Hier vreemde periode achter de rug.
Op welke dagen vallen 1 en 2 oktober? Ik kan namelijk alleen in het weekend vanwege schoolgaande oudste 
Los van of ik bevallen ben, kan ik 1 en 2 oktober niet (heb dan nml al andere “onder voorbehoud afspraken”)
Jane, heftige tijden? Dingen die je wil delen hier? En hoe vind o het op school dan met wennen? Die mag bijna echt he, jee 4 alweer bijna waar blijft de tijd…
Wawa, bij jou vreemde periode? Wat is er gebeurd, niks ergs hoop ik?
Nou hier alles zijn gangetje, huppel nog zwanger rond en gaat allemaal prima, ben helemaal klaar voor de komst van beeb en weet me verder nog gewoon lekker bezig te houden met fotoboeken en huishouden, dus gaat allemaal prima hier! :-*
Gaat snel Femmie :mrgreen: Al helemaal uit de namen?
Tja, wat zal ik zeggen: overlijden dichtbij, één van de kids in het ziekenhuis gehad en naast familielid in ziekenhuis. Daarnaast afwijzing bij interne sollicitatie. Even heel vervelend en druk allemaal dus. Vertel vanwege herkenbaarheid hier niet alles zoals je zult begrijpen.
Hoop echt dat het hier weer een keer wat drukker wordt :?
Gedver wawa dat is niet fijn allemaal. Alles goed met kids en jou. Als je er meer over kwijt wil weet je me te pb’en :-*
Oh men fem wat vliegt de tijd ik moet hier dagelijks komen want ik wil jouw bevalling niet missen hoor. Wat wordt het spannend en wat zou het worden. Oeh een derde ik wil het graag volgen ik ga nog eens even kijken of je nog zo’n mooie foto hebt geplaatst.
1 oktober valt in het weekend het kan nog steeds dat weekend het is wel open huizen route dus zaterdag rond thee tijd zondag kan hele dag.
Liefs allen
@jane wrote:
Gedver wawa dat is niet fijn allemaal. Alles goed met kids en jou. Als je er meer over kwijt wil weet je me te pb’en :-*
Oh men fem wat vliegt de tijd ik moet hier dagelijks komen want ik wil jouw bevalling niet missen hoor. Wat wordt het spannend en wat zou het worden. Oeh een derde ik wil het graag volgen ik ga nog eens even kijken of je nog zo’n mooie foto hebt geplaatst.
1 oktober valt in het weekend het kan nog steeds dat weekend het is wel open huizen route dus zaterdag rond thee tijd zondag kan hele dag.
Liefs allen
Ik wil het dan liever mailen
. Dat vind ik dna toch persoonlijker.Ik heb 1 en 2 oktober nog steeds vrij gehouden.
1 oktober gaat mijn voorkeur uit naar middag. Op 2 oktober komt ochtend beter uit.
Femmie nog BIB?
natuurlijk mag je mailen je mag ook langskomen met kids zaterdag
Ik ga even naar femmie kijken ik gluur daar mee zo spannend allemaal.
@jane wrote:
natuurlijk mag je mailen je mag ook langskomen met kids zaterdag
Ik ga even naar femmie kijken ik gluur daar mee zo spannend allemaal.
Ik zit ook al bij Femmie te gluren, maar volgens mij nog steeds niets toch?
Ik neem Meiske en Peuter sowieso mee. Knulletje weet ik nog niet. (Knulletje is kleuter, die geen kleuter meer is. Ha ha ha. Peuter wordt bijna kleuter. Snap je het nog?)
Wil je je mailadres even PB-en of mailen? :-*
Nee nog niks meiden, hier gewoon nog bib, maar wel heel onrustig hier al enige tijd. Dus het is maar afwachten wanneer het door gaat zetten.
spannend hoor. Wat zou het worden Joehoe
Hihi, spannend he :mrgreen:
Hier nog maar eens een buikfoto van mijn buik:
Mooi hoor. Nou als het dan toch blijft zitten, vind ik 01-10-11 wel een mooie datum :mrgreen: Als juf dan, want 1+10=11 :lol: :lol:
Gisteravond om 20:34 is onze prachtige zoon M.ike geboren, 3550 gram en 55 cm lang. Het was een hele snelle en heftige bevalling maar prachtig.
