@Ici wrote:
Ons eerste gesprek is maandag bij de fertiliteitsverpleegkundige. Ik neem aan dat dat dan niet veel gaat voorstellen? Geen echo o.i.d.? Iemand ervaring hoe het gaat als je eerst langs een verpleegkundige moet?Ik kreeg de eerste afspraak een soort intake. Dus medisch verleden van jou en partner, er werd een uitstrijkje gemaakt, inwendige echo en bloedprikken. Dat was volgens mijn gyn standaard (in dat ziekenhuis dan he) bij de eerste afspraak
Ik kreeg een inwendige echo, maar dat deden ze niet altijd.
Ik had erop gerekend dus wilde ze best ff kijken 
Succes maandag!
ha meiden
ben het ff zat momenteel, maar lees nog wel af en toe mee
ga heel hard duimen voor iedereen hier
en ook nog steeds voor mezelf.
we gaan in juni op vakantie
dus dan zijn we 2 jaar bezig
pff leuk vooruit zicht
Ziet :hug: :hug:
Gisteren echo gehad…
weer mis…ben helemaal van slag…
Volgende week staat de curretage al gepland…pfffff wat kan het allemaal toch oneerljk zijn…
O, Ilse, wat erg voor je… :hug:
Oh nee, wat oneerlijk 
Heel veel sterkte :hug: :hug:
ooowwww jeetje zeg… 
Heb de curettage achter de rug…
Het is me gelukkig allemaal meegevallen (lichamelijk).
Bleek ook dat ik rhesus negatief ben…nooit geweten en heb dus een spuit gekregen naderhand…
Beetje vreemd dat dit na m’n eerste miskraam helemaal nit gecheckt is en ik toen dus ook geen spuit gehad heb…
Over 5 weken controle bij gyn, dus dan maar even navragen hoe dit zit…
Jullie allemaal bedankt voor de lieve reacties en nu maar weer de moed vinden om weer van voor af aan te gaan beginnen (al zie ik de toekomst dit keer positiever tegemoet dan na de eerste keer…ben er op 1 of andere manier, hoe gek dit ook klinkt, rustiger onder dan toen het uit zichzelf naar buiten kwam…) (sorry voor de lompe omschrijving…)
Kus voor jullie allemaal.
Hoe gaat het nu Ilse? :hug:
Ik ben ook rhesus negatief, ik kreeg met 30 weken een spuit en net na de bevalling.
Verder baal ik de laatste tijd zo
We zijn nu alweer 1 1/2 jaar bezig voor nr 2.
Een aantal mensen om mij heen zijn intussen alweer bevallen of alweer zwanger :?
Ik vraag me echt af of het nog gaat komen!
Sorry ik moet echt ff klagen
Bigsby :hug:
Het is ook niet makkelijk… sterkte!
Bigsby, ik herken je gevoelens heel erg. Een vriendin van me zit in hetzelfde parket…en bij mijzelf schiet het natuurlijk ook al helemaal niet op voor de eerste.
Het is ook zoooo lastig positef te blijven als je elke maand weer die tegenslag van het niet zwanger zijn moet verwerken.
Denk aan je.
Met mij gaat het lichamelijk en psychisch goed…af en toe denk ik wel eens …wanneer gaat de dip komen, dit kan toch ook niet goed zijn, dat je een miskraam in zo’n korte tijd ‘verwerkt’… vreemd zoals je gevoel in elkaar kan zitten…
Ik heb over2 weken een afspraak bij de gyn…ik verwacht er vrij weinig van (tis nacontrole curretage).
Verder blijf ik heel hrd voor jou (en alle anderen hier op het forum) en mezelf hopen dat het heel snel gaat lukken en goed zal gaan.
Dikke kus
Ilse, Voor jou schiet het idd ook niet op ik hoop dat je snel weer zwanger raakt en het ook mag blijven :hug:
En ik weet niet of het wel of niet goed is, maar wees blij dat je toch zo nuchter kan reageren. Tuurlijk is het niet makkelijk en had je het zo graag gewild, maar het is ook goed om weer voorruit te kijken.
