Ik weet nog precies waar ik was. Het was mijn tweede week in het ziekenhuis. Ik stond op dat moment bij een patiënt (waar ik de naam zelfs nog van weet) die zei dat er iets vreselijks was gebeurd in Amerika. Vanaf dat moment heb ik elk moment dat ik tijd had naar de tv gekeken.
Pim Fortuyn kan ik me nog redelijk herinneren. Weet dat het mei 2002 was. Ik woonde op dat moment net samen. Zaten geloof ik te eten toen we het op de tv hoorden.
Theo van gogh…2004 toch? Kan me er verder weinig van herinneren. T heeft iig weinig indruk op me gemaakt.
Marije,
Ik denk dat dit bij mij dan ook wel meespeelt… dat mijn eigen leven in die periodes al hectisch was.
Mei 2002 stond voor mij in het teken van een zeer noodzakelijke afvalrace en ik was druk bezig om uit een religie weg te komen waar ik niets mee had.
Er is veel van 2002 wat ik ben vergeten, alleen 28 augustus is blijven hangen, toen leerde ik mijn man kennen.
En idd Theo van Gogh, jemig toen was Niek net 2 maandjes, of eigelijk amper 2 maanden.
Ik was toen heel erg idd met mijn eigen gezin bezig, full time kolven, dus ook veel thuis, cocoonen.
Kan me idd voorstellen dat dit meespeelde.
Lady Diana bijvoorbeeld en ook de Bijlmerramp… dat weet ik dus nog wel exact
De bijlmerramp was in 92, mijn ouders stonden op de afgrond van wat er over was van hun huwelijk en scheiden in het verschiet. Mijn tante uit Canada was over.
We waren buiten bezig geweest met het knotten van wilgen toen er vrij laag een boeing overkwam en nog geen 15 minuten later weer.
Mijn vader zei toen nog dat het net leek alsof er 1 motor af was. (die was toen gevallen in het gooimeer) Wij woonden in Almere-haven en ik vind het nog steeds heel bizar dat wij dus die boeing nog hebben zien vliegen.
Later bleek dat hij was gekeerd boven het gooimeer en dat hij idd zijn motor daar verloren was.
Het ding had zich in de groeneveen geboord en wij waren allemaal helemaal ontdaan…
Ik ben geboren in 1976 op Groeneveen 368 Dat was net de andere hoek.
En Lady Di, toen waren we net verhuisd, we gingen nog trouw elke zondag naar de koninkrijkszaal, toen we daar uit kwamen, kwam een zeer aangeslagen buurvrouw naar ons toe en die zei, dit is ongelooflijk… maar Lady Diana is verongelukt.
Dat was in augustus 97
Die dingen weet ik wel, die andere dus niet…
Theo van Gogh weet ik nog omdat ik het bizar vond. Het was de verjaardag van mijn moeder, de eerste dat ze niet meer leefde. Mijn broertje en zusje hadden die dag een begrafenis.
Pim Fortuyn weet ik niet meer precies… Mei 2002 was ik wel aan het werk al, maar ook jong en onbezonnen (terwijl ik 2001 wel weet).
Lady Di weet ik alleen omdat mijn moeder “fan” van haar was en enorm geschrokken was.
hier trouwens vanmiddag de herdenking aan het kijken en de jongens kwamen stukje meekijken en wilden natuurlijk ook weten wat dat was.
Uitgelegd wie al die mensen waren die genoemd werden, wanneer ze dood zijn gegaan en door wat voor actie.
Onze oudste werd boos dat er mensen zijn die zoiets deden en daarmee mensen doodmaakten. Hij vond dat iemand die mensen dan ook maar iets aan moest doen (hem later nog apart genomen en stuk van de oorlog die erna volgde uitgelegd en dat daar ook heel veel onschudlige mensen bij dood zijn gegaan en dat dat ook niet de bedoeling kan zijn etc etc).
Onze 2e was gewoon echt aangeslagen… die denkt direct dat er dan vast papa’s en mama’s bij waren… dat konden wij alleen maar beamen, maar ook kleine en grote (volwassen) kinderen, broers, zussen etc etc.
Mijn man heeft exact een halfjaar voor de aanslagen op 1 van de torens gestaan en dat vertelde hij ook.