Een jongen!! Ik wist het!! :mrgreen: gefeliciteerd meid en geniet ervan. :-*
Gefeliciteerd. Hartstikke leuk. Lekker van genieten :mrgreen:
Hoe gaat het nu met je Femmie? Ik wil fotootjes :mrgreen:
Ben benieuwd naar jou en je knulletje. Hoe reageren de meisjes?
Jane, morgen is het 1 oktober, maar ik heb niets meer van je gehoord.
Nieuwe datum dus maar weer :? Misschien kunnen we nu echt iets met z’n allen afspreken.
Hoi meiden,
Eindelijk heb ik de tijd kunnen nemen om de bevalling op papier te zetten. Dus ik ga het met jullie delen :-*
Het is maandagavond 20:00. De vk is onderweg. Ik zit op de wc en het dringt ineens tot me door. Deze weeën zijn echt. Over een uur heb ik wrs ons kindje in mijn armen.
Om 19:30 wilde vriend de vk bellen. Maar ik wist hem te overtuigen dat dat nog niet nodig was. Ik heb al een hele tijd voorweeen en dit zal wel weer vals alarm zijn, maar om 19:40 is de overtuiging bij vriend weg en hij belt de vk. We spreken door hoe het gaat en de vk is het met me eens, als de weeën om de 3 minuten komen mag ik terugbellen. Om 19:50 is het zover. Vriend belt terug dat ze mag komen.
Ik weet mezelf van de wc naar het bed te verplaatsen. De weeën worden steeds feller. Ik doe braaf de yoga ademhaling, maar het is pittig. Om 20:15 komt de vk binnen en begint mee te puffen. Ik wil nog zeggen “nee ik doe de yoga� maar ik krijg niks uitgebracht en puf maar braaf mee. Dit voelt veel fijner, dus ik gooi de yoga overboord.
De vk gaat kijken hoe het ervoor staat. Ik heb 5 cm, nee 6… Tijdens het onderzoek voelt ze de ontsluiting vorderen. Het is een ware “sesam open u�.
De vk gaat rustig even wat klaar zetten en vriend mag de kraamzorg bellen. Ik raak geïrriteerd want hij wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Snapt die muts dan niet dat ik hem nodig heb?
De weeën worden steeds feller, ik ga door de grond van de pijn en herken dit niet van de bevalling van dana en elin. Ze zijn te gemeen. Ik zeg de vk dat ze op mag schieten, want ik voel druk. Geen persdrang, maar wel het dieper komen van het hoofdje. Ondertussen vraag ik vriend zo hard ie kan op mijn rug te drukken want ik ga door de grond van de pijn. Het voelt of mijn stuitje in gruzelementen gaat, auw wat is dit gemeen! Om 20:28 zakt de wee weer af en “pang�. Mijn vliezen zijn gebroken en warm vruchtwater stroomt zo langs mijn benen. Het is helder. Yes ik hoef niet naar het ziekenhuis. Achteraf zou ik de voordeur niet eens gehaald hebben, maar dat weet ik dan nog niet.
De vk wil weten hoe het er nu voorstaat dan. Ze doet onderzoek en ik heb 9 cm. Wow dit gaat rap! Dan volgt er een wee. Deze is weer beter te handelen dan voor mijn vliezen braken, maar ik voel wel flinke druk nu.
