:shock: :shock:
Ze worden zo ook niet echt veel wijzer natuurlijk…
Hopelijk weten ze snel meer…al weet ik niet of ik nog naar huis zou durven gaan als ze eerst zeggen dat je een wandelende tijdbom bent…
:-*
UPDATE HESKE:
Ze is thuis!
Ze heeft een goed gesprek gehad met de gyn en is redelijk gerustgesteld.
Ze krijgt extra controles en CTG’s en als er voor die tijd niets gebeurt, dan krijgt ze waarschijnlijk over 5 weken een ks.
Ze is nu echt doodmoe dus gaat lekker slapen. Ze komt morgen uitgebreid verslag doen.
Heske, je bent een kanjer. Respect voor jullie, dit krijgen jullie toch maar weer voorgeschoteld gekregen en je hebt het maar weer te slikken.
We hadden jullie zo anders gegund. :-*
:hug: voor Heske, Tjip en Sterre :hug:
Heb je een paar dagen ff geen pc, mis je meteen weer een hele hoop…
Helaas een hoop verveldende berichtjes…
Die arme fam. Miekje… het zit ook niet mee zeg… Ik hoop echt dat Livia snel opknapt en dat het dan ook echt goed mag blijven gaan! 
Heske, Tjip en Sterre… jeetje wat een spanning… En wat een dubbele conclusies zeg :think: :naughty: 
:snooty: Die ongerustheid raak je nu toch niet meer kwijt lijkt me… Het lijkt me enorm eng als je nu weet dat het litteken dun is 
Ik hoop dat jullie meisje nog even lekker en VEILIG (voor beide!!!) bij je in je buik mag blijven!
Lieke, Fijn dat Lotte goed is opgeknapt :thumbup:
Kim, Mascha, THNX voor de up-dates! :-
Jane… :hug:
Tijgertje, hoe staat het met jullie huis? En met de verkoop van jullie ‘oude’?
Wij hebben vandaag weer eens kijkers gehad…
Marijke, hoe is het met jou? Ben je al wat wijzer geworden over je nieuwe werkplek?
En hoe is het met de rest??? :-
Hier is het 's nachts een drama op het moment…
Jesse is vaak en veel wakker… morgen naar de HA.
Ik ben moe!!! 
Ik denk alles bijelkaar; tandjes, verkoudheid, darmpjes (vaste voeding). Hij zit echt niet lekker in zijn velletje…
Met Tycho gaat het goed! Ook hij lijkt weeeeeer verkouden te worden… :roll:
Jeetje, wat een achtbaan voor Heske zeg.
Lekker dat je thuis bent meis, maar ondertussen natuurlijk ook gigantisch spannend zo. Hopelijk blijft alles goed gaan tot de geplande ks.
Dikke knuf voor jou! :-*
En voor Miekje natuurlijk :hug:
Ieder heeft zo zijn eigen tegenslag en je moet dat niet gaan vergelijken met dan van anderen hoor. Zoals Kim zegt, het is nogal wat hoe het jullie tegenzit met Livia. Hopelijk gaat het vanaf nu allemaal beter.
En Memmie, wat zul je moe zijn inderdaad. Femke kwam eergisteren opeens om 02.30 uur en daar ben ik vandaag nog moe van.
Even een uurtje gelegen, nu het nog kan.
Morgen weer aan het werk :roll:
Gelukkig maar een dagje en vanaf maandag voor het echie :eh:
Even gekopieerd uit het topic bij arm om je schouders, dan weten jullie ook even precies wat er de afgelopen dagen nou allemaal precies gebeurd is…Ik kom later wel verder reageren, maar ga nu eerst ff met een boek op de bank bivakkeren…
Lieve meiden, wat een onwijs lieve berichtjes allemaal!! We hebben 2 héle rare, onwerkelijke dagen achter de rug, en hebben er nog een heleboel te gaan… Ik ben nu iig weer even thuis, in mijn eigen omgeving, en kan alles een beetje laten bezinken. Zal even proberen om wat uitgebreider te vertellen wat er nou allemaal gebeurd is…
Zondagavond zei ik al bij de maartmama’s dat ik ons meisje wat minder voelde bewegen, eigenlijk al sinds 1 januari, en dat ik maandag zou bellen als ik dan nog steeds ongerust was, en anders donderdag (controle bij de gyn) om een ctg zou vragen. Maandagochtend had ik haar echter nog steeds niet gevoeld. Ik heb Sterre naar het kdv gebracht, en direct het zkh gebeld. Ik mocht meteen langskomen voor een ctg. Tjip ging gelukkig mee, want ik zag er erg tegenop om weer naar de kraam/verlosafdeling te gaan, en ook de ctg op zich bracht heel wat nare herinneringen naar boven.
