sommige mensen denken nooit na :evil: laten ze hun opmerkingen voor zich houden en je gewoon feliciteren. maar ja, iedereen laat graag zijn mening horen en denken dan vaak niet na hoe dat over komt.
heb je het al van je of kunnen zetten kiki?
Ja redelijk, denk alleen dat als het zichtbaar gaat worden, de vragen wel weer zullen komen.
Maar pech! Wij zijn er blij mee :mrgreen:
@fiep klophout wrote:
hier bij de eerste de reactie: en: ga je het weg laten halen…? :silenced: van iemand die dichtbij me staat :silenced: :silenced:
Jup, bij mij ook. Mijn moeder notabene… En ik was 26 dus ook niet zo heel piepjong meer ofzo… :wall: :wall: :wall: :wall:
ik ben nu 29 weken zwanger, en heb al ontelbaar vaak te horen gekregen; zo, laat jij je dadelijk meteen helpen als de baby eruit is? :o
Want 3 kindjes is meer dan voldoende blijkbaar.
Ja oke haha, nu komt er hier ook geen 4de meer, en inderdaad iemand laat zich helpen, want ik kan geen zwangerschap meer aan lichamelijk.
Maar dan nog, die opmerkingen ook weer.
Ik heb gelukkig niet zo heel veel vervelende opmerkingen gehad. Maar mijn schoonloeder kon er wel wat van (we hebben met haar gelukkig geen contact meer).
Toen ik voor de eerste keer zwanger was en wij het hun gingen vertellen zei ze: “tja daar waren we al bang voor”. :roll: Dat was wel een flinke domper op de vreugde.
Helaas kreeg ik daarna een miskraam en werden we pas na 1,5 jaar en 5 IUI pogingen weer zwanger. Omdat veel mensen wisten dat we daarmee bezig waren heb ik eigenlijk niet zo veel nare opmerkingen gehad.
@kiki1987 wrote:
Ook denk ik dat Rooike bedoelt, dan als het je een keer overkomen is, je er sneller oplet. Dus het heeft niks met jong te maken. Zo komt het bij mij over
Dank u zo bedoel ik het idd…
:-*
Tsjong, sommige reacties zijn echt :shock: :shock: :shock: :silenced: :silenced: :silenced:
Ik heb er gelukkig weinig last van. Hangt er inderdaad vanaf wie het zegt, maar ook hoe het gezegd wordt. Gister vertelde ik een kennis dat we een (3e) jongetje krijgen, en hij zegt lachend:“Shiiiiiiiiiiiiiit, moet je nog een keer!” Met een vette knipoog. Daar kan ik wel om lachen.
Dat mijn schoonmoeder haar teleurstelling niet onder stoelen of banken stak toen het een jongetje bleek, tja, dat kon ik maar moeilijk verkroppen. Terwijl ik het op zich ook wel weer begreep, en zelf een meisje ook wel erg leuk had gevonden etc. (nu is die voorkeur overigens geheel verdwenen…) Kan ook aan mijn verstandhouding met mijn sm liggen, hoor!
Groetjes,
LaBruja
Ik kan me nog steeds kwaad maken als ´anderen´ zeggen dat ik toch wel heel blij moet zijn met mijn koningskoppel…alsof ik niet blij was geweest met een meisje. :wall:
En ik word ook verdrietig van opmerkingen ´jullie zijn nu wel klaar hè´ ivm de vroeggeboorte van Cas…
Kwam ooit eens een kennis tegen waartegen mn moeder trots stond te vertellen dat ze weer oma werd (voor de 3e keer) en die kennis zei: Maar Claudia toch, je hebt toch al een jongen en een meid?
Ik zei nou en? Ik wil gewoon weer graag eens zwanger zijn.
“Waar je zin in hebt” zei ze, “maar ik wist het toch wel hoor als ik jou was…”
Ik zei nou gelukkig ben je mij niet he? :wall: :thumbdown:
Pffjew mss hebben wij hier het ’ geluk’ dat we kindjes middels IVF moeten verwekken. Geen ellendige opmerkingen of een kindje wel of niet gewenst is. En wat betreft geslacht ed daar hoeven ze me ook al niet mee aan te komen en dat zullen bekenden vast ook nooit doen want we weten oh zo goed dat gezond en huilend uit de buik het allerbelangrijkste is.
