Volgens mij zijn die gevoelens heel normaal, iemand van hier die nu ook zwanger is, had dat ok, weet niet meer wie van ons :think: . ikzelf ben er weer nuchter in en had eht dus neit, maar veel dus wel van wat ik hoor. Het zal te maken hebben met het gevoel dat je er ineens een grote verantwoordelijkheid bij gaat krijgen en dat je daar neit zomaar ineens weer vanaf kan stappen. Een hele definitieve keuze natuurlijk. Dacht dat degene van hier wel ineens zeker wist dat ze het wilde, toen ze ineens overtijd bleek te zijn maar niet zwanger, dat ze erg baalde. Dus dan weet je ineens van jezelf dat je het toch wel heel erg graag wil. Voor iedereen voelt het verschillend, sommigen verlangen echt naar een kind en er zijn zelfs mensen die een kind “nemen” (zeg ik bewust zo) omdat ze denken dat het erbij hoort, dat dat moet ofzo, als ze om zich heen kijken, omdat veel mensen kids hebben. Dat laatste vind ik echt stom, en vermoed ik in mijn nabije omgeving, echte kinderliefde toont de ene helf niet moet ik zeggen, en uitbesteden enzo is erg makkelijk, raar toch?
Ik dwaal nogal af van je onderwerp, maar bedoel dus, dat het best spannend is om je zo in het diepe te gooien en dat het zeker niet raar is als je toch nog even twijfelt, ondanks dat jullie de keuze hebben gemaakt dat je er klaar voor bent. Zodra je zwanger zal zijn, valt een hoop spanning weg en heb je alle andere spanningen weer van “zal het wel goed gaan, pas ik goed op mezelf, ships ik heb misschien wat gegeten en mocht dat eigenlijk wel”, dan de spanning voor de eerste echo, dan weer voor de 20 weken echo als ze alles zoveel mogelijk checken op medische gebreken, en dan weer op naar de bevalling waarvan je ook nooit van te voren weet hoe dat zal gaan. Je houdt dus altijd wel een stukje gezonde spanning
Het komt wel goed joh, eerst maar eens zwanger worden en dan ben je oh zo trots dat het gelukt is en dat je misschien wel gaat klagen over die rotkwaaltjes die je jezelf nu wel wenst, maar niet hebt hihi, je wordt heus een goede moeder :-*
wat mooi verwoord beebie, ik sluit me hier helemaal bij aan!
ze hebben het helemaal naar hun zin in Italie. De tent is super en Tanisha wil alleen maar naar het zwembad en ijssssss zoals ze het zelf zegt :inlove: .
Zwitsal ik hoop dat je geen blaasontsteking hebt. Ik had tijdens de zwangerschap van Kaya 2 keer een zeer zware blaasontsteking maar nooit iets gemerkt. Ik ging urine inleveren voor controle op eiwitten. De assistent zij direct ik ga ook maar even kijken of je een blaasontsteking hebt want zo ziet het er wel uit. Ze snapte er maar niets van dat ik daar geen last van had :roll:
Mariette, hier zijn de taarten af en toe iets te lekker vandaar ook mijn (extreem) overgewicht. Helaas nog steeds geen foto, ik zal de moeder van carola wel even hyven
Beebie, bedankt voor je openhartige reactie. Deze heeft me sterk geraakt. Als ik er over nadenk bedenk ik me dat ik er al jaren over nadenk. Het is dus de verantwoordelijkheid en de definitieve keuze… Point of no return zeg maar… En dan kom ik mijn onzekerheid ook weer tegen. Ik heb net nog even op een website gekeken waar mensen over dit onderwerp schreven. Het is heel normaal om die angsten te hebben en een soort emotionele achtbaan door te gaan… Jullie steuntjes in de rug helpen daarbij. Ik wil al zo graag mama worden… Pas nu is het punt dat ik het emotioneel aankan, maar nu lijk ik niet te durven ofzo… Volgens mijn vriend is het koudwatervrees…
Kaya, ja die taart moet nu eindelijk geshowt worden hoor! Fijn dat het goed gaat met Cariska. Succes met klussen! ik duim voor je!
