Gisteren had ik een drukke dag…
De veearts kwam om onze iniemini pony in te enten. Altijd spannend hoe ze op een dierenarts reageren maar ook dit heeft ze weer zeer braaf gedaan!! 
erg trots op ons meissie
Daarna naar de bedrijfsarts, die man was vele malen aardiger dan anders en het viel me dan ook echt 100% mee! Eigenlijk moest ik na dat gesprek nog naar mijn unitmanager maar die was niet aanwezig :think: Lekkere communicatie maar ik was er allang blij mee 
sAvonds zijn we nog even naar de stad gegaan (met stokken want lopen gaat langere stukken nog niet zonder) niets leuks gekocht maar wel lekkere appeltaart gegeten met warme chocolademelk bij la place :drool:
Op de terugweg naar de auto trapte ik tegen een stoeptegel aan die niet recht lag; ik heb het uitgegild van de pijn!!
Wat was ik blij toen we thuis waren en een icepack op kon!! Met een extra pijnstiller heb ik wel goed geslapen. Ik heb er alleen maar spierpijn aan overgehouden. Gelukkig verder niet meer pijn op die plek dan ik nog had. Het gaat heeeeel langzaam vooruit :roll:
Vanmiddag weer naar fysiofitness; hier heb ik veel baat bij! Daarna ben ik wel altijd erg moe 
Oh Mascha, wat erg hè als je dan je voet stoot.
Ik had het ook toen ik op krukken liep, een of ander ongelijk randje. Nou, ik ging ook door de grond.
Succes bij de fysiofitness :thumbup:
Oh Tierrr, ik zag net eerst je onderschrift en daarna je treurige berichtje 
Wat erg voor jullie 
Ik weet helemaal hoe verdrietig je je voelt. Begin dit jaar heb ik hetzelfde meegemaakt, zelfde termijn, zelfde tijd kindje al overleden, alleen was dat er 1 ipv 2.
Heel veel sterkte vandaag en met wat komen gaat :hug: :hug: En als je erover wilt praten, weet me te vinden :-*
Sorry dames, ik heb verder zo goed als niets gelezen, heeeel vluchtig alleen.
Anne-Sophie, gefeliciteerd met jullie zoon!
Lieke, sterkte met de operatie van Lotte. Ik hoop dat dit keer alles goed gaat.
Met mij gaat het verder wel goed. Al wordt het wel zwaarder.
Een paar weken geleden kon ik nog regelmatig vergeten dat ik zwanger ben, maar inmiddels niet meer. Kan nu echt niet meer om die buik heen.
Begin ook last van mijn rug te krijgen, maar ach, dat overleef ik vast wel.
Ik moet nog 2 weken werken en ben inmiddels druk aan het aftellen. Met wat ik die 5 weken tot de uitgerekende datum in godsnaam thuis moet doen hou ik me maar niet bezig, dan wordt het vooruitzicht met werken te stoppen misschien nog minder aanlokkelijk :shifty:.
We moeten nog wel wat dingen in orde maken, maar het meeste kan ik toch niet alleen.
Maandagmorgen weer naar het ziekenhuis, krijg een groeiecho en een consult bij de gyn.
Volgend weekend gaan we nog even met zijn 2en naar Antwerpen, gewoon nog even weg nu het nog kan. Ik heb er zin in.
Lekker KC, nog even ertussen uit samen.
Ik kom de deur nu haast niet meer uit, dus geniet er nog even van! :mrgreen:
Eind november gaan we met z’n drietjes een lang weekend weg in eigen land.
Ben benieuwd! Voor die tijd moet ik nog wel wat dingen aanschaffen… campingbedje, luiertas ed.
@KC: voor mijn gevoel ga je echt heeeeel hard :mrgreen:
Ik weet nog als de dag van gisteren dat we “afspraken” samen voor een kerstkindje te gaan 
Lieve tierr we denken aan je :hug: :-*
A-S nog gefeliciteerd met jullie zoon.
Lieve Tierrr,
Durf het bijna niet te vragen,maar heb je vandaag al iets meer gehoord over hoe het nu verder gaat ?
Ik denk aan je meissie en leef op afstand met je mee.
Vind het zo erg voor jullie :hug: :hug:
Lieve Tierrr, hoe is het vandaag met je? Hoe is het gisteren gegaan? Weet je al wat meer over hoe het nu verder gaat? :hug: :hug: :hug:
Hee dames,
Sorry dat ik gister niks van me heb laten horen, maar ik was gewoon te verdrietig en ben de hele dag dicht bij mijn mannetje in de buurt geweest… Iedereen nogmaals bedankt voor alle lieve woorden… doet me echt goed dat ik het hier van me af kan praten en dat iedereen zo lief reageert!! :-*
Maargoed, gister dus naar de gyn geweest. Eerst bijna een uur moeten wachten in de wachtkamer vol zwangere vrouwen omdat onze gyn een spoedgeval had… Maar gelukkig had ik vervolgens wel een aardige gyn (ik kende hem nog niet) die alles heel rustig en duidelijk uitlegde…
Hij heeft nog eens een echo gemaakt en zag inderdaad heel duidelijk een een-eiige tweeling die toen alweer kleiner was geworden dan de dag ervoor… ze zijn gewoon in mijn lichaam aan het verschrompelen… :?