En dan om 20:32 volgt er weer een wee. Deze ronde een echte perswee. 9 cm of niet ik MOET persen! En het mag. Ow wat heb ik hier tegenop gezien. Maar ik moet erdoorheen, het kan niet anders. Ik grijp al mijn moed bij elkaar en daar ga ik dan…… Ow ja, zo voelt dat. Ik herinner het me weer van bij dana en elin. Het valt me wel mee eigenlijk. De vk zegt dat als de wee weg is ik mag zuchten. Maar ik ga maar door. Ze herhaalt nog eens dat ik echt niet mag persen als de wee weg is, maar ik zeg haar dat ie niet weggaat! Dus ik pers maar en ik pers maar en ik zie al de bovenkant van het bolletje! Yes, dit herken ik van bij elin, nog ff doorzetten nu! En dan wordt het hoofdje geboren. Ow heerlijk ik heb het ergste stuk gehad. Nu nog even een flinke zet erachteraan en dan volgt het lijfje vanzelf. Maar de vk zegt dat ik moet zuchten. Zuchten? “Nee ik moet persenâ€? zeg ik. “Nee je MOET zuchtenâ€? Vriend spreekt me streng toe dat ik hem in zijn ogen moet aankijken en moet zuchten. Het dringt tot me door dat het serieus is. Er is iets aan de hand waarom ik niet verder mag persen. Ondertussen zie ik de vk in mijn ooghoek in de weer met kochers en voor ik het weet heeft ze de navelstreng doorgeknipt. Hij zat 2 keer om het nekje en om het armpje verwikkeld. Dan krijg ik groen licht en mag ik door. De perswee is er nog steeds ik daar ga ik weer. Het lijfje valt me wat zwaarder dan in mijn gedachte het was, maar dat zal zijn gekomen omdat ik een pauze heb moeten nemen.
En dan uiteindelijk, uit 1 enorme perswee van 2 minuten is om 20:34 onze zoon Mike geboren! Vriend pakt hem aan en legt hem op mijn borst. Ow wat heerlijk! Ik kijk hem aan en hoor vriend zeggen “he doe dan iets, ga huilen ofzo?� Voor ik het weet is mike weer bij me weggehaald en de vk is druk met hem in de weer. Hij is helemaal blauw en slap geworden. Ik wil het liefste schreeuwen wat ze allemaal moet doen. Maar ik ben als verdoofd. Het enige wat er uitkomt is een “lieverd doe dan iets, alsjeblieft, ga ademen en huilen� Ik denk “je zal het toch niet meemaken dat we hem hier nu af moeten gaan geven?� Achteraf gezien denkt vriend op dat moment hetzelfde.
Maar na 1 minuut horen we eindelijk wat kreetjes en ik krijg mike weer terug op mijn borst. Pfoe, dit was de allerlangste minuut van mijn leven. Wat was ik bang hem kwijt te raken zeg, maar gelukkig hij ligt op mijn borst en trekt snel bij.
Dan volgt een uur van genieten, ik kijk naar mike en zeg lieve dingetjes tegen hem en verder gaat er vanalles totaal langs mij heen. Ik ben helemaal in de wolken en stapelverliefd op mijn mannetje. Wat is dit heerlijk!
De kraamtijd is ook heerlijk geweest, ik heb het rustig aan gedaan en geniet zo van onze mike. Het is de liefste en mooiste baby van de hele wereld. En hij is zo lekker tevreden.
Wel heb ik erg veel moeite met het geven van een plekje van de bevalling. De bevalling was prachtig, alles voelde zo natuurlijk aan. De vliezen die spontaan braken, het persen wat me 100% meegevallen was, waar ik zo tegenop had gezien. Ook dacht ik door de snelheid van voor tot achter te zijn uitgescheurd, maar helemaal niks, alles was mooi gaaf. De vk vertelde dat het net elastiek was zoals het opgerekt was, het was schijnbaar prachtig geweest om te zien had ze gezegd.
Maar zo snel als het gegaan was, ik heb geen tijd gehad om te schakelen. Om 18 uur was ik nog met de kinderen in de speeltuin en nam complimenten in ontvangst over mijn prachtige buik en om 19 uur legde ik elin nog doodleuk op bed alsof er niks aan de hand was. En pas om 20 uur drong het tot me door dat het deze ronde wel serieus was en een half uur later lag ik in mijn kraambed.
En dan mis je je buik, de trappeltjes erin, de meiden die hem zo heerlijk knuffelen en de muziekpop ertegen houden en de baby toespreken dat ie lekker mag gaan slapen. En tuurlijk, niets weegt op tegen het prachtig mannetje wat nu in mijn armen ligt, en die mooie momenten krijg je nu dubbel en dwars terug (nu knuffelen ze mike zelf en staan naast zijn bedje hem in slaap te zingen en de pop aan te trekken) en ik zou ook totaal niet terugwillen naar de tijd dat ik mike nog niet bij me had, maar ik heb gewoon geen afscheid kunnen nemen en dat valt me erg zwaar. Zwanger zijn heeft toch iets magisch……
Verder gaat het hier erg goed. Mike is erg tevreden. Heeft soms wat krampjes, dat is wel zielig. De nachten gaan prima en hij drinkt goed aan de borst. Hij zit nu 20 gram onder zijn geboortegewicht. Daar zal ie morgen wel overheen gaan denk ik. Vandaag de laatste dag kraamhulp gehad, dus we mogen het nu zelf gaan doen. Ik merk wel dat ik me al heel wat voel maar dat ik eigenlijk nog niet zo superveel aankan. De drukte van de kinderen kan me ineens opbreken, maar goed dat heeft gewoon even tijd nodig.
En wawa, de meiden zijn dol op hem! Echt heel leuk om te zien, zo vertederend, dana wil niets anders dan knuffelen en elin wordt ook steeds losser, is echt mike voor, mike na, zo leuk! :inlove:
Jeetje… wat een mooi verhaal! Ik ben er stil van.
Supergefeliciteerd met je kleine vent Femmie! Ook voor R en de meiden natuurlijk.
Hoe is het nu met je?
Hallo andere meiden… :oops: Sorry dat ik weer zo lang niet hier was… Ben veel moe, heel moe. Alsof de vermoeidheid van de afgelopen jaren eruit komt. Ben toevallig vanavond weggeweest en kwam net thuis en dacht: laat ik weer eens inloggen. Ik kreeg niet eens meer bericht van post… Da’s toch wel heel erg.
Wil echt graag een keer met jullie afspreken. Ik zit dus ook met de weekenden, vanwege school. Maar 16, 22 en 23, 29 en 30 okt kan ik allemaal. Heb niet zo’n druk sociaal leven zoals je ziet. Moet wel met het ov komen en wellicht kids dus ik ben iets beperkter. Maar zeg het maar!
Hoe is het met jullie?? Hoor het graag.
:-*
Wauw!!! Fem al bevallen van een zoon!!! Heel erg gefeliciteerd alsnog!!
Jongens… lukt me maar niet om het forum trouw te bezoeken. Nu even, heb een weekje vakantie dus dan kom ik er wel aan toe. Zo druk op mijn werk gehad. Cursussen en erg lange werk dagen. Daarnaast erg blij als ik gewoon even lekker thuis ben met de jongens en even helemaal niets hoef. De computer gaat dan ook niet aan…
Verder ook even terug op ons plek gezet een paar weken geleden. D. had al een tijd erge pijn in zijn rug en na vele onderzoeken is de diagnose Bechterew eruit gekomen… Is een reuma variant die zich uit door chronische ontstekingen in de rug en nekwervels die gepaard gaan met vergroeiingen. 2 november moet hij naar de reumatholoog voor verder onderzoek. Dit alles heeft bij ons ook de nodige energie gekost…
Maar goed, we kijken positief verder…
Zag trouwens ook dat Charissa van de week bevallen is van een prachtige zoon!!! :inlove:
Tot gauw!
knuf!
Hé Marije, wat een vervelend nieuws van D. zeg! Potverdorie! Maar zoals je zegt: Positief blijven. Al is dat soms moeilijk. Snap wel wat je bedoelt hoor als je zegt dat je weinig tijd vind om hier te komen. Ik pak ook zoveel mogelijk tijd voor mezelf buiten alle hectiek om en dan vooral op de bank met boek of TV en zelfs als de telefoon gaat laat ik 'm zonder schuldgevoel overgaan.
En Charissa bevallen… :shock: Ik kwam er deze week achter dat ze zwanger was en nu hop, een kind…! Ik moet m’n plaatje even aanpassen zeg.
Ga maar eens op zoek naar haar om te feliciteren. Ga nu eerst eten. Hopelijk tot gauw maar weer.
Femmie, heb je verhaal nog niet gelezen, Hier met zieke kindjes aan het klungelen, Hoop snel tijd te hebben.
He, Charissa bevallen,
Marije, Mamalena, fijn dat jullie er weer zijn.
Jane, where are you? :-*