Op de afdeling aangekomen kon ik direct aan de ctg. Het beeld zag er akelig bekend uit… wéér zo’n vlakke lijn, net als bij Lente*. De gyn die ruim een jaar geleden zei ‘het is geen slecht ctg, maar ook geen 10 met een griffel’, zei nu ‘het is geen slecht ctg, maar hij springt ook niet van het papier af’… Mijn maag draaide zich echt 10 keer om. De gyn stelde voor om me iig tot de volgende dag op te nemen, en dan in de loop van de dag nog 2 ctg’s en een echo te maken, en om bloed te prikken om te kijken of er niet weer hetzelfde aan de hand was.
De tweede ctg zag er gelukkig iets beter uit, hartslag was wat variabeler. Ook de uitslag van het bloedonderzoek was goed! Om half 5 hadden we de echo, en ik ging er eigenlijk wel met goede moed heen. Gyn keek in eerste instantie naar het hoofdje, om te kijken of er vocht rond de hersentjes zat. Naast het hoofdje zag hij ineens een soort uitstulping van de bm, precies ter hoogte van het oude litteken. Dat zou kunnen betekenen dat het litteken te dun was, en door de druk die er dan op stond zou daar dus die uitstulping kunnen komen. Hij ging het litteken beter bekijken en vond het er idd erg dun uit zien, en er leek zelfs een gaatje in te zitten :? Collega erbij geroepen en die zag hetzelfde. Helemaal per toeval ontdekt dus, want het is niet iets waar ze standaard naar kijken.
Op dat moment gingen eigenlijk alle alarmbellen rinkelen. Ik zou een wandelende tijdbom zijn… fijn om te horen Gyn stelde voor dat ik een prik voor de longrijping van beebje zou krijgen, en dat ik diezelfde avond nog naar Leiden overgeplaatst werd. Hij belde met Leiden, maar daar waren ze wel iets rustiger. Ik mocht de nacht in Zoetermeer doorbrengen en dan 's morgens met de ambulance daarheen. Spuit voor de longrijping moesten we nog even mee wachten, omdat die vaak als bijwerking heeft dat de ctg’s wat vlakker worden, en dat wás natuurlijk al een probleem bij mij. Ik zou de spuit dus pas krijgen zodra het zeker was dat beebje binnen een week zou komen.
Terug op de afdeling kreeg ik gelukkig een kamer voor mij alleen, want ik was echt enorm van slag. Tjip ook trouwens. Ik vroeg of ik zelf even naar huis mocht om mijn spullen te pakken, maar kreeg te horen dat dat geen optie was, want als het litteken thuis zou scheuren, dan was er geen redden meer aan :? Tjip mocht eventueel ook in het zkh blijven slapen, maar met het oog op Sterre leek het ons beter dat hij wel gewoon naar huis ging. Hij moest laten weten hoe snel hij in het zkh kon zijn mocht er die nacht wat mis ging, en hij moest vast opvang voor Sterre regelen voor het geval hij midden in de nacht naar het zkh moest komen. Ik moest me in de tussentijd rustig houden. Ja natuurlijk…
Tjip ging rond 20 uur naar huis met Sterre. Mijn eigen gyn kwam nog even langs, en die gaf al aan dat ze me zo iig niet lang meer zouden laten rondlopen. Als in Leiden zou blijken dat beebje in mijn buik meer risico liep dan buiten mijn buik, dan zou ik direct een ks krijgen. Er zou de dag erna ook een gesprek met de ka geregeld worden, zodat we een klein beetje zouden weten wat er op ons af zou komen bij een vroeggeboorte.
