Rot opmerking

Er schoot me er net nog één te binnen van een huisarts…



Die bezocht ik omdat ik een ontstekinkje had bij de hechting van de keizersnee wond.



“je ziet er wel moe uit zeg”



Ja…ik ben herstellende van hellp syndroom en een spoedkeizersnee bij 28 weken…



“dan ga je toch gewoon een paar dagen niet naar het ziekenhuis”



:shock: :shock: :shock:



Alsof je je kindje zomaar even een paar dagen niet gaat buidelen… :hand:

Toen onze zoon geboren was, kregen we kaartjes waar op stond ‘gefeliciteerd met jullie stamhouder!’ Dat vond ik zo :shock: alsof een meisje niet goed genoeg was geweest omdat ze de naam niet doorgeeft ofzo :twisted:



En wat ik ook heel vaak te horen kreeg (bij de bakker, van vreemden op straat) als zoneman lekker lag te slapen in de kinderwagen: ‘ja, nu is hij nog lief en makkelijk!’ m.a.w. er staat je nog wat te wachten! Nou ja :shock:



sommige mensen zijn gewoon gefrustreerd en ongelukkig :?

@kiki1987 wrote:

jeetje dat is ook onbeschoft zeg!! Waar bemoeien ze zich mee en snap heel goed dat als mensen beginnen te lachen, je echt in huilen kan uitbarsten.



Hier beginnen mensen aan de zwangerschap te wennen, dus geen rot opmerkingen meer.

Word wel helemaal knetter van mijn sm. Die is een beetje aan het zeiken over de naam. Zo erg dat we zelfs maar de naam gezegd hebben zodat ze eraan kan wennen.




HOezo zeiken over de naam? wil ze perse een naam hebben of juist niet? Ik zou dus echt niet de naam zeggen of een naam kiezen die het toch niet wordt

Wij brachten het nieuws 1 maand na ons trouwen.

Mijn schoon ouders vroegen:



“hebben jullie er wel over nagedacht?” :eh: :think:

:shock: :shock: wat een opmerkingen allemaal :shock: :shock:

wijzelf krijgen nu wel regelmatig de opmerking:van elks eentje,nu is het wel genoeg he… :roll: ja,dat zullen we wel zelf beslissen.



Nu ik thuis ben met weëenremmers en hevige BI durven er mensen zijn die zeggen: ja,jij bent niet gemaakt om zwanger te zijn…er komt toch zeker geen derde? :evil: :evil:



Sommige mensen zijn echt te dom om te helpen donderen en hebben absoluut geen sociale skills :roll:

@bloem2 wrote:

Toen onze zoon geboren was, kregen we kaartjes waar op stond ‘gefeliciteerd met jullie stamhouder!’ Dat vond ik zo :shock: alsof een meisje niet goed genoeg was geweest omdat ze de naam niet doorgeeft ofzo :twisted:



En wat ik ook heel vaak te horen kreeg (bij de bakker, van vreemden op straat) als zoneman lekker lag te slapen in de kinderwagen: ‘ja, nu is hij nog lief en makkelijk!’ m.a.w. er staat je nog wat te wachten! Nou ja :shock:



sommige mensen zijn gewoon gefrustreerd en ongelukkig :?




Nou mijn meisje is hier de stamhouder hoor!! die heeft namelijk mijn naam en nu krijgen we een jongetje en die is verplicht om mijn naam te krijgen.

Mijn ouders hebben verder geen kleinkinderen en hebben dus mijn meisje als stamhouder…en straks hun kleinzoon er nog bij.



Toen ik deze zwangerschap de dokter belde om te vragen voor een doorverwijzing naar de gyn…en ik zei dat ik zwanger was vroeg ie of ik dat niet wilde :shock:

Na jaren mmm en de hoop op een tweede was voorbij en dan toch een spontaan kadootje zegt ie zoiets :naughty: :silenced:

:shock: Nikita, die opmerking, van een arts notabene!



