Ik snap precies waar je het over hebt, ook ik kan de vinger er niet precies op leggen, maar ook bij deze scene zat ik met heimwee terug te denken aan patrick (die ik overigens verder een vreselijk slechte presentator vind, de lama’s vond ik beschamend zoals ie dat presenteerde, maar bij OML wist ie precies de goede toon aan te slaan en de goede ruimte in te nemen. Nu blijk maar weer hoe briljant dat is)
Ik vind dat Yvon het best goed doet maar ook ik had een raar gevoel bij de intocht van de vierdaagse. Tig keer kussen en omhelzen en Bob’s vriendin stond erbij en keek ernaar. Zó vreemd hoe Yvon deed! Net of Bob háár vriend was!
Vind Yvon ook beetje dubbel.... aan de ene kant erger ik me suf aan sommige uitroepen..... 'bizar joh, echt bizar', 'je bent ineens niet meer bang, wauw, fijn zeg'. keihard.
Aan de andere kant ook wel moeilijk toen zij Sandra gedag ging zeggen.quote]
Ik heb me overigens ook gestoord aan het stukje over de intocht bij de vierdaagse, maar aan de andere kant denk ik toch ook wel dat het haar bewondering en enthousiasme is dat ze zo uit. De vriendin van Bob is heel rustig en laat zich dan dus denk ik ook overweldigen. Maar goed het had anders gemonteerd kunnen worden natuurlijk...
Nee, dat begreep ik heel goed, maar de toon en het volume en de manier waarop Yvon reageerde vond ik gewoon heel naar....
Tuurlijk is het fijn dat Sandra haar angst kwijt was!!!!
dat vond ik ook wel gek ja… zij was de eerste die hem kuste…
nee hoor, als je goed kijkt zie je dat Nancy Bob onthaalde
Overigens weer een flink heftige aflevering, de 7e. Brrrr. Tranen weer hier. Ongelofelijk. Ook een stukje van zijn dagboek-cam zitten kijken (heet ‘ambities loopt over’ ofzoiets). Wat een ongelofelijk volwassen 16-jarige, zoals hij over wereldproblematiek praat en zijn grote hart voor Afrika. Heel bijzondere jongen… ze zullen er daarboven vast een reden voor hebben gehad om hem daarheen (terug?) te halen, want hij had hier nog veeeeeeeeeel meer te doen.
In de eerste ‘Over mijn lijk’ zat Geja, zij was een goede vriendin van mij, ik heb grote bewondering voor haar, dat zij haar ziekte zo via deze serie kon laten zien, wat een kanjer was die meid!
Geja kan ik me ook nog wel herinneren ja. Dat was een hele mooie meid, maar door alle troep en medicijnen was ze nauwelijks meer te herkennen vond ik.
ja, ik kan me Geja ook nog goed herinneren, en dát is mij ook erg bijgebleven; dat ze er zo prachtig uit zag op die trouwfoto (dacht ik), en dat ze vervolgens zo onherkenbaar veranderde.
Heftig voor jou zeg nana....moet vreselijk zijn om een goede vriendin aan zo'n heftige ziekte te moeten verliezen.... :cry:
Hoe was het voor jou om haar ziekbed ook nog op tv te zien? (een tijdje nadat zij stierf denk ik?)
Oh Geja was toch dat meisje die door alle meds zo heel opgeblazen was? Ja dat vond ik toen idd ook zo erg voor haar. Ik bedoel als je er goed uit ziet ben je daar ook trots op en dan wordt dat je ook nog eens afgenomen!
Dat vond ik trouwens van Sandra en Maartje ook, die waren nog wel mooi hoor, maar Maartje was ook een heel ander meisje voor ze ziek werd, en Sandra die ik dus echt nog mooi vond die zichzelf niet meer in de spiegel wilde zien… Alsof je al niet genoeg ellende over je heen krijgt heb je ook ineens een heel ander lijf!
Zij was door alle medicatie helemaal ‘opgeblazen’ vond dat heel erg om te zien.
Ik denk dat het buiten het feit dat je vecht tegen een ziekte ook wel even slikken is als je jezelf zo ziet veranderen.
Zag laatst op de log van Emmy dat haar hetzelfde overkomen is tegen haar einde.
Daar staan wat foto’s en krijg je hetzelfde beeld als bij Geja.
Volgens mij maakte ze zelfs gebruik van een rollator.
Nu is dat natuurlijk allemaal heel makkelijk als dat wat meer vrijheid geeft, maar als jonge meid moet je denk ik wel even over een figuurlijke drempel.
Buiten het feit dat je niet lang meer te leven hebt, dat je dat weet en dat dat natuurlijk ontzettend klote en k*t is, verlies je alvorens ook gewoon een deel van jezelf.
ja, die laatste foto;s van emmy vind ik ook heel heftig om te zien. Wat een ziekte van binnenin allemaal kapot maakt is vaak een beetje abstract, maar dit soort foto’s maken het allemaal wel heel zichtbaar (al komt dit niet letterlijk door de ziekte maar door de bestrijding denk ik? (ben gelukkig een redelijke leek op dit gebied…)).
Door Prednison raak je zo opgeblazen, mijn moeder kwam destijds op de prednison en hormoonmedicijnen 30 kilo of zo aan. Toen ze daar mee stopte viel ze heel veel af en dan lijkt het ineens wel of iemand heel ziek is van dat opgeblazen naar normaal is dan ook weer gek…