Komt 10 minuten later de 2e huilend naar hem toe: maar als jij er had gestaan dan was jij dood geweest en was ik er nu ook niet 
.
Daarintegen weet ik ook wanneer Pim ging (6 mei 2002) en wat ik aan het doen was…
Ik lag doodziek en goed beroerd op de bank naar het nieuws te gapen dat gewoon aan me voorbij ging zonder dat ik wist wat ze zeiden, maar toen dat kwam van Pim kon ik ineens rechtop zitten.
Lady Di… Herinner ik me wel degelijk, 31 augustus 97.
We kwamen die dag thuis van Centerparcs en mn dochter was toen 7 maanden.
Pim Fortuyn inderdaad 6 Mei 2002.
Theo van Gogh op 2 November 2004 geloof ik (was Robin van toen 7 maanden net in bad aan het stoppen toen ik het op de radio hoorde).
Diana op 31 Augustus 1997.
De bijlmerramp (ik was toen 10) daar kan ik me alleen de beelden van herinneren. Niet meer waar ik was, maar dat had ik ook wel heel knap gevonden, bijna 19 jaar geleden…
Kan me nog goed die ‘halve’ flat herinneren, alsof die gewoon in 2-en was gereten.
En dat vuur, alleen maar vuur.
Verder kan ik me ook nog heel goed de beelden over de oorlog in Bosnië herinneren. Ik was toen 11/12 en zat in groep 8. We keken toen naar zo’n weekjournaal.
Ik heb gehuild, gehuild… tegen mijn juf gelogen dat ik ziek was en mijn moeder heeft me van school opgehaald.
Ik heb maanden met een knoop in mijn maag gelopen omdat mijn vader uitgezonden zou worden naar Bosnië. Vreselijk vond ik dat, niemand die ik iets vertelde, het was echt een grote last die ik op mijn schouders droeg.
En die keer in de klas, toen ik er zo mee werd geconfronteerd, brak ik…
@mamaMarije wrote:
Mijn man heeft exact een halfjaar voor de aanslagen op 1 van de torens gestaan en dat vertelde hij ook.
Komt 10 minuten later de 2e huilend naar hem toe: maar als jij er had gestaan dan was jij dood geweest en was ik er nu ook niet
Zal wel een heftige gedacht voor hem geweest zijn.
Ik stond toen als juf in groep 7 en wij kregen voor de bovenbouw toen ook iedere dag de krant. Daar lazen we 's ochtends dan ook echt stukjes uit en hielden we het een beetje bij. De kinderen waren daar echt heel erg in geïnteresseerd en echt mee bezig. Ook thuis natuurlijk.
Ik weet nog wel dat ik het eerst echt onwerkelijk vond, maar volgens mij had iedereen dat wel. Heb toen ook bijna meteen mijn vriend opgebeld, om hem even te horen. Wij hadden 's avonds dan ook echt een hele rare info-avond. Veel ouders waren ook niet gekomen, die zaten voor de tv. De ouders die er wel waren, hadden het er natuurlijk ook allemaal over.
Bij Pim Fortuyn reden we van een bouwmarkt naar de stal waar mijn paard toen stond. We hadden radio 3 aan staan. Bij Theo van Gogh zat ik ook in de auto, was toen net mijn griepspuit gaan halen.
Ik zat in de auto van school naar huis, wist dat er iets aan de hand was maar niet exact wat.
@Cell wrote:
Je slaat het op als het diepe indruk maakt EN het op wat voor manier iets met je doet.
Theo van Gogh bijvoorbeeld… of Pim Fortuyn… beide mensen zaten totaal niet in mijn systeem, Zo niet mijn wereld zeg maar…
Theo vond ik indertijd een nare man en Pim vond ik zwaar overschat. Ze haalde een hoop recalcitrantie in mij naarboven.
Van beide weet ik dus niet wat ik die dag deed of hoe en wanneer ik het hoorde en sterker nog… ik zou niet eens weten op welke dagen ze ook al weer zijn gegaan… Pim weet ik dat het in mei was (tenminst, zover mijn geheugen reikt) en van Theo zou ik zelfs DAT niet weten.
Sorry.
:shifty:
Eens, met alles wat je zegt :mrgreen: saai he?