Heb trouwens dit hele topic met zulke :shock: ogen doorgelezen…



Hier overigens zo’n sm :roll:. We kwamen langs voor de verjaardag van sv, hadden elkaar al een paar maanden niet gezien. Ze vraagt niet hoe het gaat, toont verder ook geen belangstelling, maar kijkt 'es goed naar me en zegt ‘Nou, ik vind je BEHOORLIJK dik!’ Stond echt met m’n mond vol tanden en bedacht later pas dat ik had willen zeggen ‘Ik ben zwanger, wat is jouw excuus?’ :mrgreen: Ze is namelijk zelf niet de slankste… Zucht En dat is dan psycholoog!

Het klapstuk kwam nog toen we weg wilden gaan en sv zei ‘Hoe gaat het eigenlijk met de baby? We hebben het er nog helemaal niet over gehad!’ Reageert sm met ‘Nou, wij wel hoor’ Bovenstaande opmerking was dus blijkbaar genoeg ‘gesprek’ over hun tweede kleinkind… :hand:

@Karin1981 wrote:

@kiki1987 wrote:


Hier beginnen mensen aan de zwangerschap te wennen, dus geen rot opmerkingen meer.

Word wel helemaal knetter van mijn sm. Die is een beetje aan het zeiken over de naam. Zo erg dat we zelfs maar de naam gezegd hebben zodat ze eraan kan wennen.




HOezo zeiken over de naam? wil ze perse een naam hebben of juist niet? Ik zou dus echt niet de naam zeggen of een naam kiezen die het toch niet wordt




Nou mijn so hebben 4kids, waarvan er 2 beginnen met de M (waaronder manlief), 1x W, 1xR. En toevallig begint onze zoon met een R. en is hij met doopnamen vernoemt naar W. (Hij is namelijk overleden door een motorongeluk). Dus verwacht ze dat dit meisje vernoemt word naar haar en de roepnaam zou beginnen met dus een M, W, of R.

Ook zeurt ze erover dat de naam uitgesproken moet worden zoals je het schrijft. Anders vind ze het maar lastig. :silenced:

@bloem2 wrote:

Toen onze zoon geboren was, kregen we kaartjes waar op stond ‘gefeliciteerd met jullie stamhouder!’ Dat vond ik zo :shock: alsof een meisje niet goed genoeg was geweest omdat ze de naam niet doorgeeft ofzo :twisted:



En wat ik ook heel vaak te horen kreeg (bij de bakker, van vreemden op straat) als zoneman lekker lag te slapen in de kinderwagen: ‘ja, nu is hij nog lief en makkelijk!’ m.a.w. er staat je nog wat te wachten! Nou ja :shock:



sommige mensen zijn gewoon gefrustreerd en ongelukkig :?




Ik vind dit nog helemaal niet zo gek. Sommige mannen hopen toch ook op een jongen zodat de familienaam word doorgegeven? Een meisje gaat misschien trouwen en krijgt dan een andere naam. Hoeft niet natuurlijk, maar ik snap de term stamhouder wel.



Hier zei sv dat toen we vertelden dat we zwanger waren. Ik hoop nu op een stamhouder. Terwijl hij al een kleindochter heeft, en zij is echt niet minder dan eventueel een kleinzoon. Het is maar net hoe zwaar je daaraan tilt.

Mijn oudste is ook als het ware Stamhouder,

en ik ben daar eigenlijk heel trots op.



er komen geen kindjes meer in deze familie,

en mijn oudste is de enigste jongen…



Mijn ex schoonpa, was ook enorm blij,

en riep jaaa een jongen, een echte stamhouder…



die trots gunde ik hem wel hoor.



rot-opmeringen heb ik wel bij de jongste gehad,

omdat het een verassingskindje was,

en ik mijn relatie verbroken had:

Van weet je wel van wie het is :shock:

toen riep ik bot van jaa, ben geen slet of zo,

en dat ik HET maar moest weghalen ect…



de mensen die toen dat het hardste riepen,

lopen nu helemaal weg met deze kleine draak :inlove:

Sjonge wat kunnen (sommige) mensen toch raar uit de hoek komen met hun opmerkingen. :?