Hij kon niet met zekerheid zeggen wanneer ze overleden waren, maar hij denkt een paar dagen na de vorige echo, ongeveer 3,5 week geleden dus.
Omdat dat al zo lang geleden is en omdat ik echt geen druppeltje bloed ofzo heb verloren sinds die tijd, was afwachten voor ons geen optie. Het zou waarschijnlijk toch niet meer spontaan loskomen, en al zou het dat wel doen dan was de kans groot dat er wat achter zou blijven.
Maargoed, ik wil ook niet nog langer met 2 dode kindjes rondlopen…
Dus was er de keuze tussen curretage en pillen. In verband met het risico op beschadiging van de baarmoeder bij curretage heb ik ervoor gekozen om een miskraam op te laten wekken met behulp van pillen… is natuurlijk wel een stuk pijnlijker (zowel lichamelijk als geestelijk) en niet zeker of alles dan ook echt helemaal schoon wordt, maar het is het proberen waard, vonden wij… vind het toch ook wel prettig dat ik dan onze kindjes nog even kan zien…
Ik mag maandag pas beginnen met de pillen, omdat de kans bestaat dat ik toch naar het ziekenhuis moet als het bloedverlies te hevig is of als niet alles eruit komt… Dus ja, ik ben benieuwd… heb iig sterke pijnstillers meegekregen, dus hoop dat dat wat helpt…
Verder is het vooral emotioneel zwaar, zeker omdat de zwangerschapshormonen nog door mijn lijf gieren… gister ook weer kotsend boven de plee gehangen… wrang…
Maarja, het is niet anders…
We hadden trouwens de plaatjes van de eerste echo meegenomen naar deze gyn en hij zag op die eerste echo al 2 kindjes… :shock:
Beetje jammer dat de gyn toen daar dus helemaal overheen gekeken heeft… hadden we toen geweten dat het een tweeling was, dan hadden we geweten dat de kans veel groter was geweest dat het mis ging…
Deze gyn zei namelijk ook: als je een goede echo met een goed kloppend hartje hebt, is de kans heel klein dat het nog mis gaat. Tenzij je zwanger bent van een tweeling… dan is die kans veel groter…
Echt een heel raar idee: als het allemaal goed was gegaan, zouden we over een paar maanden twee dezelfde kindjes rond hebben lopen… wat zou dat mooi geweest zijn…
Mijn vader en moeder hadden trouwens voor die eerste echo allebei gedroomd dat we een tweeling zouden krijgen… toeval?? :shock:
Jemig Tierrr, wat een heftige dag moet dat geweest zijn :hug: Heel begrijpelijk dat je geen fut had om je dan hier te melden hoor, denk dat we dat met z’n allen wel snappen :hug:
Ik hoop voor je dat de pillen een goede oplossing zijn, lijkt mij persoonlijk ook een prettiger idee dan curettage… Alvast sterkte voor maandag… en ook voor de dagen tot dan, want het lijkt me heel rot om nu idd met 2 overleden kindjes in je buik te lopen
Wat raar trouwens dat jullie dan bij de 1e echo niet gehoord hebben van de gyn dat het een tweeling was :eh: Zou ie daar overheen gekeken hebben? :think: Pfff, waardeloos zeg
Nou ja, gewoon nog maar een hele dikke knuffel voor jou! :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
@Ke wrote:
Wat raar trouwens dat jullie dan bij de 1e echo niet gehoord hebben van de gyn dat het een tweeling was :eh: Zou ie daar overheen gekeken hebben? :think: Pfff, waardeloos zeg
Ja, daar heeft ze inderdaad overheen gekeken... ze zei zelfs nog: 'Nou, en dan ga ik nu even kijken of je het bij één gehouden hebt..' en toen ging ze dus verder zoeken, maar verder was er volgens haar niks...
Dus ja, dan ga je er écht vanuit dat het er ééntje is... en wij zagen later op de plaatjes wel meerdere stipjes, maargoed, dan denk je dat dat gewoon aan de echo ligt of wat dan ook... als zo'n gyn zegt dat het er één is, ga je zelf niet denken dat het er twee zijn... maarja, dat waren het er dus wel.
Sja, en kijk, je had er niks mee voorkomen door het te weten, ze waren dan alsnog overleden... maar dan kun je er gewoon wat meer rekening mee houden dat die kans erin zit, dan is de klap minder groot...