's Avonds laat heb ik nog een ctg gehad, en die zag er eigenlijk gewoon echt super uit! Gyn kwam nog even langs om alles te bespreken, maar dat was niet bepaald mijn favoriete gyn, en er kwam dan ook weinig zinnigs uit :silenced:
Gelukkig was ik echt doodmoe, en heb ik die nacht nog best redelijk geslapen. 's Morgens om half 6 had ik de eerste ctg alweer, en om 8 uur meteen nog eentje. Om 9 uur was er telefoon uit Leiden, dat ik daarheen kon komen. Er werd een ambulance besteld, maar door het winterweer waren die allemaal bezet en moesten we nog tot half 11 wachten. Toen dus in de ambu naar het LUMC. Daar verliep alles rommelig… Er was blijkbaar een brandoefeningen en alle liften waren buiten gebruik. Ik moest naar de 4e etage, op een brancard… man van de bewaking heeft toen gebeld, er waren al meer problemen, brandoefening werd afgeblazen en we konden de lift weer gebruiken. Op de 4e etage aangekomen, bleek dat ze een verkeerde afdeling hadden doorgekregen en moesten we een etage lager zijn. Vervolgens was er geen behandelkamer vrij. We moesten even wachten, en vervolgens werd ik weer aan de ctg gelegd. Ctg zag er prima uit, dus we konden na een half uurtje door naar de echokamer. De gyn zag in eerste instantie wel wat de gyn in Zoetermeer ook had gezien, er leek een opening te zitten in de bm-wand, daar waar het oude litteken zat. Ze haalde haar collega erbij, en die was niet helemaal overtuigd. Hij dacht dat het een soort ‘gezichtsbedrog’ was en stelde voor het litteken vanuit een andere hoek te bekijken. Dat deed gigantisch zeer :shock: :evil: , maar zo zag je wel een egaal litteken, zonder openingen of ernstige verdunningen. Ze hebben het heel lang, heel goed bekeken, en kwamen tot de conclusie dat het wel een dun litteken was, maar nog niet gevaarlijk dun. Een ks was nu nog niet direct nodig, maar ze raadden wel aan om me in Zoetermeer extra te laten controleren, en afspraken te maken over een geplande ks op een toch wat eerdere termijn. Te veel druk op het litteken zou wel gevaarlijk kunnen zijn, dus weeën moeten absoluut voorkomen worden. Ook zij gaven wel weer aan dat de dikte van het litteken niet iets is waar ze standaard naar krijgen, en er zijn ook geen richtlijnen over wat je moet doen bij welke dikte. Hoe dik het litteken écht is, zien we waarschijnlijk pas bij de volgende ks, maar zover ze het op de echo konden zien was het dus wel dun, maar niet té dun.
Er was iig geen reden om me in Leiden te houden, dus gingen we weer terug naar Zoetermeer. Compleet in de war, ik wist écht niet meer wat ik nou moest denken. Het ene moment krijg je te horen dat er grote paniek is, en dat ik binnen een week zou gaan bevallen (ze hoopten het dan nog tot de 32 weken te kunnen rekken zodat ik gewoon in Zoetermeer kon bevallen), het andere moment word je min of meer naar huis gestuurd met de mededeling dat het allemaal wel meevalt.
In Zoetermeer moesten we wachten op de gyn, die had ondertussen telefonisch overleg gehad met de gyn uit Leiden. Maar doordat er net op dat moment 3 bevallingen aan de gang waren, had de gyn steeds geen tijd… Uiteindelijk was hij er pas tegen zessen geloof ik. Hij gaf aan dat ze in Leiden betere apparatuur en meer expertise hebben, en dat we dus wat dat betreft op hun oordeel moeten vertrouwen. Ik mocht zelf kiezen of ik naar huis wilde, of in het zkh wilde blijven. Ik heb toen besloten toch naar huis te gaan, in de hoop dat ik hier wat rustiger zou worden. Ik krijg nu extra controles en ctg’s (hoe en wat hoor ik morgen) en de gyn gaat vandaag met de andere gyns en de kinderartsen overleggen op welke termijn ze een ks gaan doen. Normaal bevallen is dus sowieso uitgesloten, en doorlopen tot 40 weken ook. Zijn voorstel is om tussen de 36 en 37 voor een ks te gaan. Mocht ik voor die tijd weeën krijgen, of veel harde buiken, of buikpijn, of bloedverlies, of andere gekke dingen, dan zullen ze niet heel lang twijfelen, en ukkie direct gaan halen. Bij de minste of geringste twijfel moet ik aan de bel trekken en kan ik meteen naar het zkh komen.
