Heb niet meer gelezen hoor maar moet even m’n verhaal kwijt :oops:
We werden vanavond gebeld door de man van onze vriendin dat ze een kleine hebben gekregen. Mijn vriendin heeft een geplande keizersnee gehad i.v.m. een stuitligging.
Nu hebben ze echt lang op dit kindje moeten wachten maar…ze hebben een meisje en ze heet Anouk.
Het verdrietige is alleen dat dit lieve kleine meisje het Syndroom van Down heeft.
Ze zijn zo blij met de kleine meid maar dit is dan zo schokkend tegelijk.
Ik ben blij en verdrietig tegelijk. Wat is dit moeilijk te bevatten zeg!!
Moest het even kwijt want ben toch echt heeeeeeeeeel verdrietig voor hen maar ook blij. Wat moet je hier nu mee???
:-
Meid, wat enorm dubbel. Ik zou toch alles maar normaal doen (met visite, cadeautjes, kaartje, teksten). Ik ben een type, die denkt dat alles z’n reden wel zal hebben. Dit meisje zal vast een heel mooi leven bij hun hebben :-
Heb niet meer gelezen hoor maar moet even m’n verhaal kwijt :oops:
We werden vanavond gebeld door de man van onze vriendin dat ze een kleine hebben gekregen. Mijn vriendin heeft een geplande keizersnee gehad i.v.m. een stuitligging.
Nu hebben ze echt lang op dit kindje moeten wachten maar…ze hebben een meisje en ze heet Anouk.
Het verdrietige is alleen dat dit lieve kleine meisje het Syndroom van Down heeft.
Ze zijn zo blij met de kleine meid maar dit is dan zo schokkend tegelijk.
Ik ben blij en verdrietig tegelijk. Wat is dit moeilijk te bevatten zeg!!
Moest het even kwijt want ben toch echt heeeeeeeeeel verdrietig voor hen maar ook blij. Wat moet je hier nu mee???
:-
Meid, wat enorm dubbel. Ik zou toch alles maar normaal doen (met visite, cadeautjes, kaartje, teksten). Ik ben een type, die denkt dat alles z’n reden wel zal hebben. Dit meisje zal vast een heel mooi leven bij hun hebben :-
Helemaal mee eens meid!! We zijn er net zo blij mee als zij, echt waar.
We doen ook ‘gewoon’ wat we anders ook zouden doen hoor.
Ik had ze alleen zo graag gegund dat ze minder zorgen zouden hebben. Maar, een betere vader en moeder kan dit kleine meisje niet krijgen, echt waar.
Jeetje Tilly… Wat is dat dan moeilijk he? Natuurlijk zullen de ouders hartstikke blij ziijjn, maar toch verwacht je dit denk ik niet. Want ik begrijp dat ze dit van tevoren niet wisten? :hug:
Wij hebben bij allebei de zs-en geen nekplooimeting laten doen.Onze VK zei wel dat de kans er natuurlijk altijd in zit, zeker omdat ik geen 18 meer ben. Ik vond het heel goed dat zij zei:“Ga voor jezelf na of het in jullie leven past à ls het zo zou zijn. Kun je het aan, ook omdat je al een kind hebt.” Wij hebben besloten dat we het leven nemen zoals het komt. Dus ook een Downkindje als dat in ons leven komt.
Maar je moet denk ik je toekomstbeeld wel bijschaven wanneer je kind ‘anders’ is. En dat kan best zwaar vallen, dat geloof ik zeker.
Ik ben niet helemaal lekker sinds gisteren. Waarschijnlijk oververmoeid. Heb griepverschijnselen en ben heel moe. Manlief zit dit weekend in A’dam om een CD op te nemen met z’n band. En m’n schoonouders hebben aangeboden om poppetje bij hun te laten slapen vannacht. Heeeel fijn. Ze heeft alleen wel een oorontsteking en opgezette klieren zo groot als knikkers. Heel sneu. Maar ze wilde wel naar opa & oma zei ze.
Mamalena, sterkte meid. 't Is altijd zo zwaar niet lekker te zijn met twee kids om je heen en ook nog BV geven. Ik zag je topic over BV. Geen nieuwe handkolf kopen hoor. PB dan maar even
Hier weer ff een teken van leven. Sorry dat ik heir zo weinig ben de laatste tijd.
Tilly, kan me je dubbele gevoel voorstellen meis. Ik hoor vaak dat ouders net zoveel van het kindje houden als van een gewoon kindje en er zelfs meer liefde en warmte van krijgen. Maar dan nog, is het niet hetgeen je voor ogen had. Denk dat het heel fijn is voor hun als iedereen zo gewoon mogelijk doet, maar ik denk dat het onderwerp ook niet vermeden moet worden. Niet dat het er continue over moet gaan, maar als er niet over gesproken wordt, dan lijkt het weer alsof het ontkent wordt ofzo. Maar ik weet zeker dat jullie dat goed aan zullen pakken hoor, zijn jullie al op kraamvisite geweest?