Hoort hier niet echt in thuis maar toen ik bepaalde opmerkingen las over stamhouder.



Toen mijn schoonmoeder hoorde dat we een zoon hadden gekregen (bij een dochter had ze dat ook gedaan) heeft ze gehuild van blijdschap en vreugde. Want haar eerst geborene heeft een kind gekregen. Mijn man is de oudste thuis.

Toen ik dat hoorde… was dat voor mij ook heel emotioneel.

Wat een opmerkingen allemaal!



Ik krijg ook nog regelmatig te horen of mijn (tweede) zoontje wel gepland is en dat er tegenwoordig genoeg tegen te vinden is.

Laatst had ik zelfs toen ik vertelde van mijn eerste zoontje, die door de pil is gekomen *en ja die slikte ik goed, mmmmh je hoort het wel vaker he (met een blik van, zeker express gedaan), je kunt wel de waarheid zeggen hoor. Uhm, dit was de waarheid.



Het ergste vind ik nog de opmerking die ik kreeg toen ik vrij snel weer zwanger was na het overlijden van mijn eerste zoontje. Zou je dat wel nog een keer doen, de eerste keer is ook niet goed afgelopen? Alsof ik er zelf wat aan kon doen!



Liefs Suzanne

zou je dat nog wel een keertje doen? nou jaaaaa wat brutaal!!!



Jouw tweede zoontje is trouwens 1 dag ouder dan mijn oudste meisje :inlove:

@suzusuzu wrote:

Wat een opmerkingen allemaal!



Ik krijg ook nog regelmatig te horen of mijn (tweede) zoontje wel gepland is en dat er tegenwoordig genoeg tegen te vinden is.

Laatst had ik zelfs toen ik vertelde van mijn eerste zoontje, die door de pil is gekomen en ja die slikte ik goed, mmmmh je hoort het wel vaker he (met een blik van, zeker express gedaan), je kunt wel de waarheid zeggen hoor. Uhm, dit was de waarheid.



Het ergste vind ik nog de opmerking die ik kreeg toen ik vrij snel weer zwanger was na het overlijden van mijn eerste zoontje. Zou je dat wel nog een keer doen, de eerste keer is ook niet goed afgelopen? Alsof ik er zelf wat aan kon doen!



Liefs Suzanne




Heel herkenbaar… Suus (whats in a name :inlove:) is ook een niet gevraagd, toch gekregen en blijven plakken cadeautje door de pil heen en ik had daar echt moeite mee, moest echt omschakelen.

Toen er dan ook commentaar op kwam in de trent van dat het wel “expres” zou zijn gedaan en men impliceerde dat we wel degelijk bewust nog een 4e wilde, heeft dat me erg gekwetst.

Zulke dingen doe je niet expres, tenminste, ik kan me er niets bij voorstellen en het heeft me blinde paniek, onmacht en angst gegeven. Dat doe ik zeker voor mijn lol :roll:

Daarnaast hoefde ik het voor mijn man niet stiekem te doen. Die heeft er altijd graag 4 gewild en was druk bezig mij over te halen…

Ik wilde echt niet meer en heb tegen sommige mensen dus echt lelijk gedaan toen ze de suggestie wekten dat het naar idee wel opzet zou zijn… oeh… booooooooooooooossss was ik dan. :shifty:



En dat jij bewust nog een kindje heb gekregen, jemig, dan ga je toch niet zo lelijk lopen te doen. snap ik niet hoor :hug:

Lekker laten kletsen zullen we maar zeggen :-

Phoe… ik heb heel wat beledigende dingen mijn kant al op gehad… ik ben 23 jaar en aan de clomid voor een kindje (ivm pco).