Ach lieve Tierrr, hoe verdrietig allemaal… Ik vind het zo ontzettend verdrietig voor je lieverd…
Ik hoop dat de mk voor jou zonder problemen gaat verlopen, beetje raar om dat iemand toe te wensen, maar ik hoop dat je er niet al te veel last van hebt. :hug:
Ik stuur je nog even een pbtje…
lieve tierr een hele dikke :hug: van mij ik weet zo goed hoe je je voelt het verdriet is zo heftig gelukkig heb je een lieve hub dat helpt al heel veel :hug:
:-*
Lieve Tierrr,
Nogmaals een dikke knuffel van mij :hug: :hug:
Wat moet dat gister vreselijk zijn geweest.
Het leest heel lullig, maar ik hoop dat de pillen je verder helpen. Het lijkt me inderdaad een heel raar gevoel om 2 :**: kindjes rond te lopen en dan nog wel last te hebben vanje hormonen.
Nogmaals veel sterkte. :hug: :hug: :hug:
Vind het alleen een beetje vreemd dat de eerst echo maar 1 kindje was te zien volgens die gyn. En dat deze er wel 2 ziet…
Mascha :
Hoe is het nu met jou??
Gaat al het iets beter ? Als ik het goed heb gelezen, had je je voet gestoten terwijl je al zo’n pijn had ??
Memmie (geloof ik)
Hoe was de dag met je vader ??
Die ging toch stoppen met werken ???
Voor alle andere dames :hug:
Vandaag echt een luie dag hier, kan niet veel doen, omdat de hond nog niet zoveel aangelaten kan worden. Raim heeft net de tuin aangeveegd en ik ben even aan het surfen op internet. Vanavond gaan we naar de bios naar This is it van Michael Jackson. Dus eind van de middag even ons meissie naar “opa en oma” brengen… :lol:
Tierrr, wat een emotionele dagen moeten dit voor je zijn… :hug:
Dapper van je dat je het met pillen op gang wilt helpen. Ik hoop dat veel pijn en veel bloedverlies je bespaard blijven. 
Hier een stukje onder de spoiler, met mijn ervaring met afwachten… heftig (negatief) dus aan jou de keus om het te lezen of niet!
Mijn MA (11w4d) was in dat opzichte (bloedverlies) erg traumatisch… deze kwam wel spontaan maar was wel heeeeel erg heftig met veel bloedverlies waardoor ik 2 dagen in het ziekenhuis moest blijven. Uiteindelijk na heel veel vloeien toch nog gecuretteerd omdat mijn bm nog niet schoon was :shock:
Als ik ooit weer voor de keuze kom te staan (wat ik nooit weer hoop mee te maken ) zou ik meteen voor een curettage kiezen!
Het lichamelijk herstel was snel en ik was daarna ook snel weer zwanger wat eerst ook bijna een jaar op zich had laten wachten.
Niet een leuk verhaal, maar wil het toch met je delen omdat het echt heel erg en eng kan zijn zoveel bloedverlies! Je moet ook echt niet alleen zijn!!! Wat ik me ook niet voor zou kunnen stellen dat je dit niet samen met je man doet.
Heel veel sterkte, lieverd :-*
Meiden, thnx! :-*
Wij hebben een hele gezellige middag gehad! Mijn vader was erg verrast om ons allemaal op zijn werk te zien.
Het buffet was heerlijk! :drool: Alleen veeeeeeeel te veeeeeeel!
Erg vreemd voor hem om zijn werkplek achter te laten met al ‘zijn’ spulletjes… 43 jaar is toch niet niets! (Hij is 60 jaar).
Tieerr, ik wil je alleen maar even een hele dikke knuffel geven :hug:
Verder voor iedereen die het kan gebruiken :-*
Hier gaat het even niet zo best. Gisteravond koorts, verkouden, keelpijn, hoofdpijn, rillerig, overgeven en voelde me echt ziek. We hebben zitten twijfelen om het ziekenhuis te bellen. Ivm mexicaanse griep vannacht een paar keer de wekker gezet om te temperaturen. Maar de koorts nam in de loop van de nacht gelukkig af. Lijkt nu alleen nog een fikse verkoudheid.
En heb opeens, van de een op de andere dag dus :(, enorm pijn in mijn heupen en bekken :? Kan soms amper opstaan en lopen doet pijn. Rug doet ook erg pijn op het moment. Ik baal ervan, het ging zo lekker :silenced:.
Jeetje KC, das niet zo fijn… normaal al niet natuurlijk, maar al helemaal niet als je zwanger bent… gelukkig maar dat de koorts afzakte! Beterschap!! :-*
Memmie, fijn dat de dag zo leuk was, het lijkt me ook heel bijzonder zoiets! Sjong, mijn vader moet nog wel ff, die is pas 51, haha.
Leuke dag gehad, tijger? Was de film goed?
Nouja, ik moet maar es even kijken of ik kan slapen…