Aan de andere kant ben ik ook heel erg van het relativeren, het boeit me geen donder wat andere mensen denken en vinden voor mij staat maar 1 belang voorop en dat is het belang van ons gezin. Dat heb ik in de loop van de jaren wel geleerd. Iedereen heeft een mening of een idee maar die zijn maar zelden boeiend voor ons, al ga ik goed gesprek niet snel uit de weg. Vind het bv wel heerlijk om te beppen met vriendinnen over het geslacht etc. Mijn vriendin die nu midden in de laatste loodjes zit was er zooo van overtuigt dat ze weer een knul zouden krijgen. Ach heerlijk, haar boeide het geslacht ook helemaal niet. Na de 20 weken bleek ze totaal verrast dat ze een meisje in haar buik heeft zitten. :inlove: Ook heerlijk kunnen we samen helemaal los gaan met roze spulletjes. :lol: En anders waren we los gegaan met lieve jongenskleertjes want zelfs als je heel veel kleertjes weer kunt gebruiken ieder kindje mag een kersvers nieuw pakje hebben voor na de geboorte.
Overigens kreeg ik tijdens mijn vorige zwangerschap regelmatig te horen dat ik vast wel al snel uitgeteld was…(ja joh ik zit op ong 30 weken dus ik mag er nog 10 8) ) maar ook dat boeide me niet, geef mij dan maar dat zebravelletje zolang beeb het maar goed heeft.
wat een opmerkingen kunnen sommige mensen toch maken he. Toen ik zwanger was van de oudste en het had verteld op mijn werk kwam 1 collega naar me toe, feliciteerde niet eens maar zei: "wat hoor ik nou, ben je zwanger, was het wel de bedoeling?“Mijn antwoord: Ja lijkt me wel, heb 3 maanden terug een mk gehad ben nu gelukkig weer zwanger” en ben toen weggelopen.
of inderdaad toen de 2e ook een jongen was…“nu ga je vast nog voor een 3e, voor een meisje” eh nee denk niet dat er nog een 3e komt, maar als dat wel zo is dan kan ik me indenken dat ik dan voor het eerst een voorkeur zou hebben…dan denk ik voor een jongen…hihi dan kijken mensen ook erg raar…
@Cin. wrote:
ik ben nu 29 weken zwanger, en heb al ontelbaar vaak te horen gekregen; zo, laat jij je dadelijk meteen helpen als de baby eruit is? :o
Want 3 kindjes is meer dan voldoende blijkbaar.
Ja oke haha, nu komt er hier ook geen 4de meer, en inderdaad iemand laat zich helpen, want ik kan geen zwangerschap meer aan lichamelijk.
Maar dan nog, die opmerkingen ook weer.
:shock: :shock: :shock: … Waar bemoeien anderen zich mee, AL wou je er 10 :twisted:
Heel herkenbaar dit. Tijdens de zwschap van de tweeling is er echt supervaak tegen manlief gezegd; Goh, daar had je 2x over kunnen doen! :roll: Duhhhh grappig hoor. :thumbdown:
En toen de tweeling twee was ofzo, en ze steeds minder op mekaar gingen lijken had ik regelmatig onderstaand gesprek:
Wild vreemde tegen mij: Goh, die zitten wel erg dicht op mekaar he?
Ik: Valt wel mee hoor, 12 minuten.
Vreemde: Nee dat is toch geen tweeling?!
Ik: ja hoor
Vreemde: Nou dat meen je niet!
Ik: Jawel hoor, ik was er echt zelf bij
Vreemde: Nou, ze lijken totaal niet op elkaar die ene is veel “minder”! (Bedoelden ze mee kleiner) :evil: :evil:
Buiten het feit dat ik het eerste gedeelte van het gesprek al te belachelijk voor woorden vond vond ik die opmerking (die kleinste zoonlief dan altijd net hoorde) echt ronduit belachelijk. :evil:
Ohja en gewoon als eerste reactie op het feit dat je een tweeling hebt: Spontaan??
En toen ik beviel van nummer 3: Zo, dit was toch zeker wel de laatste?