Jane, wat lekker ff eruit meis, maar wel ff flink missen van owen. Hopelijk heb je binnenkort wat meer tijd ff weer van hem te kunnen genieten. Hoe gaat het nu met de BV? Is het weer wat opgelopen?
Joos, fijn dat je nachten wat beter zijn. Hopelijk dat deze trent zich voortzet.
Patricia, op zoek naar een nieuwe uitdaging? Leuk hoor! Hoop dat je snel iets leuks zal vinden.
Marije, hoe is het met jou meis?
Chrisje, wat fijn dat er ontwikkelingen lijken bij het audiologisch centrum, hoop dat je snel een oproep krijgt. Verstandig om je studie wat riustiger aan te doen. Zou fijn zijn als je zo wat meer rust gaat krijgen.
Wawa, hoe gaat het met jou?
Mamalena, beterschap. Hoop dat je ff lekker bij kan tanken vanacht.
Wij hebben vandaag de vloer voor het kamertje gekocht. Het is een donkere laminaatvloer geworden in de kleur van het hout wat ook in de meubeltjes zit. Ik begin wel te merken dat ik niet alles meer kan en heb daar wel wat moeite mee. Was vanmorgen naar de markt gefietst om gordijnstofje te zoeken. Daarna op zoek naar de vloer en ben er heel de dag mee bezig geweest. Was aan het eind echt doodop en kon daardoor niets meer hebben. Vind het zo frustrerend dat alles op mijn vriend terecht komt en de dingetjes die ik dan nog kan doen, ook in een tempo lager gaan… Maar goed, ik moet het gewoon accepteren en beter naar mijn lichaam gaan luisteren en gewoon op tijd rust nemen. Dat is eigenlijk gewoon het probleem, ik ga altijd maar door en door en door en door :?
Jane, wat knap meid, dat je bent gegaan. Ik zou het nog niet kunnen :oops: . Tja, kolven is toch echt anders dan zelf voeden. merk ik ook hoor, maar ik vind het al super dat je het zo lang volhoudt.
Tilly, hoe is het nu met Luuk?
wawa dat is lief van je dat heb ik wel af en toe nodig. ik vind bv geven super maar dat kolven ook op het werk vind ik helemaal niets twee keer in een dienst met die pomp in een saai kamertje helemaal alleen zie er steeds als een berg tegen op. hoe gaat het bij jou.
ja jij hebt ook een lekker spekkie, iedereen zegt dat owen zo lekker compact is of dat nou een compliment is.
Gek he patricia dat dat zo verschilt tussen die twee. en dan zeggen dat ik zijn gewicht in de gate moet houden :? vreemd
Heb niet meer gelezen hoor maar moet even m’n verhaal kwijt :oops:
We werden vanavond gebeld door de man van onze vriendin dat ze een kleine hebben gekregen. Mijn vriendin heeft een geplande keizersnee gehad i.v.m. een stuitligging.
Nu hebben ze echt lang op dit kindje moeten wachten maar…ze hebben een meisje en ze heet Anouk.
Het verdrietige is alleen dat dit lieve kleine meisje het Syndroom van Down heeft.
Ze zijn zo blij met de kleine meid maar dit is dan zo schokkend tegelijk.
Ik ben blij en verdrietig tegelijk. Wat is dit moeilijk te bevatten zeg!!
Moest het even kwijt want ben toch echt heeeeeeeeeel verdrietig voor hen maar ook blij. Wat moet je hier nu mee???
:-*
Tilly wat een verhaal zeg en een dubbel gevoel, is dit het stel dat al jaren bezig was met het krijgen van een kindje. Oh wat moeilijk zeg en toch een fijne gedachte dat juist dit kindje zo welkom is bij deze ouders.
oh arme nesrin en nick een dikke knuffel voor de kleintjes en ook voor
m’lena oververmoeid en dan ook nog je man weg, rustig aan maar doen en de boel lekker de boel laten als het ff kan.
femmie een leuk beeld zo’n zwangere op haar fiets naar de markt een stoffie uitzoeken, ik kijk met weemoed terug, maar wel goed op jezelf passen hoor :naughty:
Wawa, foto’s gaan zeker komen hoor, alleen is het hok nu nog kaal en moet echt alles nog in de lak.
Tilly, gatver eerst luuk en nu nick ziek. Jij ook beterschap meis.