Mariette, herkenbaar hoor! Ik heb daar ook lang mee geworsteld, maar op een gegeven moment kreeg mijn kinderwens toch de overhand en toen ik zwanger was snapte ik ineens niet meer waarom ik ooit zo getwijfeld had. Vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was leek er al een band te bestaan tussen mij en mijn zoon. Toen kon ik hem al niet meer missen. En ik vind het nog steeds het allermooiste dat er bestaat :inlove:
Over 2 dagen is zoonlief jarig. De voorbereidingen voor de verjaardag zijn in volle gang. Hij is er zelf ook wel al mee bezig, want hij krijgt een bumba-slinger en die wil hij iedere dag even bekijken :lol: :lol: En zijn nichtje/vriendinnetje Sam komt dan spelen dus dat is dolle pret :mrgreen:
Dat was dus weer een pretweek Kaya :lol: :lol:
Fijn dat Cariska het naar haar zin heeft op vakantie :thumbup: je hebt haar echte naam erbij gezet Kaya, ik weet niet of dat de bedoeling was
Weer ff snel een update over de blaasontsteking. UITSLAG: negatief!
Maar omdat ik zwanger ben, gaan ze het alsnog naar een lab sturen en dan heb ik pas woensdag weer uitslag. Gatsie.
Ik heb ook helemaal geen drukkend gevoel meer op mijn blaas. Van het ene uiterste naar het andere… ik begin soms zelfs te twijfelen of de beeb er nog wel echt zit???
inmiddels ook weer 8 testen verder in totaal… (nog steeds positief ), nou goed, ik moet niet zo negatief zijn volgens anderen dus laat ik het dan maar afwachten tot ik het resultaat zie op een echo.
zwitsal, denk dat jij dan idd zo vaak moet piesen van de hormonen wat soms ook vaak gaan en weinig piesen is. Fijn toch dat het geen blaasontsteking is? Ik had op begin, nu wat minder nl., ook last van mijn onderbuik: groeiende baarmoeder en last van “mijn ophanging” noem ik het: soort van vroege bandenpijn omdat de boel aan het groeien is daar. Voelt bij mij als soort van moet-ongesteld-worden gevoel, maar dan adners. Duidelijk he? Ze chekcen het iig nog eventjes. Of anders is eht misschien schimmeltje, heb je ook brandend gevoel of jeuk ofzo? Ben zelf gelukkig geen ervaringsexpert, maar komt zeer vaak voor tijdens zwangerschap.
Zwitsal, fijn dat de uitslag negatief is van de blaasontsteking en nog steeds positief is van de zwangerschap… :dance: Begint het idee al een beetje te wennen? Voor jou is het ook de eerste (net als bij mij) dus ik ben heel benieuwd wat je allemaal voelt als je zwanger bent…
Cees, wat een lieve reactie… Heel langzaam neemt mijn kinderwens ook de overhand! Het komt vast wel goed…
Hier niet zoveel nieuws alleen pretweek, he Kaya! Ik ben van de week nog even naar de ha geweest. Ik had allemaal pukkeltjes in mijn gezicht, het lijkt wel of ik aan het puberen ben! Dus ik de vrouwelijk ha vertellen over mijn laatste cyclus en de 3x zo heftig als normale ongi… zegt ze: je bent waarschijnlijk bevrucht zonder innesteling. Ben ik toch soort van zwanger geweest! :wall: Nu snap ik mijn lijf weer! :inlove: Het leuke is dat we nu nog zekerder weten dat we kinderen willen… Ok, voor anderen is dit misschien al heel normaal, maar voor ons was het toch een beetje bijzonder…
ja idd een pret week maar ik denk dat het niet goed is gegaan met klussen . gisteren niet geklust en vanmorgen kreeg ik buikpijn wat waarschijnlijk mijn eisprong was.
Op zich wel super weer een eisprong want toen ik zwanger wilde worden van kaya had ik er slechts 6 in 1 jaar maar nu heb ik er toch al twee gevoeld :dance: .