De opmerking die mijn moeder plaatste was “kan je niet gewoon je eitjes invriezen tot je oud genoeg bent”. :wall:

of ik hoor vaak de opmerking “je moet niet aan kinderen beginnen, want dan heb je geen leven meer” :hand: En dat zeggen dan mensen met kinderen… :doh: En ik zal idd vaak horen of t gepland was of niet… dat weet ik nu al :roll:





xxx

Summerchild

@suzusuzu wrote:



Het ergste vind ik nog de opmerking die ik kreeg toen ik vrij snel weer zwanger was na het overlijden van mijn eerste zoontje. Zou je dat wel nog een keer doen, de eerste keer is ook niet goed afgelopen?


niet! jemig, wat een vreselijke horkige domme opmerking… :hand:




of ik hoor vaak de opmerking "je moet niet aan kinderen beginnen, want dan heb je geen leven meer" Hand En dat zeggen dan mensen met kinderen... Dom!

haha, ja want die kunnen het weten :angel: nee, geintje. maar hoe oud ben je dan, als ik het vragen mag?
aha, ja want die kunnen het weten nee, geintje. maar hoe oud ben je dan, als ik het vragen mag?


Dat stond erbij ;) ik ben 23 jaar. We zijn al 4 jaar samen en hebben altijd al een grote kinderwens gehad ^^ Zelf werk ik ook met kinderen, dus ik weet heel goed wat voor (b)engeltjes het kunnen zijn :wink:

Liefs
Summerchild

dan zal ik nu ook even een stomme opmerking maken :angel: Werken met kinderen is echt echt anders dan zelf kinderen hebben…



Maar goed, iedereen zit anders in elkaar, heeft andere behoeften om zijn leven in te richten, dus trek het je allemaal niet aan. Dat zijn reacties die mensen maken vanuit hun eigen referentiekader, en daarin past blijkbaar geen kindje in het leven van een 23-jarige.

(ik werd zelf ook moeder op mijn 23ste. En als iemand mij oprecht zou vragen of zij het ook zou doen of dat ik haar zou adviseren te wachten, zou ik haar denk ik ook zeggen: wacht maar even. Maar als je niet twijfelt, en het gewoon goed voelt, zou ik er geen woord over reppen, en uit ervaring zeggen dat jong moeder worden hartstikke leuk is :wink: )

Nou, ik vind 23 jaar anders een mooie leeftijd om kindjes te krijgen hoor! Maar ik was zwanger op mijn 21e, ben nu 24 jaar en weer zwanger.



Ja je hele leven verandert, maar niet meer dan je 20 of 35 bent. Bij elke leeftijd zal je dingen minder of niet meer kunnen doen.

Het zullen alleen andere dingen zijn. Zo ben ik de enigste van mijn (vroegere) vriendinnen die getrouwd en kids heeft. Dus ze snappen minder, ook als ik voor de zoveelste keer moet afbellen omdat de kleine weer ziek is of niet mee uitga omdat ik gesloopt ben (en dat terwijl ik in hun ogen niks doe als thuismama).



Zo denkt dus een vriendin dat met kinderen werken hetzelfde is als een kind hebben :roll: :silenced: Waardoor we knallende ruzie hebben gehad, maar dat is weer een ander verhaal.

dan zal ik nu ook even een stomme opmerking maken Werken met kinderen is echt echt anders dan zelf kinderen hebben...


Ik weet dat veel mensen dat zeggen, kan er nog niet over mee praten of dat anders is ;) Ik ga er wel vanuit hihi.
Het was alleen om aan te geven dat ik wel wat gewend ben :) Ik ben van mening dat als je voor een ander zijn kind kan zorgen, je dat zeker ook kunt bij je eigen vlees en bloed :mrgreen:

@kiki1987 Ik heb gelukkig wel veel vriendinnen met kinderen en/ of die zwanger zijn op het moment. Wel erg opmerkelijk dat al die vriendinnen van hetzelfde bouwjaar en meestal zelfde christelijke school komen, haha!

Één van de redenen dat ik en mijn verloofde jong kinderen willen, is dat we zelf oudere ouders hebben. Mijn vader is onlangs overleden en onze ouders lopen tegen de 65 jaar aan. We houden erg veel van onze ouders, dat is het niet, maar toch mis je een hoop aansluiting. Ook zijn we er al helemaal klaar voor :D


xxx
Summerchild