:hug: :hug: :hug: :-* :-* :hug: :hug: :hug:
@jane wrote:
Ik wilde dat ik voor jou de juiste betrokkenheid kon tonen. waar jij behoefte aan hebt.
Ik wil eigenlijk mijn gevoel en verdriet en pijn uiten, maar dat past hier gewoon even niet
lieve wawa als het je kan opluchten, gewoon doen hoor! wij zijn er voor je! :hug:
wawa ik denk er het volgende over, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Wij schrijven bij de oktoberstoppers en daar hoor jij ook bij. Dit is geen topic over het zwanger zijn of over het zitten op een roze wolk of over het hebben van een miskraam. Doordat jouw verlies samenvalt met de zwangerschap van patricia is dat heel erg wrang. Ik heb haar ook gefeliciteerd in een pb omdat ik mezelf ook niet zo raad wist.
Toch zou ik willen dat je blijft en zou ik willen dat we met z’n allen jouw verlies en pijn wat kunnen verlichten. Jouw gebeurtenis vanacht maakt diepe indruk en het is de realiteit en die mag hier wat mij betreft ook zijn, sterker nog ik vind onze groep juist een meer waarde hebben omdat we lief en ook leed met elkaar delen het maakt ons meer bindend. Als jij je niet prettig voelt daarbij dan respecteer ik dat zoals ik even eerder al schreef, maar ik merk dat ik er de hele dag mee bezig ben en dat het me ook raakt. Er is hier volgens mij wel ruimte voor jouw gevoel en anders wat mij betreft maken we die zoals jij dat wenst. En ik heb ergens ook spijt dat ik patricia in een pb feliciteer, want ook voor haar gevoel is natuurlijk ruimte.
Wawa wat vind jij en wat vinden anderen?
liefs jane
Ik vind je berichtje heel erg lief, maar ik wacht even op de reacties van de anderen.
Patricia, van harte gefeliciteerd meis ik ben verschrikkelijk blij voor jou 
Wawa, ik begrijp dat je het nu even niet ziet zitten om hier te schrijven maar ik ben het met jane eens.
Niet alleen vreugde maar ook verdriet moeten we kunnen delen, hoop en angst het hoort allemaal bij het leven en meis we zijn er voor jou :hug:
@jane wrote:
wawa ik denk er het volgende over, maar dat is natuurlijk persoonlijk. Wij schrijven bij de oktoberstoppers en daar hoor jij ook bij. Dit is geen topic over het zwanger zijn of over het zitten op een roze wolk of over het hebben van een miskraam. Doordat jouw verlies samenvalt met de zwangerschap van patricia is dat heel erg wrang. Ik heb haar ook gefeliciteerd in een pb omdat ik mezelf ook niet zo raad wist.
Toch zou ik willen dat je blijft en zou ik willen dat we met z’n allen jouw verlies en pijn wat kunnen verlichten. Jouw gebeurtenis vanacht maakt diepe indruk en het is de realiteit en die mag hier wat mij betreft ook zijn, sterker nog ik vind onze groep juist een meer waarde hebben omdat we lief en ook leed met elkaar delen het maakt ons meer bindend. Als jij je niet prettig voelt daarbij dan respecteer ik dat zoals ik even eerder al schreef, maar ik merk dat ik er de hele dag mee bezig ben en dat het me ook raakt. Er is hier volgens mij wel ruimte voor jouw gevoel en anders wat mij betreft maken we die zoals jij dat wenst. En ik heb ergens ook spijt dat ik patricia in een pb feliciteer, want ook voor haar gevoel is natuurlijk ruimte.
Wawa wat vind jij en wat vinden anderen?
liefs jane
ik denk er net zo over hoor!!! :thumbup:
Ik denk er net zo over!!!
Kan het eigenlijk niet beter verwoorden dan Jane!!!
:-*
ik ben het ook met Jane eens … Lieve wawa :hug:
Patricia, ohhh meid nogmaals gefeliciteerd. Ik ben erg blij voor je. En dat ook mede omdat de dokters er druk achter zette met een tijdslimiet.
