hjhahaa zwangerschapsdementie begint al bij soesa mooi op tijd zeg hihi
) laat ik me maar :silenced: straks begin ik zelf met gekke dingen :eh: :lol: :lol:
Suus: Wakker worden meid!!!
We lachen je niet uit hoor, nou ja eigenlijk wel
Ach, dan kunnen we ook om jouw lachen Bianca…
Ben je vandaag ook vrij?Of werk je niet?
Ben een beetje een aagje vandaag :oops: :oops:
haha ik moet zo de kleine ophalen uit school
) nichtje oppaskindje mijn lieveling schatje dondersteen prinsesje nu ja hihi dat kind van mijn zus hhahah
en nee ik werk niet pas dus 3 a 4 dgn in de weke op wendy maar nu ze 4 is gaat ze sinds gisteren naar de bassisschool en heb ik haar minder overdag,
voor de rest doe ik vrijwilligerswerk
en jij jullie
mijn toetsen doen raar de tekens die geven niet weer welke ik intyp verdorie :evil:
Mijn schoonzussen dachten altijd dat zwangerschaps dementie niet bestond, maar ik zie dat Suus er ook last van begint te krijgen hahahha
Ik heb ook zo´n lief nichtje waar ik regelmatig op pas.
jammer is dat he als ze naar school gaan, want het is alleen even ophalen en tussen de middag een boterham eten, je kan niet echt meer iets leuks gaan doen.
Ze worden zo snel groot
ik had het in de vrige zwangerschap ook hoor, al vor ik getest had deed ik domme dingen mijn zus maakte toen wel es geintje er over, later bleek ik zwanger
ik heb vanaf dat wendy 6 maandwas op haar gepast eerst deed mijn moeder dat ,maar toen die plotseling overleed heb ik als belofte haar taak
overgenomen , toen ze in het zkh lag zei ik haar dat het goed kwam, en zodoende doe ik het nog deed het 4 hele dagen later minder en nu dus nog minder,
maar toch wel elke dag dat ik haar zie we hebben dan ook een speciale band met der
Ik ben opticien en werk maar 25 uur in de week.
Het bevalt me goed en zo houd ik ook tijd over voor mezelf en voor,
Maar het meeste voor
Hahaha blijft leuk die smilies
ja dat is zeker waar, je bouwt een hele goed band op.
ik zie haar ook bijna iedere dag wel.
Jeetje dus je bent je moeder al verloren, verschrikkelijk zeg
ik ben inderdaad ook minder gaan werken toen we een hond wilden.
Daar gaat toch wel veel tijd inzitten, vooral in het begin.
Nu passen de "oma’s " op als ik werk en mijn zus, dus gaat goed zo.
ik werk nu 70 procent, dus bij ons komt dat neer op 8 dagen werken en dan meestal ook 8 dagen vrij
ja mijn moeder overleed in 2001 onverwachts en werd 54 jaar jong,
wij hebben ook een hond een jack russell
Bianca mijn moeder is ook overleden, en soms denk ik dat ik de enige ben die dalijk het heugelijke nieuws niet met haar kan delen.
Suus heeft haar moeder ook niet meer, ik vind het fijn dat er meer mensen zijn die dat gevoel kennen.
Ik hoor vaak dat ik me niet aan moet stellen en dat er nog heel veel mensen in mijn leven zijn die om me geven.
Dat weet ik wel maar je eigen moeder is toch anders.
Ja ik vind ook niet dat je dat kan zeggen hoor, van er zijn nog genoeg andere mensen om je heen.
Je moeder is toch een heel speciaal iemand en ik kan me voorstellen dat het juist met dingen als trouwen en kinderen krijgen een heel groot gemis is
Allemachtig!
Nog 9 pagina’s en weer een nieuw deel! Kappe nou!!
Stelletje klessebessen!! :lol:
Kan het niet meer bijhouden :!:
Ik vindt dat het geen aanstellen is ik zei laatst nog tegen mijn zus die dus 1 kindje heeft van ik ben best beetje jaloers dat je hebt meegemaalt hoe vreugdevol mama was toen je zwanger was en wendy kreeg…zesnapt me wel , gelukkig.
Mama zei altijd dat ze graag een kleinkind wou van dre en mij, helaas heeft ze nooit meegemaakt dat ik stopte met de pil…
toen ik de 2e keer ons kindje verloor en het had gezien hoe kompleet het was hebben we het een mooi doosje gegeven en bij ons mams op het grafje geplaatst begraven zo van mams jij wou een kindje van ons zorg voor dit kindje want bij ons kon het niet zijn zo voelt het goed en veilig
maar we hebben daar gekke ook mooie maar toch wel kritiek ook op gehad hoe konden we zo denken :roll: andere mensen kletsen maar lekker verder
hah janine sorry meid, :mrgreen:
Sommige mensen hebben echt een bord voor de kop…
Ze denken " nou het is al 5 jaar geleden, je moet nu verder".
Ik ga ook verder, en ben gelukkig. Maar soms mis ik haar en uit ik dat. Dat is toch normaal???
Wat een mooi gebaar zeg dat je julie kindje bij je moeder begraven hebt.
Mag ik vragen hoe ver je zwangerschap toen was of wil je het daar liever niet over hebben?
Ik weet ook niet of je het al eens gezegd had, misschien heb ik dat ergens gemist