Hopelijk krijg je snel weer een echte ongesteldheid zodat je toch weer verder kan
Ik zit ondertussen al in mijn wachtperiode 
Inmiddels een zware dip…mijn schoonzus is zwanger…
Leuk voor haar natuurlijk maar ik voel me zwaar kl…
Ze hebben tot 2 maanden geleden geroepen dat ze over een jaar of 3 kinderen wilden dus het kwam nogal uit de lucht vallen dathet al zover was.
ik weet wel dat ik blij voor ze moet zijn, maar kan het even niet opbrengen. (tis ook nog zo dat mijn band met haar niet zo heel goed is…dus das extra wrang)
Tis iets waar ik mee moet gaan dealen. Ik heb heel leuk gereageerd toen ze het nieuws kwamen brengen, maar daarna stortte ik in. Toen ik de volgende dag mn broer belde om te vertellen dat het toch wel ingehakt had en dat ik even tijd nodig had om alles eenplekje te geven, vond hij dat ik belachelijk reageerde…pfffff
Op de dag dat zij de echo hebben, heb ik het nagesprek van de currettage…Het voelt zo oneerlijk.
Zooooo dubbel…weet dat ik voor hen blij moet zijn, maar mn eigen verdriet heeft nu toch even de bovenhand…
Och meis, wat een moeilijke periode! :hug: Heel veel sterkte de komende tijd!
Overigens wel erg jammer dat je broer zo reageerde…
Ilse, ik vind het zo knap dat je daar je broer over belde, maar dat hij nou zo k*t moet reageren :shock: dat vind ik dus echt niet normaal :snooty:
En wat kun je balen h’e dat zij eerder zijn dan jij :hug: :hug:
Hallo, ik ben bang dat ik me ook maar hier moet gaan aanmelden. We zijn nu 17 maanden bezig. We hebben in maart de eerste onderzoeken gehad (echo, zaadonderzoek, bloedonderzoek) en bij ons beide was allles goed. In overleg besloten om het nog een jaartje aan te kijken maar nu we weer een paar maanden verder zijn en er nog steeds geen zwangerschap is en onze wens steeds groter wordt heb ik maar weer gebeld voor een afspraak.
Ik wilde graag een samenlevingstest laten doen maar ze gaven al aan dat ze dat bijna niet meer doen. Toch wil ik dat ze verder gaan kijken, wat zou een volgende stap kunnen zijn? Heb al iets gelezen over een HSG?? Wie kan me wat meer vertellen over de vervolgstappen??
Helaas vandaag weer ongi geworden dus nu kijk ik al helemaal uit naar onze afspraak op 4 aug.
Het HSG-onderzoek kan inderdaad een optie zijn. Bij ons werd dat na de 3e IUI-behandeling gedaan. Maar sommige ziekenhuizen doen dat ook aan het begin van het medische traject. De algemene onderzoeken heb je dus al gehad? Zaadonderzoek, cyclusanalyse, bloedonderzoek, enz? Een samenlevingstest wordt vaak niet meer gedaan, omdat dat niet betrouwbaar is. Je kunt een hele slechte uitslag hebben en toch zwanger worden, het zegt niks.
Het hangt een beetje van het ziekenhuis af wat de vervolgstappen gaan zijn. Als ook het HSG-onderzoek goed is, dan zou je in principe weer naar huis kunnen worden gestuurd om het zelf te proberen. Maar je bent nu al bijna 1,5 jaar bezig, dus IUI kan ook een optie zijn.
Het is even afwachten dus wat ze zeggen en/of doen aangezien we de algemene onderzoeken al hebben gehad.
Na hoelang zelf proberen zijn jullie begonnen met IUI?
Vandaag naar de gyn geweest, ze doen bij ons geen samenlevingstesten maar ze wilde wel een HSG doen. Omdat ik nu al tever in mijn cyclus zit is hij gepland voor eind augustus, moet bellen voor een afspraak op mijn eerste menstruatie dag. Is deze goed dan kunnen we maart volgend jaar terug komen om te starten met de IUI, eerder wil ze er toch niet aan beginnen omdat je in de eerste 2 jaar nog teveel kans heb op een natuurlijke zwangerschap als alle uitslagen goed zijn. Het is nu dus afwachten.