Morgen heb ik controle bij mijn eigen gyn en dan krijg ik vooraf nog een ctg. Dan hoor ik dus ook meer over hoe we nu verder gaan. Ik heb nog wel wat vragen, oa over die uitstulping die de gyn in Zoetermeer wél zag en de gyn in Leiden niet (ik denk dat dat komt doordat ik in Zoetermeer een lege blaas had, en in Leiden een volle blaas…uitstulping zat namelijk precies in de richting van mijn blaas, en die geeft natuurlijk makkelijker mee als ie leeg is 
)
Ik moet me iig rustig houden nu. Totale bedrust is niet nodig, maar het huishouden moet ik nu echt uit handen gaan geven, en als ik het waag om Sterre nog één keer op te tillen, komt de verpleegster me persoonlijk afschieten :lol: Druk op het litteken moet ik zien te voorkomen en ik moet dus zelf proberen aan te voelen wat ik wel en niet kan doen. Net even op en neer naar het kdv gelopen, is hier helemaal niet ver vandaan, maar op de terugweg al 2 harde buiken, dus ja, dat was alweer te veel…
Het gaan iig nog enorm spannende weken worden. Ik voel me erg onrustig en blijf het eng vinden om op het oordeel van een vreemde gyn te vertrouwen… da’s immers al een keer eerder slecht afgelopen. Maar goed, ik ben enorm op mijn hoede nu, en zal geen moment meer twijfelen om de telefoon te pakken als ik iets niet vertrouw. Ik ga ook vandaag mijn ziekenhuistas inpakken en een lijstje maken met spullen die ik nog nodig heb, zodat Tjip die morgen kan gaan kopen. Ik ben benieuwd of ik de 36 weken ga halen… Als alles goed blijft gaan dan is dat voor ukkie wel het beste, maar ik blijf bang dat het voor die tijd mis zal gaan en dan heb ik misschien toch liever dat ze haar eerder halen. Het is allemaal heel erg dubbel, zo’n vroeggeboorte is niet niks, het lijkt me ook onwijs eng en een erg moeilijke periode waar je dan doorheen moet. Aan de andere kant is dat wel de enige manier waarop we kunnen zÃen wat er gebeurt, en we niet meer afhankelijk zijn van wat mijn lijf doet… 't Is kiezen uit twee kwaden… Maar daar gaan we het morgen met de gyn nog wel over hebben…
Nu eerst maar even rustig met een boek op de bank… Vanmiddag komen mijn ouders hier, voor de nodige afleiding en wat hulp in huis. Sterre is gewoon naar het kdv, dus ik ben even alleen met mijn gedachten. Hoop dat ik de rust kan hervinden, maar dat zal wel moeilijk worden…
In ieder geval echt heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes, het doet me onwijs goed om te zien dat er zoveel mensen met ons meeleven!!! :-*
xHeske
Jeetje Heske wat een verhaal!! :shock: Ik kan me voorstellen dat het je duizelt, zo is er grote stress en zo kan je naar huis :shifty:
Ik ga heel hard voor je duimen dat jullie ukkie nog even veilig bij je blijft!!
Een hele dikke knuf, ook voor Tjip (en Sterre natuurlijk) voor hem zal het ook enorm schrikken zijn geweest :hug: :hug: :-*
Even kort heb nog niet alles helemaal gelezen.
Heske Tjip Sterre een hele dikke knuffel. :hug:
Heske goed rust houden, niet te druk maken en ik duim voor je dat je sowieso de 36 weken gaat halen
Miekje ook even een knuffel :hug:
Het blijft tobben met jullie kleine meiske.
Gelukkig is ze thuis …
Jane;
weet niet wat er precies is maar ook voor jullie een dikke knuffel :hug:
Volgens mij vroeg Memmie het:
Goed dat jullie weer kijkers hebben gehad !