En het erge is, dat zegt nu nog steeds iedereen. Schoonmoeder zegt ook regelmatig dat ik maar blij moet zijn dat ze nu allemaal niet meer zo klein zijn. En nu zijn we dus voor nr 4 bezig. En dan zie ik toch op tegen het vertellen straks…
ach mij is weleens gevraagd of ik een tweeling had… toen ik nummer 3 en 4 samen in de duowagen had.
Ze schelen 2 jaar en 3 maand :mrgreen: .
Heb toen ook geantwoord dat het idd een tweeling was en die ene wat groot voor zijn leeftijd .
@Sennapen wrote:
@Cin. wrote:ik ben nu 29 weken zwanger, en heb al ontelbaar vaak te horen gekregen; zo, laat jij je dadelijk meteen helpen als de baby eruit is? :o
Want 3 kindjes is meer dan voldoende blijkbaar.
Ja oke haha, nu komt er hier ook geen 4de meer, en inderdaad iemand laat zich helpen, want ik kan geen zwangerschap meer aan lichamelijk.
Maar dan nog, die opmerkingen ook weer.
:shock: :shock: :shock: … Waar bemoeien anderen zich mee, AL wou je er 10 :twisted:
Ja precies!
@mamaMarije wrote:
ach mij is weleens gevraagd of ik een tweeling had… toen ik nummer 3 en 4 samen in de duowagen had.
Ze schelen 2 jaar en 3 maand :mrgreen: .
Heb toen ook geantwoord dat het idd een tweeling was en die ene wat groot voor zijn leeftijd .
:lol: :lol: :lol:
Oh geweldig weer!!
Hier nog steeds mensen die aan mijn man vragen of hij niet op een zoon had gehoopt… ik denk dat die opmerking ons altijd zal blijven achtervolgen… zucht :?
Zo, wat een afschuwelijk botte opmerkingen zeg! Ik sta echt met mijn oren (of, al lezend: met mijn oogleden) te flapperen. Over aantal kinderen, geslacht enz. is al erg genoeg … maar soms zelfs over abortus of sterilisatie … Waar halen ze het gore lef vandaan?!? Ik ben zwanger van de eerste, en ben 35 – bij mij vindt dus iedereen het normaal. Maar we willen nog wel gezinsuitbreiding hierna, als alles goed gaat en dat hoeft niet per se bij alleen een tweede kindje te blijven … Ben benieuwd wat voor onzin wij dan nog naar ons hoofd geslingerd gaan krijgen. Als ik dit topic zie, denk ik nu alvast: brace for impact! (en dat geldt niet in het minst voor degenen die zoiets zeggen, ik ga wel zorgen dat ik goed beslagen ten ijs kom :twisted: )
@MSJ wrote:
Wild vreemde tegen mij: Goh, die zitten wel erg dicht op mekaar he?
Ik: Valt wel mee hoor, 12 minuten.
:lol:
ik ben erg benieuwd wat voor opmerkingen wij te horen gaan krijgen. Ik denk best wel wat. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik daar nu nog niet tegenop zie.
Ik snap wel dat het soms tegen het verkeerde been kan stoten, maar ik ga me er maar niet al te druk om maken.
(Misschien horen jullie me over een paar weken wel anders ;))
Toen ik zwanger was van V.era kreeg ik vooral veel opmerkingen over de afmetingen van mijn buik (groot kind, veel vruchtwater).
Ene collega tegen de andere terwijl ik langsliep: Ik heb echt nog nooit iemand gezien met zooooo’n grote buik, heb jij wel eens iemand gezien die zo dik is?
:evil:
En ik heb ook wel eens gehad dat collega’s aan me vroegen hoe ver ik was en dat ze keihard in lachen uitbarstten toen ik het vertelde. Echt niet leuk dat soort reacties
jeetje dat is ook onbeschoft zeg!! Waar bemoeien ze zich mee en snap heel goed dat als mensen beginnen te lachen, je echt in huilen kan uitbarsten.
Hier beginnen mensen aan de zwangerschap te wennen, dus geen rot opmerkingen meer.
Word wel helemaal knetter van mijn sm. Die is een beetje aan het zeiken over de naam. Zo erg dat we zelfs maar de naam gezegd hebben zodat ze eraan kan wennen.