Lady Di, dat vind ik pas een ver van mijn bed show. Geen idee wanneer dat was en wat ik toen deed.
Pim Fortuyn weet ik heel goed. We keken journaal. Rumoer in de studio aldaar, de mededeling dat hij was neergeschoten.
Ondertussen liepen er bij ons in de tuin mannen die de tuin aan het opmeten waren. Ik vertelde het hen en ze haalden hun schouders op.
Toen bleek dat hij overleden was liep ik de straat op waar de buurmannen al een tijdje aan het badmintonnen waren. Ik vertelde het hun, en ook zij haalden hun schouders op.
Zowel toen op 11/9 als op die zesde mei trof ik dus mensen die er in eerste instantie helemaal niet op reageerden. Ik snap dat nog altijd niet.
Theo van Gogh; ik zat in de trein naar Leeuwarden. Mijn man belde om het te vertellen.
's Avonds zat ik bij mijn gastgezin waar ik tijdens mijn studie verbleef en we hebben tot diep in de nacht gezamenlijk tv gekeken.
Zij waren die dag net gestopt met roken en ik vond het knap dat ze dat ook die avond volhielden 
@eisblume wrote:
@Cell wrote:Je slaat het op als het diepe indruk maakt EN het op wat voor manier iets met je doet.
Theo van Gogh bijvoorbeeld… of Pim Fortuyn… beide mensen zaten totaal niet in mijn systeem, Zo niet mijn wereld zeg maar…
Theo vond ik indertijd een nare man en Pim vond ik zwaar overschat. Ze haalde een hoop recalcitrantie in mij naarboven.
Van beide weet ik dus niet wat ik die dag deed of hoe en wanneer ik het hoorde en sterker nog… ik zou niet eens weten op welke dagen ze ook al weer zijn gegaan… Pim weet ik dat het in mei was (tenminst, zover mijn geheugen reikt) en van Theo zou ik zelfs DAT niet weten.
Sorry.
:shifty:
Eens, met alles wat je zegt :mrgreen: saai he?
maar het hoeft je wereld niet te zijn om het wel te onthouden toch?
Een lady Di, tja, dat is royalty, het was sensatie.
Dit was gewoon politiek, en of dat je wereld nu wel of niet is maakt het toch niet minder interessant? Of begrijp ik jullie verkeerd?
Bijlmerramp; ik zat in de trein op weg naar Maastricht waar ik studeerde en het nieuws kwam door na de stop op Eindhoven. Mijn beste vriendin hoorde het nieuws daar ook en was gelijk in paniek omdat haar vriend in de flat voelde die geraakt was. Godzijdank was hij niet thuis op het moment van inslag.
Lady Diana; De avond ervoor had ik mijn afscheidsfeestje gehad omdat ik de dag erna zou vertrekken naar China om te gaan werken. In plaats van op te ruimen en na te genieten hebben we lange tijd voor de tv gezeten. Moest nog opschieten om de laatste dingen ingepakt te krijgen.
Pim Fortuijn hoorde ik in de tram op weg naar huis na mijn werk. Omdat de campagne voor de verkiezingen destijds nogal grimmig verliepen dacht ik in het begin; mijn god dat zal 'm nog in het zadel helpen ook. Let wel; toen wist ik alleen dat ie gewond was. Pas toen ik thuis was, werd duidelijk dat ie overleden was.
Theo van Gogh kan ik me niet meer zo herinneren. Mijn oudste was net geboren en ook ik zat toen nog in mijn coconnetje.
De Bijlmerramp; wij hadden een jeugdavond van de kerk. Daar was net het bericht binnen gekomen. We hadden wat surinaamse leden die daar in de flats familie hadden. Dat was een panische avond…
Enschede:
H en ik zaten in Praag en ik had een enorme kater :oops: wat eigenlijk niet kon omdat we op een best christelijke zendingsconferentie zaten. Het was nog vroeg toen een man naar me toe kwam die in steenkolenengels begon te vertellen over een big accident in “your town”. Hij bedoelde achteraf Nederland en wij kwamen er maar niet achter was er nu precies aan de hand was.
Pas toen we de volgende dag de grens van Duitslang overreden en we Nederlandse radio konden ontvangen werd het pas duidelijk.