Wij hebben nog geen kijkers en geen bod gehad op ons oude huis. Ik hoop dat dat wel snel gaat gebeuren. We kregen wel een mail van de makelaar ( krijgen we iedere zondag) met de statistieken van Funda over hoe vaak het bekeken wordt en de teller stond alleen van zondag op 358 keer…
Hier gaat het wel redelijk, veel moe, shago, veel plassen…
Kan de komende tijd niet teveel online zijn, want ze hebben mijn laptop opgehaald voor reparatie. Moederbord is kapot… :x
Pfff Heske, wat een verhaal hee… het zal ook eens gewoon allemaal normaal gaan he? Wat een angsten zo… :?
Nouja, ik ben in elk geval heel blij dat het toch allemaal een beetje mee leek te vallen, en ik hoop heel erg hard dat beebje gewoon nog een tijdje gezond en wel in je buik kan blijven zitten… :-*
Heske… hopelijk kun je inderdaad ondanks alles toch nog een beetje je rust pakken. Het is natuurlijk heel eng allemaal zo. Zeker met de ervaring die jullie al hebben opgedaan met de gyn en de ctg enzo.
Ik vind het echt rot voor jullie dat je nog een keer zoveel onzekerheid te verwerken krijgt. Hopelijk kan de kleine meid het nog even bij je volhouden tot je wat verder bent.
Hier wordt aan je gedacht in ieder geval :-*
Tijger, hopelijk leiden al die kijkers op funda ook tot echte kijkers en uiteindelijk bieders!
Femke is gisteren naar het kdv geweest en ik heb dus een dag gewerkt.
Daar gaan we vandaag allebei even van bijkomen.
Het was goed gegaan. Ik kon alleen naar huis om te kolven de eerste keer omdat ik het slangetje was vergeten. Nog een keer door de sneeuw dus :?
Update Heske:
Heske is vandaag bij de gyn geweest. Alles wat goed, het ctg, de urine, bloeddruk keurig laag!
Woensdag heeft ze weer een echo om het litteken te checken.
Ze voelt zich iets rustiger nu, alhoewel het spannend blijft.
Ze heeft vanmorgen de laatste spullen voor ukkie gehaald en ze is met Sterre aan het spelen, die heeft even mama’s aandacht nodig! En terecht! :inlove:
:dance: :inlove:
Goeiemorgen meiden!!
Hier even een berichtje van mij persoonlijk We hebben dus idd een paar erg rare dagen achter de rug. Gisteren weer bij de gyn geweest, en ik ben wat rustiger nu. Ze blijven er hier in Zoetermeer wel bij dat het litteken erg dun is, en goed in de gaten gehouden moet worden. De dikte kunnen ze niet heel precies meten met een echo, maar ze nemen het zekere voor het onzekere. Ik mocht dinsdagavond zelf kiezen of ik wilde blijven of niet, maar aangezien we op zich heel snel in het zkh kunnen zijn als het nodig is, heb ik ervoor gekozen om naar huis te gaan. Sta nu wel onder strenge controle, en moet me rustig houden. Nog geen complete bedrust, maar ik moet voorkomen dat er spanning op mijn buik komt te staan, dus veel kan ik niet doen. Huishouden, tillen en veel lopen zijn uit den boze. En Tjip moet een nieuwe hobby gaan zoeken Zodra ik veel harde buiken of maar de minste weeën krijg, moet ik me melden, en zal ik waarschijnlijk direct een ks krijgen. Verder krijg ik nu regelmatig ctg’s en echo’s. Komende woensdag heb ik iig weer een echo, dan gaan ze weer goed naar het litteken kijken, en op basis daarvan maken we weer verdere afspraken. Enne… we hebben een datum voor de ks!!! (maar die hou ik nog even voor onszelf ). Als er in de tussentijd nog gekke dingen gebeuren gaan ze haar dus eerder halen, maar in principe weten we nu dus wel wanneer ze (uiterlijk) gehaald zal worden. Gek idee hoor!