Volgens mij had Caris nog geen afspraak bij de verlos, ik denk als ze terug zijn van vakantie dat ze dat gaat doen.
gelukkig zwitsal geen blaasontsteking!!
Jeetje Mariette dat verklaard wel veel zeg en vandaar dus ook die heftige ongesteldheid!
Ik heb zulke lieve schoonouders, we zouden aankomende zondag uiteten gaan in een luxe restaurant in het kader van de restaurantweek. helaas zit het financieel behoorlijk tegen dus opgebeld naar mijn schoonouders dat ze niet hoeven op te passen op kaya en of zij eventueel heen wilden want we hadden toch al gereserveerd. Belden ze een kwartiertje later op dat we op hun kosten uit eten gaan :inlove: , ik liep al weer bijna te bleren :oops: zo lief vind ik het!!
Eindelijk even met zijn tweetjes samen weg, dat is echt heeeeeeel lang geleden geweest. Ik ga maar even een klein taartje voor ze maken denk ik als ze hier komen oppassen
Beebie: Ja, het zou heel goed door de hormonen kunnen komen. Ik heb ook telkens het gevoel alsof ik ongesteld moet worden (zelfde soort pijn).
Gisteren kreeg ik ff de schrik van mn leven; na het plassen veegde ik lichtrode spul weg. Ik helemaal in de stress dat het straks een mk wordt, ik maak mezelf echt helemaal gek. Gelukkig zijn er meer zwangeren die ondanks licht bloedverlies gewoon een gezond kind bij zich dragen. Maar al die gedachten die door mn hoofd rondspoken maken me best wel depri. Heb ook best vaak een jankbui, vooral bij het idee dat het wel eens mis kan gaan. Ik zit nu al op de 9 testen. Alsof het ineens negatief wordt (wat helemaal niet kan, ook al gaat het mis, dan is de HCG nog in je lijf). Gisteren ineens een bloedneus (zag dat het ook bij verschijnselen hoort, dus dat neem ik maar voor lief. Verder is een hele goede vriendin van mij ook zwanger, ook uitgerekend in april :inlove: Dus dat is wel weer leuk hihi. Ze heeft al een echo gehad, omdat ze onzeker was, en zag een minibeeb met kloppend hartje :inlove: Denk dat ik na mijn echo ook pas gerustgesteld ben. :shifty:
Mariette, zoals je hierboven kan lezen brengt het voor mij iig een hoop onzekerheid met zich mee. Vooral als ik lees hoevaak het wel niet misgaat tijdens een zwangerschap. Soms denk ik dat ik er maar even moet kappen, maar ja, google is toch mijn beste vriend bij alles wat ik in mn lichaam voel of niet voel…
ja idd een pret week maar ik denk dat het niet goed is gegaan met klussen . gisteren niet geklust en vanmorgen kreeg ik buikpijn wat waarschijnlijk mijn eisprong was.
Je hebt zelf laatst gezegd dat zaatjes 72 uur leven dus er is natuurlijk een kans
Zwitsal, ik had dat ook hoor! Met 8 weken eerste echo en toen was ik een paar dagen gerustgesteld. Met 9,5 weken weer in de stress dus toen weer een echo gehad. En met 11 weken weer :lol: :lol: Nu kan ik er wel om lachen, maar toen werd ik echt gek van mezelf :roll: Hopelijk vind je rust na een goede echo :hug:
Wat een rust hier. Cariska is op vakantie en iedereen is weg :lol: :lol:
Wij hebben een druk maar gezellig weekend achter de rug. Afgelopen vrijdag is zoonlief 2 geworden en dat was een gezellige hyperactieve dag. Zaterdag de speelhoek opnieuw ingericht voor al het nieuwe speelgoed en vandaag zijn we naar het zwembad geweest. Erg gezellig en Fer vond de hoge glijbaan geweldig. Ik vond het alleen wat akelig met hem op de trap naar boven :shifty: Nu lekker avondje op de bank. Manlief ligt te slapen en ik ned3 kijken
Kaya, jij hebt wel eens gezegd dat je overgewicht hebt. Denk je dat je daardoor ook niet iedere maand een eisprong hebt? Ik heb ook overgewicht sinds mijn zwangerschap waarin ik 40 kilo aankwam. Ik ben nog 15 kilo zwaarder dan vantevoren. Ik ben zelf ook wel bang dat ik daardoor niet zwanger zal worden nu. Maar ik wil zo graag dat ik het eigenlijk niet op kan brengen om eerst af te vallen en dan pas voor een zwangerschap ga. Het afvallen kost toch minimaal 6 maanden. En wie zegt dat het daaraan ligt? Ik bedoel, we zijn pas 4 maanden bezig, maar het lijkt zo lang te duren. Pffff… Lastig hoor. Je weet het ook gewoon niet. Voor hetzelfde geld lukt het deze maand, maar voor hetzelfde geld lukt het nooit meer. :?