9/11; Ik had studiedag van me school. Mn ouders waren toen ook dagje weg dus was alleen thuis… Ik zette de tv aan en zag op elk zender wel nieuws maar in het begin wist ik niet echt wat WTC inhield. Ik was toen 15jr… Totdat ik de beelden zag over Amerika… Ik belde mn moeder gelijk op en die geloofde me niet. Pas toen andere mensen die in haar buurt zaten, het erover hadden… Eenmaal toen ze thuis waren, hebben we de rest van de avond alleen maar nieuws gekeken…
De volgende dag werd er zelfs bij ons op school een soort van ‘‘crisisdag’’ gehouden… Wat de gevolgen kon zijn na deze aanslagen!
Pim Fortuyn; toen zaten we geschokt op de bank.
Theo van gogh; op kamers. Ik was op die avond nog naar A.dam geweest voor een herdenking die werd gehouden!
Bijlmerramp: Kreeg toen ik 17 was pas te weten doormiddel van een documentaire op tv… Niemand had het er eerder over.
Ik was op de universiteit, colleges waren afgelopen en ik wilde naar huisgaan. Beneden in de hal stond de tv aan, met daarop de brand in toren 2, er kwamen vlammen uit. Meen dat dat college tot 3 uur had geduurd, dus dan moet het net gebeurd zijn toch :think:
Ik geloof dat toen ik thuis kwam de eerste toren ondertussen ingestort was (lange reistijd )
Bij Pim Fortuijn was ik in de supermarkt, kwam een huisgenootje tegen en die kreeg een telefoontje dat PF neergeschoten was.
En Lady Di, na een heftig avondje stappen hoorde ik het de volgende ochtend toen de vriendin waar ik logeerde de tv aanzette.
@ Lydia: nee, het hóeft je wereld niet te zijn om het te onthouden, maar IK heb het niet onthouden omdat het niet mijn wereld was, denk ik iig :think:
9 11 2001 was een van de weinige dagen dat Max overdag heeft geslapen. Ik sloop muisstil door het huis om hem vooral toch maar te laten slapen. Toen m’n vader belde om te zeggen van de ramp was ik in eerste instantie boos vanwege het lawaai van de telefoon. Daarna was ik samen met mijn vader angstig. Het gevoel van : wat voor wereld leven we en in wat voor wereld heb ik een kind op de wereld gezet overheerste.
Dat gevoel heeft een plekje gekregen maar is nooit helemaal weg gegaan. Bij politieke gebeurtenissen zoals pim fortuyn, theo, of het gebeuren in apeldoorn is mijn onbegrip nog steeds even groot.
@eisblume wrote:
@ Lydia: nee, het hóeft je wereld niet te zijn om het te onthouden, maar IK heb het niet onthouden omdat het niet mijn wereld was, denk ik iig :think:
daar kan ik me dus niets bij voorstellen he…
Het had impact, direct al.
Net als dat ik me niet voor kan stellen dat iemand niet weet waar hij was op 9/11.
Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen.
9/11 Ik stond voor de eetzaal op de kazerne toen mijn man belde wat er gebeurt was. Ik ben meteen naar mijn kamer gerend en heb de televisie aangezet 5 min later klapte de tweede toren. 5 jaar later zat ik in Afghanistan…
:kaars:
@lydia wrote:
@eisblume wrote:@ Lydia: nee, het hóeft je wereld niet te zijn om het te onthouden, maar IK heb het niet onthouden omdat het niet mijn wereld was, denk ik iig :think:
daar kan ik me dus niets bij voorstellen he…
Het had impact, direct al.
als de hele politiek je niks interesseert kan ik het me wel voorstellen. Maar enkel omdat Pim Fortuyn niet jouw pakkie an is (zoals ik dacht te begrijpen uit de opmerking van Cell bv), nee dat snap ik dan weer niet. Pim Fortuyn was ook zeker niet mijn kopje thee, over van Gogh was ik ook zeker niet onverdeeld positief. Maar de moorden op deze twee mannen zeiden zoveel over de maatschappij. Over hoe de maatschappij op dat moment was, en wat er in de toekomst mee zou gebeuren. Dat dát je niet interesseert vind ik wel wat lastiger te begrijpen. (en er komt een truttige slogan uit het jaar tabak in me op 'de maatschappij dat ben jij')