We hebben dus nog een enorm spannende tijd te gaan, maar ik weet ook dat ik bij de minste twijfel aan de bel kan trekken, en dat ze me met alle liefde weer opnemen als ik het thuis te spannend vind. En bij twijfel dus eerder een ks. Heb er nu wel vertrouwen in dat ze me goed in de gaten houden. Vind het tot nu toe niet meevallen om me echt rustig te houden, ben niet echt een stilzitter, maar ik weet waar ik het voor doe, dus daar kom ik wel weer overheen
Nou ja, en verder zien we dus allemaal wel hoe het loopt… We zijn ons nu maar overal op aan het voorbereiden. Schoonmoeder komt helpen met de babywasjes (nadeel van een overvolle kast… het moet ook allemaal gewassen worden ), Tjip gaat zondag de box vast neerzetten, en heeft al een noodplan voor de zaak klaarliggen. Kraamzorg en verloskundige zijn ook op de hoogte dat beebje eerder gaat komen, en zometeen brengen we het kdv ook vast op de hoogte.
xHeske
Raar he Heske, dat je de datim weet.
Wij hadden dat toen ook bij Lot, en wat leuk dat jullie het ook lekker voor jezelf houden!
ik ga vandaag ff tijd met de kids doorbrengen. Heb woensdag en gister gewerkt en moet morgen weer.
Heske, jeetje… :hug:
Wat ontzettend balen dat je niet echt meer kunt genieten van de laatste weken van je zwangerschap. (zonder dit was het denk ik al spannend genoeg, die laatste weken!)
Fijn dat je zo goed in de gaten wordt gehouden! Doe echt rustig aan meis! Laat de mensen om je heen je maar goed helpen! En anders gewoon de boel de boel laten!
Ik duim dat alles goed mag gaan die laatste weken én natuurlijk de ks en de jaaaaren (zo’n 80 - 100 in goede gezondheid!) daarna!
Lijkt me idd vreemd om te weten wanneer jullie kleine meisie er uiterlijk zal zijn. Ik hoop dat ze en jij het zo lang volhoud
Sproetje, ik kan me voorstellen dat jullie beide moeten bijkomen van een dag werken/kdv! Fijn dat het goed ging met Femke op het kdv!
Handig van dat slangetje, hihi! Is mij ook al eens overkomen…
Jesse heeft vannacht weer eens doorgeslapen! :dance: van 21.45 - 6.45 uur! Ik vond het nog eng ook… :shifty:
Mijn man gaf me een kus, hij ging werken. Ik schrok; Ik heb Jesse nog niet gehad! Babyfoon op het luidst gezet en toen hoorde ik hem gelukkig. Hij begon ook net wakker te worden. Mennn…
Meiden, hoe is het met de rest?
Tierrr, Jane… hebben jullie het een beetje een plaatsje kunnen geven? Mijn duimen draaien voor jullie! :hug:
Tijgertje, zijn jullie er al uit hoe en wat? Kunnen jullie samen goed praten over jullie kinderwens?
Mascha, weet jij inmiddels al wat meer over wanneer jullie jullie kinderwens in vervulling kunnen laten gaan? Hoe is het met je? Hoe gaat het trainen?
Kim, hoe is het met jou?
Miekje, hoe is het met jou? En met Livia? Hoe zijn Emma en Wouter eronder dat Livia steeds zo ziek is? Trekken jullie het allemaal een beetje? :hug:
Miek, hoe is het met jou en je beide mannen?
Lieke, veel plezier met de kids!
:-*
Hee dames!
Zo, de werkweek zit er weer op… 
Heske, wat fijn dat je nu een datum hebt en je redelijk gerust voelt!
En fijn ook dat het ziekenhuis jullie zo lief behandelt. Ik hoop dat het vanaf nu allemaal alleen nog maar goed gaat!! :-
Sproetje, fijn dat alles goed was gegaan met werken en kdv… lijkt me toch wel lastig hoor, zo voor het eerst weer… zijn jullie een beetje bijgekomen? :-
Memmie, jeetje, die Jesse! Die slaapt wel heel goed door dan!! :thumbup:
Al kan ik me voorstellen dat het ook wat eng is inderdaad… :roll:
Hoe gaat ie verder met jullie? Hoe i het met Tycho?
Tijger, balen van je laptop zeg… hoe gaat ie verder met jullie?
Mascha, hoe gaat ie met jou? En met de rest?