Jane, vind de foto’s die je showt van owen altijd erg mooi en schattig, dus hoe het ze het ook willen omschrijven, het is gewoon een lekker kereltje (en das een compliment )
Ik heb hier vandaag dubbel en dwars de prijs betaalt voor dat ik gister volledig mijn vermoeidheid genegeerd heb :roll:
Was om 8 uur wakker en had alweer vanalles in mijn hoofd wat ik kon gaan doen en heb dan de rust niet meer om me lekker om te draaien en te slapen. Ben er dus uitgegaan, maar heb uiteindelijk de hele ochtend op de bank gelegen dat ik niet echt wakker kon worden en de rest van de dag ben ik echt doodmoe geweest en kon niet veel hebben :?
Jane, ja idd de inrichting van de babykamer, het is erg leuk, maar ik merk dat ik op dit moment erg slecht tegen tegenslagen kan en als het dan niet helemaal loopt zoals ik gedacht had, ben ik helaas volledig uit het veld geslagen, waardoor ik helaas niet optimaal kan genieten van alles. Ik wil het zo graag, maar het lukt me helaas gewoon niet altijd. Baal daar best van, maar zal me er bij neer moeten leggen denk ik… Ik denk idd ook dat ik straks achteraf met spijt terug zal denken aan deze tijd dat ik niet meer genoten heb. Maar hoe krijg ik dat voor elkaar???
Hier vanmorgen met Luuk naar het cb geweest. Gemeten, gewogen en geprikt
Ik was klaar met wegen en meten en liep al terug naar mijn plekje toen de assistente me vroeg nog een keer te komen. Ze wilde zijn lengte nogmaals checken want hij was zo hard gegroeid :shock: Maat het klopte precies hoor :dance:
Luuk weegt 4684 gram en is 57,5 cm lang :dance: :dance: :dance: Hij wordt groot.
De arts was tevreden over z’n hoofdje en de rest van zijn ontwikkeling ging ook prima.
Heb nog even aangegeven dat de laatste tijd het niet heel erg lekker gaat met meneer tussen de voedingen door. Helaas geen tips want de meeste weet ik al of doe je al. Maar, heb het dan toch maar weer gevraagd. Ik hoop gewoon dat meneer snel weer de ‘oude’ is.
Ga nu even lekker buiten in het zonnetje (met jas aan) de Ouders van nu lezen. Beide mannetjes liggen op bed dus heb even lekker de tijd voor mezelf. :dance:
Ik kom direct weer met een ego bericht, de zoveelste…
Hier een vreselijke avond.
Vanavond kwam onze beste vriend binnengelopen met een in en in verdrietig gezicht. Hij had gehoopt dat manlief er ook was maar die was vandaag een keertje heel vroeg vertrokken om te klussen.
Toen kwam het schokkende nieuws dat mijn vriendin de knoop heeft doorgehakt en niet verder wil proberen met hem. Ze zit zo vreselijk in de knoop en moet nog een psychologisch onderzoek krijgen etc. Ze denken aan borderline of een soort van adrenalineverslaving.
Nu vind ik het zo verdrietig dat ze in deze ‘toestand’ een beslissing heeft genomen.
Ik ben er echt kapot van en haar man natuurlijk al helemaal.
We kennen elkaar 11 jaar en zijn als beide stellen ook 11 jaar met elkaar. Nu dus een eind aan hun huwelijk en onze gezamelijk vriendschap.
Jullie zullen wel begrijpen dat ik momenteel meer huil dan lach. Het erge is dat manlief het nog niet weet en ik dat vanavond mag vertellen.
Ach ja, zo stapelen de fijne dingen in het leven zich gewoon op. Alsof er nog niet genoeg is gebeurt.
Nou meiden, ben niet echt van het reageren maar dat komt vanzelf weer hoor.
We zijn een paar dagen naar mijn ouders geweest. Even wat rust pakken. Julian huilt nog veel. Vandaag hebben we de consultatiearts gesproken. Van hem mogen we Julian meer voeding geven. We hebben namelijk zelf het idee dat hij honger heeft, maar omdat hij al 6 a 7 flessen van 135 cc kreeg, durfden we niets extra´s te geven (meer zou slecht voor zijn nieren zijn, zei een verpleegkundige).
De arts keek naar mijn vriend en zei dat Julian nog wel een eind de lucht in moet om net zo groot als zijn vader te worden, en dat kost energie.
Daar komt bij dat Juul een spillepootje is. :mrgreen: Bij 57 cm weegt hij 4140 gr.
Toen we thuis kwamen mocht hij weer een flesje, en nu ligt hij heerlijk te slapen. Hopelijk was dit echt de oorzaak van het vele huilen.