Cees, bij mij komt het helaas niet door het overgewicht, ik was 20 kilo afgevallen maar helaas geen verschil met een eisprong.
Bij mij komt het door mijn schildklierafwijking en daardoor ook mijn overgewicht. Ik ben nu redelijk ingesteld op mijn medicijnen dus ik ga opnieuw proberen af te vallen, hopen dat het nu een beetje gaat lukken :think: .
Ben benieuwd naar je ovulatietesten hopen dat het werkt! Enne niet te negatief he :naughty: !!!
Cariska heeft het enorm naar haar zin. Ik heb gezegd dat ze maar moest blijven want hier is het weer verschrikkelijk :mrgreen: .
Het weer is idd bagger. Ik weet het, niet te negatief, maar als iets niet gaat hoe ik het wil… GRRRR… :wall: :wall: :shifty: :lol: :mrgreen: Ik las ergens dat een innesteling lastig is met overgewicht. Een eisprong is ook het probleem niet (ben alleen wel benieuwd wanneer die dan precies is). Ik heb ook al 1 keer eerder deze keren het gevoel gehad dat ik echt zwanger was, maar denk dus idd geen innestelling.
Vervelend hoor schildklierproblemen. :hug: Succes met afvallen :thumbup: Ik doe sowieso geen crashdieet, maar “gewoon” gezonder en regelmatiger leven. Dat kan toch altijd ook als je zwanger bent. :think: Ik hoorde namelijk ook dat je gewoon door zou kunnen gaan met Sonja Bakkeren en dat is toch echt een dieet.
Bij mij is het wel de eisprong, ik had voordat ik zwanger werd van Kaya er slechts 6 per jaar. Maar ik heb de indruk dat ik nu wel wat regelmatiger ben.
Gewoon gezond eten kan altijd :thumbup: . Ik kan me niet voorstellen dat je kan sonjaen als je zwanger bent want je neemt ongeveer 900 cal. per dag. Dat lijkt me toch wel erg weinig.
Ik doe ook gezond eten met punten van WW. verder zit ik al weer 2 jaar op een forum van afvallen, al hoewel ik er nu wel wat weinig kom :oops: .
En ik kan me voorstellen dat het frusterend is! ik heb dat nu nog niet maar ik denk dat het ook komt doordat het zo lang duurde voordat ik zwanger werd van Kaya
! Als
), nou goed, ik moet niet zo negatief zijn volgens anderen dus laat ik het dan maar afwachten tot ik het resultaat zie op een echo.
Dus ik de vrouwelijk ha vertellen over mijn laatste cyclus en de 3x zo heftig als normale ongi… zegt ze: je bent waarschijnlijk bevrucht zonder innesteling. Ben ik toch soort van zwanger geweest! :wall: Nu snap ik mijn lijf weer! :inlove: Het leuke is dat we nu nog zekerder weten dat we kinderen willen… Ok, voor anderen is dit misschien al heel normaal, maar voor ons was het toch een beetje bijzonder…
. gisteren niet geklust en vanmorgen kreeg ik buikpijn wat waarschijnlijk mijn eisprong was.