanavodn voorbij zijn
in januari begon het gelijk goed en kreeg mijn zusje een auto ongeluk
wat wel even schrikken was zeker toen ik haar in het z’huis zag
maar wat gelukkig heel goed afliep!
nog geen 4 maanden later is mijn vriend zijn opa overleden,
wat best een klap was want wij hadden gehoopt dat hij ons 1ste kindje zeker nog ging meemaken!
april was tegenstrijdig want opa ziek en wij een positieve test
super blij waren we met deze mooie test
maar helaas in mei kwamen we erachter dat het niet goed zat en werd het een miskraam
alle maanden hierna wachten op een normale cyclus maar die wil maar niet op gang komen waardoor het wachten alleen nog maar langer duurt nu!
ondanks dit toch veel mooie dingen gebeurd maar dit en vooral de mk heeft een grote impact om mij gemaakt
hopelijk zal onze grootste wens zwanger worden in 2009 in vervulling
gaan en mag ik deze zwangerschap wel goed uitdragen
ik hoop op veel geluk voor iedereen in 2009!!!
Ja, voor mij mag 2008 ook snel plaats maken voor 2009
Ik heb het er laatst nog met hub over gehad.
Mss zijn er wel een boel goeie dingen gebeurd, het afgelopen jaar… maar toch wordt dat nog steeds overschaduwd door de mislukte vruchtbaarheidsbehandelingen…
Bij m’n schoonvader werd ook kanker vastgesteld, gelukkig zijn nu alle chemo’s achter de rug en is hij nu herstellende.
Over het algemeen, sprong 2008 er niet echt uit, naar mijn gevoel.
Dus laat maar komen, 2009 !!
2008…
mochten we weer zwanger worden (met alle ellende en geluk wat erbij hoort)
mochten we bevallen ( gelukkig nu wel een mooie bevalling, zonder nachtmerries achteraf)
mochten we genieten van onze zoon en sinds 3 wk ook onze dochter…
ging mijn zus trouwen , bevallen en is weer zwanger :mrgreen:
mocht dinnetje merel33 haar Floris ontvangen :inlove:
mocht dinnetje Rivella haar Abby ontvangen :inlove:
mocht dinnetje Debbie haar Levy ontvangen :inlove:
mogen andere meiden eindelijk een + test ontvangen :inlove:
( 111, Lady C, angelbaby…)
en nu mag ik weer een poepluier verschonen :inlove:
2008 kan ik kort over zijn. een prachtig jaar, met mijn superzwangerschap en de geboorte van mijn geweldige zoontje.
een kaa uu tee jaar, 20 oktober te horen gekregen dat papa kanker heeft in alvleesklier en uitzaaingen in de lever.
2008: een heel dubbel jaar voor mij.
Het jaar begon zo goed. Eindelijk een beetje gesetteld met mijn zoontje en begonnen met mijn nieuwe, oude baan. Heerlijke collega’s en een zoontje die het goed deed op de creche en toch zo blij was als ik hem kwam ophalen.
Een ziekenhuisopname van mijn zoontje eind januari met een bloedsuiker van 1.7 ( en artsen die maar niet wilde geloven dat hij echt suf en duf was :x :x ). Daar een buikgriepje opgelopen, dus het duurde nog wat langer. Gelukkig was er niks ernstigs aan de hand.
De maanden erna opletten op zijn eten, maar ja dat ging bij altijd wel goed En toen…
20 maart om 12.15, Tommy uit bed halen, want ik moest al om 12.00 op mijn werk zijn en het slapen was nu wel genoeg geweest ( lag er vanaf 9.00 in). Mijn grootste nachtmerrie, een blauw en koud kindje. Ze hebben nog gevochten voor zijn leven, maar helaas was hij al te ver heen.
25 maart 15.00 de begravenis van mijn cadeautje, het allermoeilijkste wat ik ooit heb gedaan.
20 juli Tommy is nu 4 maanden overleden en ik krijg van hem het grootste kado, ik ben weer zwanger!!! Uitgerekend op de allerlaatste dag dat ik hem gzien en geknuffeld heb, 25 maart.
Daarna een hele strijd om het grafsteentje, wat er nu uiteindelijk mooi bij staat. Een zwangerschap die niet de makkelijkste is, maar waar ik alles voor over heb.