De hematoloog is een bloeddokter, ik ben onder behandeling bij de hematoloog en die gaan vaak samen met een oncoloog. Dus ze houden je bloed in de gaten en je stolling etc en of beenmerg en alles wat met bloed te maken kan hebben.
Ik sluit me daarbij aan hoor!
Het is vreselijk wat je overkomt, en dat mag je best uiten hier. Het topic heet “Oktober stoppers”, en niet “oktoberstoppen alleen met goed nieuws”.
Verder denk ik dat Jane het prima verwoord heeft.
:hug:
Lieve wawa dat moet toch al wel een klein beetje goed doen, we zijn hartstikke betrokken bij jouw.
Het is voor mij natuurlijk wel allemaal hartstikke nieuw dus schroom ook niet om hier aan te geven wat je nodig hebt, dan kunnen we daar een beetje op inspelen.
liefs
Patricia, ik heb nog uit het raam gehangen om :: :: :**: op te vangen, maar ik heb je helaas niet voorbij zien komen.
Misschien was je bij de verkeerder school. Er zijn hier een paar in de buurt, die van ons staat nogal verscholen.
Of zou de reden dat ik je niet gezien heb zijn…dat ik geen idee heb hoe je eruit ziet? :mrgreen: Ik zat maar te zoeken naar een dame op een roze wolk! 
Ach wawa, hoe kun je nou denken dat jij hier niet meer mee kan schrijven? Jij hoort er zo bij, ook met jou verlies en verdriet. Ook dat hoort hier helaas ook thuis bij ons clubje. Zou het zo fijn vinden wanneer je bleef zodat wij misschien iets voor je konden betekenen? Het is wel je eigen keus meid, voel jij je er niet fijn bij verwerk het dan gerust op je eigen manier. Wil je graag het met ons delen, doe dat dan!!
Wat dat betreft sluit ik mij aan bij het goede verhaal van Jane.
:-* :-* :hug: :hug:
Wawa wat ongelovelijk afschuwelijk. Je was al heel de tijd onzeker over alles en nu heeft het zo moeten eindigen Ik heb vandaag nog een paar keer aan je moeten denken. :-* Je moet echt een rotnacht en dag gehad hebben, maar meis ik ben het helemaal met jane eens.
Als je hier graag wil blijven moet je dat echt doen en dan zijn wij er voor jou om je te steunen. :-* :hug:
Dat is het enige wat we nu voor je kunnen doen en dat doen we graag. Ik wilde dat ik meer voor je kon betekenen
Dan toch ook voor patricia.
Proficiat meid!!! Wat heerlijk dat het geen vals alarm was. Heb je een leuke dag gehad?
Charissa, wat jou man vandaag ook niet jarig?
Dacht het wel toch? :oops:
GEFELICITEERD meid!!
toch?
:-*
Nou, dan kom ik toch maar met mijn verhaal en verdriet. Vanmorgen heeft manlief dreumes naar kdv gebracht en ik ben gaan werken. Ik was de eerste op het werk, collega’s die binnenkwamen wel gelijk op de hoogte gebracht. Sommige wisten niet hoe ze moesten reageren. Ik heb een beroep met genoeg afleiding, dus pas in de pauze nadat ik mijn mannetje had gebeld was het mis. Baas heeft me naar huis gestuurd om half 1.
Thuis gedoucht en onder de douche gejankt. Verloskundige gebeld. Vrijdag a.s een echo om te kijken of alles weg is . Hoop ik wel, want anders krijg ik toch ongewild hoop. Als ik zie hoeveel bloed en stolsels ik verlies, is er gewoon niets meer. Als er wel wat zit dan zal het curretage worden.
Daarna met mijn moeder gebeld. Even op de bank geslapen en daarna waren de tranen op. Beetje op de bank gehangen en met mijn zus gebeld.
Het dringt steeds meer tot me door, dat het niet zo heeft mogen zijn. Vanaf het begin voelde het al niet goed. Aan de ene kant ben ik realistisch: er was iets met het vruchtje/kindje, daarom is het er niet meer. Het waren 64 cellen of zoiets, dus eigenlijk kan ik het nog niets noemen. Aan de andere kant was en is er zo’n enorme wens voor een kindje, was er zoveel liefde en is het een enorme teleurstelling, dat het dus niet zo heeft mogen zijn. Tuurlijk, we hebben een lekkere dreumes rondlopen, we zijn beide gezond, we hebben een leuke baan, dus we mogen niet klagen. Toch voelt het even of de grond onder me wegzakt.
Verhalen over positieve testen doen me pijn, omdat ik ook een positieve test had. Ik was ook zwanger met helaas de nadruk op was.
Ik wil zo graga mijn verdriet delen, maar eigenlijk weet ik niet goed wat er te delen valt. Klinkt gek, maar misschien snappen jullie me.
Ik wil eigenlijk dat alles weg is en dat we weer opnieuw kunnen klussen, maar volgens de boekje kan menstruatie net als na een bevalling even uitblijven. Na mijn zwangerschap duurde het 3 a 4 maanden voordat ik weer ongesteld werd. Dan baal ik dus gigantisch, maar ja het is afwachten.
Misschien een vaag vergaal, maar ik heb geen zin om het na te lezen.
Liefs.
Wawa
wawa, meid het is niks niet vaag jou verhaal. Ik kan het volledig volgen hoor! Gek dat je dit nu schrijft terwijl je inderdaad gisteren nog zwanger was. Kan me goed voorstellen dat de grond onder je voeten weg is gezakt. Wij zullen je hier denk ik geen woorden kunnen geven die je opbeuren, maar we zullen er wel voor je zijn en naar je luisteren. Hopelijk betekent dat ook wat voor jou. Vertel dus gewoon wat je vertellen wil, misschien kun je het op die manier beter een plekje geven en zelfs een beetje verwerken.
Hoe is je man eronder? Ook zo verdrietig? Kan hij je een beetje begrijpen?
Doe het iig rustig aan meid, geef het de tijd!
:-* :hug:
Wawa, er is niks vaags aan jou verhaal, het moet ook zo pijnlijk en tegelijketijd onwerkelijk voelen gisteren was je nog zwanger en nu ineens niet meer.
Ondanks dat je gevoel mischien van het begin af aan niet goed is geweest heb je toch hoop en denk je al na over hoe het zal zijn…
En ook al was jou zwangerschap nog pril het was jou baby en nu jou vlindertje :vlinder: :hug:
Ik hoop voor jou dat je vrijdag te horen krijgt dat alles weg is en dat je niet al te lang hoeft te wachten tot je weer kan gaan klussen.
Voor jou en je man :hug: en heel veel sterkte.
Wawa, ben het met de andere eens, hier is ruimte voor alle soorten gevoel dus ook voor jouw gevoel! Lief en leed :-
Goed dat je je verhaal hebt neergezet en schroom echt niet om alles wat je kwijt wilt te vertellen :hug:
En je verhaal is helemaal niet vaag, ik snap het hoor…Het gevoel wat je gisteren had en die dagen ervoor en dan nu ineens niets meer, logisch dat de grond onder je voeten wegzakt…
Hopelijk helpt het een beetje om het bij ons of elders van je af te schrijven. Denk nu maar even lekker aan jezelf :- :-
Lieve Wen, hartstikke bedankt voor je kerstkaart :- En heb de thumbsup aan Theo laten lezen, hij moest erom lachen 8) Heb dit jaar geen kaarten verstuurd maar de kaart voor Devin zijn verjaardag ligt al klaar (wel nog ongeschreven hoor :mrgreen: ). Wel nog vroeg maar ga hem pas in februari versturen hoor
Tilly, idd is Theo ook jarig vandaag, maar we hebben er weinig aan gedaan. We vieren het met kerst
Nou pretletter is bij mijn ouders dus een rustig avondje hier, mis haar nu al en ben pas een paar uur thuis :?
Manlief is ook teleurgesteld, maar weet het verder ook niet.