van de week had ik het over dit programma met kennissen welke bevriend zijn met wiebe.
Die vertelden dat wiebe nog steeds leeft.
Maar dat zijn vader een half jaar geleden is overleden aan kanker en dat zijn zus nu ook non hodgkin gediagnosticeerd gekregen heeft ( 3 maanden geleden ofzo )
wat een ellende in die familie zeg 
Ik heb tussen de middag aflevering 6 bekeken. Heftig hoor. Vooral toen Sandra voor het laatst naar buiten ging. Ze bracht het zo blij, en al die mensen die gezellig meeliepen. Heel moedig van haar. Aan haar kon je echt zien dat ze klaar was met leven. Nou ja niet klaar met leven maar wel klaar met het ziek zijn.
Jemig, dat is inderdaad wel een boel ellende…
Die variant is dus erfelijk?
Dat is ook de variant die Bob heeft?
Over die laatste rit van Sandra…
Het is misschien echt even totaal off-topic, maar die man op het laatst, hadden jullie die ook gezien?
Ze stond weer met haar rolstoel op de oprit en toen werd er afscheid van haar genomen. Je zag mensen elkaar omhelzen, huilen…
Er was 1 man die toen begon te klappen (opzich een heel mooi gebaar, ze was immers show danseres, tijdens haar uitvaart werd hetzelfde gedaan, nog 1 laatste applause), maar er was niemand die met hem mee begon te klappen en toen hield hij maar weer op.
Kreeg een beetje last van plaatsvervangende schaamte… altijd pijnlijk dat soort momenten dat niemand dan met je mee doet…
Ja ik had de laatste aflevering ook gezien ook tranen met tuiten 
weet iemand hoe dat nummer heeft die bij binnen brengen van de kist werd gedraaid
Gister via internet gekeken, alweer de laatste…
Gister kon ik mijn tranen goed bedwingen…
ik ben pas begonnen met kijken bij deze serie met yvon jaspers vooral Sandra heeft me erg geraakt wat een mooie meid
ben daarna dus ook de 2 series met patrick loudiers gaan kijken vondt hem het eigenlijk nog beter brengen als yvonne jaspers
Ik heb ook alle afleveringn gezien maar heb een beetje…en nu…gevoel. Erg jammer dat er dit keer gene blog is om te lezen.
@Karin1981 wrote:
Ja ik had de laatste aflevering ook gezien ook tranen met tuiten
Daar ben ik ook benieuwd naar…
@Mirretje2 wrote:
@Karin1981 wrote:Ja ik had de laatste aflevering ook gezien ook tranen met tuiten
Daar ben ik ook benieuwd naar…
Ja dat weet ik wel, dat is een nummer wat ik in mijn hart draag en ook op de lijst heb staan voor mijn uitvaart.
Het is een nummer van Yann Tiersen : Comptine D’Un Autre Ete L’Apres Midi en komt uit de film Amelie .
Luister hier nog maar eens :
http://www.youtube.com/watch?v=CgYnRh8ACGQ&feature=related
Ik heb de cd/soundtrack van Amélie. Prachtig.
Oh dank je Karin!
Ik had hem eerder al ergens gehoord en hoorde hem op de uitvaart van Pieter-Jan weer en was er meteen weer zo verliefd op :inlove:
Pfff… heb nog steeds hoofdpijn van de online uitzending van zijn uitvaart :oops:
Prachtige jongen… echt… zo ontzettend jammer…
dankjewel Karin
Ik ken het niet, waar gaat het precies over?
Sjonge heftig! Dan probeer ik ook een aflevering te kijken, maar ik ben een emotioneel typje dus… weet niet of ik verder kom dan de 1e.
Ik heb inmiddels alle afleveringen van de 1e 2 seizoenen gekeken (er was toch niks op de tv) en mij is opgevallen dat Patrick Lodiers ook niet altijd even subtiel was. Hij vroeg zelfs aan een man of hij even in zijn eigen kist wilde liggen. Deze voelde daar absoluut niks voor. Beetje cruw opgemerkt vond ik zelf. Yvon zegt tegen Pieter-Jan… “of mag ik niet zo reageren op je”? Zij kan inderdaad ook wat cruw overkomen, maar ze vraagt wel of ze het mag zeggen.
Onbegrijpelijk als je zo ongeneeslijk ziek bent! Echt diep respect voor de levenslust van al deze mensen!
Oooh nee… vind de vraagstelling zeker niet fout hoor! Maar het viel me op dat sommigen Yvon te scherp vinden, terwijl Patrick dat ook wel deed. Ik vond de zieke mensen allemaal heel nuchter en vol in het leven staan, ze konden best goed omgaan met de vragen. Als je elk woord moet gaan wegen wordt het wel lastig om zo’n serie te maken.
Flowergirl, ik word een beetje verdrietig van het verhaal over je ouders. Wat heftig om dat zo jong mee te moeten maken zeg. Heb je erover kunnen praten en heb je het een plekje kunnen geven?
Ik geef je een dikke knuffel :hug: !!
Ik heb een paar afleveringen terug gekeken op de site van BNN en het grijpt me zo aan. Ik heb met tranen over mijn wangen gekeken, vooral dat stukje dat Pieter-Jan zestien is geworden dat meisje hem toezingt. Nu ik het tik krijg ik alweer waterige ogen. En al die tatoeages. Het zou niet mijn keus zijn geweest maar dat deze mensen zoveel voor hem betekenden dat hij ze voorgoed op zijn lijf wilde hebben, ik vind het bewonderingswaardig.
Aan de ene kant denk ik, ik moet niet kijken ben al zo’n emo-doos, zou volgens mij op de begrafenis van een wildvreemde al de ogen uit mijn hoofd janken maar kan het niet laten om toch te kijken. het leven kan gewoon heel kort zijn en programma’s als deze doen me toch realiseren meer uit het leven te halen.
De laatste wandeling van Sandra en uiteindelijk het sterven van haar… een brok in mijn keel en tranen met tuiten !
Wat een vreselijke ziekte!
Ja klopt, eierstokkanker.
iemand gisteren de laatste aflevering gezien? Ik heb online de uitvaart van Pieter-Jan gezien en nog een uur schrale ogen gehad.