Lieve meiden wat een verdriet heeft er in 2008 plaatsgevonden… :hug:
Heel cliche kan ik gaan schrijven ik hoop dat jullie in 2009 mogen meemaken wat jullie zo graag willen/zoeken. Maar hoe je het ook went of keert, de pijn uit 2008 neem je mee naar 2009. Waarschijnlijk zal 2008 voor velen onder ons onzekerheid en pijn voor 2009 brengen. Waarschijnlijk zal 2008 voor anderen kracht geven voor 2009. En voor jullie allemaal wens ik dan ook uit de grond van mijn hart de kracht om op welke manier dan ook het jaar 2009 te beginnen…
En als ik voor mij zelf terug kijk, dan kan ik voor het eerst sinds ontzettend lange tijd zeggen, ik heb een ontzettend waardevol 2008 mogen ervaren. Niet waardevol in de zin van nog een kindje mogen ontvangen (helaas hadden we gehoopt 2008 wel met een dikke buik uit te mogen vieren maar 2009 geeft in deze weer een nieuwe kans), maar wel waardevol in het ontzettend te zijn gegroeid op persoonlijk vlak.
Ik heb geaccepteerd wat ik heb meegemaakt en ben er van overtuigd dat mijn gehele rugzak mij maakt tot wie ik nu ben. En daar ben ik trots op.
Ik ben gegroeid op innerlijk vlak. Ik heb dingen bereikt met mij als persoon die ik nooit had durven hopen. Ik heb door mijn groei om mij heen dingen bereikt die ik niet had gedroomd zo mooi.
En ik hoop dat ik in 2009 met deze groei mensen mag gaan laten ervargen dat deze groei echt en heel waardevol is…
:-*
Ingrid wat heb je het laatste mooi verwoord , het hadden mijn woorden kunnen zijn, ook ik ben gegroeid enorm gegroeid, een aantal van het forum hier weten dit ook, en ook ik ben torts op wat ik beruijkt heb en wat ik ga berijken , in 2009 is er een nieuwe stap gezet, wat er ms toe brengt tot een nog waardig IK-gevoel…
Goed van jou hoor dat je dingen accepteerd en er mee verder gaat, PETJE AF :thumbup:
Wat veel verdriet
Joseetje, bij jouw verhaal had ik tranen. Hennie was een decembermama en ik toen ook nog. Dat heeft me heel erg aangegrepen en nog
Hier was 2008 een heel zwaar jaar…
Financieel alleen maar tegenvallers, moeilijke periodes en erg veel rekeningen waardoor we ook niet veel konden doen.
Dat heeft ook onze relatie aangetast…
dus van mij mag 2009 een beter jaar worden want dat heeft ons gezin wel verdiend…
Maar verder… we zijn gezond, we hebben mekaar en we hebben 3 prachtige kinderen waar we heel veel van houden…
2008 is een kudjaar.
@joseetje wrote:
2008 zou op 1 januari een fantastisch jaar worden.
Mijn lieve vriendin en nichtje kon ieder moment bevallen, zelf hoefde ik nog maar 3 maanden en dan was ook mijn kleintje er al.
Zoveel samen meegemaakt, samen opgegroeid, samen in de puberteit, in dezelfde vriendengroep gezeten, nu waren we beide bezig met settelen.
Waren we tegelijk zwanger en zouden we ook samen mama worden.
Zoo leuk, zo spannend en vooral zo bijzonder.
4 januari werd mijn lieve lieve achternichtje geboren.
Ik was zo blij en opgelucht dat ze er veilig en wel was.
Stiekem vond ik het ook heel leuk dat het een meisje was geworden, want ik wist natuurlijk zelf al dat ook ik een meisje zou krijgen.
Ik nam mijn telefoon mee naar bed, want Hennie zou mij kunnen bellen.
Tenminste dat had ik afsproken, dat ze me gewoon mocht bellen en de verwachting was ook wel dat ze iemand zou willen spreken…
Toen ik in bed lag begon ik al buikpijn te krijgen.
Mijn telefoon rinkelde pas de volgende ochtend rond een uur of acht.
Het was mijn moeder en dat telefoontje zette alles op zijn kop.