En dan in de laatste maand van het jaar nog een ziekenhuisopname, omdat purk denkt dat hij in 2008 geboren wil worden. Gelukkig gestopt en zit hij nog veilig in mijn buik.
Ik hoop voor iedereen dat 2009 een goed jaar wordt. Voor mij wordt het het jaar waar ik hopelijk een brusje voor Tommy kan begroeten en een heel spannende periode totdat brusje 8 maanden en 5 dagen is geweest.
Liefs Suzanne
voor ons niet altid een goed jaar, veel verdriet en angst, maar wat ook een geluk besef ik te hebben als ik Ronnie zie hoor en voel , als ik Gidion hier bij me heb , en die dan elke morgen bij me in bed kruipt…
Wendy zie hoe ze trots schaatst op het ijs ,
ow ja ik heb heel veel gekregen dit jaar,
wie weet wat 200 ons gunt , moge het het mooiste kadootje zijn ooit,…
Voor iedereen veel goeds en geluk gewenst, dat het een goed jaaer wordt, en mocht er verdriet of tegenslagen vallen dat er veel mensen zijn die je steunt en liefhebt, dan kun je heel veel aan,… wat KoK al geeft aan steun…
mensen alle goeds , met liefs bianca :-
grote wens buiten mijn eigen om
Lieve Ikke… moge jij zwanger raken , Nicje dat jij gelukkig word met M, juillie huisje, je gezondheid, sterkte mop!!
Ineke geen idee of je hier leest, jij ook alle goeds, :-
afgelopen jaar zag ik veel geluk voor rhiannon juudje o.a, zo blij getroffen dat het hen gegeven is een nieuwe wondertje…
tot sxchrijfs lieve mensen iedereen op KoK dus !!!
Bianca, wat ben je toch lieeeeef, altijd maar aan een ander denken meis ! :-
Ik hoop voor jou en Ronnie dat 2009 een stabiel jaar mag worden met af en toe een uitschieter van geluk !! :-
Een blij jaar door de zwangerschap en de geboorte van onze dochter.
Tevens ook een heel angsitg en verdrietig jaar.
Ze heeft de 2 1/2 week na haar geboorte in het ziekenhuis gelegen met ernstige saturatiedippen, ze werd blauw en viel bewusteloos. Dit bleek door een verborgen reflux te komen.
Toen 2 weken thuis totdat ze geveld werd door het RS Viris in het “worse case scenario”
Ze heeft 10 dagen op de intensive care aan de beademing gelegen (ge-inturbeerd) in Groningen, 2 uur rijden van hier.
Sinds afgelopen zaterdag is ze van de beademing af en sinds Maandag ligt ze in het ziekenhuis in onze woonplaats.
We hebben de kerstdagen dus niet met ons gezin kunnen vieren en de jaarwisseling vanavond ook niet, maar het gaat nu goed met har en daar ben ik dankbaar voor.
Ik hoop dat 2009 ons niet zoveel angst, verdriet en machteloosheid brengt als dat wij de afgelopen weken van 2008 gevoeld hebben en ik hoopdat ons meisje spoedig in 2009 weer bij ons thuis is…
Liefs Bianca
Wat een verschillende verhalen zeg!!!
2008 begon voor ons letterlijk positief. 4 januari een positieve test.
Toen bleek het later ook nog een tweeling te zijn.
Maar 7 weken te vroeg werden ze geboren en dat werd Ryan bijna fataal.
1 dag na de geboorte klapte beide longen in en heeft voor zijn leven liggen vechten op de IC, 3-kwartier rijden bij zijn tweelingbroer vandaan, die lag in een ander ziekenhuis.
Al met al zijn ze beide na een maand thuis gekomen,wat natuurlijk geweldig was!
Nu luiden we 2009 in met een aantal zieken…
Ryan heeft koorst, hoest, rochelt en piept en ik heb momenteel ook de nodige lichamelijke klachten.
Maar ja, het geeft ook niet. 2009 wordt het jaar van vrienden van ons; na 5 jaar wachten krijgen ze hopelijk volgende maand een voorstel voor een adoptie kindje :dance: