Oktober-November-December stoppers 2012 - deel 3

Dat is een tegenvaller, Kleine Spruit… :hug:



De druk die je voelt in je relatie, daar hadden wij ook last van. Niet bepaald een hoog libido, en de hele tijd de onzekerheid: wanneer moet het gebeuren?!? …“Verdorie, hij slaapt en ik voel bijna mijn eisprong!”…



We hebben heel eenvoudige injectiespuitjes gekregen zonder naald :mrgreen:

Mijn man vult een potje (dat kan hij gelukkig wel op commando :wink: ) En vult vervolgens het spuitje. Dat breng ik in en klaar is het. Vrijen doen we dan wel weer als we er gewoon zin in hebben. Voor mij een grote opluchting, omdat ik IUI ook als enige optie zag.



Misschien helemaal niet interessant voor jullie en ik geef hier ook maar gewoon ongevraagd advies, maar het is goed bedoeld. Hopelijk is er geen enkele kunstgreep nodig voor jullie en kom je hier over een week goed nieuws brengen!

Helaas, februari is niet mijn maand geworden :frowning:



Dus weer op naar de volgende ronde.

Jammer Clair, altijd weer een behoorlijke tegenvaller hè? :hug:



Ik zit op het wachtbankje, maar heb deze maand maar één kans benut, dus verwacht er niets van. Het vervelende is dat mijn pms-klachten erg veel lijken op zwangerschapskwaaltjes…pijnlijke borsten, borrelmaag, moe en onrustige darmen/onderbuik. Maar na al die jaren laat ik me daar niet meer door van de wijs brengen! En toch… als de menstruatie doorbreekt, is het altijd weer een domper…



Succes met de volgende ronde Clair!!

He Clair, wat jammer nou weer! :hug:

Gaan jullie nog iets doen om eventueel te checken of alles verder goed zit? Of willen jullie het lekker op z’n beloop laten?



Ik heb het gevoel dat jij er erg nuchter instaat, vind ik zo knap! Ik ben echt een enorme nadenker, doordenker en fantaseer er veel te veel op los. Dat terwijl ik in bijna alle andere dingen zo’n nuchtere ben.



Ik blijf natuurlijk voor je duimen!! :pray:



En ook voor jou Marlies!!! :pray:



Kleine spruit, jij nog nieuws?



En Szus? Nog op het wachtbankje?

Wachten…wachten…wachten…



Nog steeds zere borsten, en vandaag de hoofdpijnklachten die ik normaal gesproken een dag vóór de menstruatie heb. Wellicht ben ik wat ontregeld doordat ik vakantie heb, dan is mijn cyclus altijd wat langer.



Hoe gaat het met jou Kato? Volgens je banner goed :smiley:

@Kato wrote:

He Clair, wat jammer nou weer! :hug:

Gaan jullie nog iets doen om eventueel te checken of alles verder goed zit? Of willen jullie het lekker op z’n beloop laten?



Ik heb het gevoel dat jij er erg nuchter instaat, vind ik zo knap! Ik ben echt een enorme nadenker, doordenker en fantaseer er veel te veel op los. Dat terwijl ik in bijna alle andere dingen zo’n nuchtere ben.



Ik blijf natuurlijk voor je duimen!! :pray:


We hebben samen één regel, we willen geen malle molen in om zwanger te raken.
We laten het gewoon zijn beloop. Op zich zou alles goed moeten zijn, we hebben tenslotte nog niet zo heel lang geleden eentje voort weten te brengen zonder poespas ;-)
Maar ik sta er inderdaad vrij nuchter in. Het lukt of het lukt niet maar ik ga niet mijn hele wereld op zijn kop zetten om een 2de kindje. We zijn al erg gelukkig met S en het zou leuk zijn als we hem nog een broertjes of zusje kunnen geven maar als dat niet lukt is het ook goed zoals het nu is.

Dus we blijven nog even proberen maar gaan niet dokteren.

Even ego deze keer:

Vorige week weer van het wachtbankje gevallen. Mijn cycli zijn door de hormonen wat aan de korte kant (maar niet zo dat het daardoor niet zou lukken gelukkig) dus ik ga even een maandje bijkomen. Al was het alleen maar om mijn Hb weer een beetje op peil te krijgen :wink:

Maar de belangrijkste reden is dat het deze maand vrij hard aankwam :frowning: , dus weer even resetten lijkt me nuttig. Daarom heb ik ook meteen maar 6 dagen Lanzarote ingepland 8)



Daarna kom ik weer uitgebreid bij jullie terug :-*

Succes Szus, tot snel weer

Szus :hug:

Veel plezier op vakantie en ik hoop dat je je lekker op kan laden daar.

Gisteren ook een weekje vakantie naar ibiza geboekt. Zo’n zin in!



Fijn clair, dat je er zo mee om kan gaan! Good for you!!!

Ach Szus, wat jammer weer… Vooral die eerste dag is altijd weer de harde werkelijkheid. Na een aantal dagen komt de goede moed voor een volgende ronde vaak wel weer, maar het is steeds een domper.



Ik werd vorige week dinsdag ongesteld op mijn werk. Knetterende buikkrampen nadat ik twee dagen overtijd was. Ik voelde een hol verdriet, erg tegenstrijdig omdat ik me ook altijd heel goed voel als de menstruatie eenmaal op gang is gekomen! De hormoonbalans herstelt zich dan weer, waardoor ik tijdens die week altijd ontzettend gelukkig ben! :lol:



Nou ja, hier dus ook vanaf deze week weer opnieuw proberen.

Tjah nieuws vanuit hier heb ik niet echt, was wederom ongesteld geworden en moest toch geloven aan dat onderzoek. Ik ging door de grond, Blazen ze een catheterballonnetje op in je Baarmoeder. Nou nou nou echt geen pretje kan ik je zeggen. Ik had daarvoor naproxen 500 mg gekregen en die moest ik een uur van te voren innemen (voor af gaand het onderzoek) Heb er nog 2 pcm bij gepakt. Werkt beter :slight_smile: @marlies had dus geen infuus.

Gelukkig zag alles er goed uit en konden ze geen afwijkingen zien/vinden.



Nu zijn ze gestopt met de behandelingen iui. Ze vinden me te jong om al aan de ivf te gaan beginnen (24jr) Dat zou betekenen dat ik dat anders over 4 rondes al had. Het is bij mijn man allemaal goed en bij mijzelf ook, hebben besloten om nog tot mei met clomid door te gaan. Als dan nog niet raak is willen ze pas over gaan op spuiten!



Moeten het zo op ‘eigen houtje’ proberen tot het einde van het jaar… Pfff Was even een erge tegenvaller, denk je in de MMM te zitten, stoppen ze het allemaal ineens omdat je te jong bent!? Pfff

Och jee Kleine Spruit, dat moet flink zeer hebben gedaan!

Wel fijn dat alles in orde is, ik hoop dat je snel een positieve test hebt en dat ze anders vlotter met je in behandeling gaan!

Wat een gedoe weer Kleine Spruit! Ik snap het wel hoor dat ze je jong vinden en nog even willen afwachten of de natuur het zelf oplost. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat elke maand voor jou een eeuwigheid lijkt.



Het is erg afgezaagd, maar het even proberen los te laten kan heel goed zijn. Dat lukt natuurlijk nooit helemaal, maar probeer lekker van je relatie te genieten, een paar maandjes meer of minder maakt op jou leeftijd misschien wel iets minder uit? Ik merkte bij ons in ieder geval dat de lol er een beetje af aan het gaan was. En dat moet je natuurlijk zien te voorkomen… :wink:

(Bedoel ik als opsteker hoor, niet als kritiek ofzo natuurlijk!!)



Verder nog nieuws?



Hoe was je vakantie Szus??

Even een niet zo fijn nieuwtje van mij;



Vandaag op controle geweest bij de vk. Helaas geen goed nieuws…

Er was geen hartje te zien. De groei was precies op schema, dus het is pas net gebeurd. Ben er echt heel verdrietig over en kijk erg op tegen de komende weken. Morgen gaan we terug naar het ziekenhuis om alles te bespreken.



Ik weet niet of jullie echt behoefte hebben om het hele verhaal te horen. Kan me namelijk voorstellen van niet. Dus dat laat ik voor nu maar even achterwege.



Zo staat in eens je hele wereld weer op z’n kop. Pfff

Kato, wat een verschrikkelijk bericht…

Wat moet het verdriet en de teleurstelling groot zijn.

Heel veel sterkte gewenst de komende tijd, dit is echt zwaar :hug:

Kato wat verschrikkelijk zeg heel veel sterkte voor de komende tijd. :hug:

Wat vreselijk Kato.

Zo lang naar uitgekeken en dan deze teleurstelling :cry:



Sterkte!

@ kato, heel veel sterkte de komende tijd!! :hug:



Hier verder geen nieuws, weer ongesteld geworden :frowning: Dus ook weer een teleurstelling. Over 3 dagen beginnen we weer met clomid 150 mg.



Het loslaten zal lastig gaan, ik zal altijd met het ziekenhuis verbonden blijven omdat ik van mezelf geen eisprong heb. Dus heb gewoon medicamenten nodig om dat op te wekken. Daarom moet ik steeds naar het ziekenhuis. Het enige is dat ik zelf alles stop zou zetten en over een tijd weer opnieuw naar het ziekenhuis moet gaan. Maar dat zie ik zelf eigenlijk niet zo zitten. En het klopt wel dat ik jong ben maar dat neemt niet weg dat ik de zelfde wens heb als iemand van 29 bijvoorbeeld. Wat heeft leeftijd er dan mee te maken? Ik vind niet dat het ziekenhuis voor iemand kan bepalen of die er wel of niet aan toe is.



Sorry voor mn geklaag… ben denk ik beetje teleurgesteld vandaag…

:oops: :frowning:

Hier helaas weer op voor de volgende ronde, gisteren ongesteld geworden.



@Kleine Spruit,

Natuurlijk is jouw wens net zoveel waard als die van iemand van 29 of nog ouder. Daarin doet leeftijd er niet toe en is het voor jou net zo vervelend om moeite te hebben met zwanger raken en ook je teleurstellingen zijn net zo groot en wegen net zo zwaar.



Maar ik denk dat artsen meer kijken naar je kansberekeningen.

Hoe jonger je bent hoe makkelijker je over het algemeen zwanger raakt en je hebt ook (nog) langer de tijd om zwanger te raken.

Als iemand bijvoorbeeld 34 is en het lukt niet met een jaartje, dan zal men sneller naar hulpmiddelen grijpen dan wanneer iemand 25 is omdat voor een vrouw ruim boven de 30 de vruchtbaarheid afneemt.

Maar ik begrijp dat jij daar eigenlijk helemaal geen boodschap aan hebt, je bent liever ook vandaag dan morgen zwanger.

Jammer dat het hier maar niet lijkt te lukken met positieve testen…



Met mij gaat het naar omstandigheden redelijk goed.

Gelukkig is de ‘bevalling’ voorspoedig gegaan. Erg emotioneel allemaal, maar op de dag van de geboorte hebben we vooral vol verwondering gekeken naar ons prachtige mannetje. Zo klein, maar een echt mensje al.

Vanaf vandaag ook al weer stilletjes aan het werk gegaan. Thuis liep ik toch maar tegen de muren omhoog.



Mijn 2 dochters zorgen er ook voor dat het goed gaat. Heerlijk hoe zij hier op reageren. Ik wordt overladen met knuffels, maar ze zijn ook zo lekker nuchter. De ene na de andere uitspraak;

“Ach mama, wel fijn dat wij niet dood zijn gegaan in jou buik”

“Kunnen jullie broertje niet gewoon in een glazen kistje leggen en mee naar huis nemen?”

“Mama, je moet gewoon heel veel eten. Dat is gezond en wordt je buik ook dik”

De schatten!!!



Nog even en ik kan weer met jullie mee schrijven, hopen en afwachten. Eerst nog dit verdriet een beetje meer verwerken en groen licht krijgen van mijn gynaecoloog.



Dank je wel nog voor jullie medeleven!