Hennie had een hartstilstand gehad en lag kritiek op de IC.
We hebben gelijk kleren aangetrokken, wat spullen gepakt en om half 9 zaten we in de auto.
Rond 12 uur waren we in het ziekenhuis.
Dat weekend vlogen de emoties alle kanten op, de angst om Hennie kwijt te raken en het geluk om dat kleine wondertje in haar wiegje.
7 Januari was DE dag waarop er duidelijkheid zou komen.
Ik zat bij mijn ouders thuis te wachten.
Om 3 uur zie ik de auto van mijn moeder de oprit opscheuren en ik zeg tegen mijn man ‘ze hebben haar gebeld’
Ik doe de deur open en het enige wat mijn moeder nog kon zeggen was ‘we kunnen nu nog afscheid nemen’
Ze moesten me met zijn tweeen opvangen…
We zijn naar het ziekenhuis gereden en daar heb ik afscheid genomen van 1 van de dierbaarste vriendinnen die ik ooit had en ooit zal hebben.
Het jaar was net een week oud, het had zo’n mooi jaar moeten worden en nu gebeurde er dit.
In de 3 maanden daarna probeerde ik mezelf zoveel mogelijk rustig te houden, voor dat kleine draakje in mijn buik.
2 April was een super bijzondere dag; de geboorte van ons mooie meisje Mirthe!
Wat een opluchting bij ons en ook bij de rest van de familie.
Maar Mirthe bleek een huilbaby en dat was vrij pittig, het heeft een paar maanden geduurd voor ze haar rust een beetje gevonden had.
Het jaar is nu bijna rond en nu alles in mijn eigen gezinnetje wat rustiger is allemaal, heb ik zelf de tijd om terug te kijken en te herdenken
En ik moet zeggen dat het me veel doet en dat ik het er best moelijk mee heb.
Moeilijker dan ik het er in voorgaande maanden mee heb gehad…
:kaars:
Och lieverd…
Ik voel met je mee…
Kan je vertellen…je hebt het uitgesteld,met een beeje in je buik en nieuw geboren heb je amper de tijd om te rouwen.Kan het uit ervaring zeggen.
Máár dan kan ik je ook gelijk vertellen dat je erdoorheen komt en het is zwaar en niet leuk…maar daarna is het anders…rustiger in je lif,je hoofd,je hart.
Vergeten doe je ze niet,nooit…maar het besef,het plekje,de rust dat het echt zo is en niet anders word,hoe verdrietig ook,die berusting is ook fijn…en het mág…Hennie :**: zou niet anders willen.
Maar vecht er niet tegen mop…je moet erdoorheen.
En ik wil je bij deze zeggen…hier kan je het altijd kwijt!
Als het mag…en je wil…zou ik en waarschijnlijk vele met mij je graag willen steunen hierbij.
:-* en :hug:
Wat lief Renzosmam…
En ik doe mee hoor met de knuffels :hug: .
Ik heb alles gelezen…idd bijzonder om te delen!
:hug: en :-* voor de mensen die dat nodig hebben…
Lous een extra dikke voor jou :-*
Ons 2008…
Rustig.
Fijn.
Genieten.
Heerlijke vakantie!
Een begin van een eigen zaak.
Supertrots op mijn man…en mijn gezin!
Verdrietig…verloren…en hervonden.
Een jaar dat ik sinds 2006 weer eens aan mezelf kon denken,kon voelen,durfte te voelen.
Praten…huilen…luisteren…
Ik ga sterk 2009 in.
Vol goede moed!
Zoveel om voor te leven,te genieten.
Lieve vriendinnen…lieve internetvriendinnen die ondertussen RLvriendinnen zijn geworden!
Ja…2009 here we come!
Ik hoop net zo’n rustig jaar.
Ik hoop een goed jaar voor mijn lieve grote zus met haar meiden.
Ik hoop een jaar vol avontuur voor mijn andere zus die alleen verder gaat met haar plannen.
Ik hoop nog lang en gelukkig van mijn ouders te genieten,want ook daar ben ik me bewust van dat dat niet vanzelfsprekend is! 
Ik hoop dat mijn broers verder gaan in het tempo wat zij nu doen,eindelijk eens wat rust in de family!
Ik hoop dat onze zaak lekker doorgaat zoals het nu gaat…en dat ik er steeds meer vertrouwen en rust in vind dat dat wel goed komt :shifty:
Ik hoop dat mijn man…mijn mooie kinderen…gezond en gelukkig blijven.
En ik…
Ik hoop dat ik vooral mag zijn wie ik ben!
En ik ben er trots op!
8)
Zoveel verdriet en ellende die sommigen van dit forum hebben gehad :hug: :hug:
Zit hier echt met tranen in mijn ogen alles te lezen en denk dan bij mezelf dat het hier dan een beter jaar was. Helaas niet echt een super jaar.
- we kregen te horen dat mijn vader z’n hartklep niet meer goed werkt en dat het erfelijk zou zijn. Na diverse onderzoeken bij mijn zus en mij blijkt dit gelukkig niet zo te zijn. Mijn vader staat onder toezicht en moet nog wel geopereerd worden, maar ze proberen dit zo lang mogelijk uit te stellen. (zal waarschijnlijk in 2009 gaan gebeuren)
- mijn moeder werd opgenomen in het ziekenhuis waar ze eerst dachten dat ze het ook aan haar hart hard. 's ochtends wakker gebeld door een huilende papa (die ik in heel mijn leven maar 1x heb zien huilen). Mijn moeder werd gelijk gedotterd en gelukkig is nu alles goed.
- heb mijn vaste aanstelling gekregen op mijn werk (is positief natuurlijk)
- het overlijden van de oma van mijn vriend, ze was 95 en we hebben er zeker vrede mee, maar het is toch een verlies.
- mijn neef die al jaaaaaaren epilepsie heeft kreeg steeds zwaardere en ergere aanvallen waarvoor hij een tijdje opgenomen is geweest en er geëxperimenteerd is met diverse medicatie. Die slaan wel goed aan en hij heeft gelukkig minder zware aanvallen.
- 1 mei gestopt met de pil met de wens voor een 2e kindje, maar helaas lopen we hier nog niet met een dikke buik.
- geboorte van mijn nichtje, die ernstig ziek bleek te zijn (streptokokken) en die heeft moeten vechten voor haar leven. Gelukkig is alles weer goed.
- een vrolijk bericht van mijn vriendin dat ze zwanger was, na een miskraam te hebben gehad. 6 nov, is ze bevallen van een zoontje die ter wereld kwam met een longontsteking, inmiddels is hij thuis en is al op controle geweest, gelukkig hoeft hij niet meer terug te komen :thumbup:.
- Amy82 (eveline) die bevallen is van een mooie gezonde zoon Jayden…
- het verschrikkelijke nieuws van een andere vriendin (net als ik 28 jaar) dat ze een beroerte had gehad en daarna een heftige aanval waardoor ze nu in het revalidatiecentrum ligt, verlamd is aan de rechter kant (waar ze nu een heel klein beetje gevoel terug krijgt), ze waarschijnlijk niet meer kan gaan praten, ze nu niet kan genieten van haar 3 jarige zoontje en van haar vriend. Dit zeker in 2009 nog doorgaat en ik er in 2009 ook altijd voor haar zal zijn.
- we afgelopen vrijdag van een goeie vriend te horen kregen dat zijn moeder K heeft en niet meer te helpen is.
- Onze dochter die 4 jaar is geworden en naar de kleuterschool gaat, o wat vond ik dat toch moeilijk, maar wat zijn we trots!!!
Al met al ups en downs. Ik weet dat er een aantal dingen zijn die in 2009 dus gewoon doorgaan en niet stoppen in 2008. We gaan vol goeie moed verder met alles en blijven zo positief mogelijk denken. (soms best lastig).
Voor alle lieve meiden een dikke :hug: en ik wens iedereen het allerbeste voor 2009 toe.
:-*
Kippenvel als ik sommige verhalen lees…
En dikke knuffel voor de meiden die het moeilijk hebben met een terugblik op 2008…
Hier aan het eind van het jaar ook altijd een emotionele afsluiting. Elk jaar moet ik huilen als we naar het vuurwerk staan te kijken. Huilen van verdriet om sommige dingen, maar ook huilen van geluk… Er gebeuren ook zoveel goede dingen om je heen. En soms is het moeilijk om ook de goede dingen te kunnen blijven zien. En ik moet huilen omdat mijn oma op de jaarwisseling van 1996/1997 is overleden… (1 jan. 1997, half 3 's nachts…en ik mis haar nog steeds!)
2008 voor ons: 2008 is gewoon het gelukkigste jaar uit mijn leven. Ondanks de stress rond de zwangerschap, de stress of ons kindje gezond was of niet. De beroerde berichten over een eventuele ziekte… Als ik nu naar Stan kijk en ik krijg zo’n ontzettend betoverende lach van hem, dan ben ik alles vergeten… Echt alles vergeten en voel ik me zielsgelukkig!
@OliviaMay wrote:
Wat lief Renzosmam…:-*
En ik doe mee hoor met de knuffels :hug: .
En om daad bij woord te voegen voor José
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?p=3222441#3222441
En Noor…je bent een bikkel!!
En ben zo blij voor je dat hij er is… :inlove:
:-*
Ik zal even laten zien wat voor lach ik bedoel…
Hij is niet helemaal scherp…
:inlove: smelt
Wat hebben sommigen een hoop verdriet te verduren gehad in 2008. Ik wens jullie dan ook alle sterkte en heel veel kracht… :kaars: :vlinder: :**: :hug: :hug: :hug: :hug:
Voor ons was 2008 een redelijk stabiel jaar… Ik zat nog met mijn controles maar die bleven eigenlijk elke keer weer goed.
A zit op zijn plekje in de PIL, ik vond mijn draai weer tijdens mijn werk.
Mijn lieve dinnetje moest haar vader wegbrengen terwijl ze nog geen twee jaar eerder haar mama was verloren.
Ik werkte nog steeds fulltime en naar mate het jaar vorderde werd dat wel heel veel. Halverwege dit jaar deed ik onze laatste inlossing aan mijn s-vader; in +/- 9 maanden hadden we 16000 euro schuld ingelost. We besloten dat ik het jaar uit fulltime zou blijven werken om zo onze spaarrekening te spekken zodat we ons huis en de tuin konden aanpakken. Inmiddels zijn we daar druk mee bezig.
Ook kreeg ik de uitslag van mijn laatste strijkje. Die was goed en we kregen groen licht voor een derde kindje. Financiën waren weer goed dus ik stopte met de pil om in september voor het eggie te gaan. Wat schetste mijn verbazing: Meteen zwanger… :inlove:
In 2008 kregen we een heleboel nieuwe vriendschappen in ons leven en wat voelt dat goed…
Mijn meisje werd 4 en maakte de stap naar de basisschool. Een stap die voor haar niet vanzelfsprekend zou zijn maar die ze met verve en glans nam. :inlove: En wat is het toch verschrikkelijk leuk om een kind op de basisschool te hebben :inlove: :inlove:
Ik werk nog 2 weken fulltime en dan is het eindelijk gedaan en kan ik terug naar 3 dagen.
Ik weet niet wat 2009 ons brengt. Ik hoop en ga maar nergens van uit…
2008 begon met hele dichte mist. Zo’n dichte mist dat je een meter voor je niets kon zien. Toen dacht ik… dit wordt een zwaar jaar.
En dat bleek ook zo te zijn.
Mijn schoonvader is overleden door kanker, mijn schoonmoeder heeft zo’n zwaar herseninfarct gehad waardoor ze helemaal niets meer kan. Vrienden van ons zijn failliet gegaan en hu huwelijk is gestrand. Die vriendin heeft een nieuwe lover, iemand die haar al een paar keer zo inelkaar gemept heeft dat ze aangifte poging tot doodslag heeft gedaan.Toch gaat ze steeds weer terug. Hun kinderen maken de vreselijkste dingen mee. maar daar kan ik niet zoveel over zeggen hier.
zelf heb ik een gevecht geleverd om me weer fit te voelen. (b12 tekort, ijzertekort en eentrage schildklier. Verder dagelijks heel veel last van onverklaarbare jeuk)
Er zijn ook veel leuke dingen gebeurt hoor. Mijn zusje is zwanger en kan rond de kerst een beepje verwachten :inlove: Ik wordt tante :dance: :dance:
Zakelijk gaat het ons goed!
Ik voel me op de jeuk na heel fit en kan bijna de hele wereld aan. 
De kids gaan geweldig goed.
met mijn ouders gaat het goed.
Maar als je me vraagt wat het ergste is geweest dit jaar dan is dat niet de dood van mijn schoonvader. Zijn ziek zijn hebben we langzaam kunnen accepteren. de dingen die we wilde hebben we kunnen zeggen en de kindeen hebben een mooi afscheid van opa kunnen nemen. Aan de crematie denken we met warme gevoelens terug. We hebben hem aan iedereen kunnen laten zien zoals hij was. Door de muziek door de toespraken en door de mensen die er waren.
Het hersen infarct van mijn schoonmoeder was wel het allerhefstigst. We brachten haar om 20.30 thuis en toen was er nietst maar dan ook helemaal niets aan de hand. (sv lag in het ziekenhuis) een half uur later werden we door een tante gebeld omdat Sm vreemd deed aan de telefoon. Het herseninfarct heeft een groot gedeelte van haar linkerhersenhelft weggenomen. Ze is rechtszijdig helemaal verlamd en verkrampt. Kan niet meer duidelijk praten, haar emoties zijn vrijwel weg. en ook haar verstandelijk vermogen is niet optimaal.
Van het ene op het andere moment kan ze zich niet meer uiten en niet meer bewegen. Is ze incontinent en kan niets zelf doen. Dit is echt het ergste wat ik mee gemaakt heb dit jaar en wat ik ook zeker geen goed plaatsje kan geven op dit moment. Natuurlijk zijn we blij dat ze er nog is. Maar of het voor haar ook een prettig leven is??? Voor mij zou het mensonterend zijn
:hug: wat een verdriet, wat een heftige verhalen… tranen van verdriet en ontroering aan de andere kant…
Wat bracht 2008 ons…
verdriet om mijn lieve opa die in juli overleden is aan kanker. Maar nu rust omdat het voor hem beter is zo en het feit dat mijn oma helemaal opbloeit na al die jaren zorg voor mijn opa
veel getob om de gezondheid van Xander. Veel verkouden en heftige hoest overgehouden aan zijn RS virus ZH opname eind 2007
toch wel hoop zorgen om het slechte slapen van Xander. Iedere nacht is het nog steeds altijd feest. Krijsen, huilen, het stopt maar niet. Overdag ook weinig slapen. Ik hoop echt dat hij binnenkort meer rust krijgt en beter gaat slapen, want dit is voor geen van ons prettig.
Vetrek van een collega op mijn werk wat goed vooruitzichten geeft voor 2009. Ik zal vanwege deze verschuiving en het aannemen van een administrateur me weer meer gaan richten op hetgeen ik voorheen deed binnen het bedrijf en de financiele administratie achter me laten :dance:
Mijn man in juni begonnen met een nieuwe baan waar hij erg veel uren voor maakt. maar hiertegenover staat wel dat hij iedere maand een dikke paycheck mee naar huis brengt en hij er erg veel voldoening uit haalt. Dus helemaal prima. Alleen moet hij de balans tussen werk - kinderen nog een beetje optimaliseren
In april ons huis te koop gezet met verwachting 1,5 jaar te moeten wachten op een koper. Om dan terug te kunnen gaan naar mijn roots. Weg uit kille ALmere, terug naar 't Gooi… Na 3 weken al raak. Ging mis omdat ze het niet rond kregen. maand later weer verkocht. Maar uiteindelijk in totaal 3 maanden later definitief pas verkocht, ook vanwege moeiliijk rond krijgen van financiering. Maar uiteindelijk, gelukkig voor de kredietcrisis uitbrak, nog alles rond,
Toen ons droomhuis kunnen kopen, daarna 2 heftige renovatie-maanden in, om het huis nog meer ons droomhuis te maken… Nu, ondanks dat er nog veel moet gebeuren in huis, is het leefbaar en wordt het met het weekend mooier en mooier. Dus eindelijk wat meer rust…
Dus van mij mag 2009 beginnen, Het jaar waarin mijn oudste trots naar school zal gaan, waarin we hopelijk wat meer nachtrust krijgen en ik hoop ook eindelijk eens wat aan mijn gewicht te gaan doen. Ik wil 20 kilo kwijt en nu gaat het me lukken!!!
Pfff, wat een ellende en verdriet hebben veel KOK-meiden dit jaar meegemaakt…
Wel heel mooi en bijzonder om ieders persoonlijke verhalen te lezen inderdaad.
Voor ons was 2008 een rustig en stabiel jaar, met als hoogtepunten:
- Onze mooie dochter die ineens zo snel groot geworden is.
- Onze relatie die eigenlijk alleen maar sterker is geworden dit jaar.
- In september zijn we voorzichtig voor een tweede kindje gegaan, en tot onze grote verbazing bleek het meteen raak, en deze zwangerschap verloopt tot nu toe ook nog eens heerlijk probleemloos.
Echte dieptepunten hebben wij gelukkig niet gehad dit jaar. Voor ons mag 2009 wel weer zo’n jaar worden, met hopelijk als hoogtepunt de komst van ons tweede kindje in juni.
Na letterlijk 7 ellendige jaren met veel verdriet en verlies is 2008 begonnen met een huwelijk in het vooruitzicht.
Mijn lief en ik gingen trouwen in het voorjaar. 4 dagen na ons huwelijk reageerden we op ons droomhuis, en we kregen het. In onze witte broodsweken waren we dus al aan het pakken en schilderen. Maar dat gaf niks, we waren gelukkig en dolblij.
Een maal gewend aan het huis en aan ons nieuwe leventje werd ik na hele korte tijd zwanger. Ons geluk kan niet op.
Ookal is het nu zwaar qua zwanger zijn, 2008 was duidelijk ons jaar.
In 2009 hebben we ook een mooi vooruitzicht, de geboorte van ons kindje.
wat een jaar was het voor mij.
heel veel gebeurt en heel veel moeten verwerken.
het jaar van mijn scheiding, 2jr gedaan om het besluit te nemen en dit jaar ben ik gescheiden. het was een lastig besluit en heeft mij veel verdriet gedaan. maar ik weet dat het wel het beste was voor ons allebij.
het jaar dat ik nog steeds niet weet wat mijn oudste zoon heeft na vele lange onderzoeken. wel het jaar dat ik vele aanpasingen voor hem voor elkaar heb gekregen een mooi bed en een prachtige fiets.
wel te horen gekregen dat hij een “albinootje” is.
het jaar dat ik te horen heb gekregen dat mijn jongste zoon klasiek autistische is in een matige vorm (opnieuw het onderzoekstraject in).
het jaar dat ik een nieuw huisje zou krijgen maar door een fout nog niet zover is.
maar ondaks veel verdriet en vele tegenslagen word dit jaar voor mij afgerond met een hele mooi wending in mijn leven.
wat het jaar 2009 veel kleur zal geven in mijn leven.
ik heb de liefde van mijn leven ontmoet, mijn droom prins op het witte paard, de man waar ik al zolang van droomde is nu toch echt in mijn leven gekomen. hij verzacht alle wonden en geeft mij zin in het leven.
steunt mij door dik en dun en het allermooiste hij neemt mijn kinderen zo als ze zijn.
ik heb veel geleerd in dit afgelopen jaar en heel veel verdriet gekend maar ik ga bu een stap nemen in 2009 die mij geheel onbekend is, een nieuw leven samen met mijn 2 prachtige unieke zoons.
laat 2009 maar komen!!!
voor iedereen een heel gezond en gelukkig 2009 toegewenst…
2008
Een jaar waarin ik eindelijk eens geen ellende heb gehad in mijn leven.
Een jaar waarin ik weer ben gaan samenwonen met een ontzettende lieve man.
Een jaar waarin ik een maagverkleining heb gekregen.
2008
Een jaar waarin ik ook weer een stukje Luna :vlinder: achterlaat.
2009
Wat ga je ons allemaal bieden, gaan eindelijk die langgekoesterde dromen in vervulling?