Hier gaat het wel, hoor memmie. Ik heb af en toe nog wel eens dipjes… vorig weekend ben ik het hele weekend van slag geweest toen ik hoorde dat een vriendin zwanger is van een tweeling… En ik kan ook nog wat minder hebben dan anders. Maarja, logisch, denk ik. Weet ook niet waar ik nu het meeste last van heb… van de miskraam of van het feit dat het nu weer van de regel is… of nog van ander gedonder… :roll:
Maargoed, ik heb gelukkig genoeg te doen, dus dat scheelt… minder tijd om na te denken!
Koud is het trouwens he? Brrr!! :shock:
Heske:
Goed dat jullie al een datum hebben voor ks en dat jullie heb voor jezelf houden is ook best logisch.
Hopen dat de kleine en het litteken het nog vol houden tot die datum.
Wel mooi dat alles goed was bij de gyn.
Memmie:
De laatste paar dagen praten mijn vriend en ik veel over onze wens om een kindje te krijgen. Ik krijg nu ook een beter beeld van zijn gevoelens en hoe het voor hem is. ( het probleem ligt tenslotte bij hem) en hoe hij gaat zien als het ooit zover mag komen. Aan dingen die we thuis kunnen doen ( zoals wijd ondergoed/broeken, extra vitamine etc) wil hij wel graag mee werken. Maar zodra het woord arts valt, wordt ie iets terug houdender. Maar dat komt ook allemaal wel goed. Is natuurlijk voor hem ook een klap om te horen dat je zaad niet goed beweeglijk is.
Verder gaat het zijn gangetje.
Ik heb de laatste paar dagen dat ik super shago bij en om de kleinste dingen barst ik in huilen uit… Ik ben wel gestopt met temp.lijsten en ovulatietesten ( ik heb nog 24 nieuwe liggen iemand interesse ? ) en we gaan nu gewoon klussen wanneer we zin hebben en dan zien we wel of we misschien nu raak kunnen schieten. Ik heb het namelijk even helemaal gehad met het patroon van om de dag klussen en de eisprong in de gaten houden. Dus even rust en dan zien we wel…
Fijn dat jullie er samen ver kunnen praten tijger! En in jouw geval snap ik heel erg goed dat je even stopt met het hele circus van temperaturen enzo. Ik denk dat temperaturen voor jou in principe ook niet heel nuttig meer is? Je hebt toch al een aantal maanden getemperatuurd? En er kwam elke maand een duidelijke eisprong uit enzo?
Ik denk trouwens dat ik misschien weer een ei heb gehad. De temperatuur is in ieder geval al een paar dagen hoog. Alleen ik heb helemaal niks gevoeld, terwijl ik tot nu toe na het stoppen met de pil bij alle cycli met een ei het wél heb gevoeld… nouja, ff afwachten maar… :think:
Ik heb trouwens besloten vanaf nu gewoon zoveel mogelijk weer positief er tegenaan te gaan! Ok, de miskraam was erg verdrietig en het duurt inmiddels al een behoorlijke poos voordat we ons eerste kindje mogen verwelkomen, maar ik weet dat de kans heel groot is dat het redelijk snel weer raak is; al dan niet met hulp… dus daar vertrouw ik gewoon op en tot die tijd maar zo leuk mogelijk leven…
Wat is het rustig …
Heske:
Hoe is het nu met je ???
Jane:
Al een tijdje niet gezien ? Hoe is het nu ??
Inderdaad rustig hier. Maar ik zal er zelf ook minder zijn, nu ik weer aan het werk ben… helaas!
Gisteren gewerkt en toen was Femke bij mijn schoonouders.
Ik werd gebracht en gehaald en kon vervolgens aanschuiven voor het avondeten. Heel relaxed dus, maar ik had wel giga hoofdpijn.
Vanmorgen na de ochtendvoeding weer even in bed gedoken.
Waar manlief nu in ligt. Die is ziek uit zijn werk gekomen…
Tierrr… klinkt lekker positief. You go girl :-*
Tijger, dat lijkt me inderdaad ook wel confronterend voor je vriend. Dat het probleem dus bij hem ligt. Maar hopelijk wil hij dan ook doorpakken en de arts jullie mogelijkheden laten voorhouden. Dan krijgen jullie waarschijnlijk wat meer duidelijkheid en rust. Misschien een kwestie van tijd inderdaad. Wennen aan het idee en dan verder… :hug: